Ακόμα και σήμερα οι κάτοικοι της Σκανδιναβίας μιλούν για την υπέροχη χώρα στον Βορρά όπου ο ήλιος δεν δύει ποτέ...
Είναι γνωστές και οι ελληνικές παραδόσεις για τους Υπερβορείους και ιδιαίτερα για τον Υπερβόρειο Απόλλωνα και τον "αιθεροβάτη", ιπτάμενο και ταξιδεύοντα πάνω σε ένα βέλος, ιερέα του, Άβαρη (α + βάρος, δηλαδή ο αβαρής!).
Είναι ακόμα γνωστή στην ελληνική μυθολογία η εκδοχή ότι η Λητώ, η μητέρα του Απόλλωνα, καταγόταν από τη χώρα των Υπερβορείων, από την οποία αναχώρησε μεταμφιεσμένη σε λύκαινα (λύκη = φως, απ' όπου και ο Λύκιος Απόλλωνας, το λυκαυγές, το λυκόφως και η αμφιλύκη).
Τη μυθική αυτή περιοχή, που εθεωρείτο σαν ένα είδος επίγειου παράδεισου οι Έλληνες την τοποθετούσαν στο έσχατο βόρειο άκρο του τότε γνωστού κόσμου στις πολικές περιοχές, πέρα από τα Ριπαία Όρη, τα οποία όπως πίστευαν μετακινούνταν και απομακρύνονταν όταν τα πλησίαζαν οι άνθρωποι!
Σε αυτή βασίλευε η αιώνια άνοιξη και από αυτή προέρχονταν οι κύκνοι, τα ιερά πτηνά του Απόλλωνα. Οι κάτοικοι της Υπερβόρειας θεωρούνταν ένας δίκαιος λαός, γι' αυτό πολύ αγαπητός στον Απόλλωνα, ο οποίος κάθε φθινόπωρο αποδημούσε από τους Δελφούς προς τη χώρα τους για να ξαναεπιστρέψει την άνοιξη στη Δήλο με το άρμα του που το έσερναν κύκνοι. Οι Κροτωνιάτες μαθητές του Πυθαγόρα τον αποκαλούσαν ["προερχόμενο από τους Υπερβορείους, Απόλλωνα" "Υπό των Κροτωνιατών τον Πυθαγόρα Απόλλωνα Υπερβόρειον προσαγορευεσθαι"], (Απόσπασμα Αριστοτέλους 191, 1,14,7 σελ. 99).
Σύμφωνα με μια παράδοση που αναφέρει και ο Ιάμβλιχος, ο Πυθαγόρας ήταν μαθητής του Άβαρη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ναός του επικούρειου Απόλλωνος στις βάσεις της Φιγαλίας (Ανδρίτσαινα) είναι ο μόνος που έχει προσανατολισμό από βορρά προς νότο, σε αντίθεση με τους άλλους ελληνικούς λαούς που προσανατολισμένοι από την ανατολή προς τη δύση. Γενικά θεωρείται ότι υπήρχε μια υπερβόρεια κοινή παράδοση της άριας φυλής.
Σύμφωνα με ένα απόρρητο έγγραφο της OSS (αμερικανικής υπηρεσία πληροφοριών κατά τον β παγκόσμιο πόλεμο και προκάτοχος της CIA) ο εσωτερικός κύκλος της εταιρεία της Θούλης, θεωρούσε τη Θούλη ως ένα μυθικό νησί στο μακρινό βορρά, το οποίο ήταν το κέντρο ενός χαμένου μεγάλου πολιτισμού. Δεν είχαν όμως εξαλειφθεί τα μυστικά αυτού του πολιτισμού εντελώς. Όσα έμειναν, προστατευόταν από διάφορα αρχαία, πολύ ευφυή όντα (παρόμοια με την λευκή αδελφότητα). Οι πραγματική μυημένοι μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με αυτά τα όντα μέσο μαγικών μυστικιστικών τελετών. Οι (διδάσκαλοι) ή (αρχαίοι) θεωρείτο ότι μπορούσαν να προικίσουν τους μυημένους με υπερφυσική δύναμη και ενέργεια.
Η υπερβόρεια βρισκόταν στην βόρεια θάλασσα και καταποντίσθηκε μετά από ένα κατακλυσμό. Οι υπερβόρειοι προήλθαν από το ηλιακό σύστημα του Aldebaran, του οποίου το κεντρικό αστέρι βρίσκετε στον αστερισμό του ταύρου. Ήταν ένας ψηλοί έως και τέσσερα μέτρα, ξανθοί, με άσπρο δέρμα και γαλάρια μάτια. Δεν είχαν γνωρίσει ποτέ τους τον πόλεμο και ήταν χορτοφάγοι.
Επίσης είχαν – σύμφωνα με τα κείμενα της οργάνωσης της Θούλης – άπειρες γνώσης και ήταν αυτοί οι οποίοι πετούσαν με ιπτάμενες συσκευές με το όνομα vrill-ya, με το χαρακτηριστικό σχήμα των ιπταμένων δίσκων που γνωρίζουμε σήμερα… αυτά τα ιπτάμενα οχήματα είχαν την ιδιότητα να πετούν με την βοήθεια δυο αντιθέτων περιστρεφόμενων μαγνητικών πεδίων, να κάνουν ελιγμούς και να κινούνται με απίστευτες ταχύτητες όπως παρατηρείτε σήμερα στα ATIA. Χρησιμοποιούσαν δε ως κινητήρα δύναμη ή καύσιμο τη δύναμη vrill. Να σημειώσουμε εδώ πως η δημιουργία αντιβαρυτητας με αντίθετα περιστρεφόμενα πεδία έχει είδη επιτευχθεί, αλλά το επιστημονικό κατεστημένο, επίσημα τουλάχιστον αδιαφορεί…
'Όταν η Υπερβόρεια άρχισε να βυθίζεται, οι κάτοικοι της την εγκατέλειψαν με μεγάλα σκάφη και αφού διαμόρφωσαν το φυσικό υπάρχον τεράστιο δίκτυο στοών στην περιοχή των Ιμαλαΐων, εγκαταστάθηκαν εκεί.
Η αυτοκρατορία τους ονομάστηκε Agartha ή Agarthi και η πρωτεύουσα της είχε το όνομα Shamballah. Οι Πέρσες ονόμαζαν αυτήν αυτοκρατορία Ariana ή Arianne ήταν η πρώτη χώρα των Αρίων. Αρκετοί πιστεύουν ότι ο μύθος των ιδρυτών του εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος που τροφοδότησε τις εμπνεύσεις τους καταγόταν από την εξής Θιβετιανή παράδοση: πριν από τριάντα ή σαράντα αιώνες άνθισε στην έρημα Γκόμπι της Μογγολίας ένας ισχυρός πολιτισμός. Μετά από κάποια καταστροφή, ίσως πυρηνική, η περιοχή ερημώθηκε και όσοι γλίτωσαν αποδήμησαν οι μισοί προς τον βορρά και οι άλλοι μισοί προς τον Καύκασο. Ο θεός Θωρ των Σκανδιναβών ήταν ένας από τους ήρωες αυτής της εξόδου.
Οι μυημένοι τις Θούλης ήταν πεπεισμένοι ότι αυτοί απόδημοι της Γκόμπι αποτελούσαν τη βασική ανθρώπινη φυλή, την άρια ρίζα. Ο Χαουσχόφερ δίδασκε την αναγκαιότητα της "επιστροφής στις πήγες¨, δηλαδή την αναγκαιότητα της κατάληψης ολόκληρης της ανατολικής Ευρώπης, του Τουρκεστάν, του Παμίρ, της Γκόμπι και του Θιβέτ. Γι' αυτόν οι περιοχές αυτές ήταν η καρδιά του κόσμου και ο κύριος τους θα μπορούσε να κατακτήσει όλη την γη. Μετά την καταστροφή της Γκόμπι, οι κύριοι του πολιτισμού και φύλακες της γνώσεις, οι γιοι των εξωδιαστημικών διανοιών, εγκαταστάθηκαν σε ένα αχανές σύστημα σπηλαίων στα Ιμαλάια. Μέσα αυτές τις σπηλιές χωρίσθηκαν σε δυο ομάδες. Η μια ομάδα ακολούθησε το "δρόμο του δεξιού χεριού" και η άλλη "του αριστερού χεριού".
Η πρώτη ομάδα είχε το κέντρο της στην Αγκάρθα, έναν τόπο προσευχής, μια κρυμμένη πόλη του καλού, κέντρο της μη συμμετοχής στα εγκόσμια. Η δεύτερη ομάδα έκανε κέντρο της τη Σαμπάλα, πόλη της δύναμης που μπορεί να εξουσιάζει τα φυσικά φαινόμενα. Αυτή η ομάδα σπρώχνει το κόσμο προς την ιστορία!
Οι οδηγοί - μάγοι των λαών θα μπορούσαν να συμμαχήσουν με μια εκ τον δυο ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο τελετουργικό. Η ομάδα των "πολεμιστών της Σαμπάλα" που ζητά να αποκαταστήσει την χαμένη τάξη είναι τα ανώτερα όντα με τις υπερανθρώπινες ικανότητες με τα οποία προσπαθούν να έρθουν σε επαφή οι ηγέτες του εθνικοσοσιαλισμού με τις αποκριφιστικές οργανώσεις τους και να συνάψουν μαζί τους μια συμμαχία.
Βασικά η πίστη αυτή από κάποιους "ανώτερους άγνωστους κυρίους" συναντιέται σε όλες τις μυστικές εταιρείες της ανατολής και της δύσης. Ο ίδιος ο Χίτλερ πίστευε πως είχε έρθει σε επαφή με τους "ανώτερους κυρίους". Τα ονόματα Σαμπάλα και Αγκάρθα αναφέρουν και οι υπεύθυνοι της ομάδας Αhnenerde στην δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά το γεγονός αποσιωπάται μέχρι σήμερα!
Σύμφωνα με τον Ιvan Βoyes, διευθυντή της κοινότητας για την ερευνά της κούφιας γης στο Οντάριο του Καναδά, "μετά τον πόλεμο οι σύμμαχοι ανακάλυψαν ότι πάνω από 2.000 επιστήμονες από την Γερμανία και την Ιταλία είχαν εξαφανιστεί μαζί με ένα σχεδόν εκατομμύριο ανθρώπους στη χώρα πέρα από τον πόλο".
Επιπλέον θεωρείται ότι οι οπαδοί της Σαμπάλας κινήθηκαν και επηρέασαν καθοριστικά την δύση. Πιστεύονταν επίσης ότι επρόκειτο να έρθει ο πόλεμος μεταξύ της οργάνωσης Θούλης που θα ήταν οι καλοί, δηλαδή οι οπαδοί Agarthi, με τους οπαδούς της Shamballah που θα ήταν οι κακοί, δηλαδή οι σιωνιστές και οι μασόνοι.
Μετά το τέλος αυτού του πόλεμου οι κάτοικοι στην επιφάνεια της γης και οι κάτοικοι της υπόγειας αυτοκρατορίας θα ενωνόταν και θα ξεκινούσε η χιλιετής αυτοκρατορία της χρυσής εποχής, ή ακριβέστερα, της εποχής του Yδροχόου. Σημειώστε ότι το σήμα της οργάνωσης Θούλης ήταν ο αγκυλωτός σταυρός.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ
[Πηγή]
