ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ BARCLAYS
στο οποίο φαίνεται ότι το timing για μια λύση στο χρηματοδοτικό κενό του ελληνικού προγράμματος διάσωσης είναι ένα σταυρόλεξο για πραγματικά δυνατούς λύτες.
Όπως εξηγεί η Barclays, το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης θα ξεμείνει από χρήματα πριν από τα τέλη του 2014, με το χρηματοδοτικό κενό να προκύπτει από τη χαμηλότερη των προβλέψεων ανάπτυξη του 2012, το πρόσθετο κόστος για την επαναγορά ομολόγων και τις καθυστερήσεις στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Σε αυτό το στάδιο, ο βρετανικός επενδυτικός οίκος δεν θεωρεί ότι η Ελλάδα θα είναι σε θέση με επιστρέψει στη χρηματοδότηση μέσω της αγοράς ομολόγων έως και τα τέλη του 2014, κάτι που σημαίνει ότι η επέκταση του προγράμματος διάσωσης θα είναι αναγκαία. Και την ίδια στιγμή, τονίζει ότι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είναι κάθε άλλο παρά διασφαλισμένη, καθώς η επίτευξη του στόχου για χρέος στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020 θα απαιτήσει σημαντικά μέτρα ελάφρυνσης των υποχρεώσεων.
Έτσι, η Barclays πιστεύει ότι η Ελλάδα θα βρεθεί και πάλι στο μικροσκόπιο το φθινόπωρο, με την επόμενη επιθεώρηση της τρόικας, του Σεπτεμβρίου, να πυροδοτεί έναν ακόμα πολύπλοκο γύρο διαπραγματεύσεων. Όμως, η διαφορετική ατζέντα καθενός από τα εμπλεκόμενα μέρη κάνει τις διαπραγματεύσεις δύσκολες, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς το timing. Ειδικότερα:
* Η ελληνική κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει τις επιδόσεις της στη μείωση του ελλείμματος για να πιέσει για την ελάφρυνση του χρέους που προβλέπεται από ειδικό όρο του μνημονίου (αυτό απαιτεί την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2013, με τα σχετικά επίσημα στοιχεία να ανακοινώνονται τον Απρίλιο του 2014).
* Το ΔΝΤ πιέζει ολοένα και περισσότερο για ελάφρυνση του χρέους με haircut στα δάνεια διάσωσης που έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι, καθώς κάποια μέλη του ανησυχούν (βλ. Βραζιλία) και επιθυμούν την απελευθέρωση των πόρων του ταμείου από την ελληνική διάσωση.
* Η Κομισιόν, από την άλλη πλευρά, θέτει στο τραπέζι ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, όμως, με δεδομένο ότι οι γερμανικές εκλογές δεν θα έχουν βγει από τη μέση πριν από τα τέλη του Σεπτεμβρίου, δεν υπάρχει περιθώριο έως τότε να γίνουν συζητήσεις ή έστω να υπάρξει κάποια απόκλιση από τη σκληρή στάση που ακολουθεί έως τώρα. Όμως, εν όψει των ευρωεκλογών του Μαΐου, η Κομισιόν πιέζεται να βρει μια λύση για τις περιφερειακές χώρες πριν από το πρώτο τρίμηνο του 2014, εκτιμά η Barclays.
“Συνολικά, πιστεύουμε ότι η επιθεώρηση του Σεπτεμβρίου θα εμφανίσει σημαντικές καθυστερήσεις, τουλάχιστον έως ότου έχει εκλεγεί νέα κυβέρνηση στη Γερμανία. Αλλά ακόμα και μετά από αυτό, η Κομισιόν ίσως θελήσει να κινηθεί αργά”, σημειώνουν οι αναλυτές της Barclays επισημαίνοντας τους ακόλουθους λόγους:
* Πρώτον, η Κομισιόν θα θέλει να στηριχθεί σε συγκεκριμένα στοιχεία, δηλαδή να περιμένει έως τον Απρίλιο του 2014 και μετά να συμφωνήσει στα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους (και βέβαια, υπό όρους για τη μελλοντική πρόοδο του προγράμματος). Ίσως, μάλιστα, ζητήσει περαιτέρω μέτρα, τα οποία η ελληνική πλευρά ενδέχεται να θεωρήσει απαράδεκτα, σημειώνει ο οίκος.
* Δεύτερον, οι χώρες μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν την έγκριση των κοινοβουλίων τους, λαμβάνοντας υπόψη ότι κάποιες χώρες της περιφέρειας ίσως χρειαστούν προσαρμογές στα προγράμματα διάσωσής τους. Συγκεκριμένα, η Πορτογαλία ίσως χρειαστεί και αυτή επέκταση. Σε κάθε περίπτωση, οι κυβερνήσεις του πυρήνα θα πρέπει να κινηθούν προσεκτικά, γιατί το τελευταίο που θέλουν οι φορολογούμενοί τους είναι να πληρώσουν για νέα πακέτα διάσωσης ή ελάφρυνση χρεών.
* Τρίτον, η Κομισιόν ίσως θελήσει να αποφύγει τα ad hoc μέτρα και να επιλύσει το ελληνικό πρόβλημα στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος εμβασμάτων στην Ευρωζώνη, το οποίο, ωστόσο, δεν έχει συμφωνηθεί ακόμα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Barclays εκτιμά ότι οι διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα θα είναι παρατεταμένες και δύσκολες και η πρόοδος θα είναι στην καλύτερη περίπτωση σταδιακή. Έστω και εάν η επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος δεν θα είναι αυτή τη φορά ιδιαίτερα ακριβή, με δεδομένο ότι η χώρα εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο οίκος προειδοποιεί ότι οι καθυστερήσεις και η αβεβαιότητα θα επιβαρύνουν το ελληνικό ΑΕΠ, την ώρα που η οικονομία εμφανίζει σημάδια σταθεροποίησης. Και όσο επιστρέφει η συζήτηση περί εξόδου από το ευρώ, τόσο μικρότερη και διατηρήσιμη θα είναι η ανάπτυξη του 2014.
Για να μην έχουμε καμία αμφιβολία για τον τραγελαφικό χαρακτήρα του "success story" και της "ανάκαμψης" που ευαγγελίζονται οι εθνοσωτήρες μας...
[Πηγή]
