έβαζαν τα γυαλιά σε όρους προβεβλημένης ανηθικότητας!
Γιατί τα δικά τους σκάνδαλα διανθίζονταν με φόνους, πλεκτάνες και συνωμοσίες, ανεβάζοντας τα στοιχήματα για όσους πιάνονταν με τα παντελόνια κατεβασμένα σε άβολες στάσεις.
Ιδιαίτερα αν αυτός ήταν ηγέτης ή διακεκριμένο μέλος της κοινωνίας, τότε το σκανδαλάκι μετατρεπόταν σε κρατική υπόθεση με κολοσσιαίες συνέπειες…
Ένας ναός και μια μάσκα σκύλου
Ήταν στα χρόνια του Τιβέριου που η Ρώμη συγκλονίστηκε από άλλο ένα σκάνδαλο μεν, μόνο που αυτή τη φορά ήταν κομματάκι πιο περίεργο. Σύμφωνα με τη διήγηση του ιστορικού Ιώσηπου («Ιουδαϊκή Αρχαιολογία»), ο πάμπλουτος ευγενής Δέκιος Μούνδος ερωτεύτηκε μια παντρεμένη, την Παυλίνα, η οποία αρνιόταν ωστόσο να υποκύψει στη γοητεία του.
Κι έτσι ο Δέκιος της προσέφερε το αστρονομικό ποσό των 200.000 αττικών δραχμών για μια νύχτα πάθους, αν και αυτή αρνήθηκε για άλλη μια φορά. Ο αριστοκράτης δεν ήταν διατεθειμένος όμως να εγκαταλείψει τα όπλα, γι’ αυτό και κατέφυγε σε ένα τέχνασμα: γνωρίζοντας πως η Παυλίνα λάτρευε το αιγυπτιακό πάνθεο, δωροδόκησε τους ιερείς της Ίσιδας να ισχυριστούν στην ενάρετη παντρεμένη πως ο Άνουβις σκόπευε να εμφανιστεί μπροστά της.
Η γυναίκα κατέφτασε πρόθυμα στον ναό εκείνο τον βράδυ, αν και μπροστά της δεν εμφανίστηκε τελικά ο θεός, παρά ο Δέκιος ντυμένος σαν Άνουβις! Μέσα στο σκοτάδι, η γυναίκα δεν διέκρινε την απάτη και χάρισε στον αιγύπτιο θεό μια μακρά βραδιά ερωτικών περιπτύξεων. Λίγες μέρες αργότερα, ο ευγενής κόμπασε στη γυναίκα για το κατόρθωμά του κοκορευόμενος πως είχε εξοικονομήσει τις 200.000 δραχμές που θα του κόστιζε η ένωση.
Αποτροπιασμένη η Παυλίνα, απευθύνθηκε στον καίσαρα Τιβέριο, ο οποίος σταύρωσε τους αιγύπτιους ιερείς, έκαψε τον ναό της Ίσιδας και εξόρισε διά παντός τον Δέκιο από τη Ρώμη, γεννώντας έτσι ένα από τα πιο παράξενα σκάνδαλα της ακόλαστης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας…
Το σκάνδαλο που τέλειωσε μια χώρα
Ήταν στην αρχαία Κίνα που ένα από τα σκάνδαλα της αυλής θα έδιναν τέλος στο βασίλειο του Τσιν. Σύμφωνα με τη λαϊκή διήγηση, μια παντρεμένη γυναίκα διατηρούσε σχέσεις με τον δούκα Λινγκ και δυο από τους υπουργούς του, οι οποίοι συνήθιζαν να φορούν τα εσώρουχά της κάτω από τα ρούχα τους. Και οι τρεις άντρες υπερηφανεύονταν για τη σχέση τους με τη γυναίκα, μέχρι να μπει τουλάχιστον στο κάδρο ο εξοργισμένος γιος της.
Ήταν το 599 π.Χ. όταν οι τρεις άντρες διασκέδαζαν άλλο ένα βράδυ στο σπίτι της κοινής τους ερωμένης, όπου και εμφανίστηκε ο γιος της. Ο δούκας Λινγκ γύρισε σε έναν από τους αξιωματούχους του και αστειεύτηκε ότι ο νεαρός τού έμοιαζε υπόπτως πολύ. «Μοιάζει πολύ και σε σένα», αντιγύρισε ο υπουργός στον ηγεμόνα, ο οποίος πριν προλάβει να γελάσει είδε τον νεαρό να του κόβει τον λαιμό με μια κίνηση.
Μέσα στο χάος της ακυβερνησίας που ακολούθησε, οι δυο υπουργοί κατέφυγαν στο γειτονικό βασίλειο Τσου, ο ηγεμόνας του οποίου χρησιμοποίησε το σκάνδαλο ως άλλοθι για να καταλάβει το βασίλειο του Τσιν. Ο γιος εκτελέστηκε κατόπιν και όλη η Κίνα είχε μάθει το μάθημά της για τα όρια των αστεϊσμών…
Ένας βασιλιάς ιδιαιτέρως ζηλιάρης
Ο βαβυλώνιος ευγενής Γάδατας είχε ένα πρόβλημα στη ζωή: παραήταν σέξι και καμία γυναίκα δεν αντιστεκόταν στη γοητεία του. Όπως μας λέει ο Ξενοφών, ο νεαρός αριστοκράτης υπηρετούσε τον Ναβονίδη, τον τελευταίο ηγεμόνα της νέο-βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας, όταν μια μέρα ξεκίνησε να τον φλερτάρει μια από τις παλλακίδες του βασιλιά.
Το φλερτ εξελίχθηκε σε ειδύλλιο κανονικό, μέχρι να φτάσουν τα νέα στον Ναβονίδη τουλάχιστον, ο οποίος ευνούχισε τον αξιωματούχο του για να σώσει το χαρέμι του. Το σκανδαλάκι θα τέλειωνε εδώ αν ο χαμένος ανδρισμός του Γάδατα δεν διψούσε για εκδίκηση. Κι έτσι αυτομόλησε στον Κύρο Β’ τον Μέγα, του παρέδωσε ένα από τα ισχυρά προπύργια των Βαβυλωνίων και υπέγραψε έτσι την πτώση της Βαβυλώνας στους Πέρσες…
Ο Κράσσος και η Εστιάδα Παρθένα
Ο Μάρκος Λικίνιος Κράσσος ήταν ένας από τους πλουσιότερους άντρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αναμφίβολα μια από τις πλέον ισχυρές προσωπικότητες της Ρώμης. Όταν λοιπόν ο πανίσχυρος πολιτικός μπλέχτηκε σε ένα «ροζ» σκάνδαλο, τα νέα παραήταν μεγάλα για να περάσουν στα «ψιλά». Κι αυτό γιατί ο Κράσσος προσπάθησε να ξελογιάσει όχι όποια να ’ναι, αλλά μια από τις Εστιάδες Παρθένες!
Οι τιμημένες ιέρειες της Βέστα, της θεάς της οικογενειακής εστίας, έδιναν όρκο παρθενίας και οποιαδήποτε σεξουαλική περίπτυξη μαζί τους ήταν έγκλημα και μάλιστα βαρύτατο. Ο Κράσσος περνούσε μέρες και νύχτες στη βίλα της ιέρειας, μέχρι η προκλητική συμπεριφορά του να επισύρει τη λαϊκή κατακραυγή. Το παράπτωμα που τον βάρυνε ήταν σοβαρότατο και θα τον έσωζε μάλιστα η παροιμιώδης φιλαργυρία του, όπως παρατηρεί ο Πλούταρχος.
Γιατί ο Κράσσος απάντησε στις κατηγορίες ισχυριζόμενος ότι ο μόνος λόγος που δεν έβγαινε από το σπίτι της Εστιάδας Παρθένας ήταν γιατί προσπαθούσε να την κάνει να του πουλήσει την οικία. Και μιας και όλοι ήξεραν πόσο άπληστος ήταν ο κροίσος, τον πίστεψαν στη στιγμή!
Όλη η ζωή του Ηλιογάβαλου
Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος έκανε τη ζωή του συνώνυμο του σκανδάλου. Όταν ανήλθε στην εξουσία από τις μηχανορραφίες της ρωμαϊκής αυλής ήταν μόλις 14 ετών, και ως έφηβος θα του έδινε να καταλάβει. Μέσα σε λίγα χρόνια θα μετρούσε τουλάχιστον έξι γάμους, με πέντε γυναίκες (μία εκ των οποίων μια Εστιάδα Παρθένα) και έναν άντρα (τον ιππηλάτη Ιεροκλή), θα εκπορνευόταν σε οίκους ανοχής και θα έκανε οκάδες ομοφυλοφιλικά όργια.
Ο Ηλιογάβαλος αποτρίχωνε το σώμα του, έβαφε τα μάτια και τα χείλη του, φορούσε γυναικείες περούκες και ντυνόταν με διάφανα πέπλα. Μεταμφιεσμένος σε γυναίκα, σύχναζε σε οίκους ανοχής της Ρώμης και πουλούσε το κορμί του. Αργότερα τροποποίησε ένα δωμάτιο στο παλάτι σε προσωπικό οίκο ανοχής, στο οποίο μετέφεραν οι αξιωματούχοι του γεροδεμένους άντρες για την αυτοκρατορική ικανοποίηση.
Ο Ηλιογάβαλος έφτασε στο σημείο να περηφανεύεται πως είναι η πιο δημοφιλής ιερόδουλη της Ρώμης, την ίδια στιγμή που προσέφερε ένα τεράστιο ποσό σε όποιον γιατρό μπορούσε να του χαρίσει ένα αιδοίο. Η εκκεντρική και σεξουαλικά ακόλαστη συμπεριφορά του ώθησε στο τέλος τη γιαγιά του, η οποία τον είχε φέρει στον θρόνο, να διατάξει την απομάκρυνσή του, σε άλλη μια πλεκτάνη της αυλής που θα τον έφερνε αποκεφαλισμένο να επιπλέει στον Τίβερη…
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε
