Τα περισσότερα μεγάλα μουσεία είναι γεμάτα από αυθεντικά. Γιατί; Ποιό κρυμμένο μυστικό υπάρχει;
Είναι γνωστό πως οι ξένοι, κυρίως, ευρωπαϊκά κράτη μα και πολλά άλλα, συμπληρώνουν τα μουσεία τους με εκθέματα που κάποιοι δικοί τους, κατά το παρελθόν έχουν κλέψει, «δανειστεί» ή «αγοράσει» σε δύσκολες εποχές του ελληνισμού.
Αν και δεν είναι σωστός ο τρόπος που αποκτήθηκαν, κάπου μέσα τους κάποιοι Έλληνες, αισθάνονται υπερήφανοι που όλοι αυτοί «προτίμησαν» εμάς περισσότερο από κάποιους άλλους. Το βλέπουν σαν τιμή να υπάρχουν στο εξωτερικό, καλαίσθητα αγάλματα των προγόνων μας, δείχνοντας σε όλο τον κόσμο την αιώνια και προϋπάρχουσα ιστορία μας. Ωστόσο πρέπει να επιστραφούν.
Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Γιατί παίρνουν τα αυθεντικά και γιατί στήνουν καινούργια, σύγχρονα; Είναι θαυμασμός;
Μήπως γιατί είναι τα καλύτερα και τα πιο καλαίσθητα καλλιτεχνικά αριστουργήματα από όσα έτυχε να συναντήσουν; Μήπως γιατί οι πρόγονοί μας ήταν άριστοι γνώστες των κατάλληλων συνδυασμών υλικών, ώστε να βγει ένα τέλειο αποτέλεσμα;
Μήπως γιατί οι αναπαραστάσεις θεών και ηρώων που κοσμούσαν κάθε αρχαίο Ελληνικό κτήριο «μιλούσαν»;…
Όμως, δεν είναι μόνο οι σύγχρονοι που «δανείστηκαν» στοιχεία από εμάς. Η «αντιγραφή», αλλά χωρίς «δανεισμό» συναντάται και στα αρχαία χρόνια από αρκετούς πολιτισμούς. Ακόμα και σε απομακρυσμένες γεωγραφικά χώρες που υποτίθεται ότι δεν μπορούσαν να βρίσκονται σε επαφή.
Τα κτίρια που οικοδομήθηκαν στο Machu Picchu στο Περού, βασίστηκαν στην ελληνική αρχιτεκτονική. Το Saksaywaman, επίσης, στο Περού έχει εκπληκτικές ομοιότητες με τις Μυκήνες. Μαίανδροι και Σβάστικες (τετράγαμα ή τετρακτίδες), το κατεξοχήν ελληνικό σύμβολο, βρίσκεται παντού. Πώς γίνεται αυτό;
Όμως, για αυτές τις εποχές έχουμε μία πιθανή απάντηση. Υπήρχε ένας παγκόσμιος ελληνικός πολιτισμός, ο ελληνικός, που κυριαρχούσε στον πλανήτη -ασχέτως με αυτά που λένε ή αποσιωπούν οι αρχαιολόγοι. Τα ίδια τα ευρήματα το αποδεικνύουν.
Η Ελληνική αρχιτεκτονική «ταξίδεψε» σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και υιοθετήθηκε από πολλούς λαούς.
Τι γίνεται, όμως, με τους σύγχρονους; Γιατί εξακολουθούν να δανείζονται την ιστορία και την μυθολογία μας;
Μήπως είναι η Απολλώνιος αισθητική των Ελλήνων που τα διέπει;
Μήπως γιατί δεν έχουν δική τους ιστορία; Μήπως γιατί η ιστορία που έχουν -όσοι διαθέτουν-, δεν τους αρέσει;
Χωρίς να αποκλείουμε τα προηγούμενα, θεωρούμε πως το κύριο θέμα εντοπίζεται αλλού. Όλοι αυτοί που ελέγχουν μία χώρα και νιώθουν ή είναι ισχυροί πάσχουν από ένα πολύ σοβαρό ελάττωμα.
Στην συντριπτικοί τους πλειοψηφία, όσοι διαθέτουν εξουσία (μεγάλη ή μικρή), δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι πριν από αυτούς υπήρξαν προγενέστεροι πολιτισμοί και, μάλιστα, τόσο ανώτεροι από αυτούς.
Τι κάνουν, λοιπόν;
Είτε καταστρέφουν τις μαρτυρίες και τα ίχνη ενός παμπάλαιου πολιτισμού ή… τα οικειοποιούνται. Και στις δύο περιπτώσεις το κέρδος είναι όλο δικό τους, διότι η προβολή είναι μεγάλη απέναντι στα γειτονικά κράτη αλλά και απέναντι στους λαούς που διοικούν ή τους λαούς των άλλων κρατών.
Δεν είναι, λοιπόν, μόνο ο θαυμασμός ως προς τον πολιτισμό μας. Είναι ένας τρόπος ευημερίας και ανάπτυξης περισσότερου κύρους. Επιπλέον, κάθε τι όμορφο και καλαίσθητο προσελκύει «φιλικές δυνάμεις» του Σύμπαντος όπως και αν τις εννοεί ο καθένας μας.
Αθηνά Παλλάδα, Βιένη - Αυστρία
Εκείνο, όμως, που δεν μπορούν να διανοηθούν -γιατί ενδεχομένως δεν τους ενδιαφέρει- είναι πως τεμαχίζοντας έναν πολιτισμό -και ειδικότερα την Ελλάδα- έρχεται περισσότερο σκοτάδι στην ανθρωπότητα…
Και κάπου, ίσως, να κρύβεται ένας «ανώτερος» πόλεμος με πολλές και υποχθόνιες σκοπιμότητες…
Σπύρος Μακρής
[Πηγή]