Κύκλος ζωής και θανάτου
άλλη, ούτε να υπάρχουν στο ίδιο μέρος την ίδια στιγμή.
Είναι οι δυνάμεις που κράτησαν τον αρχαίο σλαβικό κόσμο σε έναν κύκλο θανάτου και αναγέννησης. Η μια θεά αγαπήθηκε για την ομορφιά και την γενναιοδωρία της, ενώ μίσησαν και φοβόταν την άλλη, για την ασχήμια και το σκοτάδι της. Οι σύγχρονες παραδόσεις είναι μια ηχώ των θρύλων. Λάτρευαν τις διάσημες συνδεδεμένες θεές και έκαναν τελετουργικές θυσίες.
Morana, του χειμώνα και του θανάτου
Είναι κοινώς γνωστή ως Marzanna, και το Πολωνικό όνομα της σλαβικής θεάς του χειμώνα και του θανάτου είναι Morana. Επίσης στα Λιθουανικά είναι γνωστή, ως Morena, και Μάρα, όπως στη Λευκορωσία και Ουκρανία.
Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η ετυμολογία του ονόματός της προέρχεται από το "mor» ή «mar", -θάνατο- ή τη λατινική λέξη για το θάνατο "Mors." Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν η πραγματική καταγωγή του ονόματός της οφείλεται στην ιστορία της, όπως ταιριάζει στη σλαβική μυθολογία.
Ενώ έχει παρομοιαστεί με την Ελληνική θεά Εκάτη σε σχέση με τη μαγεία, καθώς και τη ρωμαϊκή Ceres, τη θεά της γεωργίας, υπάρχουν κάποιες διακριτές διαφορές που την θέτουν εκτός, από παρόμοιες παραδόσεις. Πιο συχνά θεωρηθείτε ως αγγελιοφόρος του θανάτου.
Όπως φαίνεται από την σλαβική μυθολογία, η Morana προσπαθεί να σαγηνεύσει τον θεό του ήλιου Dazbog. Όταν ο Dazbog βρίσκει άλλη αγάπη, η Morana τον δηλητηριάζει. Ως αντίποινα,ο Dazbog έκαψε τη Morana και την εξόρισε στο Nav (υπόκοσμος στην σλαβική μυθολογία).
Αυτή η ιστορία των αντιποίνων συμπίπτει με την κίνηση του ήλιου όλο το χρόνο, και οι αρχαίοι Σλάβοι πίστευαν ότι ο ήλιος κατέβηκε στον υπόκοσμο το χειμώνα. Με αυτή την έννοια η Morana κυριολεκτικά το χειμώνα τραβά τον Dazbog στην αγκαλιά της αλλά την διώχνει ο Dazbog την άνοιξη.
Υπάρχουν πολλές αφηγηματικές πηγές που συμβάλλουν στο σύνολό τους τη σλαβική μυθολογία. Άλλες ιστορίες, ειδικά μεταξύ των Ρώσων, αναφέρουν ότι η Morana ζούσε σε ένα παλάτι από καθρέφτη, και είχε είσοδο μόνο μέσω της γέφυρας Kalinov. Το παλάτι προστατευόταν από φίδια και αντιπροσώπευε το μέρος των νεκρών.
Ενώ οι περισσότερες παραδόσεις της προσδίδουν το ρόλο της θεάς του θανάτου, μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι στην πραγματικότητα, κάποτε ήταν θεά της γονιμότητας και της ζωής, αλλά σύντομα μαράθηκε με το κακό, και έγινε μια θανατηφόρα γριά. Η εμφάνιση της, συχνά αναφέρεται τρομακτική. Έχει χλωμό δέρμα, μακριά σκούρα μαλλιά, και μερικές φορές τις έχουν δει με νύχια και δόντια όπως του λύκου.
Παρομοιάστηκε με το δαίμονα "Mare" της Γερμανίας που πηγαίνει το βράδυ και κάθετε στο στήθος των θυμάτων μέχρι που ασφυκτιούν. Σε άλλες παραδόσεις, είναι μια νεαρή παρθένα ντυμένη στα λευκά. Στους περισσότερους εμφανίστηκε σαν μια μαραμένη ηλικιωμένη γυναίκα με ένα άσχημο πρόσωπο. Λέγεται όμως, ότι σε όσους δεν φοβούνται, εμφανίζεται σαν μια όμορφη κοπέλα.
Με αυτή την απεικόνιση -σαν μια νεαρή παρθένα- ντύνουν το ομοίωμα της στο τελετουργικό της Σλαβικής παράδοσης. Παραδοσιακά το τελετουργικό πραγματοποιείται την τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής. Το 1420 οι Πολωνοί κληρικοί κατάργησαν το τελετουργικό , αλλά επετράπη από την Καθολική Εκκλησία, και στις σύγχρονες μέρες πραγματοποιείται στην καθορισμένη ημερομηνία 21 Μαρτίου.
Το τελετουργικό, γίνεται με ένα αχυρένιο ομοίωμα της θεάς ντυμένη με λευκά κομμάτια ύφασμα, κορδέλες, και περιδέραια. Σε ορισμένες τελετουργίες, το ομοίωμα καίγεται, ενώ σε άλλες το πηγαίνουν σε ένα ποτάμι ή λίμνη για να πνιγεί, ή και τα δύο. Ο συμβολικός θάνατος της θεάς επιτρέπει την είσοδο της Άνοιξης, και ευνοεί τις καλλιέργειες του επόμενου έτους.
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε
