Λίμνη Μπελέτσι:

Ένας παράδεισος στην Πάρνηθα

Στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας λοιπόν , πάνω από τα Κιούρκα (αρχαίες Αφίδνες ) απλώνεται το οροπέδιο Αγίας Τριάδας – Κατσιμιδίου. Πήρε το όνομά του από την παλιά εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που είναι χτισμένη σ’ ένα ξέφωτο τριγυρισμένο από τεράστιες βελανιδιές. Μέχρι πριν 15 χρόνια η εκκλησία αποτελούσε την μοναδική.... ανθρώπινη παρέμβαση. Όλη η άλλη περιοχή ήταν πυκνό δάσος. Το οροπέδιο Αγίας Τριάδας – Κατσιμιδίου αποτελεί βιότοπο των ελαφιών της Πάρνηθας, ιδιαίτερα την άνοιξη. Το δάσος βρίσκεται εκεί, σε υψόμετρο 600 μέτρων και δεσπόζει πάνω από την πεδιάδα Καπανδριτίου- Κιούρκων. Αποτελεί ένα φυσικό μπαλκόνι της βορειανατολικής Πάρνηθας κι έχει απεριόριστη θέα (Μαλακάσα, Ευβοϊκός, Εύβοια, Καπανδίτι, Πεντέλη, κορυφές Πάρνηθας). Η βλάστηση του δάσους αποτελείται από πεύκα, βελανιδιές, μεγάλα πουρνάρια, πλατάνια, αγριοκορομηλιές, κουμαριές, μυρτιές, σπάρτα και αγριολούλουδα (ανεμώνες, κυκλάμινα, κρίνα, αγριομενεξέδες…).
Η περιοχή από την Αγία Τριάδα μέχρι την κορυφή Μπάφι έχει τα αρχαιότερα πετρώματα της Πάρνηθας (και της Αττικής) ηλικίας περίπου 360 εκατομμυρίων ετών. Ολόκληρη η περιοχή με κέντρο την κορυφή “Μπελέτσι” είναι πολύ πλούσια σε υπόγεια νερά και πηγές (Αγία Τριάδα, Ζιπούνι, Πέλγεζι, Κρόνιεζα, Μυρτελούπι…).

(κλικ στην εικόνα)

“Στην θέση Αγίας Τριάδας Κιούρκων Αττικής, στις ανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας και σε έκταση 6.500 στρεμμάτων, εκτείνεται δάσος χαλέπιας πεύκης και αείφυλλων πλατύφυλλων. Το δάσος απέχει 30 μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και ανήκει στη “ζώνη περιαστικού πράσινου” της πόλης. Η θέση του είναι ιδιαίτερα σημαντική, επειδή βρίσκεται ακριβώς στον δίαυλο Πεντέλης – Πάρνηθας, από τον οποίο οι βορειανατολικοί άνεμοι εμπλουτίζονται με οξυγόνο, και καταλήγει στη λεκάνη απορροής της λίμνης Μαραθώνα.» Ετσι περιγράφει το δάσος όπου χτίζεται η Ιπποκράτειος Πολιτεία, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιώργος Παπαδημητρίου (“Νέα Οικολογία”, τεύχος 91, Μάϊος 1992). O γνωστός συνταγματολόγος ανήκει σ’ εκείνους που δίνουν την μάχη για την σωτηρία του τελευταίου δάσους της Αθήνας.
Το ρέμα “Χάραδρος”, στις παρυφές του οποίου έχουν ήδη χτιστεί αρκετές βίλες, είναι από τα μεγαλύτερα της Πάρνηθας, συγκεντρώνει όλα τα νερά (πηγές, υπόγεια νερά, χιόνια, βροχές) και χύνεται στην λίμνη του Μαραθώνα, αποτελώντας τον κυριώτερο τροφοδότη της. Να υπενθυμίσουμε ότι η λίμνη του Μαραθώνα είναι τεχνητή και ουσιαστικά είναι η λεκάνη απορροής όλων των ρεμάτων και των χειμάρρων της βορειοανατολικής Παρνηθας.
Σύμφωνα με τα κλιματολογικά στοιχεία, οι άνεμοι της Πάρνηθας τον περισσότερο χρόνο (8-9 μήνες) πνέουν από βορειανατολική κατεύθυνση, δηλαδή ακριβώς από το σημείο όπου βρίσκεται το δάσος της Αγίας Τριάδας. (Οπως επίσης και το “βασιλικό” Κτήμα Τατοίου και τα καμμένα δάση Καλάμου και Βαρνάβα). Η σημασία των ανέμων αυτών για τον αερισμό, την οξυγώνωση και το κλίμα του Λεκανοπεδίου είναι ανεκτίμητη. Αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου για την Αθήνα…

(κλικ στην εικόνα)

Εκεί λοιπόν ξεκίνησε το έγκλημα της Ιπποκράτειας Πολιτείας το 1973 κι η λίμνη λένε πως σχηματίστηκε οταν γινόταν η ρυμοτόμηση της από τα αναχώματα ενός δρόμου , που έκλεισε την κοίτη κάποιου ρέματος. Η λίμνη αυτή, που βρίσκεται πολύ κοντά στο παλιό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας και στα νοτιοδυτικά της κορυφής “Μπελέτσι”, έχει βάθος 5-6 μέτρα και επιφάνεια πάνω από 5.000 τετραγωνικά μέτρα.

Το είδαμε εδώ