Το Καζακστάν και το Αζερμπαϊτζάν, για παράδειγμα, διαθέτουν πολλές ναυτικές δυνάμεις στην Κασπία.
Η Ελβετία και το Μπουρούντι διαθέτουν ναυτικές περιπολίες στις λίμνες στα σύνορα τους. Αυτές οι δυνάμεις όμως δεν αποτελούν ξεχωριστό κλάδο στις Ένοπλες Δυνάμεις των χωρών τους. Οι παρακάτω χώρες που θα δείτε όμως, διαθέτουν ξεχωριστό κλάδο αλλά το Πολεμικό Ναυτικό τους δραστηριοποιείται μόνο σε λίμνες και ποτάμια.
Η Βολιβία
Η Βολιβία κάποτε διέθετε ακτογραμμή, αλλά την έχασε μετά την ήττα της από την Χιλή στον Πόλεμο του Ειρηνικού (1879-1884). Ποτέ όμως η χώρα δεν διέλυσε το Ναυτικό της, αν και δεν διαθέτει θάλασσα. Αντ' αυτού, επανίδρυσε το στόλο της με πλοία στη λίμνη Τιτικάκα, μια λίμνη που μοιράζεται με τη σύμμαχο χώρας της, το Περού.
Κάθε χρόνο στις 23 Μαρτίου, η Βολιβία γιορτάζει την "Θαλάσσια Ημέρα" και οι αντιπρόσωποι της στον Ο.Η.Ε. ζητάνε από τη Χιλή να τους επιστραφεί η παράκτια περιοχή. Η Βολιβιανή Σχολή Ναυτικών Δοκίμων εκπαιδεύει αξιωματικούς οι οποίοι ηγούνται μιας δύναμης 4.500 αντρών και η οποία "βλέπει" δράση υπηρετώντας στο Ναυτικό των γειτονικών, συμμαχικών χωρών της.
Ο στόλος των 14 περιπολικών, 6 μεταφορικών, 2 νοσοκομειακών και 2 ερευνητικών σκαφών της περιπολούν στη λίμνη Τιτικάκα και πολλούς παραποτάμους του Αμαζονίου και όλοι προετοιμάζονται για την ημέρα που η Βολιβία θα "βγει" ξανά στον Ειρηνικό.
Η Παραγουάη
Η Παραγουάη, από τα ανατολικά ποτέ δεν είχε πρόσβαση στη θάλασσα. Αλλά η οικονομία της είναι συνδεδεμένη με τον Παρανά και τον Παραγουάη, οπότε διαθέτει ναυτικό.
Αυτό αποδείχτηκε ουσιαστικής σημασίας για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας της κατά τη διάρκεια του πολέμου της Τριπλής Συμμαχίας (1864-1870) εναντίον της Αργεντινής, της Βραζιλίας και της Ουρουγουάης.
Πολέμησε ηρωικά, αλλά ανεπιτυχώς στη Μάχη του Riachuelo (1865), μια από τις μεγαλύτερες ποτάμιες ναυμαχίες στη σύγχρονη ναυτική ιστορία. Σήμερα, οι 2.500 ναυτικοί, ανάμεσα τους και 500 καταδρομείς, προστατεύουν τα ποτάμια της χώρας σε 16 περιπολικά, 3 ΑΒΑΚ και 7 υποστηρικτικά.
Μετά τη βασική εκπαίδευση στο εσωτερικό της χώρας, οι Παραγουανοί αποκτούν εμπειρία στο ναυτικό της Αργεντινής πριν αναλάβουν καθήκοντα στην πατρίδα τους.
Η Σερβία
Η Γιουγκοσλαβία κάποτε διέθετε στόλο με 80 πολεμικά πλοία. Αλλά με τη διάλυση της, η μόνη διέξοδος της Σερβίας στη θάλασσα ήταν μέσω του Μαυροβουνίου, όπου υπήρχε βάση με 8.000 άντρες με ένα στόλο από φρεγάτες, πυραυλακάτους, ναρκαλιευτικά και ΑΒΑΚ.
Όταν και το Μαυροβούνιο αποσχίστηκε το 2006, η Σερβία αποκλείστηκε από τη θάλασσα. Τα απομεινάρια του στόλου της δημοπρατήθηκαν από το Μαυροβούνιο, κυρίως στην Αίγυπτο.
Οι δυνάμεις της στις όχθες του Δούναβη και άλλων ποταμών (όπως το παλιό παραποτάμιο πλοίο στην φωτογραφία πάνω) τέθηκαν υπό τη διοίκηση του Στρατού.
Η Μογγολία
Τον 13ο αιώνα, το Μογγολικό Ναυτικό ήταν το μεγαλύτερο του κόσμου, το οποίο όμως χάθηκε έπειτα από δυο ανεπιτυχείς επιθέσεις εναντίον της Ιαπωνίας.
Από τότε η Μογγολία δεν διέθετε ναυτικό. Στα 1930, το Ναυτικό ανασυστάθηκε υπό την αιγίδα της Σοβιετικής Ένωσης. Παρέλαβε μια βάρκα, το Sukhbaatar, για περιπολία στη λίμνη Hovsgal.
Το ρωσικής κατασκευής σκάφος, ρυμουλκήθηκε μέχρι τη λίμνη μέσω της στεριάς. Το σκάφος πήρε το όνομα του Damdiny Sukhbaatar, του Μογγόλου ηγέτη που εκδίωξε την Κίνα στα 1920. Αυτό και το διάδοχο σκάφος, ο Sukhbaatar II, κάποια στιγμή βυθίστηκε.
Αλλά μέχρι το 2001, παρέμενε ένα σκάφος, το ρυμουλκό Sukhbaatar III. Το πλήρωμα του είναι 7 άντρες, εκ των οποίων μόνο ένας ξέρει να κολυμπά. Το σκάφος βρίσκεται στο Khatgal, και συνεχίζει τις περιπολίες στη λίμνη Hovsgal.
Ωστόσο, λόγω των οικονομικών περιορισμών, η κυβέρνηση της Μογγολίας ιδιωτικοποίησε το ναυτικό της το 1997. Οπότε τώρα το Sukhbaatar III κάνει και μεταφορές φορτίων σε όλη τη λίμνη!
[Πηγή]
