ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ.
έχει φροντίσει να εκδηλώσει από αυτό το Κέντρο το μέρος που της αναλογεί.
Στο έναστρο διάστημα υπάρχει ένα Κεντροσημείο αόρατο και μυστηριώδες, το αιώνια κρυμμένο Κέντρο έλξης του ήλιου μας. Εκεί η Αγαθή Βούληση είναι ιδιαίτερα παρούσα. Ενώ, ταυτόχρονα, η υπέρθεη ουσία αυτού του Άγνωστου Απόλυτου παρευρίσκεται, εξ ίσου, σε κάθε απομακρυσμένη περιοχή και τόπο.
Αυτός ο «Κεντρικός Ήλιος» είναι η Εστία του Παγκόσμιου ζωτικού ηλεκτρισμού. Είναι το αιώνια εκπέμπον ζωτικό κέντρο.
Απ’ αυτό αποστέλλεται στο δικό μας ηλιακό σύστημα μία κοσμική ακτίνα η οποία διαθλάται σε 7. Αυτές οι 7 αποτελούν μια Σεπτάδα Αρχών. Και η 7η Αρχή (όχι ακτίνα) εκδηλώνεται ως «Μονάδα». Αυτή η «Μοναδικότητα» στοχεύει στην Πνευματική Αθανασία και εκδηλώνεται, στα έθνη και στους ανθρώπους, ως «Ψυχή».
Έτσι οι Πνευματικές Φλόγες που γεννήθηκαν από τον Παγκόσμιο Νου λόγω της ωθήσεως του εξελικτικού νόμου προσγειώθηκαν και πρέπει να εκδηλωθούν ως:
Το Φως της Ψυχής όλων των εθνών.
Για να εκδηλωθεί όμως το Φως της Ψυχής ενός Έθνους ή ενός ατόμου απαιτείται: Γνήσια και υψηλή έφεση για το Αληθινό, το Ωραίο και το Αγαθό. Γιατί αυτά τα τρία μεγέθη αποτελούν την Πνευματική Τριάδα, μέσω της οποίας εκδηλώνεται κάθε Κοσμικά προσγειούμενη «Μονάδα» ανθρώπινη ή Εθνική.
Τα Έθνη που χάθηκαν (Χαλδαίοι - Χετταίοι - Φοίνικες κ.α.) ηττήθηκαν στο εσωτερικό πεδίο μάχης που μαίνεται μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων.
Γιατί αυτή ακριβώς είναι η Τραγωδία:
Σύγκρουση, διαμάχη και πόλεμος μεταξύ των εκπροσώπων των παλαιο-ζωδιακών νοοτροπιών και των εκπροσώπων του νέου ζωδίου στο οποίο κάθε φορά (2200 χρόνια) εισέρχεται ο ήλιος μας.
Άλλοτε ο ήλιος μας ήταν στο ζώδιο των «Διδύμων» (γι αυτό είχαμε τον «Κάστορα και τον Πολυδεύκη»). Μετά πέρασε στο ζώδιο του «Ταύρου» (γι αυτό είχαμε το «Μινώταυρο»). Ύστερα πέρασε στο ζώδιο του «Τράγου - Κριού» (γι αυτό είχαμε την «Τραγωδία»). Μετά πέρασε στο ζώδιο των «Ιχθύων» (γι αυτό είχαμε το Χριστιανικό Σύμβολο – τους «Ιχθείς» στις κατακόμβες).
Σήμερα ο ήλιος μας πέρασε (κι αυτό είναι αστρονομικό γεγονός και όχι «αστρολογία») στο ζώδιο του «Υδροχόου».
Κι αυτό το μελλοντικό, για τότε, γεγονός είχε αναγγελθεί από τους «Υδροφόρους» της Ακρόπολης.
Συνεπώς καλούμεθα σήμερα, όλοι οι λαοί και τα έθνη, να εκδηλώσουμε τις ιδέες της «Υδροχοϊκής» Εποχής την οποία βιώνουμε.
Και το σημαντικό ερώτημα που τίθεται είναι: Έχουμε αφομοιώσει ορθά τις ιδέες και ενέργειες των προηγούμενων ηλιο-ζωδίων;
Αν όχι, πρέπει να το πράξουμε επισταμένως, ώστε να δυνηθούμε να κατανοήσουμε, αποδεχτούμε και αφομοιώσουμε όλες τις αποστελλόμενες, διαθέσιμες, φωτονιακές ενέργειες του παρόντος ηλιο-ζωδίου μας.
Κάθε λαός και κάθε Έθνος (Έθνος είναι η κεντρική συνισταμένη ιδέα που προέρχεται από ένα λαό και τον ενοποιεί) διαθέτει επτά κέντρα δυνάμεως, σε ενεργό ή λανθάνουσα κατάσταση.
Γι αυτό οι νέες, Υδροχοϊκές, ενέργειες πρέπει να εισέλθουν μέσα στο κέντρο της «Καρδιάς» κάθε λαού και Έθνους, ώστε να συγκεντρώσει εκεί όλο το διαθέσιμο νέο φως. Γιατί μόνο έτσι θα ανυψώσει τις «ηλιο - πλεγματικές» του ενέργειες. Αυτές που μαίνονται μέσα του και τον καθιστούν έρμαιο των αστρικών φοβιών και θυμαπατών του.
Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ελληνική επικράτεια αλλά και Διεθνώς. Όλη η Ανθρωπότητα είναι Αστρόπληκτη και Θυμαπατούμενη. Η φοβία, η ελαφρομυαλιά και η πλάνη είναι οι σύγχρονες «Άρπυιες» που προκαλούν με τα περιττώματά τους την παγκόσμια αποπνικτική δυσοσμία.
Και επειδή εδώ αναφερόμαστε στην αναγκαιότητα της Ελληνικής Αυτογνωσίας και στην συνακόλουθη εκδήλωση της Ελληνικής Ψυχής, πρέπει να επισημάνουμε τα εξής:
Οφείλουμε να προβούμε στη διάκριση μεταξύ τριών ρευμάτων ενεργείας: Αδράνειας – κίνησης – και ρυθμού.
Πρέπει για τον υπολογισμό του ορθού χρόνου (για να εντοπίσουμε σε ποιο εξελικτικό επίπεδο βρισκόμαστε) να γνωρίζουμε τις σχέσεις του μέρους με το Όλο. Και επειδή το «μέρος» (όπως το Έθνος μας) πρέπει να είναι εκδηλωμένο και το «Όλο» παραμένει, εν πολλοίς, ανεκδήλωτο, γι αυτό οφείλουμε να σταθμίσουμε καλά πόσο μέρος του «Όλου» το δικό μας Έθνος εκδηλώνει στο βαθμό που του αναλογεί.
Έπειτα πρέπει να κατανοήσουμε τις καρμικές σχέσεις μεταξύ Χώρου και Χρόνου. Αυτό σημαίνει πως σ’ ένα συγκεκριμένο Χώρο πρέπει να εκδηλώνονται οι ιδεοσειρές των Δώρων του Παρόντος Χρόνου και των ωρών του. Και όχι τα παρελθόβια «Δώρα» που άλλοτε οι περιτελλόμενες ώρες έστειλαν σ’ αυτό το Χώρο.
Με άλλα λόγια: Δεν μπορεί να διατρεφόμαστε πνευματικά από αποκλειστικές «τροφές» της «Μινωϊκής» ή της «Τραγικής» εποχής. Πρέπει, σ αυτό το Χώρο, να λάβουμε πρωτίστως τις νέες ιδεοτροφές που μας αποστέλλονται Άνωθεν.
Άλλοτε η Κοσμική Γνώση συμβολιζόταν σαν ένα «Χρυσό» ή «Απαγορευμένο» Μήλο. Ακόμα και ο Βούδας απαγορευόταν να κοινοποιήσει μερικά από τα Βραχμανικά Μυστήρια. Όπως απαγορευόταν στον μυημένο Αισχύλο να φέρει μέρος των Ελευσινίων Μυστηρίων στο θεατρικό Αττικό φως, για να περιοριστούμε στα δύο αυτά παραδείγματα.
Σήμερα όμως έχουν προστεθεί πολλά εξωτερικά παραπετάσματα άχρηστα και σκοτεινά. Γι αυτό οι αληθινές, ιδανικές και ζωντανές θεότητες δεν υποφέρουν πια όλα όσα ύφανε η αχαλίνωτη ανθρώπινα φαντασία και τα έριξε επάνω τους. Πανούργα και άπληστα για εξουσία όντα επιχείρησαν να αμαυρώσουν τους Ιδεοδότες (ή αιμοδότες) του Αείζωου Ελληνικού Πολιτισμού.
Έτσι τερατώδεις ψευδο-θεοί, εντελώς τυραννικοί, παρουσιάζονται ευτελείς, ώστε να αρέσκονται σε εξευμενίσεις, παρακλήσεις, επαίνους και «θυσίες».
Αυτού του «είδους» οι «Θεοί» (Αρχαίοι ή Σημερινοί – δικοί μας ή ξένοι) πρέπει να ριχτούν στον Καιάδα της Πανανθρώπινης Μνήμης.
Δεν μας χρειάζονται μεροληπτικά ή κακοποιά «Ανώτερα» Όντα.
Χρειαζόμαστε Αγαθά και κυρίως Δίκαια Ιδεοπρότυπα. Τίποτ’ άλλο.
Γι αυτό δεν θέλουμε έναν ψεύτικο «Όλυμπο» με Θεούς «Δον Ζουάν» ή Καιροσκόπους και εκδικητικούς. Γιατί, απλούστατα, τέτοιοι «Θεοί» ούτε υπήρξαν, ούτε υπάρχουν.
Αυτό που, πρωτίστως, κάθε Έθνος και ιδιαίτερα το Ελληνικό πρέπει να κάνει είναι να προβεί σε μία Θεοκάθαρση: Αληθινή κάθαρση του δικού του Πανθέου.
Και για να γίνει πράγματι αυτή η Θεοκάθαρση (πριν από την Θεοφάνεια) πρέπει να κατανοήσουμε, όλοι οι απανταχού Έλληνες, την άμεση αναγκαιότητα παλιννοστήσεως των Ελληνικών Μυστηρίων. Και γι αυτή την αδήριτη και επιτακτική Μυστηριακή Έλευση (ή «Νέα Ελευσίνα») θα μιλήσουμε τώρα.
Ο υπολογισμός του Χρόνου και η αναγνώριση των ιερών ημερομηνιών είναι απαραίτητες προϋποθέσεις τόσο για την ανεύρεση της ορθής θέσης μας, όσο και για την ανύψωσή μας σ’ ένα επίπεδο ανώτερης κραδασμικής ισχύος.
Γιατί υπάρχει μεταφορά ενέργειας από μία πλανητική διάταξη σε άλλη, όπως και από πεδίο σε πεδίο της ίδιας πλανητικής σειράς.
Ο Μεγαλύτερος Νόμος είναι κυκλικός (ή περιοδικός) και αφορά τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Αυτός είναι ένας από τους πιο δύσκολους στην κατανόηση και αφορά επίσης τη σχέση κάθε Μονάδος, όποιου βαθμού, με το Μεγαλύτερο Όλο.
Δεν μπορούμε ακόμη να μεταφερθούμε σε ανώτερο επίπεδο χωρίς να ρυθμίσουμε αρμονικά τις σχέσεις των πολικών αντιθέτων, όπως του άρρενος και του θήλεος, της νύχτας και της ημέρας, του Πόρου και της Πενίας, της γέννησης και του θανάτου κ.α.
Ο άνθρωπος διαθέτει μια ενδοχώρα συναντήσεως τριών ενεργειακών ρευμάτων:
1) Την ανώτατη ενέργεια που προέρχεται από την Ενάδα του (ή τον «Απόλλωνα», όπως το επεσήμαιναν οι Πυθαγόρειοι: «Εν δε Απόλλων»).
2) Την ενέργεια που προέρχεται από την ακτίνα της ψυχής του. Και
3) Την ενέργεια από την ακτίνα της ατομικότητάς του.
Αυτό είναι το περιβόητο «Τρίστρατο» όπου και τα «σκουπίδια της Εκάτης». Σ’ αυτό αναφέρεται και η επισήμανση του Σοφοκλή πως ο Οιδίποδας φόνευσε τον πατέρα του και τους άλλους «εν τριπλαίς αμαξιτοίς».
Ακολουθώντας την 1η και 2η οδό (την Ψυχο-Πνευματική) χρησιμοποιούμε επωφελώς τον χρόνο μετάβασης της συνείδησής μας από την μη ιερότητα στην ιερότητα.
Γιατί ο χρόνος πρέπει να μας οδηγεί στην Αιθεροποίηση και όχι στην Λιθοποίηση. Γι αυτό και η «πέτρα» της Ρέας – γι αυτό και το «πέτρωμα» των παιδιών της Νιόβης…
Κάτω από αδιάκοπη Πνευματική επιρροή ο άνθρωπος αναπτύσσει και διανοίγει τα εσωτερικά αιθερικά του κέντρα. Και τότε βρίσκεται κάτω από την μεγαλύτερη επιρροή των επτά ιερών πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος.
Γιατί επιτέλους πρέπει να καταλάβουμε όλοι πως οφείλουμε να αλλάξουμε την «Μητριά» μας (Ύλη) με την Αγνή Μητέρα μας (Αίθρα).
Ενώ πρέπει να αναγνωρίσουμε ως αληθινό μας Πατέρα το Πνεύμα.
Και τότε μόνο θα συνταχθεί στα Αιθερικά (ή Ακασικά) Πλανητικά Αρχεία: Η Άνωθεν (Δεύτερη) Γέννησή μας.
Γιατί τα λέμε και τα ανακοινώνουμε όλα αυτά;;;
Γιατί μόνο όταν εκδηλωθούν και πάλι τα Αληθινά Μυστήρια, τότε θα μάθουμε:
- Τι ακριβώς έγινε και ποιος μας παρήγαγε.
- Για ποιο σκοπό μας δημιούργησαν.
- Ποιος είναι ο επόμενος εξελικτικός προορισμός μας.
Θα μας διδάξουν (έργω) πως το Αρχέτυπο του κάθε ανθρώπου είναι Αιθερικό και πως ο Μοναδολογικός εαυτός μας είναι ο βασικός Πνευματικός σπινθήρας.
Θα μας διδάξουν τη σχέση Μονάδος με τους φορείς της, που την έχουν αναλάβει τα ανώτερα «αόρατα μεγέθη» (κατά την έκφραση του Ξενοκράτη, του μαθητή του Πλάτωνα).
Θα μας διδάξουν πως προηγήθηκε του δικού μας ηλιακού συστήματος ένα άλλο που ανέπτυξε τη νοημοσύνη μας. Πως στο παρόν ηλιακό μας σύστημα, το μονοπάτι της Σωτηρίας αναπτύσσει εντός μας την Σοφή Φιλότητα και την Ομαδική Συνειδητότητα. Ενώ σ’ ένα επόμενο ηλιακό θα αναπτυχθεί η Αγαθή βούλησή μας.
Και πάλι: Γιατί τα επισημαίνουμε όλα αυτά;
Και το εύλογο ερώτημα: Πού τα γνωρίζουμε και Ποιος μας τα είπε;
Διαθέτουμε εμείς την Εξελικτική προοπτική της Απειροσύνης και την επίγνωσή της; Και πώς το αποδεικνύουμε;
Δεν ισχυριζόμαστε τίποτα απ’ όλα αυτά. Δεν κατέχουμε την, εξ Αποκαλύψεως, αλήθεια. Αυτά που καλά γνωρίζουμε είναι τα εξής:
- Όλη η «Ακαδημαϊκή και Πανεπιστημιακή» φιλοσοφία είναι Φιλασοφία. Δεν απαντά σοβαρά σε κανένα από τα βασικά ανθρώπινα, εναγώνια, ερωτήματα.
- Οι Θεολογικές απαντήσεις δεν γεμίζουν τα μάτια μας Φως, αλλά ζοφερό σκοτάδι. Γι’ αυτό κάθε αληθινά νοήμων άνθρωπος αρνείται να αποδεχθεί «Ουράνιους Τυράννους».
- Είναι πασίδηλη η ψυχική και πνευματική ξηρασία σε κάθε σύγχρονη μορφή τέχνης και ζωής. Δειλά έργα δειλών όντων.
Γέμισε η γη «κατεργάρηδες», που ή πάνε ή έρχονται από τα (διανοητικά τουλάχιστον) κάτεργα.
Εμείς δεν μπορούμε να δούμε άλλο σκοπό της ύπαρξης από την Πνευματικοποίηση των πάντων. Κι αυτή είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί (επιγειωθεί) χωρίς προγενέστερη βίωση της Ομαδικής Συνειδητότητας ή, όπως λέγεται, της Αληθινής Αγάπης σε Παγκόσμια κλίμακα.
Γιατί οι Ανώτερες Πύρινες Ενέργειες θα μας καταστρέψουν (όπως την «Σεμέλη» και τον «Φλεγύα») αν τις επικαλεστούμε να έρθουν «μόνο σ’ εμάς».
Η επιβεβαίωση της ύπαρξης σημαίνει: Χαρά - Ευδαιμονία - Ευφλογία (για Πύρινους - Πνευματικούς - Καρπούς).
Οι τρεις τάφοι της ύπαρξης είναι: Πλουτισμός - Ηδονισμός - Δεσποτισμός.
Πολύ χειρότερη από κάθε Σεισμό είναι η αποσύνθεση της Συνείδησης.
Η απουσία Αυτο-σεβασμού είναι η χειρότερη ασθένεια, η πιο θανατηφόρα.
Είναι ολοφάνερο πλέον: Η Γη είναι τυλιγμένη με ζοφερά νέφη, από την ανεύθυνη (για τις σκέψεις της και για τις πράξεις της) ελαφρόμυαλη ανθρωπότητα.
Η ανθρωπότητα προτίμησε την τεχνολογική ταχύτητα από το Πνευματικό Θέειν (τρέχειν).
Χωρίς όμως την Κίνηση της Σκέψης (την εναρμονισμένη με την Κίνηση των Συμπαντικών ρευμάτων) είναι αδύνατον να διαγνώσει κανείς την Συνέχεια και Αλληλουχία των Κόσμων.
Η μεγαλύτερη ανοησία είναι η συνειδησιακή ακινησία – και σ’ αυτή έπεσε ένα μεγάλο μέρος της σημερινής ανθρωπότητος.
Ακριβώς γι’ αυτό (γιατί η ανθρωπότητα κατέβηκε πολύ χαμηλά) έρχονται Μεγάλα Υφήλια Γεγονότα. Και οφείλουμε να είμαστε σε ετοιμότητα υποδοχής τους. Έρχεται ο Αιθέρας και οι Θεοί.
Η τάση για Αποθάρρυνση πρέπει, το ταχύτερον, να σταματήσει. Όχι γιατί «πέτυχε» η ανθρωπότητα! Αυτά είναι σκόπιμα «συγχαρητήρια» για πολύ μικρά παιδιά.
Αλλά γιατί δεν πρέπει να πτοούμεθα, επειδή διακηρύσσεται όλη (σχεδόν) η διαφθορά. Αφού είναι μέσα στο Σχέδιο να έρθουν στην επιφάνεια όσα υπάρχουν στο πανανθρώπινο «υπόγειο» ή υποσυνείδητο. Για ένα ψυχολογικό ξεκαθάρισμα, που είναι καθαρό προμήνυμα της Νέας Ημέρας.
Δεν δηλώνουμε «Μυημένοι». Είμαστε όμως γνώστες της τέχνης του Διαλογισμού και Ευγνώμονες στους «Αοράτους». Και επειδή το Θυσιαστικό Έργο κάθε Στοχαστού είναι αποκλειστικά: Οι καρποί του Πνευματικού μόχθου του, όποιος θέλει να γνωρίσει τις «Πηγές μας» πρέπει να μελετήσει το όλο έργο μας.
Εκεί επισημαίνουμε πληρέστερα πως δεν πρέπει να θυσιάζουμε τον επίγειο χρόνο μας: Ούτε για τον «κομματάρχη», ούτε για το «εγώ», ούτε για τη «φήμη» μας. Αλλά, αποκλειστικά, για την Πηγή της Ζωής.
Και για να εκδηλώσουμε την Ελληνική Ψυχή (συνεχίζοντας το έργο των ηρωϊκών αγωνιστών του ’21 που εκδήλωσαν την Ελληνική Προσωπικότητα), πρέπει να έρθουμε σ’ επαφή με όλες τις Απόκρυφες Ζείδωρες Πηγές - μέσω Παλιννοστήσεως των Ελληνικών Μυστηρίων.
Τα Ελληνικά Μυστήρια θα ενδιαφερθούν για το Πεπρωμένο του Πλανήτη μας και όχι μόνο με το δικό μας.
Θα αποδείξουν πως η Ανώτατη Δικαιοσύνη είναι η Ευρυδίκη – κι Αυτή απονέμεται στο Λεπτοφυή και όχι στον αισθητό κόσμο. Γιατί η Θεία Δικαιοσύνη, είναι το «Κάρμα» ή η δική μας «Κάρμη».
Θα επισημάνουν πως ο Υπέρτατος Έρωτας είναι ο Έρωτας της Κοσμικής Απειροσύνης, ο Έρωτας του Αιώνιου.
Θα επισημάνουν πως στην Συστημική – Εσωτερική – Γλώσσα οι 7 Αρχές του Ανθρώπου παριστάνονται από 7 Γράμματα: Τα Ελληνικά φωνήεντα, με πολύ δυναμικά αποτελέσματα.
Θα προειδοποιήσουν ότι ο Κοσμικός ΠΑΝ έχει πολλά Ονόματα Απόκρυφα και Τρομερά, που μεταβάλλουν όμως «τον τρόμο σε άλμα φωτός».
Θα επισημάνουν πως, έως ότου ανυψωθούμε και γίνουμε Υπερήνορες, μόνο οι Ηλιακοί Άγγελοι θα εξακολουθούν να προφέρουν τις δυναμικές Επωδές.
Θα μας διδάξουν πώς να ενισχύουμε τον φορέα της ψυχής μας και πως η άξια Εστίαση του Στοχαστή εισάγει εντός του την επίδραση του Ηλιακού Λόγου.
Θα μας προ-ειδοποιήσουν πως το γεγονός της γέννησης είναι παροδικό και πως σταδιακά στις επόμενες ρίζες φυλές θα εξαφανιστεί.
Θα μας διδάξουν πως ο κόσμος των Ψυχών και της Πνευματικής Ιεραρχίας υπάρχουν και χαίρουν Περισσής Ζωής.
Θα μας διδάξουν, τέλος, την αξία της Εστιασμένης Σιωπής. Για να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε, κατανοούμε και συνεργαζόμαστε: Με τα 7 είδη Αοράτων Μεγεθών που ενοικούν γύρω μας.
Κι εμείς που αφιερώσαμε τον γήϊνο χρόνο μας στην ταχύτερη Έλευση των Ελληνικών Μυστηρίων: Αναμένουμε να κατέβουν από τις Τηλαύγειες Σφαίρες τους, μαζί με τους «Διπλούς Δράκους» των Μονάδων μας.
ΓΕΝΟΙΤΟ.
Υστερόγραφο:
Αυτή τη φορά, με τη Νέα ΕΛΕΥΣΗ, ο Δημοφών θα πυρακτωθεί (Μυηθεί) και από τις δύο, ορατο - αόρατες, όψεις του.
ΕΝΩΔΩΝ
[Πηγή]
Οι απόψεις του ιστολογίου μας δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο των άρθρων που δημοσιεύουμε
