ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ SETI (search for extraterrestrial intelligence) ξεκίνησε το 1960 με ένα μόνο ραδιοτηλεσκόπιο που είχε μια κεραία 26 μέτρων.
Σήμερα πολλές δεκάδες ραδιοτηλεσκοπίων σαρώνουν με τις αντένες τους ουρανούς, σχηματίζοντας ένα δίκτυο σε όλο τον πλανήτη. Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϋ, ύστερα από τις αλλεπάλληλες θεάσεις εξωγήινων αεροσκαφών στους ουρανούς της Γης.
Έκτοτε πέρασαν 55 χρόνια και στο διάστημα αυτό οι σταθμοί του SETI έχουν λάβει μηνύματα από τα βάθη του διαστήματος που είναι αρκετά συγκεκριμένα και λογικά για να αποδοθούν σε εκρήξεις κβάζαρ ή άστρων νετρονίων (πάλσαρ).
Κάποιος ή κάποιοι προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας. Αν πάλι πρόκειται για ένα κοσμικό φαινόμενο και όχι για μηνύματα από μακρινούς πλανήτες, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο άγνωστο μέχρι σήμερα στους επιστήμονες. Αν όμως πρόκειται για μηνύματα από νοήμονα όντα, δεν διαθέτουμε τις κατάλληλες συσκευές για μια τέτοια διαστρική επικοινωνία.
Η πρώτη προσπάθεια επαφής των “εξωγήινων” με τη Γη έγινε το φθινόπωρο του 1967, όταν μια μικρή ομάδα Βρετανών ραδιο-αστρονόμων συνέλαβε ένα ραδιοφωνικό σήμα από τα βάθη του διαστήματος. Αν και πολύ συγκεκριμένο και κατανοητό, το μήνυμα δεν έγινε πιστευτό και αποδόθηκε σε λάθος.
Στις 15 Αυγούστου 1977 το Αστρονομικό Ραδιο-παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου του Οχάιο και το Αστροφυσικό Παρατηρητήριο Βόρειας Αμερικής συνέλαβαν ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα με ομάδες αριθμών, σε διάταξη που δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Πρόκειται για το περίφημο “WOW! Signal” που κι αυτό αποδόθηκε σε λάθος.
Το περίφημο “WOW! Signal”. Πηγή: The Ohio State University Radio Observatory and the North American AstroPhysical Observatory (NAAPO).
Η αποστολές ραδιοσημάτων συνεχίστηκαν το 2001, το 2007 και πιο πρόσφατα το 2014 και το 2015. Τα τελευταία σήματα, που οι αστρονόμοι αποκαλούν «μυστηριώδεις εκρήξεις», τα συνέλαβε το Ραδιοτηλεσκόπιο Παρκς στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας και επιβεβαιώθηκαν από το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, το Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο. Φυσικά μπορεί να έχουν υπάρξει και πολλά άλλα μηνύματα, τα οποία όμως απέτυχαν να καταγράψουν τα ραδιοτηλεσκόπια της Γης.
Τα τελευταία μηνύματα δεν έχουν μείνει αναπάντητα. Το SETI στέλνει αμέσως προς την πηγή από την οποία έχει προέλθει το εξωγήινο μήνυμα, ένα γήινο μήνυμα, ο κώδικας του οποίου έχει ετοιμαστεί εδώ και καιρό.
Όμως τα ραδιοσήματα ταξιδεύουν πολύ αργά στο διάστημα. Για να φτάσει ένα σήμα από τη Γη στο Δία χρειάζονται μερικά χρόνια. Πόσα χρειάζονται για να φτάσει στα βάθη του διαστήματος σε απόσταση 5,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός;
Το Ραδιοτηλεσκόπιο Παρκς στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας, το οποίο τον Ιανουάριο του 2015 κατέγραψε σε πραγματικό χρόνο μια γιγαντιαία αλλά φευγαλέα έκρηξη ραδιοκυμάτων. Η έκρηξη δεν διήρκεσε πάνω από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, αλλά εκλύθηκε τέτοια ποσότητα ενέργειας σαν αυτή που εκπέμπει ο Ήλιος σε μια μέρα. Πηγή: Swinburne University in Melbourne, Australia.
Για να αρθεί το εμπόδιο στην επικοινωνία, ο διευθυντής του προγράμματος SETI Σεθ Σόστεκ (Seth Shostak) πρότεινε πρόσφατα όχι απλώς την αποστολή ενός ραδιοφωνικού μηνύματος, αλλά την αποστολή του συνόλου του Διαδικτύου στο σύμπαν!
«Ένα τόσο μεγάλο σώμα δεδομένων –με κείμενα, εικόνες, βίντεο και ήχους– θα επιτρέψει στην εξωγήινη νοημοσύνη όχι μόνο να αποκρυπτογραφήσει πολλά για την κοινωνία μας, αλλά και να διατυπώσει ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν από πρώτο χέρι», είπε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα New York Times.
Ο Σόστεκ προτείνει τη χρήση ακτίνων λέιζερ που είναι απείρως ταχύτερες από τα συνηθισμένα ραδιοσήματα. Οι ακτίνες θα μεταφέρουν όγκους δεδομένων στο διάστημα, πράγμα που θα επιταχύνει σημαντικά την επικοινωνία με ένα μακρινό εξωγήινο πολιτισμό.
«Η απλές ανταλλαγές δεδομένων μπρος- πίσω χρειάζονται δεκαετίες. Θα πρέπει επομένως να εγκαταλείψουμε τη μέθοδο που ακολουθούμε τώρα, που είναι σαν να στέλνουμε μια καρτ-ποστάλ με το ταχυδρομείο, και στείλουμε στους εξωγήινους μεγάλα πακέτα δεδομένων».
Ο Αμερικανός αστρονόμος δρ. Σεθ Σόστεκ, διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος SETI. Πηγή: Wikimedia Commons
Η πρόταση του Σόστεκ δεν σχετίζεται με την πρόταση του Ήλον Μασκ (Elon Musk) για μεταφορά του Ίντερνετ στο διάστημα. Ο διευθύνων σύμβουλος της SpaceX, θέλει να δημιουργήσει ένα δίκτυο από δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη, με σκοπό να αυξήσει την ταχύτητα σύνδεσης στο Ίντερνετ. Αυτή είναι μια προσπάθεια εμπορικής εκμετάλλευσης του διαστήματος, ωστόσο οι δύο προτάσεις θα μπορούσαν να συνδυαστούν.
Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που αντιδρούν, όπως ο καθηγητής Στήβεν Χόκινγκ, ο οποίος υποστηρίζει ότι τέτοιες ενέργειες είναι επικίνδυνες, καθώς μπορεί να προσελκύσουν εχθρικά διακείμενους εξωγήινους.
«Δεν έχουμε παρά να δούμε τους εαυτούς μας για να καταλάβουμε ότι οι εξελιγμένες μορφές ζωής είναι μάλλον επικίνδυνες. Τους φαντάζομαι να ζουν σε τεράστια διαστημόπλοια, έχοντας εξαντλήσει κάθε φυσικό πόρο στον πλανήτη τους.
Τέτοιου τύπου εξελιγμένες μορφές εξωγήινων θα μπορούσαν να ζουν σαν νομάδες και να ψάχνουν έναν πλανήτη για να τον κατακτήσουν και να τον αποικήσουν». Αυτό υποστηρίζει ο Χόκινγκ προσθέτοντας ότι το να προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με εξωγήινες φυλές είναι κάτι παρακινδυνευμένο.
«Αν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν ποτέ, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα είναι ανάλογο με εκείνο της ανακάλυψης της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο. Ήταν κάτι που δεν ωφέλησε ιδιαίτερα τους Ινδιάνους».
Αντίθετη πάντως άποψη έχουν η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Οι δύο υπηρεσίες έχουν προσχωρήσει σε δοκιμές για τη δημιουργία ενός “διαπλανητικού Ίντερνετ”, βάζοντας έναν αστροναύτη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού να ελέγξει τις κινήσεις ενός ρομπότ στη Γη μέσω Διαδικτύου.
Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ενθαρρυντικά που η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει τη συμμετοχή της στη χρηματοδότηση της ESA κατά περίπου 95 εκατομμύρια δολάρια.
Η NASA, τέλος, έχει δημιουργήσει ένα νέο πρωτόκολλο επικοινωνίας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μετάδοση δεδομένων μεταξύ των πλανητών και των διαστημοπλοίων.
Το πρωτόκολλο ονομάζεται Disruption Tolerant Networking (DTN) και επιτρέπει την απρόσκοπτη επικοινωνία, παρά τις πολλές αποσυνδέσεις και τα λάθη που είναι πιθανό να συμβούν όταν ένα σήμα ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις μέσω του διαστήματος.
[Πηγή]
