Για αυτήν λένε: «Η σπουδαιότερη γυναίκα του 20ου αιώνα», «Μις Υφήλιος». Αλλά τότε, 50 χρόνια πριν, η ίδια αναγκαζόταν να ξεπερνάει όχι μόνο τον εαυτό της, αλλά και τα στερεότυπα. Ακόμα και ο Γκαγκάριν, ακούγοντας στο διαστημικό «αέρα» τη γενναία φωνή της μαθήτριάς του, δεν κρατήθηκε και της έκανε νύξη για τη στάση των ναυτικών ως προς τις γυναίκες στα πλοία, διηγείται η Τερεσκόβα:
Μόλις ο πύραυλος ξεκίνησε, εγώ φώναξα: «Έι, ουρανέ, βγάλε το καπέλο, έρχομαι σε σένα». Και ξαφνικά άκουσα τα λόγια του Γιούρι Γκαγκάριν: «Ξέχασες το ρητό των ναυτικών». Εγώ σιώπησα για ένα διάστημα. Αλλά δεν μπορείς να μη μιλάς. Όταν βλέπεις τη Γη, αυτό είναι μία έκσταση! Αυτό το αίσθημα, ότι όσο πιο μακριά από τη Γη σε μεταφέρει ο πύραυλος, τόσο πιο κοντά την αισθάνεσαι.
Λίγοι γνώριζαν ότι στη διάρκεια της πτήσης προέκυψε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Λόγω λάθους στον προγραμματισμό ο πύραυλος μπορούσε να πετάξει πολύ πιο μακριά από την υπολογισμένη τροχιά:
Την πρώτη ημέρα παρατήρησα το λάθος, το ανέφερα στον Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ. Όταν προσγειώθηκα, αυτός μου είπε: «Τσάικα, σε παρακαλώ, να μη μιλάμε για αυτό». Εγώ έδωσα το λόγο μου στον Σεργκέι Πάβλοβιτς. Δεν τον παραβίασα εγώ. Το μυστικό αποκαλύφθηκε.
Η εποχή της «γυναικείας κοσμοναυτικής» που ξεκίνησε από την Τερεσκόβα είχε μία παύση για σχεδόν 20 χρόνια. Μία αλυσίδα μοιραίων συμπτώσεων δεν επέτρεψε την εκπλήρωση του ονείρου του Σεργκέι Κορολιόφ για την αποστολή γυναικείου πληρώματος. Σε αυτήν την ιδέα επέστρεψαν τη δεκαετία του 1980, αλλά τελικά περιορίστηκε μόνο στη Σβετλάνα Σαβίτσκαγια. Τη δεκαετία του 1990 στο διάστημα ταξίδεψε η Γιελένα Κοντακόβα.
Είναι λίγες, αλλά η καθεμία είναι νούμερο ένα. Η Τερεσκόβα – η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης. Η Σαβίτσκαγια – η πρώτη που «περπάτησε» στο διάστημα. Η Κοντακόβα – η πρώτη σε πτήση διαρκείας. Η Γιελένα Σερόβα θα είναι η επόμενη. Η εκκίνησή της προγραμματίζεται για το φθινόπωρο του 2014. Κι αυτή είναι επίσης πρώτη – στη νέα χιλιετία.
Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα είναι και σήμερα ένα όνομα διαστημικού μεγέθους. Υπάρχει κρατήρας προς τιμήν της στη Σελήνη. Ο μικρός πλανήτης 16-71 επίσης λέγεται Chaika. Ενώ η ίδια ονειρεύεται τον Άρη και είναι έτοιμη να τον συναντήσει ακόμα και τώρα. Ακόμα κι αν αυτή τη φορά αυτό θα είναι εκείνο το εισιτήριο χωρίς επιστροφή:
- Ο Άρης είναι ο αγαπημένος μου πλανήτης. Φυσικά, το όνειρό μας είναι να πάμε στον Άρη, να μάθουμε αν υπήρχε εκεί ζωή. Αλλά, δυστυχώς, κατανοούμε τα ανθρώπινα όρια. Οι πρώτες αποστολές στον Άρη θα είναι χωρίς επιστροφή, έτσι πιστεύω. Αλλά είμαι έτοιμη.
Μαρία Κουλακόφσκαγια
[Πηγή]
