Ηταν η υψηλη μητερα και η Δα-μητηρ, αντιστοιχα.
Η προστατις και φυλακας καθε μορφης ζωης. Ως ζωντανος οργανισμος, η Γαια τρεφεται και διατηρειται στη ζωη με ενα δικτυο απο υπογειες αρτηριες, αναλογες με τις αρτηριες και τις φλεβες του ανθρωπινου σωματος.
Στις αρτηριες της αυτες, που σημερα ονομαζονται »τελλουρικα ρευματα» και με τα οποια συμπιπτουν οι κυριοτερες ενεργειακες γραμμες L, ρεει ενα μιγμα ηλεκτρομαγνητικης και αιθερικης ενεργειας. Οι διασταυρωσεις, τουλαχιστον δυο τετοιων αρτηριων η ενεργειακων τελλουρικων γραμμων, χαρακτηριζονται,, στις αρχαιες παραδοσεις ολου του κοσμου, ως τοποι δυναμεως η ιεροι χωροι η αβατα η ταμπου.
Ειναι περιοχες οπου ο ιδιος ο χωρος, χρονος, η υλη και η ενεργεια δεν συμπεριφερονται με το »φυσιολογικο» τροπο που γνωριζουμε (συνηθως γινονται αντιληπτες απο το εντονο λευκο φως που υπαρχει σε αυτον τον τοπο, τοσο ωστε να ειναι δυνατον να προκληθουν ακομα και ελαφρα επιδερμικα εγκαυματα. Ενα τυπικο τετοιο παραδειγμα ειναι η κορυφη του Λυκαιου ορους στην Αρκαδια, που εθεωρειτο και τοπος γεννησεως του Διος.
Αλλωστε το ιδιο το ονομα του ορους σημαινει εντονο φως, παραγομενο απο τη ριζα Λυκ- (λατινικα Lux) που σημαινει φως.
[…]
Η ελιξ και το φιδι σε σπειρα ειναι τα αρχαιοτερα συμβολα του πνευματος της Γαιας, του ζωτικου ρευματος που ταυτιζεται με τη γη ως ζωντανο ον, του οποιου τα μαγνητικα κεντρα συνδεονται σ’ολοκληρο τον κοσμο με παραξενες ατμοσφαιρες, στοιχεια και εμφανισεις, καθως και με τους ιερους τοπους του προμηθεικου ανθρωπου.
Στην ελληνικη αρχαιοτητα, η Γαια, ως εμβιο ον, θεωρειται καλλυμενη σε ολη της την επιφανεια απο ενα αιθερικο σχεδιο, καθε σημειο του οποιου αντιστοιχουσε με ενα σημειο του ουρανου: ενα διχτυ απο ενεργειακες ροες, που αντανακλα το κοσμικο δικτυο του συμπαντος και δεχεται, σε καθε του σημειο, – την ευμενη η δυσμενη – ενεργεια αστρων και πλανητων, την οποια αποδιδει στην επιφανεια της γης, δημιουργοντας περαιτερω ενεργειακα πεδια, αλλα και »συνειδητοτητα». (δικο μου σχολιο: βλεπε αλμα συνειδητοτητας 2012).
Ολοι οι μυστες απο την αρχαιοτητα μεχρι τις μερες μας, θεωρουσαν τον πλανητη γη, ζωντανη οντοτητα. Οχι μονο ο Ορφεας και ο Πυθαγορας, αλλα και ανδρες σαν τον Γκαιτε και τον Ρουντολφ Σταινερ. Σημερα γνωριζουμε οτι η επιφανεια του πλανητη μας παλλεται ρυθμικα, σαν μια γιγαντιαια καρδια και ανασηκωνεται περιπου δυο μετρα, κατα τη διαρκεια της ημερας ενω τη νυχτα συστελλεται.
Για τους αρχαιους Ελληνες η Γαια οχι μονον ειναι ζωντανη, αλλα εχει και νευρικο συστημα σε συνδυασμο με το μαγνητικο της πεδιο, με κομβικα σημεια ενεργειας, παρομοια με τα σημεια του βελονισμου που υπαρχουν στο ανθρωπινο σωμα. Προκειται για ακομα μια ενδειξη, οτι ο καθε μικροκοσμος αντανακλα την, εσωτερικη τουλαχιστον, μορφη και τα ενεργειακα γνωρισματα του μακροκοσμου.
Οι ευθειες γραμμες μεταφορας ενεργειας, γνωστες σημερα ως τελλουρικα ρευματα, οταν ειχαν σχεση με μια θετικη για τον ανθρωπο δυναμη, συμβολιζονταν απο φιδι η δρακο. Αναλογο συμβολισμο πρεπει να εχουν τα φιδια που περιελισσονται στο κηρυκειο του Ερμη και στη ραβδο του Απολλωνα, Βελλερεφοντη, Περσεα και Αγιο Γεωργιο που συνδεουν το ερπετο με τη θετικη ενεργεια (Γιάυτο ο Απολλων καταδικαζεται απο τους Θεους μετα το φονο του Πυθωνος, ενω οι παραδοσεις των Κινεζων θεωρουν εγκλημα τον φονο του Δρακοντος)
–
Επιτρεψτε μου ενα δικο μου σχολιο πανω σε αυτο το θεμα. Πιστευω πως ο συγγραφεας κ. Λιτσας εδω εχει ερμηνευσει διαφορετικα διαφορα θεματα. Το φιδι πανω στο κηρυκειο και στις ραβδους – κατα την προσωπικη μου , παντα, αποψη-, σημαινει την νικη των αρχαιων Ελληνων που προαναφερθηκαν επι του οφεως (επικυριαρχων του πλανητη μας οφιοειδεις – ερπετοειδεις).
Οσο για τον Θεο Απολλωνα δε, πιστευω πως επικρατησαν διαφορετικες – διαστρεβλωμενες αντιληψεις. Προκειται για την φυγη του Απολλωνος απο την Γη, οχι ομως σαν τιμωρια.
–
[…]Τελικα πρεπει να αντιληφθουμε οτι τα παντα στον λεγομενο υλικο κοσμο δεν ειναι παρα ηλεκτρομαγνητικα πεδια αλληλοσυγκρουομενα η συνδυαζομενα, μεταξυ ορισμενων μηκων κυματος τετοιων , που να γινονται αντιληπτα και να αναλυονται σε εικονες, ηχους, μυρωδιες και απτη πραγματικοτητα απο τους εγκεφαλους των ζωων και τα φυτα. Οι περαν του, για εμας, επιστητου κοσμοι ειναι αναλογα, και παλι, ηλεκτρομαγνητικα πεδια αλλων μηκων κυμματος (πχ. υποηχοι, υπερηχοι , υπεριωδεις και υπερυθρες ακτινοβολιες κλπ) μη αντιληπτα απο τα ανθρωπινα αισθητηρια, αλλα υφισταμενα και αποτελουντα τους αυλους και πνευματικους κοσμους προς τα πανω (θετικοι) η προς τα κατω (αρνητικοι-Κολαση). Ετσι και η Γαια ειναι ενας συνδυασμος συνιστωσων ηλεκτρομαγνητικων πεδιων οπως ολα τα οντα. Ο συνδυασμος αυτος γεννα μια ολικη συνισταμενη η οποια ειναι αντιληπτη απο εμας.
Στον Αιγιακο χωρο της Μεσογειου οι ηλεκτρομαγνητικες συνιστωσες ειναι τετοιες που δημιουργουν τον θετικο – θεικο – εγκεφαλο της Γαιας. Ετσι εξηγειται το Ελληνικο Πνευμα που μονον εδω γενναται και οι Θεοι της Ελλαδος που μονον εδω αναδημιουργουνται συνεχως ως οντοτητες.
με αγαπη για το Ελληνικο Πνευμα,
Αποσπασματα απο το βιβλιο του κ. Νικου Β. Λιτσα, »Η Ιερη Γεωγραφια της Ελλαδος» (εκδ. Εσοπτρον)
[Πηγή]
Το είδαμε εδώ