Εννοούσε με αυτό ότι η τάξη και η κανονικότητα που υπάρχει στις κινήσεις και στις περιφορές των άστρων πρέπει να γίνει πρότυπο κανονικότητας για την ανθρώπινη ψυχή.
Στις 8 Αυγούστου 2015, η Γη και ο Ήλιος ευθυγραμμίστηκαν με το φωτεινότερο άστρο που υπάρχει στον ουρανό – τον Σείριο. Η πρώτη φάση της ευθυγράμμισης –ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται κατά ορισμένες χρονικές περιόδους– διήρκεσε έως τις 12 Αυγούστου. Η δεύτερη, και πιο ισχυρή, φάση θα πραγματοποιηθεί το Σεπτέμβριο.
Κατά τη διάρκεια της ευθυγράμμισης, ένα κύμα πνευματικής ενέργειας, προερχόμενο από τον Σείριο, κατέκλυσε τη Γη, επηρεάζοντας ευεργετικά τον κώδικα του ανθρώπινου DNA, ώστε να ξεκλειδώσει και να μπορέσει το ανθρώπινο είδος να κάνει ένα ακόμη κβαντικό άλμα μετατόπισης της συνείδησης «προς το πνεύμα που διαμένει στον ουρανό», σύμφωνα με τα λόγια ενός αρχαίου ποιητή, του Επίχαρμου.
Η διέλευση αυτών των ενεργειών έγινε τον Αύγουστο μέσω της «Πύλης των Λεόντων». Το ενεργειακό αυτό κύμα θα επαναληφθεί στους επόμενους μήνες, ενώ το Σεπτέμβριο η διάχυση των ενεργειών θα είναι, όπως είπαμε, πιο ισχυρή.
Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού του Μεγάλου Κυνός και το λαμπρότερο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό. Το όνομά του προέρχεται από την ελληνική λέξη «σείριος» που σημαίνει στίλβων, δηλαδή σπινθηροβόλος, γιατί αν και είναι λευκό άστρο, εντούτοις από καιρό σε καιρό φαίνεται ποικιλόχρωμο και με μεταβλητό φως.
Είναι 23 φορές πιο λαμπρό από τον Ήλιο και από τα πιο κοντινά μας άστρα, αφού απέχει μόνο 8,5 έτη φωτός. Ο δορυφόρος “Ίππαρχος” ανακάλυψε ότι ο Σείριος πλησιάζει σταδιακά το ηλιακό μας σύστημα και έτσι η λαμπρότητά του θα αυξάνει συνεχώς στο μέλλον.
Η Πύλη των Λεόντων στην ακρόπολη των Μυκηνών. Πηγή: Supplied
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ρύθμιζαν με τον Σείριο (και με τον Ωρίωνα) το ημερολόγιό τους και τον λάτρευαν σαν το ιερό άστρο του Νείλου, γιατί στην εποχή τους ο Σείριος ανέτελλε με τον Ήλιο στο θερινό ηλιοστάσιο και προμήνυε τις ευεργετικές πλημμύρες του Νείλου.
Τα κυνικά καύματα
Στην αρχαιότητα, η ευθυγράμμιση της Γης, του Ήλιου και του Σείριου είχε συνδεθεί με τα «κυνικά καύματα» (βλ. Ησίοδου, Έργα και Ημέραι, 415), τα dies canicularii των Ρωμαίων, δηλαδή με τις θερμότερες μέρες του έτους. Αυτό δεν είναι ένα απλό μετεωρολογικό φαινόμενο, αλλά έχει βαθιά εσωτερική σημασία.
Ας δούμε όμως πρώτα την εξωτερική σημασία του. Η έκφραση «κυνικά καύματα» συνδέεται με τον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός και σύμφωνα με την λαϊκή αντίληψη –μια αντίληψη που ωστόσο είναι στη βάση της ορθή– τις θερμές μέρες του Αυγούστου οι δαγκωματιές των σκυλιών είναι μολυσμένες.
Ας έρθουμε τώρα στην εσωτερική πραγματικότητα. Όπως είπαμε πιο πάνω, τις θερμές μέρες του Αυγούστου, διαμέσου της Πύλης των Λεόντων, διαχέεται στην ανθρωπότητα μια πνευματική ενέργεια προερχόμενη από τον Σείριο, το α του Μεγάλου Κυνός. Οι ενέργειες αυτές, αν χρησιμοποιηθούν σωστά, χρησιμεύουν ως γέφυρα για την σύνδεση του ανθρώπινου νου με το πνευματικό βασίλειο.
Όταν όμως χρησιμοποιηθούν με λάθος τρόπο, για σκοπούς υλικούς, με στόχο την εξυπηρέτηση του κατώτερου φορέα, τότε μετατρέπονται σε ασθένεια. Γιατί τα κυνικά καύματα χρησιμεύουν ακριβώς γι’ αυτό, για να “λιώσουν” μέσω της θερμότητας όλα τα κατώτερα στοιχεία, που ενυπάρχουν στον άνθρωπο ως αδυναμίες, ώστε να γίνει καθαρός και να μπορέσει να προσεγγίσει τον πνευματικό κόσμο.
Όταν αυτή η κοσμική ενέργεια χρησιμοποιείται για άλλους λόγους, ο παραβάτης τιμωρείται με «κυνικά καύματα» ή «δαγκωματιές των σκυλιών». Αν από αυτή την περιπέτεια επιβιώσει κανείς ή όχι είναι καθαρά θέμα τύχης.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Πυθαγόρας θεωρούσε την ερωτική επαφή κατά τους θερινούς μήνες επικίνδυνη και συμβούλευε τους μαθητές του να την αποφεύγουν, επειδή οι προερχόμενες από τον Σείριο ενέργειες δεν ταιριάζουν με την ικανοποίηση της άλογης επιθυμίας της ηδονής.
Οι ανώτερες μυήσεις λάμβαναν χώρα στο εσωτερικό της Μεγάλης Πυραμίδας κατά την ανατολή του άστρου του Σείριου το θέρος. Πηγή: Supplied
Τα κυνικά καύματα εκδηλώνονται στον εξωτερικό φορέα ως οδυνηρή και επικίνδυνη ασθένεια, ή ως ένα άλλο ισχυρό χτύπημα στην προσωπικότητα, ενδεικτικό του ότι έχουμε πάρει λάθος δρόμο.
Παίρνουμε λάθος δρόμο όταν αποκοβόμαστε από τον πυρήνα του εαυτού μας, από την αγνότητα και την ανιδιοτέλεια που είχαμε ως νέοι ή ως παιδιά, με δυο λόγια από τον αληθινό Εαυτό μας, και στη θέση του έχουμε βάλει μια ψεύτικη προσωπικότητα που φτιάξαμε εμείς ή οι άλλοι, ένα είδωλο που είναι βυθισμένο στο ψέμα και την πλάνη, με το οποίο ταυτιζόμαστε εκλαμβάνοντάς το ως κάτι αληθινό.
Τα κυνικά καύματα θα μπορούσαν, από τη σκοπιά αυτή, να θεωρηθούν και ως «χτύπημα του πνεύματος», με σκοπό την αφύπνιση του ληθαργικού ανθρώπου.
Το ίδιο ισχυρίζεται και ο Ηράκλειτος, λέγοντας πως καλύτερη ψυχή είναι η ξηρότατη (αύη ψυχή), ενώ «για τις ψυχές το να γίνουν υγρές είναι ηδονή ή θάνατος». (Νουμήνιος, στο έργο του Πορφύριου, Άντρον Νυμφών 10).
Μια απλή τεχνική
Πέρα της νοητικής σύγχυσης και της πλάνης, ένα ασφαλές γνώρισμα του ότι έχουμε απομακρυνθεί από τον πυρήνα του εαυτού μας είναι ο εκνευρισμός.
Όταν χάνουμε εύκολα την ψυχραιμία χωρίς εύλογη αιτία, όταν είμαστε συνεχώς ευερέθιστοι και νευρικοί, όταν οργιζόμαστε πέρα από κάθε μέτρο, είναι γιατί έχουμε μετατοπιστεί από το εστιακό κέντρο μας, έχουμε χάσει μέσα από τα χέρια μας το πηδάλιο της ζωής μας.
Το ίδιο συμβαίνει όταν πέφτουμε συχνά σε μια ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση, όπως ο φόβος, η κατάθλιψη, οι αρνητικές σκέψεις, η παθητικότητα, η αδράνεια και η αδιαφορία. Όλα αυτά είναι ενδεικτικά της απομάκρυνσης από τον εαυτό.
Υπάρχει μια απλή τεχνική που μπορεί να εφαρμόσει κάποιος κάθε φορά που διαπιστώνει ότι έχει μετατοπιστεί από το κέντρο του εαυτού του και έχει πάψει να είναι ευθυγραμμισμένος με αυτόν: να σταματήσει ό,τι κάνει εκείνη τη στιγμή και να στραφεί μέσα του, κάνοντας μια αναδίπλωση. Αυτή η εσωτερική αναδίπλωση θα τον βοηθήσει να βρει ξανά όλη την ενέργειά του.
Το προμηθεϊκό πυρ
Ο άνθρωπος, όταν εμφανίστηκε, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ζώο, ή μάλλον το άθροισμα των ιδιοτήτων διαφόρων ειδών του ζωικού βασιλείου. Κάποια στιγμή όμως έγινε άν-θρωπος (από το άνω θρώσκω = κοιτάζω άνω, σηκώνομαι όρθιος), δηλαδή ανορθωμένος.
Πράγματι, ο Homo erectus υπήρξε ο πρώτος ανθρώπινος πρόγονος που προχωρούσε τελείως όρθιος. Αυτό έγινε δυνατό όταν η εξέλιξη μετακίνησε τη θέση του foramen magnum (η οπή του κρανίου όπου αρχίζει η σπονδυλική στήλη).
Έτσι, έγινε ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης με τον υποτυπώδη μέχρι τότε ανθρώπινο εγκέφαλο και το προμηθεϊκό πυρ (ο νους) διαχύθηκε μέσω της σπονδυλικής στήλης στο κρανίο.
Η άνω επιφάνεια της βάσης του κρανίου. Η οπή που υποδεικνύεται από το βέλος είναι το ινιακό τρήμα, όπου “κλειδώνει” η κορυφή της σπονδυλικής στήλης. Πηγή: Wikimedia Commons
Αυτό ακριβώς υπονοεί ο εσωτερικός κύκλος του Προμηθέα, σύμφωνα με τον οποίο ο Προμηθέας λυπήθηκε το ανθρώπινο είδος που βρισκόταν σε ζωώδη κατάσταση. Έτσι, έκλεψε το «πυρ των θεών» (τον νου) από το εργαστήρι του Ηφαίστου (πνεύμα) και το πήγε στους ανθρώπους τοποθετώντας το σε ένα κούφιο βλαστό νάρθηκα (σπονδυλική στήλη).
Μακρινός απόηχος αυτού του εξελικτικού συμβάντος είναι η δήλωση των παλαιοανθρωπολόγων ότι ο Homo erectus υπήρξε το πρώτο είδος που χρησιμοποίησε τη φωτιά.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι ο νους δόθηκε στον άνθρωπο ως δώρο, και δεν του χαρίστηκε. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν έχει πλήρη πρόσβαση στις ιδιότητες και στις δυνάμεις αυτού του δώρου. Πρέπει να αποδείξει ότι είναι άξιος για το δώρο που του έδωσαν οι θεοί.
Γιατί πρέπει να αποδείξει ότι είναι άξιος; Επειδή, παρά τις χιλιετίες της εξέλιξης, εξακολουθεί και δεν είναι καθαρός, αλλά αναμεμειγμένος με ζωώδη στοιχεία, με υλικά στοιχεία, τη στιγμή που ο νους είναι καθαρός.
Για να φτάσει ο άνθρωπος στην ίδια καθαρή κατάσταση, ώστε να συνδεθεί με τον νου, πρέπει να βγάλει όλα «τα σκουπίδια από το σπίτι». Μόνο τότε αποδεικνύει ότι είναι άξιος για το δώρο που του έδωσαν: το νου. Και όπως λέει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο, μέσω του νου ο άνθρωπος συνδέεται με τον δημιουργό.
Εδώ κάνουμε μερικές νύξεις περιληπτικού χαρακτήρα. Το θέμα του καθαρισμού είναι εξαιρετικά σύνθετο, καθώς αποτελεί το προοίμιο των κοσμικών μυήσεων.
Θα πούμε απλώς ότι η πυραμίδα, ως όγκος, αναπαριστά τον σωρό των σκουπιδιών που μαζεύουμε μέσα μας κατά την επίγεια διαδρομή μας. Μέχρι που χάνουμε τελείως το δρόμο. Γιατί, όπως έλεγε ο Επίχαρμος:
Νους ορά και νους ακούει. Όλα τ’ άλλα κωφά και τυφλά.
Ατομική εξέλιξη και παγκόσμια ψυχή
Ας επιχειρήσουμε τώρα μια περαιτέρω εμβάθυνση, απευθυνόμενοι σε όσους είναι στοιχειωδώς μυημένοι σε τέτοια θέματα και έχουν μια κάποια εσωτερική παιδεία. Συνοψίζοντας τα παραπάνω, καταλήγουμε στο συμπέρασμα –που επιβεβαιώνεται άλλωστε και από την εξωτερική εμπειρία– ότι η παθολογία του σώματος οδηγεί στην παθολογία της ψυχής και στην τυφλότητα αντί της καθαρότητας του νου.
Ο σκοπός του ανθρώπου στη Γη είναι ένας: να φύγει από εδώ έχοντας γίνει λίγο καλύτερος από αυτό που ήταν όταν ήρθε. Αλλά για να γίνει κάποιος καλύτερος πρέπει να εξελιχθεί, που σημαίνει να υπερβεί τον εαυτό του. Μόνο έτσι μπορεί να απαλλαγεί από όλα τα κατώτερα στοιχεία που τον βαραίνουν. Αυτό ονομάζεται μετατόπιση της συνείδησης. Διαφορετικά μιλάει και ενεργεί σαν κοιμισμένος.
Η μετατόπιση της συνείδησης γίνεται μέσω της γνώσης των μαθηματικών, δηλαδή της γεωμετρίας και των αριθμών. Οι αριθμοί διδάσκουν πώς διατηρείται η ενέργεια στο σώμα, πώς διατηρείται η ενέργεια στο σύμπαν, αλλά και πώς μπορεί κανείς να τις διαχειριστεί.
Τρεις μεγάλοι στοχαστές: Πυθαγόρας (571-490 π.Χ.), Επίχαρμος (540-450 π.Χ.) και Αναξαγόρας (500-428 π.Χ.). Πηγή: Wikimedia Commons
Το σύμπαν, καθώς και όλοι οι κόσμοι που ενυπάρχουν σε αυτό, μας διδάσκουν ένα πράγμα: τους αριθμούς. Το σύμπαν το ίδιο είναι ένας αριθμός∙ ίσως ένας άπειρος αριθμός, αριθμός όμως. Αυτό μπορεί να φαίνεται περίπλοκο, όμως μας το δίνει να το καταλάβουμε με απλά λόγια ο Πυθαγόρας:
Αρχήν με των απάντων μονάδα, εκ δε της μονάδος αόριστον δυάδα, ως αν ύλην τη μονάδι αιτίω όντι υποστήναι. εκ δε της μονάδος και της αορίστου δυάδος τους αριθμούς, εκ δε των αριθμών τα σημεία, εκ δε τούτων τας γραμμάς, εξ ων τα επίπεδα σχήματα∙ εκ δεν των επιπέδων τα στερεά σχήματα, εκ δε τούτων τα αισθητά σώματα… και εξ αυτών γίνεσθαι κόσμον έμψυχον, νοερόν, σφαιροειδή. (Λεξικό Σούδας, λήμμα Πυθαγόρας, 5).
Αυτό το σύντομο αλλά σαφές απόσπασμα μάς δείχνει πως από τη μονάδα φτιάχνονται τα πάντα, γι’ αυτό και λέμε ότι τα πάντα είναι αριθμοί. Αν τώρα κάποιος το βρίσκει δύσκολο να ασχοληθεί με τη μελέτη των αριθμών και τις συναφείς επιστήμες, υπάρχει ένας ευκολότερος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει για να εξελιχθεί: να διδαχτεί αξίες, βασικές αξίες που έχουν χαθεί. Αυτό ο Πλάτωνας το αποκαλεί «γυμναστική του νου».
Αλλά ποιος διδάσκει αυτές τις αξίες; Κάποιος άνθρωπος; Μήπως κάποιος θεός; Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Τις αξίες αυτές τις διδάσκει ο ουρανός, αυτό το τόσο ταλαιπωρημένο από την ανθρώπινη αλαζονεία στερέωμα, καθώς φτάσαμε στο γελοίο σημείο να πιστεύουμε πως το σύμπαν υπάρχει για να ικανοποιεί κάθε φαντασίωση και παράλογη επιθυμία μας.
Αν θέλει ο άνθρωπος να προχωρήσει και να εξελιχθεί πρέπει να διώξει από μέσα του –πέρα από τις φαντασιώσεις και τις πλάνες– και τις επιθυμίες του, όλες τις επιθυμίες του, όχι μόνο όσες κρίνει ως ανόητες και παράλογες.
Τις βασικές αξίες, αξίες που έχουν σήμερα χαθεί, τις διδάσκει το σύμπαν – «ο ουρανός και η τάξη όλου του κόσμου» σύμφωνα με τα λόγια του Αναξαγόρα που αναφέραμε στην αρχή.
Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο (90 a-d) χρησιμοποιεί το ίδιο επιχείρημα για να πει ότι η «γυμναστική» που ταιριάζει στο έλλογο ον είναι «οι σκέψεις και περιφορές του σύμπαντος» (αι του παντός διανοήσεις και περιφοραί).
Γιατί, σπουδάζοντας την τάξη που υπάρχει στις περιφορές των ουρανίων σωμάτων, ο άνθρωπος αρχίζει να τις μιμείται, διορθώνοντας έτσι μέσα του «τις εσωτερικές περιφορές του νου» (των εν τη κεφαλή περιόδων) και παύοντας να είναι παράλογος και κύμβαλο αλαλάζον.
Με αυτό τον τρόπο εναρμονίζεται με την παγκόσμια ψυχή (anima mundi), καθ’ ομοίωση της οποίας εξάλλου δημιουργήθηκε.
Ότι ο άνθρωπος πρέπει να ζει όχι ως κτήνος, αλλά με «λογική και αριθμό» το λέει και ο Επίχαρμος, όπως αναφέρει ο Κλήμης στους Στρωματείς (Ε, 119):
Ο βίος ανθρώποις λογισμού και αριθμού δείται πάνυ∙
ζώμεν αριθμώ και λογισμώ∙ ταύτα γαρ σώζει βροτούς.
Ο ανθρώπινος βίος χρειάζεται τον ορθό λόγο και τη ευρυθμία∙
ζούμε με ευρυθμία και ορθολογισμό, γιατί αυτά σώζουν τους θνητούς.
Δυστυχώς, αν και ζει μέσα σε ένα λογικό σύμπαν, ο άνθρωπος από υπεροψία φέρεται σαν βλάκας και πιστεύει πως δεν υπάρχει τίποτε άλλο και πως είναι ελεύθερος να κάνει όποια ανοησία θέλει χωρίς να υποστεί ποινή. Όμως «εκεί έξω» υπάρχουν δυνάμεις –νοήμονες δυνάμεις– που υπερβαίνουν την ανθρώπινη φαντασία.
Ο Προμηθέας προσφέρει στον άνθρωπο το «πυρ των θεών» (τον νου). Παρίσταται η Αθηνά, η θεά της Σοφίας. Τοιχογραφία των Jean-Simon Berthélemy και Jean-Baptiste Mauzaisse. 1802-1826. Μουσείο του Λούβρου.
Ακόμη και σαν υλικό περιβάλλον να το δούμε, πάλι ο άνθρωπος δεν ζει μόνος του, αλλά σε σύνδεση με το περιβάλλον αυτό. Και όπως οι πράξεις του επηρεάζουν άμεσα τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει, έτσι και οι σκέψεις του επηρεάζουν το κοσμικό περιβάλλον που με τη σειρά του αντιδρά επηρεάζοντας –θετικά ή αρνητικά– τον άνθρωπο.
Αυτός είναι ο κοσμικός νόμος, ο οποίος, θα λέγαμε, αντιδρά και χρησιμοποιώντας τις ενέργειες των άστρων θα στείλει σε άλλον από εμάς κυνικά καύματα και σε άλλον τη δυνατότητα να ευθυγραμμιστεί με τον παγκόσμιο νου, όπως γίνεται αυτή την περίοδο με την ευθυγράμμιση της Γης και του Ήλιου με τον Σείριο.
Ανακεφαλαιώνοντας
Το «βγάζω τα σκουπίδια απ’ το σπίτι» είναι η πρώτη κοσμική μύηση. Αν δεν έχετε καθαρίσει το σπίτι, μην τρέφετε αυταπάτες σχετικά με το βαθμό της εξέλιξής σας. Και ισοδυναμεί με τον πέμπτο άθλο του Ηρακλή, το καθάρισμα της Κόπρου του Αυγεία.
Η Κόπρος του Αυγεία ήταν η κοπριά που είχε συγκεντρωθεί στους τεράστιους στάβλους του βασιλιά της Ήλιδος Αυγεία με τα 3.000 βόδια, οι οποίοι δεν είχαν καθαρισθεί επί πολλά (αναφέρεται και 30) χρόνια.
Για να προχωρήσει κανείς και να εκμεταλλευτεί το υπέρτατο δώρο της φύσης πρέπει πρώτα να καθαρίσει τον εαυτό του. Αυτό εννοούμε όταν λέμε «βγάζω τα σκουπίδια απ’ το σπίτι». Γιατί όταν το δοχείο είναι βρώμικο, ό,τι και να βάλεις μέσα θα χαλάσει.
Για να γίνει αυτό –γιατί δεν γίνεται μεμιάς– πρέπει να αρχίσει ο άνθρωπος να ζει σύμφωνα με κάποιες αρχές, οι οποίες θα του επιτρέψουν να πάει από το χαμηλό σε ένα πιο ψηλό σημείο. Από τη μικροπρέπεια στη μεγαλοπρέπεια, από το ασήμαντο στο σημαντικό. Τέτοιες αρχές μπορεί κάποιος να τις διδαχτεί μελετώντας την αρχαία ελληνική παράδοση και φιλοσοφία.
Αν και αυτό φαίνεται δύσκολο, τότε πρέπει να προσπαθήσει να εξελιχθεί αριστεύοντας σε κάτι που είναι αγνό και καθαρό. Σε ένα επάγγελμα, σε έναν τομέα της επιστήμης, της διοίκησης κτλ., όπου σταθερή επιδίωξή του θα είναι να γίνει άριστος. Αν δεν κάνει τίποτε απ’ όλα αυτά, τότε αναλαμβάνει δράση ο κοσμικός νόμος με τα κυνικά καύματα. Η Κόπρος του Αυγεία πρέπει να καθαριστεί.
Αυτή είναι άλλωστε η αληθινή μαγεία. Η σύνδεση με τον ανώτερο νου. Και υπάρχει μια κάποια δόση αλήθειας σε αυτό που λένε οι αφελείς, ότι δηλαδή «το σύμπαν πραγματοποιεί τις επιθυμίες μας». Μόνο που, όπως λέει ο Ηράκλειτος «Δεν είναι το καλύτερο για τους ανθρώπους να πραγματοποιούνται όλα όσα επιθυμούν» (Στοβαίος, Ανθολόγιον 1, 176).
Αυτό το «σύμπαν» είναι στην πραγματικότητα ο νους, το πυρ του πνεύματος. Και η επιβολή του νου πάνω στην ύλη ονομάζεται θέληση. Με την επιβολή του νου πάνω στο σώμα, μπορεί κανείς να είναι εσωτερικά είκοσι ή τριάντα χρόνια νεότερος. Η θέληση μετακινεί και βουνά.
Αλλά αν και αυτό ακόμα σας φαίνεται «βουνό», το να βγάλετε δηλαδή το βουνό των σκουπιδιών που έχετε μαζέψει μέσα σας και δεν ξέρετε τι να κάνετε, υπάρχει μια απλή τεχνική που μπορείτε να εφαρμόσετε άμεσα: απλά προσευχηθείτε.
Αυτό γίνεται ως εξής: σκύβουμε μέσα στην καρδιά μας και προσευχόμαστε στον εσωτερικό εαυτό μας, τον «εν ημίν Χριστό». Προσευχόμαστε να καθαρίσουμε και να απαλλαγούμε από όλα τα σκουπίδια που μας βαραίνουν. Και αυτό λειτουργεί. Όλα τα σκουπίδια φεύγουν και μπορούμε να βρεθούμε στον καθαρό νου, για να επιβεβαιωθεί ο Επίχαρμος όταν λέει (Diels H., Fragmente der Vorsokratiker, vol. 1, p. 193-210, απόσπ. 26):
Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.
Όταν έχεις καθαρό νου, σε όλο το σώμα είσαι καθαρός.
Σημ.: Εκτός των έργων που αναφέρονται στο άρθρο, ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει στο σημαντικό βιβλίο του Ολλανδού μαθηματικού και ιστορικού B. L. Van Der Waerden, Science Awakening Ι, που μπορεί να το βρει σε αγγλική μετάφραση στη βιβλιοθήκη της Google.
Αντώνης Κυριαζής
[Πηγή]
