Η Ευκαιρία Ελλάδος και Κύπρου
Μέσα σε αυτό το περίπλοκο και προβληματικό περιβάλλον, σκιαγραφούνται και δημιουργούνται νέες πολιτικές, συμμαχίες, συνεργασίες και σημαντικές αλλαγές στο γεωπολιτικό αυτό σύμπλοκο.
Ο μεγάλος χαμένος προς το παρόν, γιατί στο μέλλον θα είναι διαφορετικά, είναι η Ρωσία με τα δύο «οδυνηρά χτυπήματα» που δέχτηκε: την πολύνεκρη αεροπορική τραγωδία του Σινά, για την οποία ανέλαβε την ευθύνη το Ισλαμικό Κράτος, και την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από την Τουρκία.
Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, επισημαίνεται ότι η τρομοκρατική ενέργεια του Σινά έγινε ως εκδίκηση για την ανάμιξη της Ρωσίας στον εμφύλιο της Συρίας, μολονότι η Ρωσία απέφυγε σε μεγάλο βαθμό να επιτεθεί κατά στόχων του Ισλαμικού Κράτους, καθόσον οι αεροπορικές της επιχειρήσεις είχαν εστιασθεί στην δυτική Συρία και κατά της οργάνωσης Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) και λοιπών τζιχαντιστικών ομάδων.
Όσον αφορά το δεύτερο πλήγμα, την κατάρριψη του Ρωσικού Α/Φ SU 24, διαπιστώνουμε ότι ο Πούτιν, αν και εξίσου εθνικιστής με τον Ερντογάν, παραμένει προς το παρόν «πληγωμένος και ανήμπορος», καθώς δεν είναι σε θέση να αντιδράσει όπως θα ήθελε (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων πολιτών), παρά μόνο με εμπορικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας, δεδομένου ότι η Ρωσία, που βιώνει σοβαρή οικονομική κρίση, παρέχει το 65% του φυσικού αερίου στην Τουρκία και δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της τη διακοπή της παροχής ΦΑ, αφενός λόγω του κινδύνων που ενέχει ενδεχόμενη παραβίαση των τρεχουσών συμβάσεων και αφετέρου λόγω της ανάγκης για συνάλλαγμα.
Τονίζουμε προς το παρόν, γιατί ίσως οι μελλοντικές εξελίξεις να μας εκπλήξουν.
Από τις φιλικές προς τη Ρωσία χώρες της Μέσης Ανατολής, ξεχωρίζει η στάση του Ισραήλ, το οποίο ήταν προσεκτικό απέναντι στη Ρωσία και απέφυγε να καταρρίψει μαχητικό ρωσικό αεροσκάφος, που – κατά τα λεγόμενα του ιδίου Ισραηλινού Υπουργού Άμυνας, Μοσέ Γιααλόν – διείσδυσε πρόσφατα στον Ισραηλινό εναέριο χώρο.
«Έτσι συνεργάζεται κανείς με φίλους», αναφέρει ο δημοσιογράφος Yaacov Tsalel, της εφημερίδας Globes, με ένα σημαντικό του άρθρο για τις εξελίξεις, που αποκαλύπτει το άγνωστο για πολλούς γεγονός και συνεχίζει λέγοντας ότι η ενισχυόμενη περιφερειακή σχέση Ισραήλ - Ρωσίας κατέστη επίσης εμφανής όταν ο Π/Θ Νετανιάχου έσπευσε να συναντηθεί με τον Πούτιν προκειμένου να υπάρξει συντονισμός όσον αφορά την παρέμβαση της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας στη Συρία πριν από δύο μήνες.
Ο Ισραηλινός αρθρογράφος υποστηρίζει ότι τους τελευταίους μήνες σκιαγραφείται ένας νέος άξονας στη Μέση Ανατολή που περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τη Συρία, βάζει στο στόχαστρο την Τουρκία και αγνοεί σε μεγάλο βαθμό το Ισλαμικό Κράτος.
Επισημαίνει ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν αποτελεί βασική ενασχόληση ούτε για την Τουρκία, η οποία επικεντρώνεται στις συγκρούσεις με τους Κούρδους. Σύμφωνα ακόμη με δηλώσεις του Δρ. Εραν Λέρμαν, Συνταγματάρχη ε.α. και μέχρι πριν λίγο καιρό Αναπληρωτή Επικεφαλής για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής στο Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC) του Ισραήλ, ο νέος αυτός άξονας έχει και «επιμορφωτικούς στόχους».
«Οι πρόσφατες ενέργειες του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ελλάδας αποβλέπουν στη συμμόρφωση της τουρκικής ηγεσίας», ανέφερε ο Δρ. Λέρμαν σε πρόσφατο Συνέδριο για την ενέργεια και την επιχειρηματικότητα στο Τελ Αβίβ, συμπληρώνοντας:
«Η ιδέα δεν είναι η δημιουργία ενός κλοιού απομόνωσης γύρω από την Τουρκία αλλά η δημιουργία ενός πιο άνετου περίγυρου. Η Τουρκία χρειάζεται και μπορεί να είναι εποικοδομητικός εταίρος, πρώτα από όλα όμως χρειάζεται να αντιληφθεί ότι οι φιλοδοξίες που υποκίνησαν την πολιτική της τα τελευταία χρόνια, δεν είναι πραγματοποιήσιμες».
Αναφέρεται σαφώς στην νέο-Οθωμανική ιδεολογία και αντίληψη των Ερντογάν – Νταβούτογλου και τον μεγαλοϊδεατισμό που απορρέει από αυτή και ήταν ο κινητήριος άξονας της (καταστροφικής) πολιτικής της Τουρκίας μέχρι σήμερα.
Στο ίδιο συνέδριο, σε αντιδιαστολή με την τοποθέτηση του Λέρμαν, παρουσιάστηκε η άποψη του πρώην πρέσβη του Ισραήλ στην Τουρκία, Αλόν Λιέλ, σαφώς ανήκων στο φιλοτουρκικό λόμπι του Ισραήλ (υπάρχει ακόμη, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει σιωπήσει χαρακτηριστικά, λόγω των καταστροφικών σχέσεων Ισραήλ - Τουρκίας μετά την τραγωδία του ΜΑΒΙ ΜΑΡΜΑΡΑ), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «η Τουρκία είναι σήμερα πιο σταθερή χώρα από την Αίγυπτο και επομένως το Ισραήλ θα πρέπει να προσπαθήσει να ενισχύσει τις σχέσεις μαζί της.
Σύμφωνα με τον Λιέλ, η Τουρκία έχει περάσει το επαναστατικό στάδιο και η ηγεσία του Ερντογάν διαφαίνεται σταθερή για τα επόμενα χρόνια, ενώ οι διακυμάνσεις στην Αίγυπτο δεν έχουν τελειώσει και το καθεστώς εκεί δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί». Φαίνεται ότι ο κ. Πρέσβης ή είναι κακός αναλυτής η κακός διπλωμάτης, το πιο πιθανό και τα δύο.
Ο Ισραηλινός αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι, προς το παρόν, η άποψη του Δρ. Λέρμαν φαίνεται να υπερισχύει της άποψης του Λιέλ και επαναλαμβάνει ότι το Ισραήλ είναι εταίρος σε άξονα έναντι της Τουρκίας, ο οποίος περιλαμβάνει την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τη Ρωσία. Συνεχίζοντας, ο δημοσιογράφος της Globes γράφει:
«Τους τελευταίους μήνες, ο Π/Θ Νετανιάχου πραγματοποίησε τρεις συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη, περισσότερες από όσες πραγματοποίησε με οποιονδήποτε άλλο αρχηγό κράτους κατά το τελευταίο διάστημα.
Οι δύο τους είχαν εκτενείς συνομιλίες σε θέματα ενέργειας και άμυνας και ο πρόεδρος της Κύπρου ενημέρωσε τον Π/Θ Νετανιάχου για τις εξελίξεις όσον αφορά το κυπριακό ζήτημα. Εκτός από την Ελλάδα, κύρια σύμμαχος της Κύπρου είναι η Ρωσία.
Στο δημοσίευμα γίνεται ιδιαίτερα μνεία των στενών στρατιωτικών σχέσεων Ελλάδος και Ισραήλ, όπου χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Ισραηλινή πολεμική αεροπορία αντικατέστησε τον τουρκικό εναέριο χώρο με τον ελληνικό για την πραγματοποίηση ασκήσεων και επισημαίνεται ότι η σύσφιξη των σχέσεων του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο, δύο από τις πλέον φιλο-ρωσικές χώρες της ΕΕ, μειώνει την πιθανότητα πώλησης ΦΑ της Noble Energy και της Delek Group στην Τουρκία για τους εξής τρεις λόγους:
α. Η εξαγωγή ΦΑ εξαρτάται από την Κύπρο, με την οποία η Ρωσία έχει πολύ φιλικές σχέσεις.
β. Η Ρωσία έχει παρουσία στην περιοχή.
γ. Το Ισραήλ ανήκει στον αντι-τουρκικό άξονα.
Για το εν λόγω ζήτημα είναι σημαντικές οι δηλώσεις του George Papadopoulos, (Ελληνοαμερικανός), ο οποίος είναι σύμβουλος σε θέματα ΦΑ και Γεωπολιτικής και στενός συνεργάτης του Ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ, όπου αναφέρει ότι η Τουρκία έχει οδηγήσει τον εαυτό της σε περιφερειακή απομόνωση λόγω της πολιτικής της κατά τα τελευταία έτη και εξηγεί ότι η υποστήριξή της προς τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο και η ένταση με το Ισραήλ είχαν ως αποτέλεσμα το Ισραήλ να πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις με την Ελλάδα αντί της Τουρκίας.
Ωστόσο, ο Παπαδόπουλος ισχυρίζεται ότι «όταν πρόκειται για θέματα ασφάλειας [της Κύπρου], προηγούνται η Ελλάδα και η Ρωσία και ακολουθεί το Ισραήλ». Ο Παπαδόπουλος αναφέρεται και αυτός στην ύπαρξη ενός νέου άξονα στη Μέση Ανατολή που περιλαμβάνει Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο, Ιορδανία, Ελλάδα και Ρωσία, αλλά θεωρείται προβληματικός όσον αφορά το Ισραήλ:
«Είτε αρέσει αυτό στο Ισραήλ είτε όχι, για την ασφάλειά του θα πρέπει να ασχοληθεί με τη Ρωσία, διότι τα δεδομένα άλλαξαν γρήγορα και η Ρωσία ασκεί μεγάλη και άμεση επιρροή, με αποτέλεσμα να μην έχει μείνει για το Ισραήλ άλλη επιλογή από το να συνεργαστεί μαζί της όσον αφορά τη Συρία και ενδεχομένως [να πρέπει να συνεργαστεί] και με την Αίγυπτο».
Όσον αφορά τη διπλωματία του ΦΑ, που το Ισραήλ προσπαθεί να προωθήσει τα τελευταία χρόνια, ο Papadopoulos αναφέρει: «Υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση [για ΦΑ] στην Αίγυπτο, άρα για ποιο λόγο να διακινδυνεύσει την τοποθέτηση αγωγού προς μια πολύ προβληματική χώρα [Τουρκία], που όχι μόνο είναι κατακτητής στην Κύπρο, αλλά δεν έχει ούτε Πρέσβη στο Ισραήλ, ούτε πολιτικές σχέσεις εκτός από τις ελάχιστες [αναγκαίες];
Εφόσον υπάρχει νέα ανερχόμενη συνεργασία μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ιορδανίας, γιατί να είναι υποχρεωτική η εγκατάσταση αγωγού προς την Τουρκία;»
Θα συμφωνήσουμε σαφώς με τις διαπιστώσεις και απόψεις του τεχνοκράτη και ειδικού σε ενεργειακά θέματα ομογενή Παπαδόπουλου, σημαντικού στελέχους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ, καθόσον είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος και της Κύπρου οι πολιτικο - οικονομικές εξελίξεις στο γεωπολιτικό σύμπλοκο της Μέσης Ανατολής.
Βλέπουμε ότι στον γνωστό μέχρι τώρα άξονα Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου προστίθεται στρατηγικός εταίρος και η Ιορδανία, κράτος με ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ, άρα και με την έγκρισή των.
Έτσι θα πρέπει επιτέλους χωρίς παρωπίδες και συναισθηματισμούς, χωρίς ιδεοληψίες και προκαταλήψεις, χωρίς φόβο και αφήνοντας πίσω την εθνοκτόνο πολιτική του κατευνασμού, αλλά με σύνεση και λογική και με γνώμονα πάντα το εθνικό συμφέρον να «εκμεταλλευτούμε» τις γεωπολιτικές εξελίξεις και μεταβολές στο γεωπολιτικό σύμπλοκο που ευρισκόμεθα και να δημιουργήσουμε τις βάσεις για την ασφάλεια και την οικονομική ανάταξη της πατρίδος μας.
Τώρα είναι η ευκαιρία και δεν θα πρέπει να την χάσουμε.
Ιωάννης Αθαν. Μπαλτζώη, Αντγος (ε.α.),
Πρώην Ακόλουθος Άμυνας Τελ Αβίβ, Απόφοιτος Tactical Intelligence School (U.S.Army).
[Πηγή]
