Είναι ένας σκύλος συντροφιάς, σκύλος ειδοποίησης, φύλακας μικρών οικόσιτων ζώων.
Τον βρίσκουμε σε πολλά αγγεία και παραστάσεις των παππούδων μας πότε να κυνηγάει κάποιο ποντικό και άλλοτε να παίζει με τα μικρά παιδιά του σπιτιού.
Το μικρόσωμο Κοκόνι το βρίσκουμε σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.
Είναι φυλή με αρχαία καταγωγή. Άπειρες αναπαραστάσεις σε αγγεία, αγάλματα, ειδώλια και νομίσματα φανερώνουν την ύπαρξή του και την τόσο κοντινή σχέση του με την αρχαία ελληνική οικογένεια.
Από αναφορές σε κείμενα και γκραβούρες ο σκύλος αυτός εμφανίζεται από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα σε μια αδιάσπαστη συνέχεια σε όλο τον Ελλαδικό χώρο.
Είναι πάντα χαρούμενο, ανεξάρτητο και φουντωτό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το πεκινουά ή ένα τεριέ. Η μουσουδίτσα του μοιάζει λίγο με της αλεπούς αφού είναι μακριά και το σώμα του είναι λίγο πιό μακρύ από το ύψος των ποδιών του.
Δεν έχει προβλήματα υγείας λόγω του ότι έχει εναρμονιστεί πλήρως στις συνθήκες της χώρας μας από αρχαιοτάτων χρόνων.
Από την συμβίωση με κοκόνι διαπιστώνουμε ότι είναι πολύ πιστό και έξυπνο σκυλί, διεκδικεί τον χώρο του έναντι των ξένων… «εισβολέων»… άρα πολύ καλός φύλακας και δεν ενοχλεί με αταξίες.
Όσοι έχουν συμβιώσει με Κοκόνια απλά δεν τ' αλλάζουν με τίποτα.
[Πηγή]
Το είδαμε εδώ
