Στα πρόθυρα νευρικής κρίσης έχουν φτάσει όλοι οι απασχολούμενοι στον τουρισμό σ' αυτή τη χώρα. Από το μεγαλοξενοδόχο, μέχρι τον ξενοδοχοϋπάλληλο, όλοι βιώνουν τα αποτελέσματα του απόλυτου παραλογισμού: Να καταστρέφεις συνειδητά το τελευταίο ζωντανό κύτταρο της Ελληνικής οικονομίας, τον τουρισμό, τον τομέα που.... μπορεί να δώσει μια τελευταία ανάσα ζωής στο ζωντανό – νεκρό! Αναρωτιέται κανείς αν είναι τόσο το μέγεθος της ανικανότητας τους. Και μοιραία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, ακριβώς επειδή δεν νοείται τέτοια ανικανότητα ούτε σε δίχρονα νήπια, στόχος δεν είναι η ανάκαμψη, στόχος δεν είναι η ανάπτυξη. Στόχος είναι να βρεθούμε ακόμη πιο κάτω... Όσο πιο κάτω γίνεται... Το είχε πει άλλωστε κι ο Ράιχενμπαχ: Όσο πιο κοντά στον πάτο, τόσο πιο φτηνά θα ξεπουληθούμε.Εδώ και τρεις περίπου εβδομάδες, μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Μαΐου, έχουν αρχίσει οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί περί των ολέθριων επιπτώσεων της ακυβερνησίας στην οικονομία και δη στον τουρισμό. Ουδέν αναληθέστερον και πλέον παραπαλνητικό από αυτόν τον αφορισμό. Διότι, αν ήθελαν πράγματι να διαφυλάξουν τον τουρισμό και να σώσουν τη σαιζόν, πολύ απλά, δεν θα έκαναν εκλογές. Θα μπορούσαν να τις μεταθέσουν το φθινόπωρο. Ας μη γελιόμαστε όμως. Όλοι αυτοί που ολοφύρονται πάνω στο ημιθανές τουριστικό προϊόν της χώρας, ποτέ δεν νοιάστηκαν πραγματικά γι' αυτό. Απλά το χρησιμοποιούν πάντα ως μέσο κοινωνικού διχασμού, κοινωνικού εμφυλίου. Όπως έγινε και πέρυσι με τα ταξί. Άνοιξαν το θέμα κακολαιριάτικα, ρήμαξαν τη σαιζόν, ταλαιπώρησαν τον κόσμο, ντόπιους και ξένους, διέσυραν τη χώρα και στο τέλος... μια τρύπα στο νερό! Έμεινε μόνο του Ραγκούση το γινάτι.
Φέτος, έδωσαν τη χαριστική βολή. Αρχικά είπαν ότι οι εκλογές θα γίνονταν Φεβρουάριο, με την ολοκλήρωση του PSI. To “κούρεμα” τελικά καθυστέρησε, αλλά έγινε. Η χώρα χρεοκόπησε, κουρεύτηκαν τα αποθεματικά της, πληρώθηκαν και τα CDS των πιράγχας, μεγάλωσε το χρέος μας κατά 30 δισ. αλλά εμείς το θεωρήσαμε μεγααααάλη επιτυχία!!!
Και ανοίξαν το δρόμο στην ετυμηγορία του Ελληνικού λαού, αφού προηγουμένως, με την υπογραφή νέων μνημονίων και δανειακών συμβάσεων και μετά από την ψήφιση σωρηδόν νομοσχεδίων που κανένας βουλευτής δεν διάβασε (όχι μόνο γιατί δεν προλάβαινε, αλλά επειδή ήταν άλλα στην Αγγλική και άλλα στη Γερμανική γλώσσα, όπως τους τα δώσανε οι δανειστές) φρόντισαν να δεσμεύσουν και τις κυβερνήσεις των επομένων τουλάχιστον 10 χρόνων, με συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα.
Στο μεταξύ, όσο συνέβαιναν αυτά, έμπαινε η άνοιξη. Ολόκληρη η Ελλάδα περίμενε μήπως πατήσει το πόδι του στην έρημη τούτη χώρα κανένας τουρίστας και μπει κανένα ευρώ στα ταμεία των επιχειρήσεων, όσων τέλος πάντων έχουν μείνει ανοιχτές.
Οι εκλογές
Φευ! Πάνω στην πιο ακατάλληλη ώρα προκηρύσσουν εκλογές. Γιατί δεν τις αφήνουν για το φθινόπωρο, να γλυτώσει ο τουρισμός; Ποιός τουρισμός, σου λένε! Έχουμε πιο σοβαρές προτεραιότητες από αυτόν, σου ξαναλένε. Επειδή έχουμε δεσμευτεί έναντι των δανειστών ότι τον Ιούνιο θα πρέπει να πάρουμε νέα μέτρα 14,5 δισ. ευρώ (η λίστα των επτά σελίδων του Παπαδήμου με τα 77 μέτρα, κάθε μέτρο και χρονοδιάγραμμα), πρέπει οπωσδήποτε να αποσπάσουμε την νομιμοποίησή τους από τον ελληνικό λαό. Αλλιώς, δεν θα μπορούμε να κάνουμε βήμα. Κι αν πάρουμε πρώτα τα μέτρα και μετά πάμε σε εκλογές, τότε δεν θα βρίσκουμε ούτε την ψήφο της μάνας μας. Άσε που περιμένει το Υπουργείο Οικονομικών να στείλει τα εκκαθαριστικά του 2011. Νέα φορολογική κλίμακα, νέα τεκμήρια, νέες έκτακτες εισφορές. Έτσι και αρχίσουν να καταφθάνουν τα ραβασάκια της Εφορίας πριν τις εκλογές, θα πρέπει να βρούμε χώρα να μεταναστεύσουμε! Αυτά σκέφτονταν στα επιτελεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και μπροστά σ' αυτά, ο τουρισμός είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Άλλωστε, να μην το ξεχνάμε: Όσο πιο κάτω, τόσο πιο φθηνά για τους “επενδυτές – σωτήρες”.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στις εκλογές στην αρχή του καλοκαιριού, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηακν όπως ακριβώς τα είχαν σχεδιάσει. Θεώρησαν τον ελληνικό λαό δεδομένο. Θεώρησαν ότι μπορούσαν να τον εκφοβίσουν οι απειλές και οι νουθεσίες από κάθε πιθανό και απίθανο παράγοντα ή παραγοντίσκο εγχώριο και της Ευρωζώνης. Πιέσεις, απειλές και εκ-βιασμοί την Ελλήνων σε καθημερινή διάταξη. Έλα σου όμως που ο Έλληνας “μουλάρωσε” κατά το κοινώς λεγόμενον. Και σκέφτηκε να το κάνει το “χουνέρι” σε όλους αυτούς τους ... δασκάλους που σπεύδουν να τον νουθετήσουν, για το καλό του φυσικά. Το αποτέλεσμα της κάλπης επεφύλαξε ένα σοκ για τους μνημονιακούς υπηρέτες των ξένων τοκογλύφων αφεντάδων. Τελικά ο Έλληνας δεν ήταν ούτε τόσο δεδομένος, ούτε τόσο φοβισμένος, για να μην τολμήσει να αντισταθεί, όπως περίμεναν.
Και τότε ξεκίνησε το μακελειό. Δεύτερος γύρος, πιο σκληρός αυτή τη φορά, απειλών και τρομοκρατίας για τους πολίτες, αναθέματος για τον κακό ΣΥΡΙΖΑ, που τορπίλλησε την προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης κια η ακυβερνησία καταστρέφει τώρα τον τουρισμό. Σωωωωώπα!
Η “ακυβερνησία”
Αλήθεια, ποιος εμπόδισε τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, να σχηματίσουν κυβέρνηση; 168 βουλευτές είχαν. Αν πράγματι πίστευαν ότι αυτοί ως μόνοι υπεύθυνοι, μεταξύ των άλλων ανεύθυνων και επικίνδυνων λαϊκιστών, κρατούν στα χέρια τους τη σωτηρία της χώρας, ας έπαιρναν το πολιτικό κόστος σχηματισμού κυβέρνησης κι ας παρέδιδαν τον αλαζόνα, υπεροπτικό και δημαγωγό Τσίπρα στη χλεύη του λαού και της ιστορίας. Η ιστορία, τους σωτήρες, δηλαδή αυτούς τους μνημονιακούς, θα τους έγραφε τελικά με χρυσά γράμματα!
Δεν το έκαναν. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή ξέρουν ότι το Μνημόνιο που με πάθος υπερασπίζονται, στο όνομα της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη, τελικά το μόνο που προοιωνίζεται είναι η άτακτη χρεοκοπία της χώρας, εντός ευρώ, δηλαδή το δυσμενέστερο από όλα τα εναλλακτικά σενάρια του τρόμου; Λέω, μήπως;
Δεν τόλμησαν να σχηματίσουν κυβέρνηση αυτοί που σήμερα κλαίνε δήθεν για τη χαμένη τουριστική σαιζόν. Η αλήθεια - που αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος - είναι ότι κανένας τουρισμός και καμία σαιζόν δεν τους ενδιαφέρει, παρά μόνο η κομματική τους επιβίωση. Προέχει η πολιτική διάσωσή τους ακόμη και μετά την επερχόμενη λαίλαπα των νέων μέτρων. Και για να επιτευχθεί ο στόχος τους, θα πρέπει πάση θυσία να αποδυναμωθεί κάθε αντιπολιτευτική φωνή, κάθε διαφορετική πρόταση. Να αποδυναμωθεί ή να συμπλεύσει.
Δεν έγινε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η χώρα οδηγείται σε επαναληπτικές εκλογές και ο τουρισμός θυσιάστηκε στο βωμό της σκόπιμης ακυβερνησίας, από τους δήθεν υπεύθυνους, που φοβήθηκαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ζητώντας εναγωνίως συνενόχους στο επικείμενο νέο έγκλημα που φέρει τις υπογραφές τους.
Ρένα Παυλάκη - Διακίδη
Εφημ. ΠΡΟΟΔΟΣ
Το είδαμε εδώ
