ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ.
Η εικόνα που παρουσιάζει είναι σύνθετη μεν, αλλά δεν πλησιάζει καν την πραγματική πολυπλοκότητα του παγκόσμιου αυτού θέματος δε,... και επίσης εκθειάζει την πατρίδα του την Βρετανία. Σε αυτό δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε.
DR MICHAEL SALLA 27 Ιουνίου 2016.
Από τις 17 Ιουνίου του 1940 έως τις 22 Ιουνίου του 1941, η Μεγάλη Βρετανία στάθηκε μόνη κατά του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ που είχε καταλάβει ακαριαία την ηπειρωτική Ευρώπη και είχε υπογράψει μια συμμαχία της πλάκας με την Σοβιετική Ένωση με την οποία μοιράστηκε την Πολωνία.
Τώρα, 75 χρόνια αργότερα, με την απόφαση της 23 Ιουνίου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Μεγάλη Βρετανία έχει εκδώσει μια σαφή πρόκληση σε ένα μυστικό «Τέταρτο Ράιχ», που συστάθηκε συγκεκαλυμμένα και απαρτίστηκε από αποσχισθείσες ναζιστικές ομάδες που κατέφυγαν στη Νότια Αμερική και την Ανταρκτική, και οι οποίες κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου είχαν εδραιώσει ένα προηγμένο διαστημικό πρόγραμμα, ενώ αργότερα άσκησαν μιαν ολοένα και πιο ισχυρή κρυφή επιρροή επί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι ρίζες της διείσδυσης των αποσχισθεισών ομάδων των Ναζί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους προκατόχους της, μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να εντοπιστεί σε μια απόφαση που ελήφθη από τον αναπληρωτή Φύρερ Μάρτιν Μπόρμαν στις 10 Αυγούστου του 1944, αμέσως μετά την απόβαση των στρατευμάτων των Συμμάχων στις ακτές της Νορμανδίας. Ο Μπόρμαν συγκέντρωσε κρυφά τους κορυφαίους Γερμανούς βιομηχάνους και τους δήλωσε πως ο πόλεμος είχε χαθεί
Ένα έγγραφο των αμερικανικών στρατιωτικών πληροφοριών που ονομάζεται "Red House Report," (αναφορά της Κόκκινης Βουλής) της 7ης Νοεμβρίου του 1944, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι γερμανοί βιομήχανοι διετάχθησαν να φυγαδεύσουν όλα τα διαθέσιμα περιουσιακά τους στοιχεία σε ουδέτερες χώρες, χρησιμοποιώντας χιλιάδες επιχειρήσεις υπό κάλυψη, σχεδιασμένες να κρύψουν τη μαζική έξοδο των ναζιστικών κεφαλαίων και βιομηχανικών πόρων.
Η πηγή των μυστικών διαταγών, σύμφωνα με τον Paul Manning, συγγραφέα του βιβλίου «Μάρτιν Μπόρμαν: Οι ναζί στην εξορία », ήταν ο Μπόρμαν του οποίου η επιρροή στο Ναζιστικό Κόμμα μεγάλωνε καθώς ο Χίτλερ γινόταν όλο και πιο καταθλιπτικός λόγω της επικείμενης ήττας.
Ο Μπόρμαν ήταν σαφής στο ότι τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία που αποστέλλονταν εκτός Γερμανίας θα χρησιμοποιούταν στη συνέχεια για τη δημιουργία ενός τέταρτου Ράιχ με την χρήση μυστικών οικονομικών μέσων, όπως μεταδιδόταν μέσω του απεσταλμένου του Δρ Scheid:
Από τώρα και στο εξής, επίσης, η γερμανική βιομηχανία θα έπρεπε να συνειδητοποιήσει ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και ότι πρέπει να λάβει μέτρα στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μια μεταπολεμική εμπορική εκστρατεία.
Κάθε βιομήχανος πρέπει να κάνει επαφές και συνεργασίες με οίκους του εξωτερικού, αλλά αυτό πρέπει να γίνει ξεχωριστά και χωρίς να προσελκύσει υποψίες. Επιπλέον, θα πρέπει να γίνει προεργασία στο οικονομικό επίπεδο για το δανεισμό σημαντικών ποσών από ξένες χώρες μετά τον πόλεμο.
Η έκθεση συνέχισε με την περιγραφή του σχεδίου του Μπόρμαν, για την ανάδυση μιας νέας γερμανικής αυτοκρατορίας, ένα Τέταρτο Ράιχ:
Δηλωνόταν επίσης ότι το Ναζιστικό Κόμμα είχε ενημερώσει τους βιομηχάνους πως ο πόλεμος είχε ουσιαστικά χαθεί, αλλά πως οι εχθροπραξίες θα συνεχίζονταν έως ότου να υπάρξουν εγγυήσεις για την ενότητα της Γερμανίας. Οι Γερμανοί βιομήχανοι πρέπει, όπως ειπώθηκε, μέσα από τις εξαγωγές τους να αυξήσουν τη δύναμη της Γερμανίας.
Θα πρέπει επίσης να προετοιμαστούν για τη χρηματοδότηση του Ναζιστικού Κόμματος, που θα αναγκαστεί εργάζεται υπογείως, όπως οι Μακί (μαχητές της γαλλικής αντίστασης). Από τώρα και στο εξής η κυβέρνηση θα διαθέτει μεγάλα ποσά στους βιομηχάνους έτσι ώστε ο κάθε ένας από αυτούς να είναι σε θέση να δημιουργήσει μια ασφαλή μεταπολεμική βιομηχανία σε χώρες του εξωτερικού.
Τα υπάρχοντα οικονομικά αποθέματα σε χώρες του εξωτερικού, θα πρέπει να τίθενται στη διάθεση του κόμματος, ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί μια ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία μετά την επερχόμενη ήττα.
Αυτό που έδωσε σημαντική ώθηση στο συγκεκαλυμμένο σχέδιο για τη δημιουργία ενός τέταρτου Ράιχ με οικονομικά μέσα, ήταν ένα μυστικό διαστημικό πρόγραμμα που ιδρύθηκε στην Ανταρκτική κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Ένας αριθμός από αξιόπιστους πληροφοριοδότες έχουν προσέλθει για να περιγράψουν την δημιουργία ενός ναζιστικού μυστικού διαστημικού προγράμματος στην Ανταρκτική, το οποίο είχε απίστευτη επιτυχία από την αρχή του, με αποστολές στη Σελήνη, τον Άρη και αλλού στο Βαθύ Διάστημα, ακόμη και ενώ οι εχθροπραξίες συνεχίζονταν στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Η υποτιθέμενη σεληνιακή βάση που χτίστηκε από τη ναζιστική Γερμανία και τώρα ανήκει σε ένα μυστικό διαστημικό πρόγραμμα του "Τέταρτου Ράιχ" και ονομάζεται "Dark Fleet" (Σκοτεινός Στόλος). Μακέτα: Sphere Being Alliance
Πολλές από αυτές τις μαρτυρίες πληροφοριοδοτών περιγράφονται εκτενώς στο βιβλίο, «Insiders Reveal Secret Space Programs and Extraterrestrial Alliances (2015)» (Πληροφοριοδότες αποκαλύπτουν μυστικά διαστημικά προγράμματα και Εξωγήινες Συμμαχίες (2015). Από όταν αυτό δημοσιεύτηκε, ένας άλλος μάρτυρας, ο William Tompkins, προσήλθε για να περιγράψει τη συμμετοχή του σε ένα μυστικό πρόγραμμα του Ναυτικού των ΗΠΑ για την διείσδυση στο άκρως απόρρητο πρόγραμμα αεροδιαστημικής των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ώστε να ανακαλύψουν τι έκαναν στην Ανταρκτική, και να διαδώσουν την πληροφορία αυτή στις δεξαμενές σκέψης και την βιομηχανία των ΗΠΑ.
Ο Tompkins έχει προμηθεύσει τα απαραίτητα έγγραφα για να επιβεβαιώσει την απίστευτη μαρτυρία του. Επιπλέον, δύο απόστρατοι του Ναυτικού των ΗΠΑ έχουν προσέλθει για να επικυρώσουν την εμπειρία του σχετικά με τα «ειδικά έργα», για το οποία ο Tompkins εργάστηκε κατά την περίοδο 1985-1999, και τα οποία αφορούν προηγμένες τεχνολογίες της αεροδιαστημικής που σχετίζονται τόσο με αμερικανικά μυστικά διαστημικά προγράμματα όσο και με διαστημικά προγράμματα των Ναζί, που είχε αποκτήσει κατά τη διάρκεια της καριέρας του στην η αεροδιαστημική βιομηχανία και τις μυστικές υπηρεσίες του Ναυτικού.
Η μαρτυρία του Tompkins επιβεβαιώνει ότι το μυστικό διαστημικό πρόγραμμα των Ναζί κρυμμένο στην Ανταρκτική έχει εξουδετερώσει διαδοχικές προσπάθειες των Βρετανών και των ΗΠΑ για την καταστροφή των υπογείων βάσεων των Ναζί τόσο στην Ανταρκτική όσο και στην Νότια Αμερική. Η επιχείρηση Highjump το 1946-1947 του Ναύαρχου Μπερντ είναι η πιο γνωστή προσπάθεια, αλλά οι Βρετανοί είχαν, επίσης, τις δικές τους ανεπιτυχείς προσπάθειες, χρησιμοποιώντας ειδικές δυνάμεις στην Ανταρκτική το καλοκαίρι του 1945-1946.
Από το 1952, το ναζιστικό μυστικό διαστημικό πρόγραμμα με βάση την Ανταρκτική είχε αναπτυχθεί σε βαθμό που είχε πλέον την δυνατότητα να πραγματοποιεί πτήσεις πάνω από μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της Ουάσιγκτον, ώστε να πιεστούν οι διοικήσεις Truman και Eisenhower να διαπραγματευτούν μια συνθήκη (σ.μ: όπως και έγινε με αποτέλεσμα όλο το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα –και όχι μόνον- να περάσει στην διοίκηση των ναζί).
“ATIA” πάνω από την Ουάσινγκτον
Η κύρια φυσιογνωμία στις μυστικές διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη, ήταν ο τότε αρχηγός των μυστικών επιχειρήσεων της CIA, Allen Dulles. Το 1950, είχε προσληφθεί από τον τότε διευθυντή της CIA, στρατηγό Walter Bedell Smith, ως αναπληρωτής διευθυντής των σχεδιασμών και αναπληρωτής διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, προήχθη δε σε διευθυντή της CIA στο Φεβρουάριο 1953 μετά τη συνταξιοδότηση του Smith.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Dulles ήταν ο επικεφαλής του Γραφείου Στρατηγικών Υπηρεσιών με βάση την Βέρνη της Ελβετίας, και ειδικευόταν στη διαμόρφωση μυστικών συμφωνιών με τους ναζί Γερμανούς αξιωματούχους, διαπραγματευόταν δε την παύση των στρατιωτικών εχθροπραξιών. Η «Επιχείρηση Sunrise», όπου ο Dulles διαπραγματευόταν με τον Waffen SS στρατηγό Karl Wolf την παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων στην Ιταλία, είναι η πιο γνωστή από αυτές τις μυστικές διαπραγματεύσεις.
Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι η συμμετοχή του Dulles σε μια σειρά από μυστικές συμφωνίες, με την έγκριση της Βρετανικής Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (MI6), οι οποίες επέτρεψαν σε εξέχοντες αξιωματούχους των Ναζί, όπως ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Μάρτιν Μπόρμαν, κλπ, να εγκαταλείψουν την Ευρώπη και να βρουν καταφύγιο στη Νότια Αμερική. Το βιβλίο του Harry Κούπερ, «ο Χίτλερ στην Αργεντινή», παρέχει εκτεταμένες αποδείξεις ότι τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Μπόρμαν είχαν όντως διαφύγει στην Αργεντινή. Σε αντάλλαγμα, οι Ναζί διευκόλυναν τη διαδικασία με την οποία μερικοί από τους Γερμανούς επιστήμονες και εμπειρογνώμονες των τεχνολογιών στην Ευρώπη θα παραδίδονταν στους Αμερικανούς και τους Βρετανούς.
Παραδόξως, ο Dulles άφησε να εννοηθεί η αλήθεια των ισχυρισμών του Paul Manning σχετικά με την έρευνά του για τον Μάρτιν Μπόρμαν: «οι Ναζι στην εξορία». Στις ευχαριστίες του στο τέλος του βιβλίου, ο Manning έγραψε για τις προσωπικές του συναντήσεις με τον Dulles πριν από το θάνατό του το 1969:
Στον Allen Dulles W., για την ενθάρρυνση και τη διαβεβαίωσή του ότι ήμουν "στο σωστό δρόμο και πρέπει να συνεχίσω" μετά την ανάγνωση των σημειώσεων για την έρευνά μου περί Γερμανίας στο πλαίσιο της προετοιμασίας αυτού του βιβλίου, κατά τη διάρκεια απογευμάτων που μιλούσαμε στο σπίτι του στο Q Street στην Ουάσιγκτον, DC»
Η μεταφορά των 1500 ναζί επιστημόνων στις ΗΠΑ μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο με την επιχείρηση Paperclip (Συνδετήρας), και μια παρόμοια μετακίνηση ναζί επιστημόνων στη Βρετανία, ήταν απλώς μια πτυχή των μυστικών συμφωνιών που έγιναν με τους Ναζί από τον Dulles και άλλους.
Επιχείρηση Paperclip με τους Ναζί επιστήμονες στο Fort Bliss, στο Τέξας το 1946
Αυτό που οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και της Βρετανίας γνώριζαν ωστόσο ήταν, ότι τα πιο προηγμένα όπλα, και η πιο μεγάλη επιστημονική εξειδίκευση αεροδιαστημικής των Ναζί ήταν κρυμμένα στην Ανταρκτική, και εκτός του πεδίου εφαρμογής των μυστικών συμφωνιών που σφυρηλατήθηκαν από τον Dulles και τις Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες με αξιωματούχους των Ναζί στην Ευρώπη .
Το 1951, έξι ευρωπαϊκά έθνη ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), με στόχο την προώθηση του ελεύθερου εμπορίου και την αποτροπή ενός μελλοντικού ευρωπαϊκού πολέμου. Η ΕΚΑΧ παρέχει μια ιδανική πλατφόρμα για τους Ναζί ώστε να ξεκινήσουν συγκεκαλυμμένα την θέσπιση του Τέταρτου Ράιχ μέσω οικονομικών μέσων, όπως Μπόρμαν είχε προγραμματίσει πίσω στο 1944.
Τα ναζιστικά κεφάλαια θα μπορούσαν τώρα να μετακινηθούν στρατηγικά, για να καταληφθούν επιχειρήσεις τόσο στις ΗΠΑ όσο και την Ευρώπη, που συγκαλυμμένα θα επιτύγχαναν την αποκατάσταση της ναζιστικής επιρροής.
Σύμφωνα με τον Tompkins, αυτό συνέβη ιδιαίτερα στην περίπτωση της αεροδιαστημικής βιομηχανίας των ΗΠΑ, όπου η ναζιστική επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από το στρατιωτικό και βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Ο Tompkins έχει επιβεβαιώσει σε μένα ιδιωτικά, ότι ορισμένοι γερμανοί επιστήμονες της επιχείρησης Paperclip είχαν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν κρυφά στην Ανταρκτική για να μάθουν για τις τελευταίες τεχνολογίες στο αποσχισμένο γερμανικό διαστημικό πρόγραμμα. Είπε επίσης ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ ήλπιζαν πως επιστήμονες της επιχείρησης Paperclip θα μάθαιναν πράγματα που θα βοηθούσαν το αναδυόμενο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ. Αντ 'αυτού, οι επιστήμονες της επιχείρησης Paperclip βοήθησαν τις αποσχισθείσες ναζιστικές ομάδες, να σαμποτάρουν και να επιβραδύνουν τις διαστημικές προσπάθειες των ΗΠΑ που ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1940.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ενώ εργαζόταν για την Douglas Aircraft Company, ο Tompkins άρχισε να σχεδιάζει ένα διαστημικό σκάφος μήκους ενός χιλιομέτρου, για ένα μελλοντικό διαστημικό πρόγραμμα του Ναυτικού των ΗΠΑ.
Ο Dulles και η CIA έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της Λέσχης Bilderberg, η οποία συνεδρίασε για πρώτη φορά το Μάιο του 1954. Θα ήταν ένα σημαντικό εργαλείο για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους, το οποίο θα μπορούσε να αλωθεί σταδιακά και με τον καιρό να καταληφθεί τελικά από ένα συγκαλυμμένο Τέταρτο Ράιχ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να συσσωρεύει δύναμη πίσω από απρόσωπους γραφειοκράτες, οι οποίοι θα ακολουθούν τις επιταγές των κορυφαίων ευρωπαίων βιομηχάνων (σημ. μτφρ: και όχι μόνον λέω εγώ), οι οποίοι όλο και περισσότερο επηρεάζονται από τα ναζιστικά συμφέροντα που σχετίζονται με το Τέταρτο Ράιχ. Αυτή η συγκέντρωση της εξουσίας επιτεύχθηκε μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αποτελείται από έναν και μόνο εκπρόσωπο από κάθε κράτος μέλος - επί του παρόντος 28.
Η ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιγράφει την Επιτροπή ως «εκτελεστικό όργανο της ΕΕ», του οποίου ο κύριος ρόλος είναι να «προτείνει νομοθεσίες» και να «επιβάλλει το ευρωπαϊκό δίκαιο». Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το μόνο πραγματικά δημοκρατικό θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιγράφεται ως ένας «συν-νομοθέτης» με την εξουσία να εγκρίνει ή να απορρίπτει τις νομοθετικές προτάσεις.
Ποιος λοιπόν προτείνει ιδέες στους Επίτροπους της ΕΕ για νέους νόμους; Ο Robito Chapwin, που γράφει για τη δημοφιλή ιστοσελίδα «Collective Evolution», (Συλλογική Εξέλιξη) μας δίνει μια καταπληκτική απάντηση:
Προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Στρογγυλή Τράπεζα των Βιομηχάνων. Η ERT αποτελείται από «περίπου 50 επικεφαλής στελέχη και προέδρους μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών» και η ERT διαμορφώθηκε με τη ρητή πρόθεση να διαμορφώσει και να προωθήσει την ένταξη στην ΕΕ.
Η απάντηση του Chapwin υποστηρίζεται από το ό, τι γνωρίζουμε την Έκθεση Red House όπου ο Μπόρμαν αναφέρεται ρητά σε Γερμανούς βιομήχανους ως μηχανισμούς με τους οποίους ένα συγκαλυμμένο Τέταρτο Ράιχ θα εδραιωθεί μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πιο σημαντικά, δύο από τους βιομήχανους που συμμετείχαν στην μυστική συνάντηση του Αυγούστου του 1944 ήταν από την Volkswagen. Το 1983, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Volvo (το άλλο πρόσωπο της Volkswagen), Pehr Gyllenhammar, ξεκίνησε τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Στρογγυλής Τράπεζας των Βιομηχάνων.
Η Volvo και οι ελεγκτές της, εντοπίστηκαν από τον Δρ Steven Greer, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της επιχείρησης για τις αποκαλύψεις των UFO, ως μέρος ενός σκιώδους διεθνούς συστήματος διαχείρισης προηγμένων τεχνολογικά θεμάτων που αφορούν την εξωγήινη ζωή και τα μυστικά διαστημικά προγράμματα.
Εδώ είναι το μήνυμα καλωσορίσματος προς τους βιομήχανους της Ευρωπαϊκής Στρογγυλής Τράπεζας από τον νυν πρόεδρο, Benoît Potier:
Η Ευρωπαϊκή Στρογγυλή Τράπεζα των Βιομηχάνων (ERT) είναι ένα φόρουμ με τη συμμετοχή περίπου 50 επικεφαλής στελέχη και προέδρους των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών της Ευρωπαϊκής συγγένειας που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα βιομηχανικών και τεχνολογικών κλάδων. Οι εταιρείες των μελών της ERT είναι σε όλη την Ευρώπη, με συνολικά έσοδα άνω των 2.135 δις €, διατηρώντας περίπου 6,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην περιοχή. Έχουν επενδύσει περισσότερα από 55 δις € ετησίως στην R&D, σε μεγάλο βαθμό στην Ευρώπη.
Έτσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ως σκοπό να συγκεντρώσει την εξουσία σε απόκρυφους γραφειοκράτες, αντί σε κοινοβουλευτικούς θεσμούς που δημιουργήθηκαν για να εκπροσωπούν τη βούληση του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Κατά συνέπεια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έγινε στην καλύτερη περίπτωση μια σφραγίδα που ενέκρινε τις αποφάσεις που λαμβάνονται από τους γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις εξουσίας μετά από παρασκηνιακές συμφωνίες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έγινε μια παρωδία για την εκπροσώπηση της βούλησης των Ευρωπαίων, αλλά παρ 'όλα αυτά επαινείται ως πρότυπο για την περιφερειακή ολοκλήρωση και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Τελικά επιχειρείται η εισαγωγή μιας μελλοντικής Παγκόσμιας Ένωσης, η οποία θα διαθέτει ένα Κοινοβούλιο και ιδρύματα που το εξουσιάζουν κατά το πρότυπο της ΕΕ, προαναγγέλλοντας το τελικό στάδιο του συγκεκαλυμμένου σχεδίου για ένα «παγκόσμιο» Τέταρτο Ράιχ.
Η απόφαση της Βρετανίας να τερματίσει τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βάζει τέλος στην μυθοπλασία πως η ΕΕ αντιπροσωπεύει πραγματικά τη βούληση του Ευρωπαϊκού πληθυσμού. Το Brexit, επιπλέον, αποτελεί ένα σημαντικό πλήγμα για το συγκεκαλυμμένο σχέδιο για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου Τέταρτου Ράιχ όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει προσφερθεί ως ένα βιώσιμο μοντέλο για μια «Παγκόσμια Ένωση».
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία πως το Brexit αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόκληση ενάντια σε ένα συγκεκαλυμμένο Τέταρτο Ράιχ με το δικό του μυστικό διαστημικό πρόγραμμα, με τα δικά του σημαντικά βιομηχανικά περιουσιακά στοιχεία που εξαπλώνεται στον κόσμο, και τα μακροπρόθεσμα σχέδιά του για παγκόσμια κυριαρχία μέσω συγκεκαλυμμένων οικονομικών μέσων.
Δεν φαίνεται τυχαίο ότι η πολιτική διαδικασία που οδήγησε στην ψηφοφορία του Brexit, συνέβη περίπου την ίδια ώρα που ένας διαστημικός πόλεμος φαίνεται να διεξάγεται εναντίον του τέταρτου Ράιχ και των συμμάχων του, στην Ανταρκτική και στο Βαθύ Διάστημα.
Εάν αυτές οι αναφορές είναι σωστές, όπως υποδηλώνει ένα γράμμα της 26ης Μαΐου από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, τότε η Βρετανία μπορεί και πάλι, όπως έκανε πριν από 75 χρόνια, να είναι πρωτοπόρος στην αντιμετώπιση μια αναζωπύρωσης του ναζιστικού Ράιχ ως απειλή για τον πλανήτη.
Περισσότερα ΕΔΩ
ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΨΗΦΙΔΕΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ! Γ.Β
[Πηγή]: Μετάφραση - Γιώργος Βουδούρης
Το είδαμε εδώ