Και οι δύο κρατήρες εντοπίστηκαν σε ένα μόνιμο στρώμα πάγου στο Γιαμάλ της Σιβηρίας, λέξη που στην τοπική διάλεκτο των Νενέτς σημαίνει «τέλος της Γης», και φαίνεται να έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ τη βάση αποτελούν παγωμένες λίμνες.
Σε αυτήν την περιοχή οι θερμοκρασίες φτάνουν τους μείον 50 βαθμούς Κελσίου, ενώ ο ήλιος εμφανίζεται σπάνια στη διάρκεια του χειμώνα.
Η θεωρία των επιστημόνων που εξέτασαν τον πρώτο κρατήρα λέει ότι πιθανόν να σχηματίστηκε έπειτα από υπόγεια έκρηξη ενός μείγματος νερού, αλατιού και αερίου, αναφέρει σε δημοσίευμά της η ενημερωτική ιστοσελίδα Siberian Times. Η εν λόγω περιοχή, που διαθέτει ένα από τα πλουσιότερα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ρωσίας, καλύφθηκε από θάλασσα πριν από περίπου 10.000 χρόνια, αφήνοντας πίσω της τεράστια κοιτάσματα αλατιού.
Η επιστημονική εξήγηση
«Λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία προκάλεσε μια ανησυχητική τήξη στο τμήμα του πάγου που βρίσκεται κάτω από το έδαφος, απελευθερώθηκε αέριο, γεγονός που με τη σειρά του προκάλεσε ένα φαινόμενο που μοιάζει σαν να βγάζεις τον φελλό από μια σαμπάνια» αναφέρει το ρεπορτάζ, επικαλούμενο εμπειρογνώμονα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Σιβηρίας.
Ο πρώτος κρατήρας εκτιμάται ότι έχει πλάτος περίπου 50 μέτρα και βάθος 70 μέτρα, με νερό που προέρχεται από το λιώσιμο του πάγου να καλύπτει τις πλευρές του μέχρι κάτω, στον παγωμένο βυθό του.
Η δεύτερη μυστηριώδης τρύπα, ως προς τη μορφολογία της, είναι «ακριβώς» όπως η πρώτη, αλλά «αρκετά μικρότερη», ανέφερε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Interfax - Ural ο τοπικός βουλευτής Μιχαήλ Λαπσούι και πρόσθεσε: «Μέσα στον ίδιο τον κρατήρα μπορεί κανείς να δει χιόνι».
[Πηγή]
Το είδαμε εδώ
