διαρκή μάχη του σε διαφορετικούς τομείς.
Ο ένας ήταν η καταστροφή του συστήματος ελέγχου του γήινου ηλιακού συστήματος.
Ο άλλος ήταν η προετοιμασία του κρόνιου γένους για παγκόσμια κυριαρχία, ώστε ο γιός του να κυριαρχήσει πλήρως στον πλανήτη με σκοπό την πλήρη καταστροφή των ανθρώπων που θα ερχόταν, με το να ξεχάσουν ξανά τον Θεό, οπότε δε θα είχαν καμιά βοήθεια από Αυτόν, αν δεν Του ζητούσαν, όπως πολύ καλά γνώριζε ως άριστος γνώστης του τυπικού λειτουργίας της Δημιουργίας.
Το κρόνιο γένος ήταν πολύ καλό στις απάτες και το ψέμα. Ακόμη, όμως και οι πιο μοχθηροί κρόνιοι ήταν μαθητούδια ανεκπαίδευτα, μπροστά σ' αυτόν τον μεγάλο αρχιμάστορα και αρχιτέκτονα της απάτης του σύμπαντος κόσμου.
Έτσι το 15.000 π.Χ, μετά την αποχώρηση των Ελοχίμ από τη Γη, αποφάσισε να τους δώσει ένα έτοιμο σχέδιο κυριαρχίας στον πλανήτη. Ένα σχέδιο το οποίο θα εφάρμοζαν με σειρά πρωτοκόλλου.
Τους παρέδωσε λοιπόν τα ''εικοσιπέντε πρωτόκολλα της ανομίας". Αυτά συνιστούσαν το απόλυτο σχέδιο παγκόσμιας κυριαρχίας μέσω της εξαπάτησης των λαών. Ενα σχέδιο διαχρονικό, που παρόμοιό του δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος.
Εκτός από τα 25 πρωτόκολλα, παρέδωσε κι έναν οδηγό ορθής συμπεριφοράς απέναντι στους γκοΐίμ.
"Θα το βρείτε πολύ σύντομα πραγματικά χρήσιμο. Μη γελιέστε, το ξαναλέω, ο πραγματικός μας εχθρός είναι οι "Έλληνες".
Οι Έλληνες σήμερα, χωρίς να γνωρίζουν καν την καταγωγή τους οι περισσότεροι εξ’αυτών, είναι για τον Σαμαέλ μια κοιμώμενη ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του παγκόσμιου κράτους που θέλει να δημιουργήσει.
Όταν η βόμβα αυτή ενεργοποιηθεί με την ενεργοποίηση του "μυστικού κώδικα του Ιχώρ" μέσα στο DNA των Ελλήνων, τότε θα χωρίσει σύμφωνα με την προφητεία η ήρα από το σιτάρι.
**************** Τα Πρωτόκολλα **********************
Πρωτόκολλο πρώτο
1.1 Στην προσπάθειά μας να διασαφηνίσουμε με ένα ξεκάθαρο και απόλυτα ακριβή τρόπο την κατάσταση, θα παραμερίσουμε οποιαδήποτε περιττή φρασεολογία και θα ξεκινήσουμε μελετώντας τη σημασία κάθε ιδέας με τη βοήθεια συγκρίσεων και συμπερασμάτων.
Για να διευκολυνθεί επίσης η κατανόησή σας θεωρώ απαραίτητο να διατυπώσω το σύστημά μας από τη δική μας σκοπιά, όσο και από τη σκοπιά των γκοΐμ.
1.2 Επαναδιατυπώνοντας για ακόμη μια φορά το στόχο μας που είναι η άσκηση δύναμης και η κατοχή της, θα πρέπει να εξετάσουμε πιο αναλυτικά όλους εκείνους τους παράγοντες που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με το βασικό μας στόχο που είναι όχι μόνο η απόκτηση και κατοχή δύναμης, αλλά και η διακίνησή της.
1.3 Θα ξεκινήσουμε από μια γενική διαπίστωση. Οι άνθρωποι με κακά ένστικτα είναι και οι πολυαριθμότεροι. Επομένως ο καλύτερος τρόπος διακυβέρνησής τους είναι μέσω της βίας και της τρομοκρατίας και όχι μέσω ακαδημαικών συζητήσεων. Σύμφωνα με τον νόμο της φύσεως το δίκαιο βρίσκεται στην ισχύ. Αρχικά οι άνθρωποι στα πρώτα στάδια της κοινωνικής δημιουργίας υποτάσσονταν στην ωμή βία. Τώρα υποτάσσονται στον νόμο, σε μια άλλη δηλαδή συγκαλυμμένη μορφή βίας. Η πολιτική ελευθερία είναι μόνο μια ιδέα και όχι κάτι υπαρκτό, την ιδέα αυτή την εκμεταλλευόμαστε και την χρησιμοποιούμε σαν δόλωμα, δεν την παρέχουμε. Ας περιγράψουμε σαφέστερα την κατάσταση.
1.4 Οι άνθρωποι, είτε προέρχονται από τον όχλο είτε όχι, οδηγούνται αποκλειστικά από τα πάθη τους, από τις δεισιδαιμονίες τους, από τις παραδόσεις τους και τις αισθηματικές τους θεωρίες, και ουσιαστικά είναι δούλοι της διαίρεσης σε κόμματα.Κόμματα τα οποία δημιουργήθηκαν για να αντιστέκονται ακόμη και στη λογικότερη συνεννόηση. Επίσης κάθε απόφαση του πλήθους εξαρτάται από μια πλειοψηφία τυχαία και επιπόλαιη. Ο λαός αγνοώντας τα πολιτικά μυστικά παίρνει αποφάσεις παράλογες. Η πολιτική βέβαια, όπως καταλαβαίνετε δεν έχει τίποτα κοινό με την ηθική. Κυβέρνηση η οποία αφήνεται να οδηγείται από την ηθική, δεν είναι πολιτική και επομένως είναι εύθραυστη.
1.5 Εκείνος που θέλει να επικρατήσει οφείλει να είναι πανούργος και υποκριτής. Σύνθημά μας είναι η ισχύς και η υποκρισία. Μόνο η ισχύς μπορεί να θριαμβεύσει στην πολιτική.Η βία, η πανουργία και η υποκρισία θα χρησιμοποιηθούν ενάντια όλων εκείνων των κυβερνήσεων που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την ισχύ της νέας δύναμης, δηλαδή της δικής μας.
1.6 Σκοπός μας σας υπενθυμίζω ότι είναι η δύναμη και όχι ο πλούτος, και η λέξη αυτή απλούστατα σημαίνει δώστε μου ότι θέλω για να αποδεικνύω ότι είμαι ισχυρότερος από εσάς. Στα σχέδιά μας ας προσέξουμε περισσότερο για το αναγκαίο και το ωφέλιμο και όχι για το καλό και το ηθικό. Όσον αφορά τον πλούτο, είναι ένα ανούσιο μέσον για την απόκτηση δύναμης. Όσο για το καλό, αυτό είναι ένα παραπλανητικό κατασκεύασμα του Δημιουργού για να ελέγξει τα δημιουργήματά Του.
1.7 Τα μέσα που οδηγούν στην επίτευξη του στόχου μας είναι η δειλία, η αστάθεια, η παλινωδία του πλήθους, η ανικανότητά του να καταλάβει και να εκτιμήσει την ευημερία της ζωής. Η δύναμη του πλήθους είναι τυφλή, το πλήθος δεν λογικεύεται, το ίδιο και οι άνθρωποι του πλήθους, έστω και αν είναι προικισμένοι με εξαιρετική ευφυία. Μόνο άτομα που προετοιμάσθηκαν από την παιδική τους ηλικία στην μοναρχία μπορούν να γνωρίζουν την πολιτική διάλεκτο και την πολιτική πραγματικότητα. Μόνο ο μονάρχης μπορεί να αναλάβει το μηχανισμό της διοικητικής μηχανής. Χωρίς απολυταρχία πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει. Εμείς βέβαια θα προωθήσουμε την δήθεν δημοκρατία, δηλαδή την διοίκηση μέσω των ελεγχόμενων αντιπροσώπων των λαών.
1.8 Οι λαοί της Γης αποκτηνώθηκαν από τα ισχυρά ποτά, η νεολαία αποβλακώθηκε από τις κλασικές σπουδές και από την πρόωρη ακολασία στην οποία έχουν σπρώξει οι πράκτορές μας δημοσιογράφοι, παιδαγωγοί, δάσκαλοι, υπάλληλοι, γυναίκες στους τόπους διασκεδάσεώς τους. Γυναίκες που μιμούνται με τη θέλησή τους τις ακολασίες και τις ηδυπάθειές τους.
1.9 Επαναλαμβάνω και πάλι ότι το σύνθημά μας είναι η ισχύς και η υποκρισία. Μόνο η ισχύς μπορεί να θριαμβεύσει στην πολιτική και προπάντων να φωλιάσει σαν προτέρημα στους πολιτευόμενους. Η βία είναι μια αρχή, η πανουργία και η υποκρισία κανόνας για τις κυβερνήσεις που αντιστέκονται. Γι' αυτό δεν πρέπει να σταματάμε μπροστά στη διαφθορά, στην απάτη, στην προδοσία, κάθε φορά που αυτές μας βοηθούν στην πραγματοποίηση των σκοπών μας. Στην πολιτική πρέπει να ξέρουμε να παίρνουμε την ιδιοκτησία των άλλων χωρίς δισταγμό, εφόσον μπορούμε να πετύχουμε με αυτόν τον τρόπο την υποταγή και την εξουσία. Αυτό το κακό είναι το μόνο μέσο για να επιτύχει κανείς το σκοπό, δηλαδή το δικό μας καλό. Οι ιδεολόγοι θα πρέπει άμεσα να αποκλείονται από τους αρχηγούς των κομμάτων που εννοείται οφείλουμε να διορίζουμε για να ελέγχουμε.
1.10 Ένα τέτοιο δόγμα που στηρίζεται πάνω σε υπολογισμό είναι τόσο αποτελεσματικό, όσο και τα μέσα που χειρίζεται. Θα θριαμβεύσουμε και θα υποδουλώσουμε όλες τις κυβερνήσεις στην υπέρτατη κυβέρνησή μας με αυτά τα μέσα, αλλά και με τη βοήθεια που μας προσφέρει το δόγμα της αυστηρότητας. Η άκρα και άκαμπτη αυστηρότητα είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας δύναμης ενός κράτους. Είναι από μόνο του αρκετό να γνωρίζουν οι άνθρωποι ότι είμαστε άκαμπτοι, γιατί από μόνη της η γνώση αυτή σταματά κάθε ανυποταξία.
1.11 Εμείς πρώτοι ρίξαμε στο λαό τις λέξεις Ελευθερία, Ισότητα, και Αδελφότητα, λέξεις που στη συνέχεια επαναλαμβάνονται από ανόητους, οι οποίοι προσελκύονται από αυτό το δόλωμα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είδαν ότι οι λέξεις αυτές ερχόταν σε αντίθεση μεταξύ τους, δεν είδαν ότι δεν υπήρχε ισότητα στη φύση, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία, ότι η ίδια η φύση συνέστησε κάθε ανισότητα στα πνεύματα, στους χαρακτήρες, και στις διάνοιες και ότι όλα και όλοι είναι τόσα ισχυρά υποταγμένα στους νόμους της.
1.12. Στον κόσμο οι λέξεις Ελευθερία, Ισότητα, και Αδελφότητα, έφεραν στις τάξεις μας, με την μεσολάβηση των αφοσιωμένων πρακτόρων μας ολόκληρες λεγεώνες ανθρώπων που δούλεψαν για μας και ύψωσαν με ενθουσιασμό τις σημαίες μας. Οι λέξεις αυτές κατέτρωγαν την ευημερία όλων των μη κρονίων, καταργήσαμε τα προνόμια και την ίδια την ουσία της αριστοκρατίας των ανθρώπων και πάνω στα ερείπια της κληρονομικής και φυσικής αριστοκρατίας ανεγείραμε τη διανοητική και οικονομική αριστοκρατία μας. Λάβαμε για κριτήριο της νέας αυτής αριστοκρατίας τον πλούτο , ο οποίος εξαρτάται από εμάς και την επιστήμη η οποία κατευθύνεται από τους σοφούς μας. Να θυμάστε ότι η ελεγχόμενη από εμάς τεχνολογία είναι αυτή που εξασφαλίζει τον έλεγχο των μαζών. Η μέθοδος δοκιμάστηκε από τον Δία και πέτυχε απόλυτα.
1.13 Ο θρίαμβός μας διευκολύνθηκε γιατί ρίχνοντας στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους την απληστία, τον υπολογισμό, το ατελείωτο κυνήγι των υλικών αναγκών εξασφαλίσαμε όχι μόνο την υποταγή τους, αλλά και την καταστροφή κάθε πνεύματος πρωτοβουλίας και αυτονομίας.
1.14 Η αφηρημένη ιδέα της Ελευθερίας και πάλι μας βοήθησε και έκανε τα πλήθη να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαχειριστής της εξουσίας του λαού και ότι μπορεί να την αλλάζει, όπως αλλάζει το πουκάμισό του.
1.15 Αλλά σας υπενθυμίζω η ιδέα της Ελευθερίας είναι απραγματοποίητη και κανείς δεν ξέρει να κάνει την χρήση της με το μέτρο που πρέπει. Όταν αφήσει κανείς το λαό να αυτοκυβερνηθεί, η αυτονομία του μετά από κάποιο διάστημα μετατρέπετε σε αναρχία. Η πολιτική ελευθερία είναι μια ιδέα, δεν είναι κάτι υπαρκτό, αυτή την ιδέα πρέπει να ξέρει κανείς πως να τη χειρίζεται, χρησιμοποιώτας την σαν δόλωμα. Συνήθως το δόλωμα αυτό χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να κατασυντρίψουμε το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία. Και το πρόβλημα αυτό αποβαίνει εύκολο αν ο αντίπαλος κατέχει την εξουσία χάρη στη φιλελευθερία και αν θυσιάζει μέρος της δύναμής του για αυτήν την ίδια την ιδέα της ελευθερίας.
Τα χαλαρωμένα ηνία της εξουσίας του υφαρπάζονται από τα δικά μας χέρια και εδώ βρίσκεται ο θρίαμβος της θεωρίας μας. Γιατί η τυφλή δύναμη του λαού δεν μπορεί να μείνει ούτε μέρα χωρίς αρχηγό και γιατί η νέα εξουσία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να παίρνει τη θέση του κόμματος που εξασθένησε από την ίδια φιλελευθερία που προηγουμένως έδωσε. Έτσι τα όργανά μας, πρέπει να είναι άτομα μεμπτά στα μάτια των λαών, εφόσων χρειαστεί λόγω τυχούσας ανυπακοής τους να τα χτυπήσουμε.
1.16 Σε ένα κράτος, του οποίου η εξουσία είναι οργανωμένη με κακό τρόπο και του οποίου οι νόμοι έφτασαν να είναι ίσοι λόγω των ίσων δικαιωμάτων που δημιούργησε η φιλελευθερία, μπορώ να επιτεθώ με την δύναμη του ισχυρότερου να προσβάλω τους νόμους, να ανατρέψω τα πάντα, και να γίνω κύριος όλων εκείνων των δικαιωμάτων τα οποία εγκατέλειψαν εκείνοι οι οποίοι απαρνήθηκαν στο όνομα του φιλελευθερισμού
1.17 Εξ' αιτίας της τωρινής αστάθειας όλων των εξουσιών που δημιούργησε η αποχώρηση των μιαρών Ελοχίμ, η δύναμή μας θα διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη, γιατί θα είναι ανίκητη και καμία πανουργία δεν θα μπορεί να την εξολοθρεύσει.
1.18 Από το παροδικό κακό θα γεννηθεί το καλό μιας ακλόνητης κυβέρνησης η οποία θα αποκαταστήσει την κανονική λειτουργία του μηχανισμού Εθνικής ύπαρξης που ταράχτηκε από την φιλελευθερία. Τα μεγάλα λαικά προτερήματα, η ειλικρίνεια και η τιμιότητα, είναι ελαττώματα στην πολιτική, γιατί ανατρέπουν ακόμη και βασιλιάδες από το θρόνο τους, τα προτερήματα αυτά οφείλουν να είναι προσόντα των βασιλέων των ανθρώπων.
1.19 Όσο για εκείνον τον οποίο η φιλεύθερη ψυχή του θα οδηγούσε να χαρακτηρίσει τους συλλογισμούς αυτούς ανήθικους, θα τον ρωτούσα. Εάν κάθε κράτος έχει δύο εχθρούς και αν του επιτραπεί να μεταχειριστιστεί εναντίον του εχθρού κάθε μέσον, όπως το να μην κοινοποιήσει τα αμυντικά ή επιθετικά του μέσα, το να κυριεύσει ή να κτυπήσει αιφνιδιαστικά ένα κράτος τη νύκτα ή με δυνάμεις ανώτερες, γιατί τα ίδια αυτά μέσα θα θεωρούνταν ανήθικα αν χρησιμοποιούνταν εναντίον εκείνου που θα κατέστρεφε ή θα απειλούσε να καταστρέψει την κοινωνική τάξη και ιδιοκτησία; Δεν υπάρχει σαν έννοια η ανηθικότητα. Δημιουργήθηκε από Εκείνον για να μας σταματά μέσω τύψεων από την όποια επίτευξη των όποιων σκοπών μας.
1.20 Ένα ισορροπημένο πνεύμα μπορεί να ελπίζει ότι θα κυβερνήσει με επιτυχία χρησιμοποιώντας την πειθώ και τις προτροπές, αλλά ο λαός που αντιλαμβάνεται τα πάντα επιπόλαια δελεάζεται μόνο από την πιο παράλογη αντιλογία, και καθώς αγνοεί τα πολιτικά μυστικά παίρνει τις πιο παράλογες αποφάσεις εξολοθρεύοντας τον τόπο του μέσα από αυτήν ιδιότυπη αναρχία.
1.21 Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ότι αυτοί τους οποίους εκλέγουν για να κυβερνήσουν δεν είναι λιγότερο τυφλοί από τους ίδιους. Λαός αυτοδιοικούμενος, λαός δηλαδή που διοικείται από τους αναδεικνυόμενους από αυτόν ηγέτες, είναι προορισμένος να καταστραφεί από τις διαφωνίες των κομμάτων και από τη δίψα της εξουσίας που τα χαρακτηρίζει. Δεν είναι δυνατόν οι λαικές μάζες να σκέπτονται ήρεμα, χωρίς εμφύλιες αντιζηλίες και δεν μπορούν να διευθύνουν τις υποθέσεις της χώρας τις οποίες μονίμως συνδέουν με τα ατομικά τους συμφέροντα.
1.22 Μόνο ο μονάρχης και μόνο ένα άτομο που ετοιμάστηκε από την παιδική του ηλικία στην μοναρχία μπορεί να γνωρίζει την πολιτική διάλεκτο και την πολιτική πραγματικότητα, μόνο ο μονάρχης μπορεί να επεξεργάζεται μεγάλα και σαφή έργα και να αποδίδει καθετί στην κατάλληλη θέση του διοικητικού μηχανισμού. Μονάρχης μπορεί να είναι μόνο ο υιός μου που θα προσφέρω σε όλους τους ανθρώπους για το δικό σας καλό.
1.23 Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι μια κυβέρνηση είναι ικανή και ωφέλιμη στη χώρα μόνο αν συγκεντρώνονται οι εξουσίες στα χέρια ενός και μόνο ατόμου, του μονάρχη. Χωρίς απολυταρχία πολιτισμός δεν μπορεί να υπάρξει. Ο πολιτισμός, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι έργο των μαζών, αλλά του οδηγού τους. Το πλήθος είναι βάρβαρο και μόλις πάρει στα χέρια του την εξουσία μετατρέπει τα πάντα σε αναρχία, σε αυτόν δηλαδή τον ύψιστο βαθμό βαρβαρρότητας. Το κράτος μας όταν τελικά πετύχει τον έλεγχο όλων των κυβερνήσεων, θα έχει το δικαίωμα να αντικαταστήσει τις φρικαλεότητες του πολέμου με καταδίκες σε θάνατο λιγότερο ορατές και περισσότερο ωφέλιμες για τη διατήρηση του τρόμου εκείνου που κάνει τους λαούς να υπακούνε και ο οποίος αποτελεί τον ισχυρότερο παράγοντα δύναμής του.
1.24 Ο τελικός έλεγχος των κυβερνήσεων θα επιτευχθεί μέσα από τις ιδέες που εμείς κάναμε να πιστεύουν τα πλήθη, μέσα από τις αφηρημένες ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας, της αυτοδιαχείρισης, και της υποτιθεμένης δύναμης του λαού να εκλέγει, να ελέγχει, και να αλλάζει κάθε φορά τους κυβερνήτες του, χωρίς φυσικά να γνωρίζει ότι ήταν εκείνο το ίδιο το αμετάθετο των αντιπροσώπων του που τους έθετε στην διάθεσή μας, και τους έκανε να είναι απόλυτα εξαρτημένοι από τα κέντρα μας και τις επιλογές μας.
Η διαφθορά και η υποκρισία, τα πάθη των ίδιων των κυβερνώντων, βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο την εδραίωση της κυριαρχίας μας και ετοιμάζουν το έδαφος για την τελική παράδοση της εξουσίας τους στα κέντρα της δικής μας παγκόσμιας κυβέρνησης.
(συνεχίζεται)
Απο τη σειρά βιβλίων "Γιατί και Πως Ζουν Ανάμεσά μας" του Δημοσθένη Λιακόπουλου Τόμος ΕΛ
Δέσπω
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε