στο παιδί του ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε όπου όλα μοιάζουν δεδομένα, υπάρχει ένας άνθρωπος που δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να τον υποτιμάμε. Είναι η μητέρα, η μάνα που μας έφερε στη ζωή.
Για εννέα μήνες μας προστάτευε στα σπλάχνα της, μας προετοίμαζε για να βγούμε στην αρένα που λέγεται ζωή. Από τη στιγμή που βγήκαμε στον κόσμο, η μάνα είναι το άτομο που θα μας κρατήσει στην αγκαλιά της, θα μας φιλήσει, θα μας χαϊδέψει και θα μας προστατεύει από κάθε κίνδυνο.
Η φροντίδα του παιδιού παύει να αποτελεί απλώς μία υποχρέωση. Γίνεται, πλέον, καθήκον της. Μπορεί να είναι κουρασμένη, να είναι στεναχωρημένη, να νιώθει πόνο ωστόσο πάντοτε είναι εκεί και μας αγαπάει.
Μεγαλώνοντας, το παιδί αποκτά νέες εμπειρίες και νιώθει πως μπορεί να ζήσει και μόνο του. Τότε είναι που η μάνα παραμελείται. Ένας ''εγωιστής'' νέος νιώθει δυνατός για όλα και σιγά σιγά τοποθετεί τη μητέρα του στην άκρη.
Εκείνη, όμως, πάντα νοιάζεται για το παιδί. Πάντα ανησυχεί αν το παιδί της είναι καλά, αν τρώει, αν προσέχει, αν της το στεναχωρούν. Νοιάζεται γιατί νιώθει απέραντη αγάπη.
Οι θυσίες της πολλές. Πόσες φορές, χωρίς να το γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι, τη στεναχωρήσαμε σε σημείο να την κάνουμε κομμάτια, την αφήσαμε να ξενυχτήσει στο πλάι μας όταν αρρωστούσαμε, την πικράναμε όταν δεν ακούγαμε τις συμβουλές της.
Παρά όλα αυτά, η αγάπη της για μας δεν μειωνόταν ποτέ. Το παιδί της ισοδυναμεί με ένα ανεκτίμητης αξίας αντικείμενο που θα έκανε τα πάντα για να το διατηρήσει λαμπερό και καθαρό.
Το μόνο που αξίζει σε μια μητέρα είναι η απόλυτη ευτυχία. Όλοι μας πρέπει να της δείχνουμε ότι την αγαπάμε σε κάθε ευκαιρία. Δεν περιγράφεται η χαρά της αναγνώρισης.
Ποτέ δεν θα την ζητήσει αλλά είναι ωραίο να ακούει που και που ότι είναι η καλύτερη μητέρα του κόσμου. Σε όλη της τη ζωή θα μας βλέπει σαν το μωρό που μόλις γεννήθηκε, που το θήλασε, που του άλλαζε τις πάνες. Είμαστε για μια ζωή ο άνθρωπος που λατρεύει να αγαπάει. Της αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Δείξτε στις μητέρες σας ότι τις αγαπάτε. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που δεν θα μας πληγώσει ποτέ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια αγκαλιά είναι αρκετά για να της δώσουν μεγάλη ευτυχία.
Μην περιμένετε να συμβεί το μοιραίο γεγονός για να εκτιμήσετε την προσφορά της σε εσάς. Κάθε μέρα να της μιλάτε, κάθε μέρα να της δείχνεται τον απόλυτο σεβασμό. Γιατί όπως λέει και η έκφραση: μάνα είναι μόνο μία.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στη δική μου μάνα.
Γιώργος Κωστόπουλος
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε