περίπου 50 χρόνια μετέπειτα αυτού, ο οπίος ανήκε στην περίοδο του Ελληνικού Βασιλείου του Βοσπόρου σύμφωνα με το γραφείο Τύπου του Ρωσικού Ινστιτούτου Αρχαιολογίας (РАН).
«Αυτό το ανάχωμα αναγέρθηκε το δεύτερο μισό του 4ου αιώνα π.Χ. την περίοδο του Ελληνικού Βασιλείου του Βοσπόρου, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν η χερσόνησος του Κερτς και άκμασε στον Βόρειο Εύξεινο Πόντο, που αποτέλεσε ένα σημαντικός σιτοβολώνας του συνόλου του ελληνικού κόσμου», ανέφερε στο Ria.ru, η επικεφαλής της ερευνητικής ανασκαφικής ομάδας του τμήματος της αρχαιολογίας των Σκυθών- Σαρματών, του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας, Ιρίνα Ρουκαβισνίκοβα.
Από την ελληνιστική εποχή έχουν βρεθεί πολλά αντικείμενα- ερείπια κτηρίων, πολλά αγγεία, αγάλματα, είδη οικιακής χρήσης, κοσμήματα.
Το βασίλειο του Βοσπόρου, ιδρύθηκε από Έλληνες και είχε μεικτό πληθυσμό – Έλληνες και εντοπίους, είχε καθιερώσει την Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό πολιτισμό. Στην περιοχή του Βασιλείου, στο οποίο περιέχονταν η χερσόνησος της Κριμαίας και η χερσόνησος Ταμάν στα Στενά του Κέρτς, έχουν βρεθεί και άλλοι τύμβοι, ιδιαίτερα ο «αυτοκρατορικός τύμβος» στο χωριό Αντζιμούσκαϊ (Аджимушкай).
Πρόκειται για ένα θολωτό τάφο μήκους 20 μέτρων που βρέθηκε το 1837, και όπως πιστεύουν οι επιστήμονες, σε αυτόν θάφτηκε ένας από τους βασιλείς του Βοσπόρου.
Ο πρόσφατα ανακαλυφθείς θολωτός τάφος είναι περίπου της ίδιας ηλικίας, αλλά σε διαστάσεις είναι μικρότερος, περίπου 10 μέτρων σε μήκος και εικάζεται ότι εκεί θάφτηκε ευγενής της εποχής.
Στα σκαλοπάτια που οδηγούν στην είσοδο του θαλάμου του τάφου, βρέθηκε πρόχειρος τάφος ενός παιδιού που αναφέρεται στον 1ο μετά Χριστό αιώνα. Εκεί βρέθηκαν γυάλινη φιάλη, χάλκινα κουδούνια και χάνδρες καθώς και ένα δοχείο στο οποίο περιείχε την τέφρα από το ανθρώπινο σώμα.
Από ότι διαφαίνεται ο θολωτός τάφος είχε επαναχρησιμοποιηθεί αργότερα, καθώς βρέθηκαν αντικείμενα που ανάγονται στον δεύτερο μισό του 1ου αιώνα π.Χ.
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε
