Τι ήταν οι Δρυίδες;
Ετυμολογικά η λέξις προέρχεται από την Ελληνική λέξη Δρύς. Δρύς είναι το δένδρο της Οξιάς στην αρχαία, δένδρο σύμβολο του Διός, Πατέρα των Αρχαίων Θεών.
Ο Κέλτης και ο Γαλάτης είναι παιδιά του Ηρακλή σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία και πιθανώς ο Ηρακλής τους δίδαξε τον συμβολισμό του δένδρου και διάφορες μυστικές τελετές-τεκτενόμενα γύρω από τις τελετουργείες γιά την λατρεία του δένδρου-συμβόλου του Πατέρα του, καθώς και την γεωδαιτική, όπου εμφανίζονται τα δένδρα αυτά (θετική ενέργεια - κόμβοι Hartman- και νερό-πηγές).
Τα δάση από δρείς είναι πάμπολλα στην βόρειο Ευρώπη ειδικά στις περιοχές όπου οι Δρυΐδες ήταν πανίσχυροι.Οι τελετές παρεφθάρησαν με την πάροδο των αιώνων, για να καταλήξουν όπως περιγράφονται από τους Λατίνους και Έλληνες συγγραφεις της Αρχαιότητας. Και όταν λέμε Δρυΐδες δεν εννοούμε τον καλοκάγαθο Δρυΐδη Πανοραμίξ από τα κινούμενα σχέδια Αστερίξ και Οβελίξ
Οι Δρυίδες ήσαν μέλη.... ιερατικού σωματείου των αρχαίων Κελτών. Δεν είχαν ναούς, συνέρχονταν μέσα στα δάση και τελούσαν τις πανθεϊστικές λατρείες τους μέσα σε σπηλιές, προσέφεραν δε και ανθρωποθυσίες. (κλικ στις εικόνες για μεγεθυνση)
Στην Βρετανία θυσίαζαν στη «θεά» Ανδράστη τις γυναίκες αιχμάλωτες ως εξής. Έκοβαν τα στήθη τους, τα έβαζαν στα στόματά τους επάνω, τις διαπερνούσαν με πασσάλους και κρεμούσαν τα άψυχα κορμιά τους σε δέντρα του Ιερού Άλσους (Δίων ο Κάσσιος, LXII 6). (Παρόλα αυτά πολλές γυναίκες στην Αγγλία και αλλού βρίσκουν την θρησκεία αυτή πιο «φεμινιστική»...)
Τις ανθρωποθυσίες των Δρυίδων αναφέρουν και οι Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (Historia Naturalis XXX) και Τάκιτος (Annales XIV.28-30, Germania IX και ΧΧΧΙΧ), μεταξύ πολλών συγγραφέων. «Και αυτοί οι Γαλάτες που εξευμενίζουν με ανθρωποθυσίες τους ανελέητους θεούς Τεύτα, Έσο και Τάρανη...» (Λουκανός, Φαρσάλια Ι, 422-465).
Είχαν αιρετό, ισόβιο αρχηγό, τον «Μεγάλο Δρυΐδη» και ασκούσαν εξουσία. Όταν οι Ρωμαίοι τους έδιωξαν από τη Γαλατία, κατέφυγαν στη Βρετανία. Καταδιώχθηκαν όμως και από εκεί και τελικά εξαφανίστηκαν κατά τον α΄ μ. Χ. αιώνα.
Τα τελευταία χρόνια, με τα κινήματα της ‘νεοειδωλολατρίας’ και του ‘νεοπαγανισμού’, άρχισαν να αναβιώνουν με αποτέλεσμα πάρα πολλές γυναίκες να απάζονται τον νεοπαγανισμό των Δρυΐδων στην βόρειοδυτική Ευρώπη, και πολλές από αυτές έγιναν Μεγάλες Ιέριες.....
Το 2000 σύμφωνα με άρθρο του Jonatan Petre για την ‘London Telegraph’, επρόκειτο να λάβει χώρα η λεγόμενη διάσκεψη, «Το Πνεύμα του Τόπου 2000», ('Spirit of the Land'), η οποία παρουσιάστηκε ως «συνεδρίαση του χριστιανικού-δρυιδικού διαλόγου και συμφιλίωσης για τη νέα χιλιετία» και στην οποία είχαν προσκληθεί να πάρουν μέρος ανώτεροι κληρικοί της Εκκλησίας της Αγγλίας μαζί με Δρυίδες και παγανιστές με σκοπό να βοηθήσουν στην «συμφιλίωση» των παραδόσεων.
Σύμφωνοι με το ‘πνεύμα της εποχής’, όπου το ενδιαφέρον για τις δοξασίες του κινήματος της Νέας Εποχής (New Age), της νεοειδωλολατρείας και της ‘λευκής μαγείας’ είναι αυξημένο, οι διοργανωτές της διάσκεψης προσκάλεσαν την Emma Restall Orr, (φωτο), ηγέτη του βρετανικού Τάγματος των Δρυίδων, τον αιδ. Marcus Small, εφημέριο του Hertfordshire και τον κοσμήτορα του Guildford, τον αιδ.Alexander Wedderspoon.
Σύμφωνα με έναν από τους ομιλητές, ένας αριθμός αγγλικανών κληρικών συμμετείχε ήδη στις «κοινές χριστιανικές και ειδωλολατρικές λειτουργίες», αλλά, όπως δήλωσε με στόμφο, υπάρχει ακόμα πάρα πολλή άγνοια και εχθρότητα...
Ο Mark Graham, της Παγανιστικής Ομοσπονδίας, (φωτο) που αντιπροσωπεύει τον Δρυιδισμό, την Wicca (μάγοι) και τον Σαμανισμό (πνευματιστές) είπε: «Μερικοί παγανιστές πιστεύουν στη μαγεία, ακριβώς όπως μερικοί Χριστιανοί πιστεύουν στη δύναμη της προσευχής και των θαυμάτων».
«Γιορτάζουμε τη συνεκτικότητά μας στη φύση. Θα χορέψω μερικές φορές γυμνός γύρω από μια φωτιά. Δεν χορεύουν πολύ γύρω από μια φωτιά γυμνοί στους όρθρους ή στους εσπερινούς αλλά ίσως θα έπρεπε. Ίσως να τους αρέσει».(νυκτερινοί Διονυσσιακοί γυμνικοί χοροί, γύρω από φωτιά, στην ύπαιθρο)
Ο επίσκοπος του Λίνκολν, αιδ. Robert Hardy, προειδοποίησε για την αύξηση του παγανισμού, σε μια συζήτηση της Γενικής Συνόδου, θεωρεί την εκδήλωση «πολύ αμφίβολη» και προειδοποίησε ότι μπορεί να προσδώσει αξιοπιστία σε αμφισβητήσιμες πεποιθήσεις. «Δεν νομίζω ότι υπηρετούμε τον σκοπό του χριστιανισμού, προσπαθώντας να τα αραιώσουμε όλα ή λέγοντας δεν πειράζει. Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς είναι δυνατό να συμμετέχω στον διάλογο όταν δεν ξέρετε τι πιστεύουν.»
Η εκδήλωση στο Amesbury, με προεδρεύουσα την Rosemary Hartill, πρώην ανταποκρίτρια θρησκευτικών ζητημάτων του BBC και ομιλητές τους Martin Palmer, πρώην σύμβουλο του πρίγκιπα Φιλίππου και Ronald Hutton, καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, είχε προγραμματιστεί να τελειώσει με χριστιανική λειτουργία μαζί με δρυιδική τελετή, στην οποία μια ντυμένη στα πράσινα ιέρεια θα έκανε τις προσφορές του ψωμιού και του υδρομελιού (αρχαίες Eλληνικές προσφορές σε τελετές).
Αντιδρώντας στην εκδήλωση ο κανονικός Michael Cole, (φωτο), του καθεδρικού ναού του Chelmsford, μελετητής του κινήματος της Νέας Εποχής, είπε: «Οι παγανιστές δεν κάνουν καμία διάκριση μεταξύ του Θεού ως δημιουργού και όλων όσων δημιούργησε ο Θεός. Ένα φυτό και ένας πλανήτης είναι εξίσου «Θεός» (αρχαία λατρεία και θεοποίηση δένδρων και Πλανητών) για αυτούς, κάτι το οποίο είναι παρανοϊκό .
«Αυτού του είδους οι εκδηλώσεις τους δίνουν την αξιοπιστία, την οποία δεν δικαιούνται να έχουν. Είναι επικίνδυνο να δίνεται η εντύπωση ότι είναι εντάξει για τους Χριστιανούς να αναμιγνύονται σε τέτοια πράγματα.»
Ε-ΡΟΔΙΟΣ
ΠΗΓΗ: http://redskywarning.blogspot.com
