Μπορεί να φαίνεται αντιφατικό το γεγονός ότι πρέπει να ακολουθήσεις κάποιους νόμους για να ιδρύσεις δικό σου κράτος, αλλά αυτές είναι οι επίσημες οδηγίες για τη διεθνή αναγνώριση. Χωρίς αυτές θα είστε ένας ακόμα τρελός άνθρωπος που ζει μόνος του στο δάσος.
Ένα νέο κράτος πρέπει να έχει τρία πράγματα:
1) Μια ξεκάθαρα ορισμένη περιοχή. Δεν υπάρχει κάποιο ελάχιστο όριο έκτασης για τη δημιουργία ενός κράτους. Για παράδειγμα, το Βατικανό έχει έκταση μόλις 13 στρέμματα, που σημαίνει ότι είναι 100 φορές πιο μικρό από το νησί του Μανχάταν.
2) Έναν σταθερό πληθυσμό. Ούτε εδώ υπάρχει κάποιο ελάχιστο όριο. Οι Νήσοι Πίτκαιρν έχουν λιγότερο από 50 άτομα πληθυσμό, που σημαίνει ότι μπορούν να χωρέσουν όλοι σε ένα λεωφορείο.
3) Μία κυβέρνηση, που να έρχεται σε επαφή με άλλα κράτη.
Έχετε δύο επιλογές σε ότι αφορά την περιοχή που θα ορίσετε για το κράτος σας. Να διεκδικήσετε περιοχή που δεν έχει διεκδικηθεί από κάποιον άλλο ή να καταλάβετε την περιοχή που ανήκει σε κάποιον άλλο με τη βία.
Αν σκέφτεστε να διεκδικήσετε κάποιο απομονωμένο νησί, πρέπει να θυμάστε ότι το νησί αυτό πρέπει να είναι εντελώς απόμακρο. Σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους, σε ένα κράτος ανήκει οτιδήποτε βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τις ακτές του, οπότε, αν το νησί που θέλετε να διεκδικήσετε βρίσκεται κοντά σε κάποια άλλη χώρα, τότε μάλλον έχει ήδη διεκδικηθεί από αυτήν.
Εξάλλου απ' όσο γνωρίζουμε, σχεδόν κάθε κομμάτι γης που υπάρχει πάνω στον πλανήτη ανήκει ήδη σε κάποιον. Ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα νησιά έχουν εντοπιστεί από δορυφόρους και έχουν ήδη διεκδικηθεί.
Ένας εκκεντρικός εκατομμυριούχος ονόματι Μάικλ Όλιβερ προσπάθησε να φτιάξει το δικό του νησί-κράτος από το μηδέν. Το 1972 ίδρυσε την Δημοκρατία της Μινέρβα, όταν διεκδίκησε τους Υφάλους Μινέρβα, οι οποίοι συνήθως βρίσκονται κάτω από το νερό.
Πλήρωσε για να μεταφερθεί άμμος από την Αυστραλία, ώστε να δημιουργήσει στερεό έδαφος και να αρχίσει να χτίζει τη δική του χώρα. Όλα έβαιναν καλώς μέχρι που αποφάσισε να στείλει ένα γράμμα στους "γείτονές" του, αλλά αυτοί αποφάσισαν πως δεν τους αρέσει αυτό που συμβαίνει.
Ο βασιλιάς του Βασιλείου των Τόνγκα δήλωσε πως οι Ύφαλοι ανήκουν στο δικό του κράτος και υποστηρίχτηκε από την Σύνοδο των Κρατών του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Τελικά στάλθηκε στρατός για να εισβάλει στους Υφάλους Μινέρβα και έδιωξε τον εκατομμυριούχο.
Επίσης, κατά καιρούς, πολλοί μισθοφόροι έχουν δοκιμάσει να καταλάβουν κάποιο νησί. Για παράδειγμα, από το 1975 και μετά, στα νησιά Κομόρες έχουν γίνει 20 διαφορετικές απόπειρες πραξικοπήματος.
Για την ακρίβεια, η πιο επιτυχημένη προσπάθεια ίδρυσης ενός νησιού-μικροκράτους είναι το Πριγκιπάτο του Σίλαντ. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Αγγλία έχτισε κάποια τσιμεντένια φρούρια πάνω στα διεθνή νερά, σαν μια προειδοποιητική θέση για τις εισβολές των Ναζί.
Κάποια από αυτά τα φρούρια έμειναν ανέπαφα μετά τη λήξη του πολέμου και το 1966, ο Ρόι Μπέιτς και η οικογένειά του διεκδίκησαν ένα από αυτά τα φρούρια για τον εαυτό τους.
Σε ένα πιο πρόσφατο περιστατικό, ένα μικρό κομμάτι ερήμου ανάμεσα στην Αίγυπτο και το Σουδάν, που δεν το διεκδικεί κανένας, λόγω του ότι δεν έχει ίχνος υποδομών ή φυσικών πόρων, διεκδικήθηκε από τον Αμερικανό Τζερεμάια Χίτον, ο οποίος προσπαθεί να κάνει το "κράτος" του επίσημα αναγνωρισμένο από την Αίγυπτο, το Σουδάν και την Αφρικανική Ένωση, για να μπορεί επίσημα να ονομάζει την κόρη του... πριγκίπισσα Έμιλι.
Υπάρχει ωστόσο, ένα τεράστιο αδιεκδίκητο κομμάτι στην Ανταρκτική, που ονομάζεται Μέρι Μπερντ Λαντ. Το μεγαλύτερο μέρος της Ανταρκτικής μπορεί να έχει ήδη διεκδικηθεί και οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν την δυνατότητα να ισχυριστούν διεκδίκηση στο μέλλον λόγω μιας συνθήκης του 1959, αλλά επίσημα, οι πάγοι του Μέρι Μπερντ Λαντ δεν έχουν διεκδικηθεί από κανέναν.
Να σημειωθεί πως η μεγαλύτερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί στο Μέρι Μπερντ Λαντ είναι -10°C.
Mr. Fantastic
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε
