Χρονολογείται μεταξύ 550 και 540 π.Χ. και βρέθηκε το 1972 στη νεκρόπολη της Μυρρινούντος όπου άλλοτε στόλιζε έναν αρχαίο τάφο. Φημίζεται ως σημαντικότατο έργο αρχαϊκής τέχνης.
Κόρη Φρασίκλεια
Ονομασία Κόρη Φρασίκλεια
Δημιουργός Αριστίων (γλύπτης)
Έτος δημιουργίας 550 - 540 π.Χ.
Είδος γλυπτό
Μουσείο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Αριθμός καταλόγου 4889
Ιστορικό της ανακάλυψης
Το 1968 μια βάση αποσπάστηκε από τον τοίχο της εκκλησίας και μεταφέρθηκε στο Επιγραφικό μουσείο. Τέσσερα χρόνια αργότερα και διακόσια μέτρα πιο κάτω, στην νεκρόπολη της Μυρινούντος, ανακαλύφθηκαν από τον αρχαιολόγο Μαστροκώστα δύο αγάλματα, ένας Κούρος (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αρ. 4890) και μια Κόρη.
Το μολύβδινο υλικό με το οποίο το άγαλμα της κόρης ήταν συνδεδεμένο με την βάση ταίριαξε απόλυτα στην οπή που έφερε η μαρμάρινη βάση, αποδεικνύοντας ότι η βάση ανήκε στην κόρη, και η επιγραφή κατονομάζει την πατρότητα του αγάλματος.
Σήμερα η κόρη εκτίθεται στην αίθουσα 11 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με αριθμό καταλόγου 4889.
Περιγραφή
Η κόρη είναι από Μάρμαρο Πάρου, έχει συνολικό ύψος 2,115 μαζί με την βάση και την πλίνθο, ενώ είναι τοποθετημένη επάνω σε θεμέλιο ύψους 26 εκ. Το ανάστημα της κόρης χωρίς τη βάση είναι 1,79 μ. που αντιστοιχεί με αυτό γυναίκας μέτριας έως ψηλής κορμοστασιάς.
Σύμφωνα νε την επιγραφή, επειδή η Φρασίκλεια απεβίωσε σε νεαρή ηλικία ως ανύπαντρη υπηρέτρια του θεού, θεωρείται ως κορασίδα εις άπαντες τους αιώνες. Φοράει ποδήρη χιτώνα που είναι διακοσμημένος με ρόδακες, αστέρες και σβάστικες, και με μια κατακόρυφη ταινία με μαιάνδρους στο κέντρο και μπορντούρα με έγχρωμα φύλλα στο κάτω άκρο.
Στη μέση φοράει ζώνη, επίσης διακοσμημένη. Στα πόδια φοράει σανδάλια. Με το δεξί χέρι πιάνει τον χιτώνα στο ύψος του μηρού, ενώ στο αριστερό χέρι κρατάει μπροστά στο στήθος ένα κλειστό μπουμπούκι λωτού ( Κατά άλλους Είναι το κωνάριο, το γνωστό " τρίτο μάτι" , που ως συνήθως το βλέπουμε στην κορυφή του θύρσου του Διονύσου).
Η κόμη είναι στεφανωμένη με υψηλό στέμμα από λουλούδια και λωτούς. Στο λαιμό φοράει περιδέραιο, στα αυτιά σκουλαρίκια και στους καρπούς αμφότερων των χεριών από ένα βραχιόλι. Η μακρυά και περιποιημένη κόμη είναι χτενισμένη και καταλήγει με πολλούς κυματιστούς βοστρύχους στους ώμους, στο στήθος και στη πλάτη.
Από τα χρωστικά υπολείμματα που σώζονται στην επιφάνεια του μαρμάρου υποθέτουμε την άλλοτε πολύχρωμη εμφάνιση, η οποία στις ημέρες μας επανειλημμένα γίνεται διεθνώς αντικείμενο έρευνας και μελέτης, καθώς και θέμα αρχαιολογικών εκθέσεων.
Το οποίο είναι το μόνο του οποίου απαγορεύεται η φωτογράφηση, από τους Έλληνες, αφού κατά καιρούς το κινηματογραφούν ξένα τηλεοπτικά συνεργεία.
Οι επιγραφές της βάσης:
[Πηγή]
Το είδαμε εδώ