Η Ελλάδα;
Κατά της επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία από την ΕΕ, τάχθηκε ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Ιωάννης Κασουλίδης, στο άτυπο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, στο Μιλάνο.
Ο κ. Κασουλίδης είπε ότι η μέθοδος των κυρώσεων διεφάνη πως δεν πετυχαίνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Αφού υπογράμμισε πως η λύση της ουκρανικής κρίσης δεν μπορεί να είναι στρατιωτική, αλλά πολιτική, εισηγήθηκε οι προσπάθειες της ΕΕ να επικεντρωθούν σε διαδικασίες διαμεσολάβησης, με στόχο να συμφωνηθεί κατάπαυση του πυρός και εκεχειρία και να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις δυο πλευρές.
Πρώτη η Φινλανδία
Ανάλογη ήταν και η στάση της Φινλανδίας η οποία από την αρχή ξεκαθάρισε τη θέση της και τάχθηκε κατά της επιβολής κυρώσεων στη Μόσχα για το ζήτημα της Ουκρανίας.
Η Ελλάδα, αντίθετα, αν και με μεγάλο κόστος για την οικονομία της, υπέρ.
Η ελληνική κυβέρνηση χωρίς να το σκεφτεί, δέθηκε για μια ακόμη φορά στο άρμα της Δύσης, δεν «ζύγισε» σωστά τα υπέρ και τα κατά και αποφάσισε να ταχθεί απέναντι από τη Ρωσία, αδιαφορώντας για τους στενούς οικονομικούς δεσμούς.
Παρά τη σοβαρή οικονομική κρίση, οι εμπορικές συναλλαγές της με τη Ρωσία έφτασαν το 2013 τα 7 δις. δολ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πούτιν, στη συνάντησή του με τον Ελληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, ανέφερε ότι «εντυπωσιάζουν τα αποτελέσματα στον τουριστικό τομέα, καθώς ένα εκατομμύριο 200 χιλιάδες Ρώσοι επισκέφθηκαν πέρυσι την Ελλάδα».
Απαντώντας, ο κ. Σαμαράς τόνισε ότι «δεν υπάρχει στασιμότητα στις σχέσεις της Ευρώπης με τη Ρωσία, αλλά αντιθέτως, αυτές αναπτύσσονται». Επίσης, ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε την προσδοκία να μετάσχει η Ρωσία στις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, και ειδικότερα στους σιδηροδρόμους.
Παρ’ όλα αυτά και παρά το γεγονός ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις άρχισαν να αναθερμαίνονται μετά το 2009, η Ελλάδα αποφάσισε ξαφνικά να τα «διαλύσει» όλα. Την αρχή έκανε ο Ευ. Βενιζέλος ο οποίος πήγε περήφανος να χαιρετίσει τη νέα κυβέρνηση της Ουκρανίας υπό τον εντολοδόχο της ΕΕ κ. Ποροσένκο.
Αλλά και στη συνέχεια, όταν επιβλήθηκαν οι κυρώσεις από την ΕΕ στη Μόσχα, η Ελλάδα δίστασε να «σηκώσει κεφάλι» στους Ευρωπαίους και να πει «όχι» από μέρους της στις κυρώσεις.
Αποτέλεσμα; Η Ρωσία να κηρύξει εμπάργκο σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και η Ελλάδα να υποστεί τεράστια οικονομική ζημιά.
Χωρίς αποθέματα η Ελλάδα
Συγκρίνοντας τη στάση της Ελλάδας και της Φιλανδίας στον «πόλεμο των κυρώσεων», είναι σκόπιμο να παρατεθούν τα λόγια του διευθυντή του φινλανδικού Κέντρου Στρατηγικών Αποθεμάτων, Ίλκι Κανάνεν, ο οποίος ανέφερε: «Σήμερα, το 70% περίπου της ενέργειας που καταναλώνει η Φιλανδία το προμηθεύεται από τη Ρωσία.
Σχεδόν όλη η ποσότητα αργού πετρελαίου, άνθρακα και φυσικού αερίου εισάγεται από τη Ρωσία. Μέχρι τώρα οι κυρώσεις δεν έχουν επηρεάσει σημαντικά στα στρατηγικά αποθέματα. Για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, η Φιλανδία διαθέτει αρκετά μεγάλα αποθέματα σε περίπτωση κρίσης. Στους χώρους αποθήκευσης υπάρχουν οι αναγκαίες ποσότητες σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, σιτηρά, φάρμακα και βιομηχανικές πρώτες ύλες».
Μπορεί η Ελλάδα να καυχηθεί για ανάλογα αποθέματα τη δεδομένη χρονική στιγμή; Μα φυσικά όχι. Η Ελλάδα είναι «γυμνή». Κι όμως, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να παρακαλάει τους Ευρωπαίους να της δώσουν μερικά ευρώ παραπάνω για να δώσουν στους κατεστραμμένους αγρότες. Όσο για τις αδιάθετες παραγωγές; Σαπίζουν στις αποθήκες.
Τσεχία, Ιταλία, Γαλλία
Η Φιλανδία δεν είναι η μοναδική χώρα που κατακρίνει την επιβολή των κυρώσεων της ΕΕ εις βάρος της Ρωσίας. Ο πρόεδρος της Τσεχίας, Μίλος Ζέμαν, κατηγορεί την ΕΕ διότι αυτή έκανε το πρώτο βήμα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν ρωσικές αντικυρώσεις. «Οι οποιεσδήποτε κυρώσεις -αναφέρει- είναι ένα ανούσιο και αναποτελεσματικό μέτρο, διότι, μετά από αυτές, έπονται αντίμετρα».
Με τη σειρά του, ο ηγέτης του ιταλικού κόμματος «Λέγκα του Βορρά», Ματέο Σαλβίνι, κάλεσε τις Βρυξέλλες να άρουν τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας. Αυτός, μίλησε σε πολύ πιο συναισθηματικό τόνο σε σύγκριση με τους ηγέτες της Φιλανδίας και Τσεχίας, ωστόσο, είναι γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση στην Ιταλία -ακόμη και πριν από την επιβολή των ρωσικών αντικυρώσεων- κάθε άλλο παρά καλή ήταν. «Μόνον οι ανόητοι στις Βρυξέλλες και στη Ρώμη θα μπορούσαν να εφαρμόσουν οικονομικές κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία. Ποιος θα αποζημιώσει τους παραγωγούς μας; Ο Ματέο Ρέντσι; Η Μέρκελ;», διερωτάται ο γραμματέας του κόμματος, υποστηρίζοντας «ότι πρέπει να αρθούν άμεσα οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας».
Κατά τη συνάντησή του με τον Πούτιν, ο ηγέτης του κόμματος «Κίνημα για τη Γαλλία», Φιλίπ ντε Βιλιέ, εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η πολιτική που ασκούν οι Βρυξέλλες δεν βρίσκει την υποστήριξη των ίδιων των λαών της Ευρώπης.
Από την Ελλάδα; Κανείς!
Για όλη αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση για τη χώρα μας δεν βρέθηκε κανείς να πει ένα όχι στο διευθυντήριο των Βρυξελλών. Δεν βρέθηκε κανείς να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας μας. Δεν βρέθηκε κανείς να πει πως με τη Ρωσία μας συνδέουν στενοί οικονομικοί δεσμοί, αλλά και ιστορικοί και θρησκευτικοί.
Είναι προφανές πως όποια στάση ακολουθεί η Μέρκελ την ίδια ακολουθεί και η Ελλάδα. Το κόστος βέβαια της τακτικής αυτής το πληρώνει, ποιος άλλος, ο ελληνικός λαός.
[Πηγή]
