Οι μεγάλοι παίκτες της σκακιέρας γνώριζαν, τουλάχιστον μια δεκαετία πριν, πως η Συρία θα αποτελέσει θέατρο επιχειρήσεων και προετοιμάζονταν. Οι δικές μας ηγεσίες περί άλλων τύρβαζαν.
Δεν προετοίμασαν τη χώρα, ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί τις μετακινήσεις πληθυσμών, που αναμενόμενα και ανέκαθεν, ακολουθούν εμπόλεμες καταστάσεις.
Ουδέποτε κυβέρνηση πριν το 2015 δημιούργησε κυβερνητικές δομές στα ζητήματα μετανάστευσης, ώστε να δράσουμε ως κράτος οργανωμένα και αποτελεσματικά. Και ως γνωστόν, η πρόληψη είναι το ήμισυ του παντός.
Τον Ιανουάριο την ηγεσία της μεταναστευτικής πολιτικής ανέλαβαν επιπόλαιοι άνθρωποι με ιδεοληψίες, οι οποίοι προκάλεσαν την ελληνική κοινή γνώμη και τη δίχασαν, «προσκαλώντας» χιλιάδες κόσμου στην Ελλάδα.
Βεβαίως, θα ήμασταν άδικοι ή δόλιοι αν υποστηρίζαμε πως αιτία των εισροών είναι αυτή. Βασικός λόγος είναι οι επεμβάσεις των ισχυρών στο εσωτερικό τρίτων χωρών, εμμέσως ή αμέσως, για γεωπολιτικές επιδιώξεις, δημιουργώντας εμπόλεμες καταστάσεις, προκαλώντας εθνοκτονίες και φυγή ανθρώπων.
Ρόλο έχει και η νέο-οθωμανική Τουρκία, που παίζει τα ρέστα της στο περιφερειακό μας υποσύστημα. Ένας ακόμη, καθόλου αμελητέος, παράγοντας είναι οι πολιτικές που ακολουθούν όσοι σήμερα ηγούνται στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη.
Ο στόχος της συμπίεσης των μετακινούμενων πληθυσμών στο Νότο και δη στην Ελλάδα εκφράστηκε με τα πιο επίσημα χείλη με το σχέδιο Σόιμπλε που μας ήθελε εκτός Ε.Ε., ώστε εκατομμύρια άνθρωποι να παραμείνουν στην οικονομικά δοκιμαζόμενη και χωρίς ανάλογες υποδομές χώρα μας.
Ευτυχώς απετράπη. Σήμερα, βλέπουμε να υψώνουν τείχη και να βάζουν κριτήρια επιλογής για τους εισερχομένους στη χώρα τους, και αν.
Σε αυτή τη συγκυρία, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για τη σταθερότητα της χώρας, λίγο πριν τη λήξη των διαπραγματεύσεων - θρίλερ που κατέληξαν στη συμφωνία του Ιουνίου, ψηφίστηκε με απίστευτη βιασύνη, νύχτα, το νομοσχέδιο - έκτρωμα για την Ιθαγένεια, για το οποίο κάποιοι έψαχναν ευκαιρία από το 2010.
Τραγικό και εθνικά επικίνδυνο λάθος. Δεν υπήρχε ανάγκη, τότε ακριβώς, να έρθει στη Βουλή. Η αρμόδια Υπουργός, ευτυχώς, αντικαταστάθηκε. Παρόλα αυτά ο νόμος για την Ιθαγένεια χρήζει μελέτης και επεξεργασίας αμεσότατα.
Αρχικά είναι κακή η χρήση του όρου «ιθαγένεια» (nativity) που διακρίνεται από τους όρους «εθνικότητα» (nationality) και «υπηκοότητα» ή το δικαίωμα να αποτελεί κάποιος πολίτη (citizenship).
Στη χώρα μας, κακώς, ο όρος «ιθαγένεια» και «υπηκοότητα» επεβλήθη να είναι ταυτόσημος νομικά, ενώ εννοιολογικά δεν είναι, με το πρόσχημα ότι η λέξη «υπηκοότητα» παραπέμπει σε μη δημοκρατικά καθεστώτα. Θα μπορούσε να χρησιμοποιείται, αν αυτό είναι το πρόβλημα, η λέξη πολιτογράφηση.
Είναι αδιανόητο δε, ανάμεσα σε άλλα, να λαμβάνεται αυτή όταν ο αιτών δεν έχει διδαχθεί πλήρως, και εξεταστεί αυστηρά, στην ελληνική παιδεία, ώστε να αποκτήσει εθνική συνείδηση. Δεν δίνεις τη ρίζα και την ταυτότητά σου ελαφρά τη καρδία!
Είναι διαφορετικό από τα δικαιώματα / υποχρεώσεις του πολίτη και καθόλου βεβαίως ρατσιστικό. Υπάρχει δε, διαφορά ανάμεσα στην άδεια παραμονής και στην κτήση «ιθαγένειας» με τη νομική έννοια.
Με τις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας, όταν ο Γ. Παπανδρέου έφερε το ΔΝΤ, και τα αποτελέσματα του εγκληματικού PSI και του αγγλικού δικαίου των Παπαδήμο, Βενιζέλο, Σαμαρά, η Πατρίδα μας υπέστη, πέραν των άλλων, δημογραφικό πρόβλημα.
Νέοι άνθρωποι στην πιο παραγωγική τους ηλικία εγκαταλείπουν τη χώρα (περίπου 200.000 την τελευταία πενταετία). Δεν δημιουργούν οικογένειες. Η Ελλάδα είναι 1η σε εκτρώσεις στην Ευρώπη και 3η στον κόσμο, υπερδιπλάσιες των γεννήσεων.
Παράλληλα, το 2013 οι γεννήσεις ήταν 94.134 (οι 13.194 από αλλοδαπές) ενώ οι θάνατοι 111.794 (ΕΛΣΤΑΤ). Αξίζει να σημειωθεί ότι η EUROSTAT εκτιμά πως μέχρι το 2080 αναμένεται συρρίκνωση του πληθυσμού από 11.045.000 σε 7.690.000.
Πριν το δημογραφικό πρόβλημα διογκωθεί και οδηγήσει σε δημογραφική και εθνική αλλοίωση, εξυπηρετώντας την ισοπεδωτική ΝΤΠ που επιθυμεί, παρά φύσει, να καταπνίξει τη διαφορετικότητα, να γίνουμε προνοητικοί.
Αδιανόητες ιδεοληψίες, εκφραζόμενες από πολιτικούς εντός και εκτός Ελλάδας, που αφορούν σε «αξιοποίηση» μεταναστών σαν λύση του δημογραφικού, είναι επικίνδυνες. Τα ποσοστά εισερχομένων σε σχέση με τον πληθυσμό είναι δυσανάλογα και δεν υπάρχουν πολιτικές αφομοίωσης.
Ιδιαίτερα, όταν αφορούν σε τελείως διαφορετικές κοσμοθεωρίες, όπως αυτές που αναπτύσσονται στον μουσουλμανικό κόσμο. Οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν διάθεση αφομοίωσης-προσαρμογής στα ελληνικά ήθη και έθιμα και στην ελληνική κουλτούρα. Υπάρχουν άλλοι τρόποι.
Στόχος κάθε κυβέρνησης πρέπει να είναι η ευημερία των πολιτών η οποία έχει ως προϋπόθεση την ασφάλεια.
Και ασφάλεια αν δεν διατηρείται η μορφή του έθνους κράτους που συνεπάγεται αυτά που το συνθέτουν (παραδόσεις, ήθη, έθιμα, γλώσσα, θρησκεία, ιστορία) δεν υπάρχει.
Τα γεγονότα στο Παρίσι έγιναν από Γάλλους 3ης και 4ης γενιάς μετανάστες.Είναι επιτακτική ανάγκη ο νόμος για την Ιθαγένεια να επανεξεταστεί από ειδικούς και να διορθωθεί χθες.
<= Μανταλένα Παπαδοπούλου
Πρόεδρος Νεολαίας Ανεξαρτήτων Ελλήνων
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Kontra News – 29/11/2015
[Πηγή]
