.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

Όμηρος: Ανυπάκουος και Αθυρόστομος (πρώτο μέρος)

Κ. Ρουγγέρη(Ιλιάδα. παράσταση. Διαδίκτυο)
Ένα κάπως… ακατάστατο σημείωμα, αλλά σαφέστατο ως προς αυτά που «θέλει να πει» ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ομηρική Γραμματική και Συντακτικό....

Τον Όμηρο δεν μπόρεσαν οι «γραμματικοί και οι… συνταματικοί» (επιτρέψτε μου το λογοπαίγνιο) να τον πακετάρουν. Γράφει όπως τον «βολεύει», αδιαφορώντας για ΚΑΝΟΝΕΣ και… ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ (άκου… εξαιρέσεις σε γλώσσα) Γραμματικής και Συντακτικού.

Γράφει όσες «πτώσεις» του χρειάζονται, μορφοποιεί την δομή της λέξης όπως τον εξυπηρετεί. Αν δεν υπάρχει λέξη, με νόημα που θεωρεί απαραίτητο, ΕΠΙΝΟΕΙ «δικές» λέξεις (ΕΣΤΩ και για μ ί α… χρήση).

Θα πεί «κεράσας», αλλά θα πει και «κιρνάς», θα πεί όμως και «κερόων», «στέλνοντας» τους γλωσσοκτόνους Τυπολάτρες και τους Κανόνες τους.

Κάτι άλλο, σημαντικό επίσης, για τον αναγνώστη του Ομήρου:

Οι άνθρωποι και οι Θεοί είναι… προϊόντα «συμπεριφοράς» και «συνθηκών». Δεν υπάρχουν εξ ορισμού(!) και «εσαεί» καλοί και εσαεί «κακοί»…(!!!)

ΜΕΓΙΣΤΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ οπτικές (!!!) του ανθρώπινου πολιτισμού….!

Αυτό είναι σχετικό με το ακόλουθο. Πώς το τεκμηριώνει ο Ιδιοφυής δημιουργός:

Στον Όμηρο λείπουν, είναι σχεδόν άγνωστες οι «έμμονες ιδέες»

Δηλαδή: Δεν υπάρχουν εμμονικοί χαρακτήρες (αγύριστα κεφάλια). Υπάρχει μια διαρκής ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ συμπεριφοράς, ιδεών.

Είτε από «ανάγκη» είτε λόγω «πειθούς».

Να το… ανεβάσουμε λίγο: Εννοώ την ΘΕΤΙΚΗ (για το άτομο και κοινωνικό σύνολο) Προσαρμογή στις ΕΚΑΣΤΟΤΕ δημιουργούμενες συνθήκες. Στο… όραμα, στο ΦΩΣ, στους ΑΝΟΙΚΤΟΥΣ ορίζοντες…!

«Πάντ’ ανοικτά, πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ΟΜΗΡΙΚΗΣ Ψυχής….», που ΕΜΕΙΣ την έχουμε ΚΑΘΗΛΩΣΕΙ στην μιζέρια, την ΑΚΙΝΗΣΙΑ και το… φονικό…!

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ:
Ακόμη και η απαραίτητη για την οικονομία της Ιλιάδας και της Οδύσσειας ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, που είναι μια μορφή Εμμονής (δες λ.χ σημερινή ΒΕΝΤΕΤΑ), ιεραρχείται και… κατανέμεται από τον Όμηρο σε τρεις ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ: Οδυσσέα, Αχιλλέα, Μενέλαο…

…ΩΣΤΕ να παραμένει MEN ως ένα ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ- αναγκαίο κακό της ανθρώπινης φύσης, αλλά συγχρόνως να είναι και ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, θετικά αντιμετωπίσιμο και εντάξιμο γεγονός. (Ομηρικός ρεαλισμός).

Χρυσόστομος Τσιρίδης

Συνέχεια με το ΔΕΥΤΕΡΟ μέρος.

[Πηγή] 

 Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε