Οι 10 άπιστες που έκαναν «ταράνδους» τους συζύγους τους
του έρωτα για τους «ανοιχτόμυαλους» απαιτούσε να υπάρχουν έμπιστοι υπηρέτες οι οποίοι δεν θα μετέδιδαν τα νέα σε όλη την αυλή.
Ένας βασιλιάς χωρίς ερωμένη ήταν αδύναμος και μια βασίλισσα που απατούσε ήταν προδότης.
.
10. Βικτώρια, η αχόρταγη
Ήταν 18 όταν ανέβηκε στον θρόνο. Λίγο αργότερα παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Αλβέρτο. Όπως και οι περισσότεροι βασιλικοί γάμοι, ήταν ευτυχισμένοι στην αρχή αλλά λίγο αργότερα… ο Αλβέρτος δεν ήταν αρκετός.
Οι απιστίες που έκανε ήταν δυο και μακροχρόνιες. Ο πρώτος αγαπημένος της ήταν ο John Brown, ένας Σκοτσέζος, που την συνόδευε στο ψάρεμα και στο κυνήγι. Όταν εκείνος πέθανε το 1883, η βασίλισσα έπεσε σε μαύρη κατάθλιψη. Λίγο αργότερα, το 1887, γνώρισε τον 24χρονο Karim Abdul, όταν εκείνη ήταν 68. Την περίοδο που τον γνώρισε θρηνούσε ακόμη τον Αλβέρτο και τον John Brown.
9. Μαρία της Ρουμανίας, η «αντροβασίλισσα»
Σκάνδαλα, παιδιά εξώγαμα, γερή θέληση και ατελείωτη αγάπη για την χώρα της ήταν από τα λίγα τα οποία της καταλογίζουν. Μια γυναίκα με σπάνια ομορφιά, με μελαχρινά μαλλιά και καταγάλανα μάτια.
Στην αυλή την αποκαλούσαν «αντροβασίλισσα». Το 1892 παντρεύτηκε τον Ferdinand de Hohenzolern-Sigmaringen όταν εκείνη ήταν 17 και εκείνος μόλις 7!
Οι αυλικοί της δεν σταματούσαν να κουτσομπολεύουν για τις απιστίες της με Γερμανούς απεσταλμένους, Πολωνούς δικαστικούς και Ρωμάνους πολιτικούς. Έκανε έξι παιδιά, φυσικά, δεν ήταν όλα του συζύγου της!
8. Μαρία Αντουανέτα, η «Κυρία Δύσκολη»
Έχουμε όλοι ακούσει και δει ταινίες σχετικά με αυτή. Είναι όμως αλήθεια; Η Μαρία Αντουανέτα παντρεύτηκε όταν ήταν 15 τον Louis XVI, τον Δελφίνο της Γαλλίας, ο οποίος προτιμούσε περισσότερο το κυνήγι από αυτή.
Έτσι δεν άρχισε να κάνει την πρώτη παράνομη σχέση της με τον Σουηδό στρατιώτη Hans Axel von Fersen, τον οποίο γνώρισε σε ένα χορό.
Η σχέση τους εξελίχθηκε γρήγορα και παρότι όλοι τηρούσαν σιγή ιχθύος, δεν άργησε να φτάσει στα αυτιά των αυλικών και αυτοί με την σειρά τους να το μεταφέρουν στις εφημερίδες. Τότε απεικονιζόταν σε διάφορες ερωτικές περιπτύξεις και πολλοί ανέφεραν ότι πέραν του στρατιωτικού είχε άλλους 10!
7. Μαργαρίτα του Βαλόι, η Πριγκίπισσα της Ελευθερίας
Η έβδομη κόρη του Ερρίκου του δεύτερου και της Αικατερίνης, ήταν φανατική καθολική, η οποία πήγε σε μια χώρα της Αφρικής για να φέρει την ειρήνη. Αρχικά, έγινε θυσία από την μητέρα της στο βωμό των πολιτικών διπλωματικών κινήσεων αλλά μετέπειτα έγινε μια από τις πιο επικίνδυνες «ομήρους» του θρόνου.
Απίστευτα γοητευτική , το «μαργαριτάρι» της αυλής όπως την αποκαλούσαν. Ήταν το καμάρι της οικογένειας Βαλόι και για αυτό την πάντρεψαν με τον Ερρίκο. Και οι δυο είχαν εραστές .
Η κυριότερη εξωσυζυγική σχέση που είχε ήταν με τον 27χρονο Jacques Harlay που τον ανέφερε ως «όμορφο ήλιο». Όταν ο Ερρίκος έμαθε για τις απιστίες της, την εξόρισε στο Παρίσι. Έμεινε για 20 χρόνια φυλακισμένη!
6. Αικατερίνη Χόγουορτ, το τριαντάφυλλο χωρίς αγκάθια
Το 1539, η Αικατερίνη έφτασε στην αυλή ως κυρία των τιμών, μετά τον πέμπτο γάμο του Ερρίκου του VIII με την Άννα τον Κλεβ.
Σύντομα όμως ο βασιλιάς την εντόπισε και το 1540 την παντρεύτηκε αφού ακύρωσε τον γάμο του με την Άννα τον Κλεβ. Και έγινε Πέμπτη κατά σειρά Βασίλισσα της Αγγλίας. Η Αικατερίνη παντρεύτηκε έναν γέρο άντρα που δεν μπορούσε να τις προσφέρει αυτά που ήθελε.
Έτσι, ερωτεύτηκε τον Τόμας Κουλπέπερ ενώ παράλληλα συναντούσε και τους Ερρίκο Μάνοξ και Φράνσις Ντέραχαμ στην αυλή.
Η Αιακτερίνη κατηγορήθηκε για ακολασία και για μοιχεία και καταδικάστηκε σε θάνατο όπως και οι εραστές της.
5. Καρολάιν Ματθλίδη, το βασιλικό ερωτικό τρίγωνο
Το 1766, η 15χρονη πριγκίπισσα Καρολάιν Ματθλίδη έφυγε από την Γαλλία και πήγε στην Κοπεγχάγη να παντρευτεί τον Βασιλιά της Δανίας, Κριστιάν VII.
Ο, δυο χρόνια μικρότερος της, Κριστιάν ήταν ακόμη ένα λεπτό, καχεκτικό παιδί και πάνω από όλα κακομαθημένο. Δεν ήθελε καν να γίνει βασιλιάς και λίγες μέρες μετά το γάμο συνειδητοποίησε πως δεν ήθελε καν να παντρευτεί.
Έτσι άρχισε γρήγορα να συμπεριφέρεται σαν εργένης και να πίνει!
Η Καρολάιν Ματθλίδη, όταν ο γάμος ολοκληρώθηκε, γέννησε τον γιο τους. Αλλά ο Κρίστιαν όσο μεγάλωνε γινόταν όλο και περισσότερο ασταθής.
Το 1769, εμφανίστηκε ο Johann Struensee, ένας Γερμανός ψυχίατρος, έφτασε στην αυλή και έγινε ο έμπιστος της βασίλισσας. Λίγο αργότερα έγινε και ο εραστής της, ο οποίος με τον τρόπο της την μετέτρεψε σε άφοβη γυναίκα και αύξησε την οργή της.
Γέννησε μια κόρη από τον εραστή της ενώ δεν την ενδιέφερε για τις πολιτικές φιλοδοξίες του εραστή της. Δυστυχώς, ο έρωτας της ζωής της στάλθηκε στην γκιλοντίνα και αυτή στην εξορία.
Μόλις στα 23 της, πέθανε από πυρετό.
4. Μαρία Στούαρτ, Βασίλισσα της Σκωτίας
Η Μαρία, ήταν Βασίλισσα της Σκωτίας. Η Μαρία, ήταν το μόνο επιζών νόμιμο τέκνο του Βασιλιά Ιακώβου Ε΄της Σκωτίας και ήταν έξι ημερών όταν ο πατέρας της πέθανε, κάνοντας την ίδια να ανέβει στον θρόνο.
Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας στη Γαλλία ενόσω η Σκωτία κυβερνάτο από Αντιβασιλείς, και το 1558 παντρεύτηκε τον δελφίνο της Γαλλίας, Φραγκίσκο.
Ανέβηκε στο Γαλλικό θρόνο ως Βασιλιάς Φραγκίσκος Β΄το 1559, και η Μαρία έγινε για μικρό διάστημα βασιλική σύζυγος της Γαλλίας, μέχρι το θάνατό του το Δεκέμβριο του 1560. Χήρα, η Μαρία επέστρεψε στη Σκωτία, φτάνοντας στο Λιθ στις 19 Αυγούστου 1561.
Η Μαρία και ο Λόρδος Ντάρνλεϊ: Στις 29 Ιουλίου 1565, η Μαρία παντρεύτηκε τον πρώτο ξάδελφο της, Ερρίκο Στιούαρτ, γνωστό και ως Λόρδο Ντάρνλεϊ. Και οι δύο ήταν απόγονοι της Μαργαρίτας Τυδώρ, αδελφής του Ερρίκου Η΄, οπότε το παιδί τους θα είχε όλα τα νόμιμα δικαιώματα να διεκδικήσει τον Αγγλικό θρόνο.
Ο γάμος αυτός ένωσε πολλούς προτεστάντες λόρδους εναντίον τους, με επικεφαλής τον κόμη του Μάρεϊ. Η Μαρία τους αντιμετώπισε επιτυχώς, τους έστειλε εξορία και επέστρεψε στο Εδιμβούργο, ενώ είχε μείνει από καιρό έγκυος.
Ο Ντάρνλεϊ έγινε αλαζόνας, απαιτούσε περισσότερες εξουσίες και αυτοαποκαλείτο βασιλιάς, όταν βρέθηκε δολοφονημένος από στραγγαλισμό, έριξε σημαντικά την φήμη της Μαρίας. Ο τρίτος της σύζυγος στην συνέχεια, Ιάκωβος Χέπμπορν, 4ος κόμης του Μπόθγουελ, πιστεύεται ότι ήταν ο ένοχος για τον φόνο.
Στις 24 Απριλίου επισκέφτηκε τον γιο της στο Στέρλινγκ, αλλά στον δρόμο επιστροφής της στο Εδιμβούργο απήχθη από τον Μπόθγουελ και τους άντρες του στο κάστρο του Ντάνμπαρ, όπου έμεινε έγκυος σε δίδυμα. Επέστρεψαν στο Εδιμβούργο και στις 15 Μαΐου παντρεύτηκε με τον Μπόθγουελ στα ανάκτορα του Χόλιρουντ κατά τα Προτεσταντικά τυπικά.
Η ξαδέρφη της Ελισάβετ, την καταδίκασε σε θάνατο, πρώτον για να προστατέψει τον θρόνο της και δεύτερον θεωρούσε πως την πρόδωσε με πολλούς τρόπους, αφού αμφισβητούσε την εξουσία της.
3. Βασίλισσα Ελισάβετ η πρώτη, η Παρθένα
Η Ελισάβετ Α΄, ήταν βασίλισσα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας από τις 17 Νοεμβρίου 1558 έως το θάνατό της. Η άτεκνη Ελισάβετ, μερικές φορές αποκαλούμενη και Παρθένος Βασίλισσα, ήταν η πέμπτη και τελευταία μονάρχης της δυναστείας των Τυδώρ .
Βασίλεψε επί 45 έτη, κατά τη διάρκεια των οποίων η παγκόσμια ισχύς και επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκε σημαντικά. Στο εσωτερικό η βασιλεία της σημαδεύτηκε από έντονες θρησκευτικές ζυμώσεις.
Παρόλο που η Ελισάβετ είναι γνωστή ως η «Παρθένος Βασίλισσα» επειδή δεν παντρεύτηκε ποτέ, δεν είναι σίγουρο κατά πόσο ήταν κυριολεκτικά παρθένα. Ακόμη και για τους συγχρόνους της ήταν ένα κοινωνικό και σεξουαλικό αίνιγμα αποφεύγοντας το γάμο, το σεξ και τη μητρότητα.
Αν και ένας βασιλιάς ήταν αναμενόμενο να διατηρεί μια ερωμένη ή παλλακίδα, θα ήταν επικίνδυνο σε πολιτικό επίπεδο να συμπεριφερθεί μια γυναίκα με τον ίδιο τρόπο. Η σεξουαλικότητα του κυβερνώντος ήταν ένα σημαντικό θέμα για το έθνος, όπως ήταν και στην εποχή του πατέρα της – ωστόσο υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.
Το να διατηρεί τη φήμη της παρθενίας της απέφερε πολλά πλεονεκτήματα στην Ελισάβετ. Επειδή μια σύζυγος την εποχή της Αναγέννησης αναμενόταν να αφήνεται στην εξουσία του συζύγου της, μια βασίλισσα διακινδύνευε της πολιτική της υπεροχή.
Η συζυγική ζωή ίσως να προκαλούσε ανεπιθύμητες εντάσεις στην κρεβατοκάμαρα, στην πατρίδα και στο εξωτερικό, με τους γάμος της εξαδέλφης της, Μαρίας Στούαρτ, να αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα.
Εν τούτοις, φήμες για διάφορους δεσμούς έρχονταν στην επιφάνεια, με περισσότερο γνωστό αυτόν με τον Ρόμπερτ Ντάντλεϊ. Αργότερα στη ζωή της ακούστηκε πως συνδέθηκε με τον προγονό του Ντάντλεϊ, τον Ρόμπερτ Ντέβερω, Κόμη του Έσσεξ.
2. Κλεοπάτρα, το «Φίδι» του Παλιού Νείλου
Η Κλεοπάτρα, ήταν η τελευταία ενεργή βασίλισσα της πτολεμαϊκής Αιγύπτου. Ήταν το μοναδικό μέλος της δυναστείας των Πτολεμαίων που μιλούσε αιγυπτιακά (οι Πτολεμαίοι μιλούσαν μόνο ελληνικά) και παρουσίαζε τον εαυτό της ως ενσάρκωση της θεάς Ίσιδας.
Πανέξυπνη και ικανή πολιτικός, κατόρθωσε να φέρει την ευημερία και την ειρήνη στην αχανή επικράτειά της, που βρισκόταν σε δεινή θέση από τις συνεχείς εμφύλιες διαμάχες.
Για να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες της φρόντισε να διατηρήσει προνομιακές σχέσεις με τη Ρώμη, μέσα από τις συμμαχίες και τους έρωτές της με κορυφαία πρόσωπα της εποχής εκείνης.
Έτσι, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας έφθασε στην Αίγυπτο τον Οκτώβριο του 48 π.Χ, καταδιώκοντας τον Πομπήιο, η Κλεοπάτρα βάλθηκε να τον σαγηνεύσει. Δεν ήταν και δύσκολο, καθώς ο σπουδαίος στρατηλάτης πήρε το μέρος της στην εσωτερική εμφύλια διαμάχη και αποκατέστησε την τάξη στο ταραγμένο βασίλειο της Αιγύπτου.
Μαζί του η Κλεοπάτρα απέκτησε ένα γιο, τον Πτολεμαίο ΙΕ’ Καισαρίωνα (47 π.Χ.), ο οποίος συμβασίλευσε μαζί της από το 44 έως το 30 π.Χ.
Η Κλεοπάτρα ακολούθησε τον Ιούλιο Καίσαρα στη Ρώμη, αλλά μετά τη δολοφονία του το 44 π.Χ. επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια. Το 41 π.Χ. ο Μάρκος Αντώνιος, που διεκδικούσε το θρόνο της Ρώμης από τον Οκταβιανό (τον μετέπειτα Αύγουστο), συνήψε πολιτική συμμαχία με την Κλεοπάτρα και γρήγορα έγιναν εραστές. Τον έρωτά τους απαθανάτισε ο Σαίξπηρ στο αριστούργημά του «Αντώνιος και Κλεοπάτρα».
Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά: την Κλεοπάτρα Σελήνη (40 π.Χ. – 6 μ.Χ.), τον Αλέξανδρο Ήλιο (40 π.Χ. – 29 ή 25 π.Χ.) και τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο (36 – 29 π.Χ.).
Το 31 π.Χ. ο Μάρκος Αντώνιος και η Κλεοπάτρα ένωσαν τις δυνάμεις τους εναντίον του Οκταβιανού, αλλά στην καθοριστική ναυμαχία του Ακτίου (2 Σεπτεμβρίου) ηττήθηκαν και κατέφυγαν στην Αίγυπτο. Ο Οκταβιανός τους καταδίωξε και τον επόμενο χρόνο κατέλαβε την Αλεξάνδρεια. Ο Μάρκος Αντώνιος, εγκαταλειμμένος από τον στρατό του, αυτοκτόνησε.
Ο Θάνατος της Κλεοπάτρας, πίνακας του Ζαν Αντρέ Ρίξενς (1874)Η Κλεοπάτρα προσπάθησε να ξελογιάσει και τον Οκταβιανό. Δεν τα κατάφερε όμως και αυτοκτόνησε στις 12 Αυγούστου 30 π.Χ, για να μην κοσμήσει με την παρουσία της τον ρωμαϊκό θρίαμβο του εχθρού της. Όπως αναφέρει η παράδοση, διάλεξε ένα αρκετά πρωτότυπο τρόπο για να αυτοκτονήσει.
Αφού ξάπλωσε στο μεγαλοπρέστατο κρεββάτι της, τοποθέτησε στο γυμνό στήθος της ένα φίδι (ασπίδα) και από τα φαρμακερά δήγματά του βρήκε σκληρό θάνατο. Η εκδοχή αυτή αμφισβητείται από σύγχρονους ιστορικούς και ειδικούς.
Με τη φιλοδοξία της, σε συνδυασμό με τη γοητεία της, η Κλεοπάτρα επηρέασε τη ρωμαϊκή πολιτική σε μία αποφασιστική περίοδο και κατέληξε να αντιπροσωπεύει, όσο καμία άλλη γυναίκα στην αρχαιότητα, το πρότυπο της ερωτικής και μοιραίας γυναίκας.
Ο καλύτερος επικήδειος γι’ αυτήν γράφτηκε από τον ρωμαίο ιστορικό Δίωνα Κάσσιο: «Η Κλεοπάτρα αιχμαλώτισε τους δύο μεγαλύτερους Ρωμαίους της εποχής της και εξαιτίας του τρίτου κατέστρεψε τον εαυτό της».
1) Αικατερίνη η Μεγάλη, η κούγκαρ του 18ου αιώνα
Η Μεγάλη Αικατερίνη -κατά την ερωτική ταινία που πραγματεύεται τη ζωή της γνωστή και ως “έκφυλη τσαρίνα”- ήταν διάσημη μεταξύ άλλων και για τους πολυάριθμους εραστές της.
“Η κατάρα μου είναι ότι η καρδιά μου δεν μπορεί να μείνει ούτε μια ώρα χωρίς έρωτα” έγραφε η ίδια και φαίνεται πως το κορμί της είχε ανάλογα μικρή αντοχή με την καρδιά.
Μεγάλος έρωτάς της ήταν ο ελαφρώς αγροίκος και θρασύς Γκρέγκορι Ποτέμκιν, ο οποίος ήταν κι αυτός που της προμήθευε νεαρούς εραστές, πρόθυμους να την βοηθήσουν να τα βγάλει πέρα με την “κατάρα” που λέγαμε.
Το αξιοσημείωτο στην περίπτωση της Αικατερίνης, στο παλάτι της οποίας βρέθηκε και μια πορνογραφική κάμαρα, είναι ότι φρόντιζε τους εραστές της ακόμα κι αφού έπαυαν να την ενδιαφέρουν, διορίζοντάς τους σε σημαντικές θέσεις ή χαρίζοντάς τους τίτλους ευγενείας.
Ο μύθος λέει πως οι εραστές της επιλέγονταν προσεκτικά κι ύστερα δοκιμάζονταν και διδάσκονταν από τις κυρίες επί των τιμών -που με αυτή τη λογική δικαιούνται κι αυτές θέση στη λίστα…
Αμπλιανίτη Ευαγγελία
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε
