γενοκτονία των Αλβανών κατά των Βορειοηπειρωτών, δήλωσε:
«Προκαλεί αγανάκτηση και οργή η απάθεια και η αδιαφορία της Ελληνικής Κυβερνήσεως για τα εθνικά μας θέματα γενικώς, ιδιαίτερα όμως για το Βορειοηπειρωτικό. Κι’ αυτό, γιατί η Βόρειος Ήπειρος αντιμετωπίζει, αυτόν τον καιρό, δυο πολύ σοβαρά ζητήματα :
1) Το πρώτο είναι η αρπαγή των περιουσιών των Βορειοηπειρωτών από τους Αλβανούς, οι οποίοι εμφανίζουν «τίτλους», που ανάγονται στην οθωμανική περίοδο. Και υποτίθεται μεν ότι οι «τίτλοι» αυτοί έχουν επικυρωθή, όμως - όπως καταγγέλλει ημερήσια αθηναϊκή εφημερίδα - είναι εμφανώς πλαστογραφημένα τα έγγραφα αυτά, και μάλιστα με τρόπο πανομοιότυπο. Υπάρχουν δε και περιπτώσεις, που οι Αλβανοί έχουν παρουσιάσει και δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες εξεδόθησαν εν αγνοία των Βορειοηπειρωτών Ελλήνων ιδιοκτητών των περιουσιών τους
2) Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι χθες, 17 Μαΐου 2016, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης άρχισε η συζήτηση της προσφυγής των «Τσάμηδων» κατά της Ελλάδος. Όπως έχουμε καταγγείλει πολλές φορές, οι «Τσάμηδες» ζητούν αναγνώριση της δήθεν γενοκτονίας τους από την Ελλάδα, όπως και την διερεύνηση της διαπράξεως εγκλημάτων από τις Ελληνικές Κυβερνήσεις της περιόδου 1913-1945. Ακόμη, ζητάνε τον επαναπατρισμό στην ... Ελλάδα των εκδιωχθέντων και επιστροφή της ακίνητης περιουσίας τους.
Αλλά οι «Τσάμηδες», επειδή είχαν διαπράξει ανήκουστα εγκλήματα τον καιρό της Κατοχής (1941-44), συμπράττοντες πρώτα με τους Ιταλούς (1941-43) κι’ έπειτα με τους Γερμανούς κατακτητές (1943-44), μόλις οι τελευταίοι άρχισαν να φεύγουν από την Ελλάδα, μετά την συντριβή της Ναζιστικής Γερμανίας, τους ακολούθησαν κι’ αυτοί, για να μη λογοδοτήσουν για τα πολλά εγκλήματά τους, κορυφαίο από τα οποία ήταν η εκτέλεση των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς, στις 29 Σεπτεμβρίου 1943.
Αμέσως, όμως, μετά τον Πόλεμο, το Στρατοδικείο των Ιωαννίνων καταδίκασε τους «Τσάμηδες» ως εγκληματίες πολέμου και εδήμευσε τις περιουσίες τους, τις οποίες είχαν αρπάξει από τους Έλληνες, στους οποίους και αποδόθηκαν, κατά λόγον δικαιοσύνης. Όλοι θυμόμαστε, ότι ο πρ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, είχε δηλώσει τον Νοέμβριο του 2005, ότι το «Τσάμικο» είναι ανύπαρκτο θέμα για την Ελλάδα.
Είχε μάλιστα ματαιώσει την συνάντησή του με τον Αλβανό ομόλογό του και είχε επιστρέψει στην Αθήνα, επειδή ο λεγόμενος πρόεδρος του «Δημοκρατικού Ιδρύματος Τσαμουριάς» είχε δημιουργήσει άθλιο διπλωματικό επεισόδιο εις βάρος του κ. Παπούλια. Κι’ αυτός, ο «πρόεδρος» των εγκληματιών «Τσάμηδων», θα καταθέση ως μάρτυρας, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, εναντίον της Χώρας μας!
Μέχρι στιγμής, η Ελληνική Κυβέρνηση σιωπά και για τα δύο αυτά λίαν σοβαρά ζητήματα. Γι’ αυτή την τακτική της «σιωπής» διαμαρτύρομαι εντόνως. Πρέπει η Ελλάδα να σταματήση να παραμένη αδιάφορος θεατής.
Επί τέλους, ας δώση λίγη χαρά στον Λαό μας, ο οποίος δοκιμάζεται αφάνταστα από τα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα, υψώνοντας το ανάστημά της απέναντι στην αλβανική θρασύτητα. Ας χαροποιήση και τους Βορειοηπειρώτες αδελφούς, που μέχρι τώρα σηκώνουν μόνοι τους τον βαρύτατο σταυρό των συνεχιζόμενων διωγμών τους.
Ας μην αφήσουμε κι’ αυτή την ευκαιρία να χαθή. Γιατί, διαφορετικά, όχι μόνον ο Θεός θα μας κρίνη αμείλικτα, αλλά και «κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί»...».
[Πηγή]