Η δράση των ξένων μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα δεν είναι μια καινούρια ιστορία. Θα λέγαμε ότι είναι τόσο παλιά, όσο και η ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους το 1830*.
Και από τότε έως σήμερα, η παρουσία των ξένων μυστικών υπηρεσιών στη χώρα και η εμπλοκή τους στα πολιτικά πράγματα είναι το ίδιο καταστροφική.
Η δολοφονία Καποδίστρια το 1831 χρεώνεται άλλωστε στις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες της εποχής.
Η δολοφονία του Γεωργίου του Α΄ το 1913 στην Θεσσαλονίκη από τον φαινομενικά σχιζοφρενή Σχοινά, επίσης χρεώνεται στις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες της εποχής.
Ο ξαφνικός θάνατος του Ιωάννη Μεταξά το χειμώνα του 1941, θεωρείται μέχρι σήμερα από πολλούς ερευνητές ως έργο των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Μια αχλή μυστηρίου καλύπτει και τον θάνατο του στρατάρχου Αλέξανδρου Παπάγου το 1955, ενώ επιβεβαιωμένες δράσεις των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών είχαμε κατά την διάρκεια της πρώτης κρίσης του Κυπριακού, με την παρακολούθηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, της πρεσβείας μας στο Λονδίνο κλπ.
Πλούσια η δράση τους και στην επταετία της δικτατορίας, πλούσια και στα μεταπολιτευτικά χρόνια έως σήμερα, είτε προσπαθώντας να συλλέξουν πληροφορίες για τις τρομοκρατικές οργανώσεις και τις πιθανές σχέσεις τους με ελληνικά πολιτικά κόμματα, είτε για να αναχαιτίσουν την σοβιετική διείσδυση μέχρι την δεκαετία του ’90.
Η σύγχρονη επιχειρησιακή δράση τους ξεκινά στην δεκαετία του 2000, και το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκονται είναι αυτό των παρακολουθήσεων μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας της εταιρείας Vodafone όχι μόνο πολιτικών προσώπων, αλλά και πολιτών.
Η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων σε συνδυασμό με τα παγκόσμια προβλήματα ασφάλειας που ανέκυψαν από την επίθεση της Αλ Κάιντα στις ΗΠΑ και την τραγωδία των Δίδυμων Πύργων στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, λειτούργησαν ως μαγνήτης για τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, ειδικά τις αμερικανικές, τις ισραηλινές, τις γερμανικές και τις βρετανικές.
Εκατοντάδες πράκτορες κατέκλυσαν την χώρα και κεντρικός στόχος βάσει των οδηγιών από τα «κεντρικά», ήταν ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και το στενό οικογενειακό και πολιτικό του περιβάλλον.
Ένας από τους πράκτορες ήταν ο Ελληνοαμερικανός William B., ο οποίος από τον Αύγουστο του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005, ήταν εκ των πρωταγωνιστών της παρακολούθησης αυτής, στήνοντας ένα μέρος του δικτύου τηλεφωνικών παρακολουθήσεων σε βάρος της τότε κυβέρνησης.
Και το κατάφερε γιατί η τότε κυβέρνηση έδειχνε να αγνοεί, όπως και όλες οι μεταπολιτευτικές ελληνικές κυβερνήσεις, την έννοια «ασφάλεια». Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και μετά την αποκάλυψη από τον διευθύνοντα σύμβουλο της Vodafone, Γιώργο Κορωνιά, της υπόθεσης των υποκλοπών, ο Κώστας Καραμανλής το μόνο που έκανε για να διασφαλίσει τις επικοινωνίες του ήταν να… μιλάει σε κινητά τηλέφωνα μιας χρήσεως ή να χρησιμοποιεί τα κινητά των ανδρών της ασφάλειάς του!
Αγνοούσε προφανώς (και κανένας δεν τον είχε ενημερώσει) ότι τουλάχιστον πέντε μεγάλες πρεσβείες, εκτός από τα μηχανήματα παρακολούθησης κινητών που είχαν προμηθευτεί (τα οποία είχαν κάνει την εμφάνισή τους στην Αθήνα από το 2000 τουλάχιστον) είχαν παραλάβει και εξελιγμένα λογισμικά αναγνώρισης φωνής τα οποία είχαν εγκαταστήσει σε μια σειρά κεραιών από το σπίτι του τότε πρωθυπουργού μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου και γύρω από μια σειρά άλλων κρίσιμων στόχων (υπουργείο Εθνικής Άμυνας, υπουργείο Εξωτερικών, Οικονομικών, ΕΥΠ και λοιπές υπηρεσίες).
Όλα ήρθαν στο φως όταν το βράδυ της 10ης Μαρτίου 2005 που ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής απουσίαζε στη Μαδρίτη σε επίσημη επίσκεψη, ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone, Γιώργος Κορωνιάς λίγο πριν από τη λήξη του αγώνα του Ολυμπιακού με τη Νιούκαστλ στο γήπεδο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» έλαβε ένα τηλεφώνημα που τον τάραξε.
Ενημερώθηκε από συνεργάτες του ότι βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του ο υπάλληλος Κώστας Τσαλικίδης, ο οποίος είχε ενημερώσει λίγες μέρες πριν τους προϊσταμένους του ότι βρέθηκε παραβιασμένο το λογισμικό της εταιρείας στις εγκαταστάσεις της Παιανίας.
Αμέσως αναζήτησε τον διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου, Γιάννη Αγγέλου, και ζήτησε ραντεβού κατεπειγόντως στο Μαξίμου, σύμφωνα με την εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία».
Ο Αγγέλου τηλεφώνησε στον Καραμανλή στη Μαδρίτη και τον ενημέρωσε σχετικά. «Να μην είσαι μόνος σου! Φώναξε και τον Βουλγαράκη να είναι παρών στη συνάντηση ως υπουργός Δημοσίας Τάξης», ήταν η οδηγία του.
Ο Κορωνιάς επισκέφτηκε το Μαξίμου και υπό το βάρος της αποκάλυψης για τον θάνατο του υπαλλήλου του, ενημέρωσε για τα ευρήματα της έρευνάς του. Μέσω της εταιρείας του παρακολουθείτο η μισή κυβέρνηση Καραμανλή με πρώτο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τη σύζυγό του Νατάσα. Και ο Κώστας Τσαλικίδης, ο υπάλληλος που είχε αποκαλύψει ότι το λογισμικό της εταιρείας είχε παραβιαστεί, υποτίθεται ότι είχε «αυτοκτονήσει».
Και αυτό έγινε λίγο αφότου μίλησε με την αρραβωνιαστικιά του και της είχε δώσει ραντεβού. Ξαφνικά ένιωσε την ανάγκη να «αυτοκτονήσει» και μάλιστα με απαγχονισμό από το πατάρι του διαμερίσματος στο οποίο έμενε μόνος του.
Λεπτομέρεια: η ενημέρωση που είχε κάνει, είχε φτάσει αυθημερόν στην αμερικανική πρεσβεία και αυτό εξηγεί και την άμεση αναχώρηση του William B. για τις ΗΠΑ. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε, κατά τα φαινόμενα, το «κλιμάκιο καθαρισμού»…
H προειδοποίηση του Πούτιν
Οτιδήποτε έλεγε ο Κώστας Καραμανλής καταγραφόταν, και μάλιστα μέχρι το τέλος της θητείας του. Είναι απίστευτο, αλλά δεν άλλαξε καν τα δρομολόγιά του. Περνούσε καθημερινά από τα διόδια της Αττικής Οδού και όλοι οι «ενδιαφερόμενοι» ήξεραν πότε μετακινείτο, ποια ώρα και πού πήγαινε!
Υπήρξε απαράδεκτα απρόσεκτος, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την προειδοποίηση που του είχε απευθύνει ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν. Το 2007 ο Κ. Καραμανλής βρέθηκε στο Κρεμλίνο για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν τον Δεκέμβριο του 2004), όπου έμελλε να γραφτεί μια ιστορική στιγμή για τις δύο χώρες.
Τότε υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας, Ρωσίας και Βουλγαρίας το πρωτόκολλο για τη σύσταση της εταιρείας κατασκευής και λειτουργίας του αγωγού πετρελαίου από το Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε η πρόθεση των δύο χωρών για την προώθηση του ενεργειακού αγωγού φυσικού αερίου South Stream.
Όταν βρέθηκαν μόνοι στο γραφείο του Ρώσου προέδρου, ο Κώστας Καραμανλής κοίταξε στα μάτια τον Βλαντίμιρ Πούτιν και του ανακοίνωσε την απόφασή του: «Τελικά θα κάνουμε την συμφωνία για τα ενεργειακά και τον αγωγό».
Και ο πάντα ανέκφραστος και βλοσυρός Πούτιν του απάντησε σχεδόν αφοπλιστικά: «Κάτι τέτοιο θα είναι ένα μεγάλο ρίσκο για την κυβέρνηση εάν η Αθήνα δεν έχει προχωρήσει για το συγκεκριμένο θέμα σε επαρκείς συνεννοήσεις με την Ουάσιγκτον».
Ο Καραμανλής όμως νόμιζε ότι είχε «ρυθμίσει» το ζήτημα. Είχε στείλει πιο πριν στην Ουάσιγκτον τον υφυπουργό Εξωτερικών και έμπιστό του Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος είχε συναντηθεί στο Στειτ Ντιπάρτμεντ με τον σύμβουλο του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους, Στήβεν Μάιν, όπου τον ενημέρωσε για τις προθέσεις της Ελλάδας όσον αφορά την κατασκευή του αγωγού αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης για τον οποίο δεν υπήρχε καμία αντίρρηση από την πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη και σύμμαχο χώρα…
H αλλαγή στάσης των ΗΠΑ Αργότερα, όμως, όταν ανέλαβε ως βοηθός υπουργός για τα ενεργειακά ο φιλότουρκος Μάθιους Μπράιζα, τάχθηκε αναφανδόν κατά της κατασκευής του δεύτερου ενεργειακού αγωγού που αφορούσε το φυσικό αέριο South Stream, επεδή ερχόταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα του Αζερμπαϊτζάν, τα οποία εκπροσωπούσε ο ίδιος.
Αυτό αποδείχτηκε ξεκάθαρα αργότερα από την ανεπιτυχή προσπάθεια του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να τον διορίσει πρεσβευτή των ΗΠΑ στη χώρα αυτή. Είχαν αντιδράσει σφοδρότατα οι Αρμένιοι σε κάτι τέτοιο.
Ακολούθησε, πάντως, και μια τρίτη συνάντηση στη Σόφια (2008), όπου παρουσία των τριών ηγετών Πούτιν, Καραμανλή και Γκεόργκι Παρβάνοφ, προέδρου της Βουλγαρίας, υπογράφεται η συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης. Την συμφωνία υπογράφουν οι αρμόδιοι υπουργοί – από ελληνικής πλευράς ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας.
Θυμίζουμε ότι ο αγωγός προβλεπόταν να μεταφέρει αργό πετρέλαιο, προέλευσης από την Κασπία Θάλασσα, από το λιμάνι του Μπουργκάς σε τερματικό σταθμό στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα έμπαινε στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Αυτό όμως δεν το ήθελαν οι Αμερικανοί.
Αυτή η υπογραφή ήταν και η αρχή του τέλους του Κώστα Καραμανλή στην εξουσία, ο οποίος πάντα θα χρωστά στους Ρώσους την ζωή του, αφού ακριβώς πριν την υπογραφή ένα κλιμάκιο της GRU εξουδετέρωσε το σχέδιο απόπειρας δολοφονίας του!
Ολιγόωρη… απαγωγή!
Αλλά ήταν αργά για την πολιτική του επιβίωση.Ωστόσο, αν ο ίδιος είχε λάβει τα μηνύματα και είχε αρχίσει να προσέχει, αυτό δεν φάνηκε να επεκτείνεται και στα μέλη της οικογένειάς του.
Το πλέον χαρακτηριστικό περιστατικό, που κατά πολλούς οδήγησε και στην παραίτησή του από το πρωθυπουργικό αξίωμα, ήταν η απαγωγή μελών της οικογένειάς του.
Οι πληροφορίες, προερχόμενες από ιδιαίτερα έγκυρη και αξιόπιστη πηγή, αναφέρουν ότι λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών του 2009 και στο πλαίσιο των ασφυκτικών πιέσεων που δεχόταν ο Κ. Καραμανλής από τον αμερικανικό παράγοντα, υπήρξε διήμερη (ή, σύμφωνα με άλλες πηγές, ολιγόωρη) απαγωγή της συζύγου του Νατάσας και των δύο παιδιών του, με προφανή στόχο την τρομοκράτηση του τότε πρωθυπουργού για τη ζωή της ίδιας του της οικογένειας!
Ο ξένος παράγοντας είναι πράγματι αδίστακτος.
Έγινε αρπαγή των παιδιών του από το νηπιαγωγείο από άτομα που υποτίθεται ότι ανήκαν στην ασφάλεια του πρωθυπουργικού γραφείου. Αυτό αναφέρουν όσοι γνωρίζουν το παρασκήνιο, και μέσα σε αυτό τοποθετούν και την σύζυγο του τότε πρωθυπουργού.
Είχε προηγηθεί το βράδυ της 19ης Μαρτίου 2009 η έκρηξη βόμβας στην οδό Κόνιαρη, μπροστά στο κτίριο της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, σε σημείο από το οποίο θα διερχόταν ο Κ. Καραμανλής κατά τη μετακίνησή του προς το σπίτι του στη Ραφήνα.
Ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να αλλάξει δρομολόγιο ύστερα από πληροφορία που έδωσαν ρωσικές πηγές για στήσιμο ενέδρας, όπως προέκυψε από την κατάθεση του επικεφαλής της ασφαλείας του Κώστα Καραμανλή στον εισαγγελέα Νίκο Ορνεράκη. Την ευθύνη της έκρηξης ανέλαβε αργότερα η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Λαϊκή Θέληση».
Η εξωτερική πολιτική του Κώστα Καραμανλή προκάλεσε την έντονη ενόχληση και δυσφορία των ΗΠΑ αλλά και των «εταίρων» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κυρίως, της καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ η οποία τον στοχοποίησε μετά το άνοιγμα στην Ρωσία και την Κίνα, και την πολιτική του για τις ΑΟΖ, την ενέργεια, αλλά και το βέτο στο Βουκουρέστι.
Ο Κώστας Καραμανλής στοχοποιήθηκε, ήδη, από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής του το 2004 και με το επιχείρημα της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων βρέθηκε υπό στενό κλοιό παρακολούθησης. Κάτι που συνεχίστηκε με προκλητικό τρόπο όχι μόνο γι’ αυτόν αλλά και για μέλη της κυβέρνησής του.
Ανακριτικό πόρισμα-«φωτιά»
Είχε αποτέλεσμα η δράση των μυστικών υπηρεσιών; Στο πόρισμα-«φωτιά» του ανακριτή Φούκα αναφέρεται επί λέξει: «Το γεγονός της στήριξης της αμερικανικής πλευράς προς τον αγωγό ΤΑΡ (Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου) εκτιμάται ότι μεταφέρθηκε στις ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 2009, επιβεβαιώθηκε δε από την κατάθεση μάρτυρα (σ.σ. αναφέρεται το όνομα γνωστού επιχειρηματία), ο οποίος μετά από συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ τον Μάιο του 2012 μετέφερε στην ελληνική πολιτική ηγεσία την αμερικανική θέση. Αποτέλεσμα ήταν η σταδιακή εγκατάλειψη των σχεδίων των ρωσικών αγωγών και η δέσμευση της ελληνικής πλευράς στο σχέδιο του αγωγού ΤΑΡ. Επίσης εγκαταλείφθηκε το σχέδιο προμήθειας στρατιωτικού υλικού από τη Ρωσία».
Στο πόρισμα, σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται επίκληση στοιχείων από πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ αλλά και από μαρτυρία του πράκτορα με την κωδική ονομασία «ΘΣ 13».
Το «όχι» στο Βουκουρέστι, όσον αφορά την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ στις 3 Απριλίου 2008 και κατόπιν η υπογραφή στις 18 Ιανουαρίου, στη Σόφια, της συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς–Αλεξανδρούπολης, σε συνάρτηση με το «όχι» του Τάσου Παπαδόπουλου έβαλαν τον Καραμανλή στο μάτι του κυκλώνα.
Τον «κυκλώνα» αποτελούσαν οι ΗΠΑ και η καγκελάριος Μέρκελ η οποία ουδέποτε κατανόησε τη σκέψη του Καραμανλή. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε η… βελούδινη ανατροπή μιας κυβέρνησης που δεν δέχθηκε ταπεινώσεις και διασυρμούς, όπως η κυβέρνηση Σημίτη στα Ίμια και στην υπόθεση Οτσαλάν. Επρόκειτο για μια ανατροπή όχι και τόσο βελούδινη τελικά, αλλά πάντως πολύ καλά σχεδιασμένη.
Η έρευνα του επίκουρου Ανακριτή κατά της Διαφθοράς Δημήτρη Φούκα προκάλεσε φυσικά αναταραχή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε έρθει στο φως ολόκληρο ή μεγάλο μέρος του επιχειρησιακού σχεδίου για την εξόντωση του Καραμανλή. Οι υποκλοπές, το σχέδιο της δολοφονίας του και το ενεργειακό συνδέονταν.
Όπως σημειώνει ο ανακριτής: «Στις 26/3/2014 επικοινώνησε με το ανακριτικό γραφείο πρώην στέλεχος της ΕΥΠ, με τον οποίο υπήρξε προηγούμενη συνεργασία, ζητώντας συνάντηση με τον ανακριτή. Η συνάντηση έγινε αυθημερόν και αυτός αναφέρθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία του με στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, που είχε υπηρετήσει παλαιότερα στην Ελλάδα, ο οποίος του ζήτησε να έρθει σε επαφή με τον ανακριτή και να μεταφέρει την άποψη ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι πλέον φιλικές και ότι η έρευνα πρέπει να σταματήσει, διότι εμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξη τους!»
Μετά τον Καραμανλή ο Τσίπρας
Και αν ο Καραμανλής βγαίνει πλέον από τον χάρτη για τις αμερικανικές υπηρεσίες με την παραίτησή του και την εν συνεχεία ματαίωση ολόκληρου του ενεργειακού πλάνου, η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στις 25 Ιανουαρίου 2015, προκαλεί εκ νέου συναγερμό, όχι μόνο στις αμερικανικές, αλλά και στις μυστικές υπηρεσίες των δανειστών, αφού στο μεταξύ η χώρα έχει υπογράψει δύο Μνημόνια και έχει μεταβληθεί κι επίσημα σε προτεκτοράτο.
Κατά την διάρκεια της διαπραγμάτευσης και όσο πλησίαζε το δράμα στην κορύφωσή του, τα μέλη μιας ομάδας στελεχών της ΕΥΠ σημείωναν με συνεχείς αναφορές την αυξημένη κινητικότητα των ξένων μυστικών υπηρεσιών και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους για τον «άγνωστο» Αλέξη Τσίπρα και τα άτομα του στενού οικογενειακού και πολιτικού του περιβάλλοντος.
Επρόκειτο για τη γερμανική υπηρεσία BND (Bundesnachrichtendienst) και τη γαλλική DCSE (General Directorate for External Security). Φυσικά τόσο η ισραηλινή Μοσάντ, όσο και η αμερικανική CIA, είχαν δημιουργήσει ασφυκτικό, αλλά αόρατο, κλοιό γύρω από τον νεαρό πρωθυπουργό. Αλλά και αυτός αγνοούσε επίσης (και σε ακόμα χειρότερο βαθμό) την έννοια της ασφάλειας. Πολύ γρήγορα όμως θα ένιωθε τι σήμαινε αυτό.
Αν και δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την περυσινή διαπραγμάτευση, αξίζει να ξαναθυμηθούμε τα γεγονότα εκείνης της «σκοτεινής» περιόδου. Τον Ιούνιο του 2015, η ένταση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές για την αλλαγή των όρων του δεύτερου Μνημονίου, έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Ο νεαρός πρωθυπουργός έχει εγκλωβιστεί σ’ ένα παιχνίδι για το οποίο δεν ήταν προετοιμασμένος και το οποίο ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό που φανταζόταν πριν αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.
Στο εξωτερικό τον απειλούσαν οι πάντες και με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα τον πολυβολούσαν. Στο εσωτερικό δεν ήταν αρεστός σε όλους. Αντιμέτωπος με την έξοδο από το ευρώ και μη ελέγχοντας κανένα από τα βασικά πιόνια του συστήματος (τράπεζες, κρατική μηχανή κλπ.), ένιωθε να μην ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
Η μητέρα του πρωθυπουργού, Αρίστη, μιλώντας σε εφημερίδα, αποκαλύπτει την άσχημη ψυχολογική του κατάσταση:
«Τρεις μέρες τώρα δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Το μυαλό μου ήταν διαρκώς στον Αλέξη και στεναχωριέμαι που πιέζεται τόσο πολύ. Έχει πέσει όλο το βάρος της χώρας μας στις πλάτες του. Από το αεροπλάνο πάει κατευθείαν στη Βουλή. Ο Αλέξης τον τελευταίο καιρό δεν τρώει, δεν κοιμάται, αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Έχει χρέος στον κόσμο που τον εμπιστεύτηκε».
Πόσο άραγε μπορεί να ανθέξει ένας άνθρωπος κάτω από τέτοια πίεση; Στις 21 Ιουνίου πηγαίνει στις Βρυξέλλες με ένα πακέτο μέτρων που πιστεύει ότι θα γίνει δεκτό από τους δανειστές. Βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης.
Συμπεριφέρεται περίεργα και στους συνεργάτες του εμφανίζεται οργισμένος.
Την επόμενη ημέρα, Δευτέρα 22 Ιουνίου, δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters, επικαλούμενο τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος αναφέρει ότι σε σύσκεψη ο κ. Στουρνάρας υποστήριξε ότι «Δεν ξέρει τι θα γίνει την Τρίτη με τις τράπεζες»!
Την ίδια μέρα επικοινωνεί μαζί του άνθρωπος του Ρώσου προέδρου και ενημερώνει τον Αλέξη Τσίπρα ότι οι Ρώσοι έχουν στην διάθεσή τους συγκεκριμένα στοιχεία για κινήσεις εκτροπής που θα οδηγήσουν στην ανατροπή του και στη δημιουργία «μεταβατικής» κυβέρνησης.
Δύο μέρες μετά, στις 24 Ιουνίου, η κυβέρνηση απορρίπτει το σύνολο του πακέτου που πρότειναν οι δανειστές και η κατάσταση βαίνει προς ρήξη. Ο Έλληνας πρωθυπουργός αποχωρεί από τις συνομιλίες και σκοπεύει να επιστρέψει στην Ελλάδα αν δεν υπάρξει μέσα στις επόμενες ώρες κάποιο «φως».
Είναι σαφώς εκνευρισμένος και απογοητευμένος. Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς αντιδρά έντονα στο άκουσμα των προτάσεων και λέει σε συνεργάτη του προέδρου της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Εμείς κάναμε τα βήματα, κάντε κι εσείς. Αλλιώς πάμε σε ρήξη».
Τόσο ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης όπως και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, τάσσονται σαφώς υπέρ της αποχώρησης από τις Βρυξέλλες, ειδικά από την στιγμή μάλιστα που στις προτάσεις των Ευρωπαίων δεν περιλαμβάνεται κάποια πρόβλεψη για το χρέος.
Ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα τη διαπραγμάτευση. Αναφερόμενος ειδικά στην πρόταση του ΔΝΤ, που έγινε αιτία να ξεσπάσουν μεγάλες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, τη χαρακτηρίζει ως «μια εξαιρετικά σκληρή πρόταση», προσθέτοντας: «Ήταν βαρβαρότητα, φωτιά και λάβρα. Δεν ήταν πρόταση αυτή, ήταν Αρμαγεδώνας. Και μας την έστειλαν στις 5:00 το πρωί!»
Η κυβέρνηση αρχίζει να προετοιμάζει τους πολίτες για το ενδεχόμενο ενός Grexit. Ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δημήτρης Στρατούλης λέει, μιλώντας σε τηλεοπτικό κανάλι: «Θα δυσκολευτούμε για λίγους μήνες μόνο, όμως όλα θα πάνε καλά. Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να στηρίξει την ελληνική κοινωνία».
Στις 25 Ιουνίου γίνεται η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Πολωνό πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εμφανίζεται εμφανώς πρησμένος στο πρόσωπο, αλλά του λέει: «Μην υποτιμάς την Ελλάδα, γιατί θα εκπλαγείς δυσάρεστα».
Την επόμενη ημέρα, 26 Ιουνίου, ένας πολύ χαλαρός Αλέξης Τσίπρας, σε αντίθεση με τις προηγούμενες ημέρες που διακρινόταν από ένταση και εκνευρισμό στις κινήσεις του, απορρίπτει και πάλι τις προτάσεις των δανειστών στη συνάντηση με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ.
Στα όσα του αναφέρουν οι δύο ηγέτες, ο Αλέξης Τσίπρας απαντά απαξιωτικά. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό deja vu του πρωθυπουργού! «Και το ερώτημα είναι ‘‘Γιατί;’’ Τι συνέβη και άλλαξε τόσο η συμπεριφορά του Αλέξη Τσίπρα; Μάλιστα η συνάντηση διήρκεσε μόλις 35 λεπτά ενώ παρών ήταν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζαν Κλοντ Γιούνκερ» διερωτάτο τότε το pronews.gr.
Το βράδυ της 27ης Ιουνίου ανακοινώνει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου με ένα συγκινητικό διάγγελμα στον ελληνικό λαό.
H επιβολή των capital controls και η μεταστροφή του Τσίπρα
Ο πρωθυπουργός περιγράφει το κλίμα των διαπραγματεύσεων των τελευταίων ημερών κάνοντας λόγο για τελεσίγραφο εκ μέρους των «θεσμών» και καλεί τον ελληνικό λαό να απαντήσει στο εκβιαστικό τελεσίγραφο των δανειστών κυρίαρχα και υπερήφανα.
Την επόμενη μέρα, Κυριακή 28 Ιουνίου, οι δανειστές απαντούν με την επιβολή capital controls στις τράπεζες!
Είναι πλέον φανερό ότι την Τρίτη 30 Iουνίου δεν θα πληρωθεί η δόση των 1,53 δισ. ευρώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ αρχίζει τους εκβιασμούς. Η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το ΔΝΤ στις 30 Ιουνίου αλλά και θα πρέπει να αποδεχθεί την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων αν θέλει να παραμείνει στην ευρωζώνη.
«Δεν πρόκειται να υπάρξει νέα παράταση για τις προτάσεις. Έτσι μετά την Τρίτη όλα τελειώνουν. Επομένως ο Αλέξης Τσίπρας έχει τρεις ημέρες για να κάνει στροφή 180 μοιρών» λέει σε συνέντευξή της στο αμερικανικό δίκτυο CNBC.
Η ελληνική κυβέρνηση κωφεύει και την Κυριακή 5 Ιουλίου στο δημοψήφισμα επικρατεί το συντριπτικό «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού.
Ωστόσο, κάτι έχει αρχίσει και αλλάζει. Ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, διαβαίνει τις πύλες του Μαξίμου και εισέρχεται στο γραφείο του πρωθυπουργού. Όπως διαβεβαιώνει ο ίδιος τον βρίσκει στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ακολουθεί μια έντονη συζήτηση μεταξύ των δύο ανδρών.
Την επόμενη ημέρα, 6 Ιουνίου, ο Βαρουφάκης παραιτείται από υπουργός Οικονομικών. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν καλεί τον Αλέξη Τσίπρα στο τηλέφωνο. Του λέει να προσέχει την υγεία του, την ασφάλειά του και αν χρειαστεί κάτι συγκεκριμένο να μην διστάσει να επικοινωνήσει μαζί του.
Τι συνέβη και ο ένθερμος υποστηρικτής του «Όχι» στο δημοψήφισμα άλλαξε μέσα σε λίγες ώρες στάση; Λίγες ημέρες αργότερα, στις 9 Ιουλίου, ο υφυπουργός Οικονομικών επί κυβερνήσεως Ρόναλντ Ρήγκαν, και πρώην εκδότης της Wall Street Journal, Paul Graig Roberts, άτομο που βρίσκεται σε «ανοιχτή γραμμή» με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, σε συνέντευξή του στον Ελληνοαμερικανικό δημοσιογράφο, Jason Lyosatos, αναφέρει: «Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, απειλήθηκε ακόμα και για τη ζωή του, όπως κάποτε συνέβη και με τον Κώστα Καραμανλή».
Ο Αλέξης Τσίπρας νιώθει τον κίνδυνο και κάνει μια δραματική στροφή… Αναφορές των εδώ κλιμακίων των μυστικών υπηρεσιών στις πρεσβείες της Γερμανίας και της Γαλλίας, προς Βερολίνο και Παρίσι, αναφέρονται στην «ιδιαίτερα κακή ψυχολογική κατάσταση του Έλληνα πρωθυπουργού και στη λήψη φαρμακευτικής αγωγής για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην πίεση».
Οι αναφορές των ξένων υπηρεσιών μιλούν για κάποια ξεσπάσματά του την περίοδο μετά τις 15 Ιουνίου και για συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή.
Στις πρωτεύουσες των δανειστών στήνεται το δόκανο: στο Eurogroup της 12ης Ιουλίου, η μάχη δεν θα δοθεί στην μεγάλη αίθουσα όπου συνεδριάζει το άτυπο όργανο παρουσία δεκάδων αξιωματούχων, αλλά σ’ ένα δωματιάκι όπου θα βρίσκονται μόνο ο Αλέξης Τσίπρας, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ.
Ολική κατάρρευση…
Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι καταπονημένος ήδη όταν παίρνει στα χέρια του την εισήγηση του Eurogroup και την απαίτηση άμεσης ψήφισης των βασικών μέτρων μέχρι την Τετάρτη.
Ξεκινά η περίφημη τετραμερής. Θα τελειώσει 17 ώρες αργότερα με την ολική πολιτική συντριβή του Έλληνα πρωθυπουργού που βασίστηκε στην εκμετάλλευση της προϊούσας ψυχολογικής κατάρρευσής του, βάσει των ακριβέστατων πληροφοριών που είχαν αποστείλει στις κυβερνήσεις τους οι μυστικές υπηρεσίες.
Κάποια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να δραπετεύσει. Όμως ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Πολωνός Ντόναλντ Τουσκ δεν τον αφήνει και τον αναγκάζει να ξανακαθίσει στην καρέκλα, σχεδόν βίαια: «Δεν θα φύγει κανείς από εδώ μέσα, πριν συμφωνήσουμε» φωνάζει.
Γιατί αυτή η βιαιότητα; Ο Ντόναλντ Τουσκ έδινε ταυτόχρονα εξετάσεις και στον αμερικανικό παράγοντα που ελέγχει σε μεγαλύτερο βαθμό την Πολωνία απ’ ότι το Βερολίνο. Έναν αμερικανικό παράγοντα που ήθελε οπωσδήποτε συμφωνία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο... Η Ελλάδα ήταν και έπρεπε να παραμείνει στο μπλοκ των Δυτικών.
Ωστόσο, ο Αλέξης Τσίπρας ασφυκτιά. Μια νέα κρίση βρίσκεται προ των πυλών…
Αν είχε μελετήσει Ιστορία, θα θυμόταν ίσως την περίφημη διάσκεψη της Γιάλτας και την συμφωνία που ακολούθησε. Ο γ.γ. του Ανωτάτου Σοβιέτ, ο Ιωσήφ Στάλιν, κάθισε, περίπου με το ζόρι τον ήδη βαριά ασθενή πρόεδρο των ΗΠΑ, Φραγκλίνο Ρούσβελτ, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μετά από ένα κοπιαστικό ταξίδι 16 ωρών που είχε κάνει από τις ΗΠΑ μέχρι την Κριμαία.
Ο Ρούσβελτ, στο τέλος, το μόνο που ήθελε ήταν να τελειώσει η διάσκεψη και να υπάρχει συμφωνία, όπως ανέφερε στα Απομνημονεύματά του ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Ψυχολογικά και σωματικά είχε καταρρεύσει από την ταλαιπωρία του ταξιδιού, την κούραση της διάσκεψης και φυσικά την ασθένειά του. Υποχώρησε σχεδόν σε όλες τις απαιτήσεις του Στάλιν και τα επόμενα 45 χρόνια η μισή Ευρώπη παραδόθηκε στον κομμουνισμό, παρά τις αντιρρήσεις του Τσώρτσιλ.
Τουλάχιστον ο Αλέξης Τσίπρας είχε ένα ελαφρυντικό για την κατάληξη της υπόθεσης. Το δυστύχημα είναι ότι δεν είχε δίπλα του έναν Τσώρτσιλ να γλιτώσει τουλάχιστον την Ελλάδα, με το περίφημο 90-10 (90% δυτική επιρροή, 10% σοβιετική)...
Αντίθετα, ο Ντόναλντ Τουσκ είχε μελετήσει Ιστορία και είχε πάρει το μάθημά του...
Η διάσκεψη των τεσσάρων ολοκληρώθηκε κάπου στις 07:00 το πρωί με τα γνωστά ολέθρια, για την Ελλάδα, αποτελέσματα.
Οι μυστικές υπηρεσίες των ξένων είχαν πάλι καθορίσει την μοίρα αυτού του τόπου...
Γιάννης Πετρίδης
*Το παραπάνω κείμενο βασίζεται στα κύρια σημεία του ρεπορτάζ έρευνας που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Μαρτίου του περιοδικού PRONEWS.
[Πηγή]
