Μήπως πρόκειται για ουτοπία; Όχι, είναι ο κόσμος, τον οποίο μπορεί να προσφέρει η ευγονική.
Πολλοί μπορεί να κουνήσουν αποδοκιμαστικά το κεφάλι τους, επειδή αυτό το δόγμα της επιλογής και των τρόπων καταπολέμησης των αρνητικών μεταλλάξεων του ανθρώπινου γονιδιακού αποθέματος είχε κακή φήμη λόγω της χρήσης του στη ναζιστική Γερμανία. Οι Ναζί χρησιμοποιούσαν την ευγονική για να δικαιολογήσουν «την τελειότητα και ανωτερότητα» μίας φυλής έναντι κάποιας άλλης. Αυτό απώθησε πολλούς επιστήμονες από τις ευγονικές ιδέες και καθυστέρησε την ανάπτυξη της επιστήμης.
Όμως τα πάντα ρει και ουδέν μένει αμετάβλητο. Χρειάζεται άραγε στην εποχή μας αυτή η επιστήμη; Μπορεί να περιμένει την ευγονική στο μέλλον αναγέννηση; Όπως είπε στη «Φωνή της Ρωσίας» η ψυχολόγος Ιρίνα Λουκιάνοβα,
- «Η ανθρώπινη φύση είναι τέτοια, που επιδιώκει μόνιμα να πετύχει το ιδανικό. Τι είναι η ευγονική με τη βαθύτερη έννοια της λέξης; Είναι η υποσυνείδητη επιθυμία του ανθρώπου να γίνει άψογος, τέλειος...»
Τουλάχιστον, υγιής. Δεν είναι μυστικό ότι ο τελευταίος αιώνας σημαδεύτηκε από αλματώδη πρόοδο στον τομέα της ιατρικής. Και αν στο παρελθόν οι άνθρωποι, που έπασχαν από γενετικές ανωμαλίες και βαριές ασθένειες,
Τουλάχιστον, υγιής. Δεν είναι μυστικό ότι ο τελευταίος αιώνας σημαδεύτηκε από αλματώδη πρόοδο στον τομέα της ιατρικής. Και αν στο παρελθόν οι άνθρωποι, που έπασχαν από γενετικές ανωμαλίες και βαριές ασθένειες, δε ζούσαν μέχρι την έναρξη της εφηβείας και έτσι δεν μπορούσαν να μεταβιβάσουν τα γονίδιά τους στις μελλοντικές γενιές, με την ανάπτυξη της φαρμακευτικής το πρόγραμμα της φυσικής επιλογής άρχισε να αστοχεί. Από τη μία πλευρά, το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε σχεδόν κατά 30-40 χρόνια. Όμως παράλληλα με αυτό αυξήθηκε και το γενετικό φορτίο των εκ γενετής ασθενειών.
μέχρι την έναρξη της εφηβείας και έτσι δεν μπορούσαν να μεταβιβάσουν τα γονίδιά τους στις μελλοντικές γενιές, με την ανάπτυξη της φαρμακευτικής το πρόγραμμα της φυσικής επιλογής άρχισε να αστοχεί. Από τη μία πλευρά, το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε σχεδόν κατά 30-40 χρόνια. Όμως παράλληλα με αυτό αυξήθηκε και το γενετικό φορτίο των εκ γενετής ασθενειών.
Σήμερα η ευγονική χρησιμοποιείται παραδοσιακά στη συμβουλευτική εγκύων γυναικών σχετικά με την ύπαρξη γονιδιακών μεταλλάξεων στο έμβρυο. Ενεργά αναπτύσσεται η γονιδιακή θεραπεία - μια νέα κατεύθυνση στην ιατρική, που προβλέπει αναζήτηση και θεραπεία των κληρονομικών ασθενειών στο γονιδίωμα του εμβρύου. Όμως προς το παρόν πολλές χώρες εφαρμόζεται απαγόρευση στην εισαγωγή γενετικών αλλαγών στα κύτταρα των εμβρύων. Όμως εάν στο μέλλον η απαγόρευση αρθεί, μήπως αυτό δεν θα οδηγήσει σε διακρίσεις κάποιων ανθρώπων εις βάρος άλλων, επισημαίνει η Ιρίνα Λουκιάνοβα:
- Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ο κόσμος είναι όμορφος στην ποικιλομορφία του. Φυσικά, οι ασθένειες δεν φέρνουν την ευτυχία σε κανέναν, όμως μήπως αυτό σημαίνει ότι άτομα με διάφορες αναπηρίες και γενετικές ασθένειες δεν είναι αντάξια ζωής;
Και ένας τυφλός άνθρωπος μπορεί να είναι μεγάλος μουσικός. Πόσους τέτοιους ανθρώπους μπορούμε να χάσουμε αν αρχίσουμε την εκκαθάριση των γραμμών μας; Έχει άραγε μέλλον η ευγονική; Αυτή την ερώτηση θα ήθελα να την αφήσω αναπάντητη...»
Και ο καθένας ας βρει ο ίδιος την απάντηση για τον εαυτό του.
Αλιόνα Ρακίτινα
[Πηγή]
