Στον κόσμο υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί πολιτισμοί. Καθένας από αυτούς έχει τα δικά του έθιμα και παραδόσεις. Μερικά φαίνονται ασυνήθιστα, παράξενα ή ακόμα και αστεία, αλλά για την κάθε κοινότητα έχουν τη δική τους σημασία και σπουδαιότητα....
Το ίδιο συμβαίνει και με την μειονότητα Miao της Κίνας, όπου οι γυναίκες έχουν σαν παράδοση να κρατούν και να φυλάσσουν τις τρίχες των προγόνων τους, με σκοπό από αυτές να φτιάξουν καπέλα που φορούν σε ειδικές περιπτώσεις.
Αντί να πετούν τις τρίχες που πέφτουν όταν χτενίζουν τα μαλλιά τους, οι γυναίκες που ανήκουν στην μειονότητα Long-horn Miao της Κίνας, τις κρατούν και τις φυλάσσουν στην συλλογή τους από μαλλιά. Αυτό τους επιτρέπει να δημιουργούν εντυπωσιακά καπέλα.
Και αυτό γιατί, μία κινέζικη παράδοση θέλει τις γυναίκες αυτές να φορούν καπέλα κατασκευασμένα από πραγματικά μαλλιά. Μάλιστα, αυτά δεν χρειάζεται να είναι αποκλειστικά δικά τους, αλλά μπορεί να προέρχονται και από τους νεκρούς προγόνους τους. Η τάση αυτή γίνεται όλο πιο δημοφιλής τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο κομμάτι της χώρας.
Τα καπέλα αυτά φοριούνται σε ειδικές περιπτώσεις, όταν και τυλίγονται προσεκτικά γύρω από τη βάση από κέρατα που έχει τοποθετηθεί στα κεφάλια των νέων γυναικών και κοριτσιών, με τη βοήθεια μίας μακριάς κορδέλας.
Παρά το γεγονός ότι πλέον λιγότερα από 5.000 άτομα αποτελούν τη μειονότητα Miao, η ισχυρή αυτή παράδοση συνεχίζεται. Κάθε περούκα έχει περάσει από τη μητέρα στην κόρη, και εκτός από νήμα περιλαμβάνει και τρίχες των προηγούμενων γυναικών της οικογένειας. Έτσι, όλες οι κοπέλες μπορούν να ισχυρίζονται ότι τα καπέλα τους πάνε πίσω εκατοντάδες χρόνια.
Για να παραμείνουν λαμπερά και υγιή, οι γυναίκες τα φροντίζουν πολύ και με μεγάλη προσοχή. Τα περισσότερα, μάλιστα, είναι βαμμένα, για να μπορέσουν να αντέξουν τόσα χρόνια.
Ο Shu Tu, ένας Κινέζος ειδικός στους πολιτισμούς των μειονοτήτων, εξηγεί: “Οι περούκες φοριούνται σε κάθε σπουδαίο γεγονός, από την ημέρα του γάμου, μέχρι τις ημέρες γιορτής. Παλαιότερα τις φορούσαν και οι άνδρες, όμως απ' ότι φαίνεται ήταν πολύ δύσκολο γι' αυτούς, οπότε σταδιακά το κομμάτι αυτό της παράδοσης χάθηκε”.
Και συνεχίζει: “Το ίδιο, όμως, δεν συνέβη και με τις γυναίκες. Σήμερα, εκτός από τις δικές τους χαμένες τρίχες, οι περούκες περιλαμβάνουν και μαλλιά της μητέρας, της γιαγιάς, αλλά και της προγιαγιάς. Μπορεί σε μερικές να υπάρχουν και παλαιότερα, που φτάνουν πολύ πίσω στον χρόνο. Και όλα αυτά είναι πλεγμένα μαζί”.
“Θεωρείται ένας ζωντανός τρόπος για να τιμήσουν τους προγόνους τους. Κάθε φορά που μία γυναίκα χτενίζεται, μαζεύει τις τρίχες που πέφτουν και τις φυλάει, για να τις δώσει στην κόρη της, όταν εκείνη παντρευτεί”.
“Ο συνδυασμός των μαλλιών με τα κέρατα υπάρχει πιθανότατα, επειδή η αγελάδα στο παρελθόν ήταν ιερό ζώο για τους ανθρώπους στην αγροτική περιοχή αυτή. Αναμφίβολα, πάντως, αναπτύχθηκε από την επιθυμία να διακοσμήσουν τα κέρατα και να τιμήσουν όχι μόνο το ζώο, αλλά και τους προγόνους τους”.
Για μερικούς ανθρώπους και πολιτισμούς η ιστορία τους βρίσκεται στα βιβλία. Για την μειονότητα Miao, όμως, βρίσκεται στο κεφάλι τους...
Αρόη Αθανασοπούλου
[Πηγή]