Λέει το κίνημα "Μπιάνκα Μαντία"
Όπως είπε στη «Φωνή της Ρωσίας» το μέλος του γυναικείου κινήματος στη Συρία Μπιάνκα Μαντία, ο αριθμός των εγκλημάτων κατά των γυναικών αποτελεί σημαντικό μέρος των τραγικών στατιστικών στοιχείων αυτού του πολέμου.
- Τα τελευταία τρία χρόνια ο αριθμός των βιασμών είναι τεράστιος. Πρόσφατα η οργάνωση Human Rights Watch δημοσίευσε έκθεση σχετικά με την κατάσταση των Σύριων γυναικών. Όμως αυτό το έγγραφο λες και δημιουργήθηκε με μόνο σκοπό να κατηγορηθούν οι Αρχές. Στην έκθεση αυτή δεν υπάρχει ούτε λέξη για τα εγκλήματα των εξτρεμιστών και γενικά των ανταρτών. Μπορώ να πω πλήρως υπεύθυνα ότι οι εξτρεμιστές της «Τζαμπχάτ αλ - Νούσρα» και του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Ανατολής», εισορμώντας σε μικρά χωριά, απαγάγουν γυναίκες και τις βιάζουν. Στη συνέχεια, τις περισσότερες φορές, είτε τις σκοτώνουν, είτε τις αφήνουν στη σεξουαλική δουλεία. Αν τελικά η γυναίκα επιβιώσει, χρειάζεται εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη, αλλιώς παραμένει ανάπηρη - ψυχικά και μερικές φορές και σωματικά.
- Έχετε οποιεσδήποτε αποδείξεις, ακριβείς αριθμούς;
- Σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής Εθνικής Συμφιλίωσης της Συρίας, στα προάστια της Δαμασκού έχουν καταγραφεί 37 χιλ. περιπτώσεις βιασμού. Και αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο τις πόλεις και τα χωριά, που έχουν απελευθερωθεί από τους τρομοκράτες. Τώρα με τις γυναίκες αυτές εργάζονται ψυχολόγοι. Προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία από τις περιοχές, που ελέγχουν οι τρομοκράτες. Η αλήθεια των λόγων μου μπορεί να επιβεβαιωθεί από πολυάριθμα βιντεοσκοπημένα υλικά. Στους εξτρεμιστές αρέσει πολύ να φωτογραφίζουν τα «κατορθώματα» τους. Όταν κόβουν το κεφάλι ενός νέου «άπιστου αμαρτωλού» ή βιάζουν κάποια γυναίκα, φωτογραφίζουν τη σκηνή βίας. Και μετά, όταν ο στρατός καθαρίζει την περιοχή από τους εξτρεμιστές, βρίσκει τέτοια βίντεο στα τηλέφωνα των νεκρών τρομοκρατών.
Πρόσφατα βρέθηκε ένα βιντεοσκοπημένο υλικό, το οποίο έχει ήδη δημοσιευθεί στο Διαδίκτυο – πως σε μια περιοχή της Χομς οι τρομοκράτες απήγαγαν μερικές νεαρές κοπέλες και γυναίκες, τις έγδυσαν εντελώς, τις έβαλαν σε ένα ανοικτό pickup και τις περιέφεραν σε όλη την περιοχή. Στο δρόμο το αυτοκίνητο σταματούσε και τις βίαζαν ... Και υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίες πιο συχνά συμβαίνουν στη Χομς και τα προάστια της Δαμασκού. Στους σκουπιδότοπους βρίσκονται πολλά πτώματα γυναικών με αποκομμένα μέρη του σώματος.
Στη Χομς ένας ψυχολόγος έγραψε έκθεση για μια πολύ νεαρή ασθενή του, η οποία είχε υποβληθεί σε ομαδικό βιασμό, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της από τους τρομοκράτες. Ο ιατρός τελειώνει την έκθεση με τα ακόλουθα λόγια: «Με τους συναδέλφους μου μέχρι σήμερα δεν μπορούμε να την αποθεραπεύσουμε… Σχίζει συνεχώς από τα ρούχα της και χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο προσπαθώντας να αυτοκτονήσει.
Πολλές γυναίκες μετά το βιασμό εγκαταλείπουν τη χώρα διαφεύγοντας στη Λιβύη, την Τουρκία και την Ιορδανία. Προσπαθούν να ξεχάσουν τη ζωή τους στη Συρία και τα τραγικά γεγονότα της. Και πόσες είναι αυτές οι παθούσες γυναίκες, κανείς δεν ξέρει.
Ιμπραήμ Ναοβάφ,
[Πηγή]
