Υπάρχει Gay σχεδιασμός στην εκπαίδευση της Νέας Τάξης
χρόνου να επιδιώξουν να δημιουργήσουν τις συνθήκες που τους ευνοούσαν.
Το τερπνόν μετά του ωφελίμου βεβαίως. Έπρεπε να δημιουργήσουν στην νεολαία συνθήκες, οι οποίες τους ευνοούσαν στο ψάρεμα, αλλά έπρεπε αυτό να το συνδυάσουν και με τις ανάγκες των αφεντικών τους. Έπρεπε, δηλαδή, το δικό τους όφελος να το κάνουν ταυτόχρονα κερδοφόρο για τα αφεντικά τους.
Στην Νέα Τάξη υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα να εξυπηρετηθούν και αυτά έπρεπε να ικανοποιηθούν με τον σχεδιασμό. Θα ξεκινήσουμε από το βασικό. Από το γεγονός ότι οι ομοφυλόφιλοι ήθελαν σε πρώτη φάση να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Διεκδικώντας την πελατεία τους από τα βλαστάρια της κοινωνίας, ευνόητα είναι μερικά πράγματα.
Ποιοι είναι οι βασικοί εχθροί των ομοφυλόφιλων στην πορεία τους προς την ευτυχία; Εχθροί τους ήταν αυτοί, οι οποίοι θα αντιστέκονταν στις άρρωστες ορέξεις τους, ήταν οι γονείς των παιδιών, που έβαζαν στο μάτι. Ο κοινωνικός τους περίγυρος, που γνωρίζει αυτά τα παιδιά και άρα τα κρίνει. Άρα;
Άρα, βασικός και κύριος στόχος τους έγινε να απομακρύνουν τα παιδιά από τους γονείς. Να τα απομακρύνουν από το ασφαλές κοινωνικό τους περιβάλλον. Να τα οδηγήσουν σε συνθήκες τέτοιες, που θα τα κάνουν εύκολη λεία τους Συνθήκες, που θα μοιάζουν για παράδειγμα σαν τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες. Αυτός έγινε ο στόχος τους.
Να απομακρύνουν τον νεαρόκοσμο μακριά από τις εστίες του. Να τον βάλουν σε δύσκολες συνθήκες. Σε συνθήκες τέτοιες, που θα πρέπει να δώσει μάχη για την επιβίωσή του υπό αντίξοες συνθήκες. Με έναν σάκο στο χέρι, χωρίς πολλά χρήματα και σε ένα περιβάλλον αν όχι εχθρικό τουλάχιστον όχι φιλόξενο. Ποια όμως φλέγουσα ανάγκη θα ανάγκαζε ένα νεαρό άτομο να φύγει τόσο νωρίς και εσπευσμένα από το σπίτι του;
Για ποια ανάγκη θα αναγκάζονταν οι συνήθως υπερπροστατευτικοί γονείς να συνυπέγραφαν σε μια τέτοια απομάκρυνση; Μόνον για το καλό του, για ένα καλύτερο μέλλον, για την εκπαίδευσή του. Εδώ βρίσκεται το όλο μυστικό του σχεδιασμού τους. Γνωρίζοντας τις ανάγκες των οικογενειών, “έπαιξαν” εκεί όπου μπορούσαν να τις παρασύρουν στο σφάλμα. Τότε αποφάσισαν να αλλάξουν όλη τη φιλοσοφία περί ανώτατης εκπαίδευσης.
Λέμε ανώτατης, γιατί μόνον αυτήν δικαιολογεί μετακίνηση του εκπαιδευόμενου. Μέχρι την “ανατολή” της Νέας Τάξης η ανώτατη εκπαίδευση αφορούσε τους απειροελάχιστους …Τους δυνατούς …Τους προσηλωμένους …Τους “μουτζαχεντίν” της γνώσης …Αυτούς, οι οποίοι από τη φύση τους ήταν παγερά αδιάφοροι για τους “πειρασμούς” της καθημερινότητας.
Αδιάφοροι για τις πολυτέλειες, που θα μπορούσαν να απολαύσουν στα χρόνια της εκπαίδευσης, αλλά και για τους ιδιόρρυθμους “χορηγούς” που θα μπορούσαν να τις προσφέρουν. Ξαφνικά η ανώτατη εκπαίδευση έπαψε να είναι προνόμιο για τους λίγους κι εκλεκτούς και έγινε δικαίωμα για όλους. Ξαφνικά ορδές μεταναστών της εκπαίδευσης πλημμύρισαν όλες τις χώρες.
Όλοι κάτι σπούδαζαν, άσχετα αν αυτό φαινόταν από την αρχή πως ήταν το τίποτε και ότι επαγγελματικά δεν θα τους οδηγούσε πουθενά. Έναν σάκο στον ώμο, μια κιθάρα παραμάσχαλα και έτρεχαν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τους γονείς, για να μυηθούν στην επιστήμη. Στην επιστήμη, η οποία τους περισσότερους από αυτούς δεν τους ενδιέφερε, όταν ήταν στη μέση εκπαίδευση.
Στην επιστήμη, την οποία ανακάλυψαν, όταν έψαχναν τρόπους να δραπετεύσουν από τα σπίτια τους με την ευγενική χορηγία των γονιών. Όχι απλά μετανάστες της εκπαίδευσης, αλλά λαθρομετανάστες θα τους λέγαμε. Απατεώνες, οι οποίοι τάιζαν με ψέματα τους γονείς τους για την χωρίς αύριο και χωρίς προοπτικές επιλογή τους. Αυτό ήταν επίτευγμα των ομοφυλόφιλων. Αυτοί προώθησαν την παγκόσμια αλλαγή στην ανώτατη εκπαίδευση.
Βιάζονταν να διώξουν τα παιδιά των ανθρώπων από τα σπίτια τους για τους ίδιους λόγους που βιάζονται να αδειάσουν τις φωλιές από άπτερους νεοσσούς οι κυνηγοί των πουλιών. Όσο πιο γρήγορα και απροετοίμαστα έφευγαν τα παιδιά από τα σπίτια τους, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα είχαν να πέσουν στα χέρια τους. Τόσο πιο πιθανό ήταν να τα πετύχουν επάνω στη μεγάλη ανάγκη και την απελπισία τους.
Γέμισαν τα πανεπιστημιακά Campus με αγράμματους, ανεκπαίδευτους κι άσχετους φοιτητές, που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να περάσουν καλά τα λίγα χρόνια της πανεπιστημιακής τους εκπαίδευσης και τίποτε άλλο. Οι ομοφυλόφιλοι έτριβαν τα χέρια τους. Οι λαθρομετανάστες της επιστήμης έφταναν κατά χιλιάδες στα πανεπιστημιακά Campus, όπου αυτοί είχαν στήσει τα δίκτυα τους. Δεν ήταν μετανάστες της επιστήμης, γιατί οι περισσότεροι από αυτούς δεν δικαιούνταν να σπουδάσουν με βάση τις ικανότητές τους.
Λαθρομετανάστες με όλη τη σημασία της λέξης. Από αυτούς τους φουκαράδες θα εξασφάλιζαν τους part time κτηνοβάτες. Από αυτούς τους επιστήμονες θα εξασφάλιζαν τις υπηρεσίες των ψαγμένων Bi. Μέχρι να αηδιάσουν και να τους εγκαταλείψουν οι προηγούμενοι, ψήνονταν οι επόμενοι. Το μοναστήρι να ‘ναι καλά. Η κοινωνία θα παρήγαγε με τον τόνο τα πιθανά θύματά τους. Ο σχεδιασμός τους ήταν τέλειος.
Τα χρήματά τους, οι θέσεις τους και τα μέσα τους είχαν μεγιστοποιήσει την αξία τους. Τα θύματά τους ήταν κινητικά και τα δίχτυα τους στημένα άψογα. Όμως, το ίδιο ικανοποιημένοι με αυτούς ήταν και οι τραπεζίτες. Κι αυτοί έτριβαν από χαρά τα χέρια τους. Χρήματα “μύριζε” αυτό το κύμα μετανάστευσης. Μετακινούνταν άνθρωποι, οι οποίοι έβλεπαν τις σπουδές σαν μακροχρόνιες επιδοτούμενες διακοπές …Άνθρωποι, οι οποίοι έπρεπε να επιβιώσουν, χωρίς να εργάζονται και κάποιοι ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν γι’ αυτό.
Όλοι οι νέοι ήθελαν να σπουδάσουν στο νέο Eldorado της εκπαίδευσης, αλλά όλοι οι γονείς δεν είχαν την ίδια οικονομική άνεση. Άρα; Άρα, όσοι δεν είχαν πορτοφόλια ν’ ανοίξουν, θα πήγαιναν στις τράπεζες. Αυτή η τεράστια έκρηξη στην εκπαίδευση οδήγησε σε μια επίσης τεράστια έκρηξη νέου τύπου δανείων. Δανείων, τα οποία μέχρι τότε δεν υπήρχαν. Δάνεια σπουδών. Δάνεια, τα οποία θα αποδειχθεί σύντομα ότι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη φούσκα μετά από αυτήν των ακινήτων.
Θεωρούμε βέβαιο πως τέτοια δάνεια —μόνον για τις ΗΠΑ— είναι πάνω από 100 τρις δολάρια. Δισεκατομμύρια δολάρια χρωστάνε άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν ούτε την μαθηματική πιθανότητα να εργαστούν στον τομέα όπου σπούδασαν και άρα να τα ξεπληρώσουν. Το σημερινό αδιέξοδο των εκατομμυρίων άνεργων επιστημόνων ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι θα έρθει. Παρ’ όλα αυτά όμως το σύστημα έδωσε την άδεια να αλλάξει ο παγκόσμιος εκπαιδευτικός σχεδιασμός και βέβαια οι τοκογλύφοι τον χρηματοδότησαν. Γιατί;
Γιατί ήταν πολλά τα συμφέροντα γύρω από αυτήν την επιλογή. Δεν ήταν μόνον οι ομοφυλόφιλοι και οι τραπεζίτες εκείνοι οι οποίοι επωφελούνταν. Ήταν και οι ιμπεριαλιστές. Ειδικά αυτοί. Αποδεδειγμένα αυτοί, εφόσον, πολύ πριν πραγματοποιηθεί αυτή η αλλαγή παγκοσμίως, οι ιμπεριαλιστές την είχαν εφαρμόσει ως πρακτική. Ο σχεδιασμός αυτός δεν ήταν μια καινούρια εφαρμογή. Ο σχεδιασμός αυτός είχε ξεκινήσει μερικές δεκαετίες —σε πολύ μικρότερη βεβαίως κλίμακα— πριν από τις ΗΠΑ.
Τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και των εταιρειών των ΗΠΑ ήταν αυτά, τα οποία επέβαλαν την εφαρμογή του σχεδιασμού. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε και χρηματοδοτούσαν με τον τόνο τις υποτροφίες. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν χρηματοδότησαν τόσο αδρά οι ισχυροί τις “σπουδές” των αδυνάμων. Αυτό δεν έγινε για ανθρωπιστικούς λόγους. Αυτό έγινε, γιατί το σύστημα είχε συγκεκριμένες ανάγκες.
Οι ΗΠΑ, από τη στιγμή που επιβλήθηκαν παγκοσμίως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, ήθελαν να δημιουργήσουν τις συνθήκες που τις συνέφεραν. Τις συνθήκες μιας πρωτοφανούς για εκείνη την εποχή μίνι διεθνοποίησης. Έπρεπε οι ΗΠΑ να δημιουργήσουν και στη συνέχεια να σκορπίσουν σε όλον τον κόσμο τους γενίτσαρούς τους. Έπρεπε να επιβάλουν σε ολόκληρο τον κόσμο τα δικά τους προϊόντα, τις δικές τους ιδέες και βέβαια τις δικές τους συμπεριφορές.
Για να αλλάξει η παγκόσμια κοινωνία συμπεριφορές, έπρεπε να γίνουν αλλαγές σε εκείνα τα κομβικά της σημεία, τα οποία διαμορφώνουν τις συμπεριφορές αυτές. Αυτόν τον πετυχημένο σχεδιασμό των μεταπολεμικών ΗΠΑ μιμήθηκε η Νέα Τάξη. Έκανε τα ίδια πράγματα, αλλά σε πολύ μεγαλύτερες κλίμακες. Σε κλίμακες τέτοιες, οι οποίες δεν αφορούσαν μόνον τις οικονομικές ελίτ των χωρών, αλλά έφταναν μέχρι τις βάσεις των κοινωνιών τους.
Η Νέα Τάξη έπρεπε να αλλάξει τη συμπεριφορά των λαών και έπρεπε να το κάνει σε μεγάλες κλίμακες. Για να γίνουν όλα αυτά, απαιτείται ένα τεράστιο ανθρώπινο δυναμικό. Απαιτείται να ελέγχεις τη στελέχωση των εξουσιών των κοινωνιών, προκειμένου να σου ανοίξουν τις Κερκόπορτες των κρατών τους. Απαιτείται επίσης να μπορείς να δημιουργείς τους δικούς σου leaders στην κοινωνική λειτουργία.
Από τη στιγμή που επιδιώκεις αλλαγή συμπεριφοράς της κοινωνίας, πρέπει να αλλάξεις τη συμπεριφορά μεγάλης μερίδας της νεολαίας και κυρίως της κορυφής της νεολαίας. Εκείνης της μερίδας της νεολαίας, η οποία πρωτοπορεί. Εκείνης της μερίδας της νεολαίας, η οποία με τις επιλογές της οδηγεί τους ομοίους της στονμιμητισμό και με τον τρόπο αυτόν επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνική συμπεριφορά. Άρα, έπρεπε να επέμβουν στην ανώτατη εκπαίδευση. Στην κορωνίδα των μηχανισμών τής παραγωγής κοινωνικών συμπεριφορών.
Η εκπαίδευση έπρεπε να εξυπηρετεί τον σχεδιασμό κι όχι να τον απειλεί. Οι συμβατικές επιστήμες, τις οποίες μέχρι τότε πραγματεύονταν τα εθνικά πανεπιστήμια, ήταν μεν απαραίτητες, αλλά όχι βολικές. Ήταν απαραίτητες για τη συνολική λειτουργία του συστήματος, αλλά όχι βολικές για τους νεοταξίτες κυρίαρχους του Κόσμου. Ήταν επιστήμες δύσκολες, απαιτούσαν προσόντα από αυτούς που θα τις ακολουθούσαν και βεβαίως κόπο για την ολοκλήρωσή τους.
Αυτές οι απαιτήσεις από μόνες τους λειτουργούσαν απαγορευτικά για τους πολλούς. Από τη φύση τους απέκλειαν μεγάλες μερίδες των αποφοίτων της μέσης εκπαίδευσης. Ακόμα κι αν άνοιγαν εύκολα οι πόρτες των Πανεπιστημίων για όλους, ελάχιστοι θα ήταν εκείνοι, οι οποίοι θα τις ολοκλήρωναν, εκείνοι θα ήταν οι ίδιοι, που θα τις ολοκλήρωναν ακόμα κι αν οι πόρτες ήταν κλειστές και απαιτούσαν δύσκολες εξετάσεις για ν’ ανοίξουν. Επιπλέον υπήρχαν κι άλλες δυσκολίες.
Οι άνθρωποι, οι οποίοι τις ακολουθούσαν, ήταν από τη φύση τους συντηρητικοί. Δεν θα μπορούσαν να ήταν κάτι διαφορετικό. Ήταν φιλόπονοι, έξυπνοι και ως εκ τούτου —ακόμα και εκ του πονηρού να το σκέφτονταν— ήταν οπαδοί της σταθερότητας και της αξιοκρατίας. Ήταν οπαδοί των σκληρών εξετάσεων, των συνεχών αξιολογήσεων και των οποιωνδήποτε τεστ τους εξασφάλιζαν την επιβεβαίωση και κατοχύρωση της υπεροχής τους έναντι των αδυνάμων ανταγωνιστών τους.
Άνθρωποι, οι οποίοι ματώνουν γι’ αυτό που κάνουν, δεν έχουν λόγο να σέρνονται σε γραφεία ή σε κρεβατοκάμαρες για το μέσον. Το μέσον γι’ αυτούς είναι ο ίδιος τους ο εαυτός. Τέλος, όλες αυτές οι σχολές απαιτούσαν ένα μίνιμουμ υποδομών. Απαιτούσαν εργαστήρια, εγκαταστάσεις, αναλώσιμα υλικά κλπ. Δεν μπορείς να φτιάξεις γιατρούς, χημικούς, γεωλόγους ή μηχανικούς σε υπόστεγα. Δεν μπορείς να τους μαζέψεις σε μια fast truck εκπαίδευση και να τους ονομάσεις γιατρούς ή μηχανικούς.
Υπάρχει ευθύνη, κοινωνική, ποινική ή και εθνική ακόμα. Θα πεθάνει κόσμος εξαιτίας τους. Θα σκοτωθούν άνθρωποι εξαιτίας τους. Ποιος θα πάρει την ευθύνη να μοιράζει μαζικά πτυχία; Όλα αυτά ήταν αρνητικά γι’ αυτούς. Έπρεπε να βρουν λύσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο παραποίησαν μέχρι και την ίδια την έννοια της επιστήμης. Στην πραγματικότητα έστησαν έναν κλάδο ελαφριάς επιστήμης. Επιστήμης χωρίς ευθύνη.
Επιστήμης, που, ό,τι και να ισχυρίζεται, είναι μέσα, γιατί δεν μπορεί να κρίνει κανένας αντικειμενικά το λάθος της. Επιστήμης, που τα λάθη της δεν έχουν συνέπειες για κανέναν. “Μπορεί να βρέξει, αλλά μπορεί και να μην βρέξει” “Κάποιοι οικονομολόγοι λένε ότι θα έχουμε ανάπτυξη και κάποιοι άλλοι ότι θα έχουμε ύφεση”. Κάποιοι μιλούσαν για Τιτανικούς, που πάνε για βύθιση και οι επόμενοι για κάβους, οι οποίοι θα προσπεραστούν και θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη. Ό,τι θέλει λέει ο καθένας.
Ο Στουρνάρας δεν έκανε ποτέ στη ζωή του επιτυχημένη πρόβλεψη και ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών σαν ένας απόλυτα πετυχημένος οικονομολόγος. Σε όλες τις συμβατικές επιστήμες οι λάθος εκτιμήσεις καταστρέφουν αυτούς που τις κάνουν, ενώ στις ελαφρές επιστήμες απλά δεν αγγίζουν κανέναν. Μπορεί όλοι να διαφωνούν με όλους και το τελικό αποτέλεσμα —όποιον και να δικαιώνει— να μην θίγει την επιστημοσύνη κανενός. Ό,τι και να γίνει, αυτοί θα είναι επιστήμονες και η επιστήμη τους απόλυτα αξιόπιστη και μονίμως δικαιωμένη.
Σε όλα μέσα.Οι επιστήμονες, οι οποίοι θα έχουν αποτύχει στις προβλέψεις τους θα κάνουν τα κορόιδα, αλλά η επιστήμη θα φωνάζει από ενθουσιασμό, γιατί, έχοντας διατυπώσει όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές, αναγκαστικά θα έχει προβλέψει ό,τι και να γίνει. Μιλάμε για παπαριές πρωτοφανείς στα παγκόσμια χρονικά Νομπελίστες οικονομολόγοι περιφέρονται σαν γκουρού της οικονομίας, ενώ είναι απόλυτα βλάκες.
Γκουρού, οι οποίοι ποτέ δεν πρόβλεψαν τίποτε και δεν έχουν να πουν τίποτε παραπάνω από έναν εξυπνάκια καφενείου, εμφανίζονται σαν παντογνώστες. Οι καλύτεροι από αυτούς ιατροδικαστές καταστάσεων. Οι καλύτεροι στο να μας εξηγήσουν τον λόγο που αποτύχαμε, τον λόγο που χρεοκοπήσαμε, τον λόγο που δεν προοδεύσαμε. Ποτέ όμως δεν μπορούν να μας δώσουν γνώση για το πώς μπορούμε να τα αποφύγουμε όλα αυτά. Μιλάμε για τσαρλατάνους τύπου Ρουμπινί.
Η χαρά του βλάκα. Ακόμα και ο Γιωργάκης μπορεί να πάρει την ευθύνη και να διδάξει σε τέτοια επιστημονικά ιδρύματα. Να πάρει την ευθύνη να κάνει προβλέψεις, να δημιουργήσει ομοίους του. Γνωστικά αντικείμενα, τα οποία θα μπορούσαν να απορροφηθούν ως μερικά μαθήματα επιλογής σε βαριές σπουδές, απομονώθηκαν και ονομάστηκαν επιστήμες. Μαθήματα ξεπέτες, τα οποία επί αιώνες ήταν για να ξεκουράζονται οι φοιτητές από τα βαριά προγράμματα σπουδών, έγιναν σημαίες της νέας επιστημοσύνης.
Επιστήμες ανεύθυνες τόσο γι’ αυτούς που μοίραζαν πτυχία όσο και γι’ αυτούς που τα έπαιρναν. Ιστορία των τεχνών, Πολιτικές επιστήμες, Ψυχολογία, Κοινωνιολογία, Περιβαλλοντολογία, Κυβερνητική, Μάνατζμεντ, Διεθνείς Σχέσεις, Μάρκετινγκ, κλπ.. Αυτές οι επιστήμες ήταν οι ιδανικές για όλους τους μεγαλοπαράγοντες της Νέας Τάξης. Γιατί; Για πολλούς λόγους. Μπορούσες, όποιον βλάκα σε βόλευε, να τον εμφανίσεις σαν Καθηγητή και να του δώσεις το επιστημονικό κύρος, το οποίο σου επιτρέπει να τον χρησιμοποιείς ως μέσο προπαγάνδας.
Μπορούσες να μαζέψεις όσους αστοιχείωτους ήθελες κάτω από ένα υπόστεγο και να τους βαπτίζεις φοιτητές μελλοντικούς επιστήμονες. Μπορούσες να τους μαζεύεις κατά εκατοντάδες και να τους ονομάζεις κοινωνιολόγους, μάνατζερ και δημοσιοσχεσίτες. Ό,τι ήθελες έκανες. Πάγκους να έβρισκες να κάθονται και τίποτε άλλο. Ούτε καν βιβλία χρειάζονταν. Μερικές φωτοτυπίες και ό,τι κατέβαζαν από το ίντερνετ. Μιλάμε για τον ποταμό Ιορδάνη της επιστήμης.
Μαζικές βαπτίσεις νεοφώτιστων, οι οποίοι είχαν ανάγκη τους κυρίους τους. Αυτό βόλευε τους ιμπεριαλιστές και ήταν μια δοκιμασμένη πρακτική, η οποία ξεκίνησε από τις μεταπολεμικές ΗΠΑ, για να εδραιώσουν την παρουσία τους σε ολόκληρο τον Πλανήτη. Βόλευε αυτή η πρακτική τους Αμερικανούς, εφόσον μπορούσαν να παίρνουν τα κουτορνίθια από ολόκληρο τον Πλανήτη και αφού τους βαπτίσουν επιστήμονες να τους στέλνουν πίσω στις πατρίδες τους να παριστάνουν τις άρχουσες τάξεις αυτών και να τις υποτάσσουν στις ΗΠΑ.
Οι ιμπεριαλιστές δεν χρειαζόταν ν’ ανησυχούν αν το παιδί του Ανδρέα ή του Μητσοτάκη βγει έξυπνο ή χαζό, για να πάρει το πόστο του πατέρα του. Δεν χρειαζόταν να ρισκάρουν με έξυπνους με δυνατότητες σπουδών, ώστε ανάμεσά τους ν’ αναζητήσουν τους μελλοντικούς τους συνεργάτες. Το αμερικανικό όνειρο πέρασε και στην εκπαίδευση και έγινε όνειρο των ηλιθίων. Στον αμερικανικό νεοταξίτικο κόσμο όλοι μπορούσαν να γίνουν επιστήμονες. Απολύτως ΟΛΟΙ. Από τον Μπους τζούνιορ μέχρι τον Γιωργάκη.
Από τον Κυριάκο μέχρι τον αφελή Αντωνάκη, ο οποίος, επειδή βρήκε ανοικτές πανεπιστημιακές πόρτες, νόμισε ότι θα γίνει άκοπα γιατρός, αλλά μετά προσγειώθηκε στο πτυχίου επιστήμονα οικονομολόγου. Την επιστήμη-δίκτυ ασφαλείας για τα κουτορνίθια, τα οποία ξοδεύουν χρήματα στα Κολέγια των ΗΠΑ και δεν πρέπει να γυρίσουν σπίτια τους με άδεια χέρια. Ανάλογα κέρδη είχαν και οι τραπεζίτες και οι έμποροι από αυτήν την κατάσταση Όλοι αυτοί οι κατά συνθήκη φοιτητές δεν ήταν μόνον λάτρεις της επιστήμης, αλλά και πελάτες και καταναλωτές για κάποιους άλλους επαγγελματίες. Ξόδευαν χρήματα και άρα τους βόλευαν.
Έπαιρναν τεράστια φοιτητικά δάνεια, για να κωλοβαράνε σε διάσημες σχολές. Ταυτόχρονα, επιστρέφοντας στις πατρίδες τους, γίνονταν πρεσβευτές του νεοταξίτικου τρόπου ζωής. Δάνεια χωρίς δεύτερη σκέψη, καλή ζωή χωρίς προσόντα, σταθερή προτίμηση στα προϊόντα των πολυεθνικών, πίστη και αφοσίωση στο αμερικανικό όνειρο και βέβαια υποταγή στην τοπική πρεσβεία κλπ.. Τα όρθια χαϊβάνια γίνονταν εύκολα και άκοπα γενίτσαροι του αμερικανισμού.
Απόλυτα εξαρτώμενοι από αυτήν, εφόσον σε αυτήν στήριζαν την πρόοδό τους. Χωρίς αυτήν ήταν τελειωμένοι. Πού θα μπορούσε να εργαστεί ο κοινωνιολόγος Γιωργάκης, αν δεν υπήρχαν οι Αμερικανοί; Πώς θα γινόταν βουλευτής ο Αντωνάκης στα 26 του χρόνια; Τι δουλειά θα έκανε ο Κυριάκος στα 28 του χρόνια; Αυτοί έγιναν στελέχη των κυβερνήσεων, που μας οδήγησαν στη σημερινή αθλιότητα.
Αυτοί έγιναν οπαδοί της ανοικτής οικονομίας, η οποία παγίδευσε τους πολίτες στα δίκτυα των τραπεζιτών και τα κράτη στα δίκτυα των τοκογλύφων. Ας ψάξει κάποιος τα ονόματα και τις σπουδές αυτών, που κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και την οδήγησαν στο ΔΝΤ. Κωστάκηδες, Γιωργάκηδες, Αντωνάκηδες, Κυριάκοι, Παπαδήμοι, Μάνοι, Ανδριανόπουλοι, Αλογοσκούφηδες. Αυτοί, οι οποίοι ακολούθησαν τους μεγάλους αρχηγούς της νεοταξικής επιστήμης.
Τον καθηγητή Ανδρέα, Σημίτη, Στουρνάρα, Αλογοσκούφη, Χριστοδουλάκη, Γιαννίτση, Παπαντωνίου, Μέργο. Δεν υπάρχει άχρηστος προδότης, που να είναι συνυπεύθυνος για το σημερινό χάλι της χώρας και να μην ανήκει σε αυτό το επιστημονικό δυναμικό. Αυτοί όμως, οι οποίοι εξαιτίας των αμερικανικών πρακτικών ονομάστηκαν επιστήμονες, είχαν και υποχρεώσεις να φέρουν εις πέρας. Δεν είναι δυνατόν ένας τενεκές σαν τον Σημίτη, ο οποίος χρωστάει την αίγλη της επιστημοσύνης του στις αμερικανικές εμπνεύσεις, να μην εξυπηρετήσει την επίσης αμερικανικής έμπνευσης Νέα Τάξη. Αυτό ακριβώς ήταν η Νέα Τάξη.
Μια επανάληψη μιας επιτυχημένης πρακτικής στη μέγιστη κλίμακα. Αυτό, το οποίο ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, ως πρακτική ελέγχου των κρατών, έπρεπε να μεταμοσχευθεί σε όλα τα κράτη, ως πρακτική ελέγχουν των κοινωνιών. Τον σχεδιασμό του εθνικού ιμπεριαλισμού των Αμερικανών τον μιμήθηκαν οι τραπεζίτες και οι έμποροι, για να εφαρμόσουν τον ταξικό ιμπεριαλισμό μέσα σε κάθε κράτος.
Όπως οι Αμερικανοί κατασκεύαζαν τους ηγέτες των κρατών, προκειμένου να μην αντιστέκονται στην αμερικανική επιρροή, έτσι οι νεοταξίτες ηγέτες έπρεπε να κατασκευάσουν τις ηγετικές μειονότητες των κοινωνιών, προκειμένου να μην αντιστέκονται στην νεοταξίτικη επιρροή. Για να γίνει όμως αυτό, θα έπρεπε να ξεδοντιαστούν οι παραγωγικές τάξεις. Οι τάξεις των κεφαλαιοκρατών, των αγροτών και των εργατών.
Έπρεπε να δημιουργηθούν ρεύματα της νεολαίας, ώστε να την αποπροσανατολίσουν και να αλλάξουν τα κοινωνικά δεδομένα χωρίς αντιδράσεις. Όταν θα έκλειναν τα ελληνικά εργοστάσια, δεν έπρεπε να υπάρχουν νέοι, οι οποίοι θα διψούσαν για μεροκάματα. Οι νέοι έπρεπε να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για την επιστήμη. Όλοι οι νέοι ακόμα και οι πιο άσχετοι. Έστειλαν στα πανεπιστήμια μαθητές με βαθμούς ΠΡΟ-ΠΟ.
Βάζουν προδιαγραφές τη βάση του 10 και απειλείται επανάσταση από τους φοιτητές και τους σπιτονοικοκύρηδές τους. Άνθρωποι αστοιχείωτοι, σε βαθμό που θα είχαν πρόβλημα να εκπαιδευτούν ακόμα και ως εργάτες σε εργοστάσια, έρχονται τώρα —μετά από μακρόχρονες επιστημονικές διακοπές— και διαμαρτύρονται ως άνεργοι επιστήμονες. Τόσο καλό δυναμικό πρόσφεραν οι νεοταξίτες στην επιστήμη, για να την αναπτύξουν.
Ακολουθώντας τον σχεδιασμό της Νέας Τάξης και του Ευρώ, γέμισαν την Ελλάδα με παράγκες, οι οποίες παρίσταναν τα Πανεπιστήμια. Για όσα Ελληνόπουλα δεν υπήρχαν χρήματα να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι της εκπαιδευτικής μετανάστευσης και να φτάσουν στις ΗΠΑ, υπήρχαν τα ΚΤΕΛ, για να φτάσουν μέχρι τα Γρεβενά ή την Καστοριά. Όπως αναφέρουν τα Νέα, από το 1993 και μετά ιδρύθηκαν στη χώρα 5 νέα πανεπιστήμια —πέρα από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο— και επιπλέον 80 νέα τμήματα σε ήδη λειτουργούντα πανεπιστήμια.
Σε μια χώρα δηλαδή των δέκα εκατομμυρίων —και με την υπογεννητικότητα να είναι το κύριο χαρακτηριστικό της— πρόσθεσαν 5 νέα πανεπιστήμια την ώρα που ήδη —λόγω Ανδρέα— διέθετε υπεράριθμα. Ήδη από το 1993 η χώρα διέθετε 334 τμήματα σε ΑΕΙ. Με τον ίδιο ρυθμό αναπτύχθηκαν στο ίδιο διάστημα και τα ΤΕΙ σε όλη τη χώρα, αφού αυξήθηκαν κατά 111 τμήματα. Από ένα άτομο να περνούσε σε όλα αυτά τα τμήματα, θα μιλούσαμε για μεγάλο πληθυσμό φοιτητών. Γιατί το έκαναν αυτό; Γιατί αυτή ήταν η εντολή της αμερικανικής πρεσβείας. Αυτή ήταν η εντολή των διευθυντηρίων της Νέας Τάξης.
Η εντολή ήταν σαφής. Να αστικοποιηθεί πέρα από κάθε λογική η νεολαία τής χώρας. Εντολή, η οποία έκρυβε έναν εθνικό κίνδυνο πρωτοφανούς μεγέθους. Κίνδυνο εξαφάνισης του ελληνισμού από την κοιτίδα του. Γιατί; Γιατί, μεταφέροντας την ελληνική νεολαία στην κατηγορία του προσεχώς εργαζομένου, δημιούργησαν ένα κενό στην οικονομία. Αυτό το κενό ήταν εκμεταλλεύσιμο από κάποιους. Σήμερα, που όλοι κατηγορούν τους μετανάστες, πρέπει να θυμηθούν πώς αυτοί έφτασαν στη χώρα μας. Δεν ήταν πάντα ανεπιθύμητοι.
Θυμάται κανείς τον Χασάν της διαφήμισης; Θυμάται κανείς τη δήλωση του Οζάλ, ο οποίος μας περιέγραψε με τον πιο απλό τρόπο το πώς μπορεί να νικηθεί η Ελλάδα, χωρίς να πέσει ούτε μία τουφεκιά; Από τη στιγμή που οι νέοι πήγαιναν μαζικά και χωρίς έλεγχο για σπουδές και δεν υπήρχε αναπλήρωση των κενών, που άφηναν οι προηγούμενοι στην παραγωγή, φυσικό ήταν να έρθουν εύκολα οι μετανάστες.
Η φύση μισεί το κενό και οι μετανάστες αυτήν τη φύση εξυπηρέτησαν. Δεν ήταν πάντα ανεπιθύμητοι οι μετανάστες, όπως είναι τώρα. Οι ίδιοι οι Έλληνες πήγαιναν στην Αλβανία να κουβαλήσουν Αλβανούς, για να τους πάρουν στη δούλεψή τους. Τους είχαν ανάγκη για τις δουλειές τους. Νέοι Έλληνες δεν υπήρχαν στην αγορά εργασίας. Τους είχε συνεπάρει η επιστήμη. Θεωρητικά μάθαιναν να διοικούν επιχειρήσεις, ενώ πρακτικά μάθαιναν counterstrike στα ίντερνετ-cafe όλης της επικράτειας.
Μέσα σε λίγα χρόνια δικαιώθηκε η στρατηγική του Οζάλ. Πόνταρε η Νέα Τάξη την νίκη της στους μετανάστες κι απ’ ό,τι φαίνεται σήμερα δείχνει πως την πέτυχε. Μια μεγάλη νίκη, την οποία πέτυχε μέσω της ανεξέλεγκτης αστικοποίησης της ελληνικής νεολαίας. Οι δωσίλογοι, που μας κυβερνούν, εύκολα υπάκουσαν στις εντολές, γιατί απλούστατα δεν βρήκαν μπροστά τους καθόλου αντιδράσεις. Έκαναν ό,τι τους υποδείκνυαν στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, γιατί κανένας δεν τους αμφισβητούσε στην Ελλάδα.
Κανένας δεν μπορούσε τότε να φανταστεί τι ακριβώς επεδίωκαν οι ισχυροί της Νέας Τάξης, οι οποίοι τότε άλλαζαν τον σχεδιασμό. Έτσι κι αλλιώς τους συνέφερε ως Μαυρογιαλούρους πολιτικάντηδες. Εξασφάλιζαν εύκολες ψήφους από ευγνωμονούντες κατά λάθος επιστήμονες και από ιδιοκτήτες επαρχιακών τρωγλών, οι οποίοι αναπάντεχα απέκτησαν ενοικιαστές. Απάλλασσαν τους γονείς από την αγχώδη μέριμνα για το μέλλον των παιδιών.
Τους απάλλασσαν από τις φασαρίες για να διαβάσουν και τα έξοδα των φροντιστηρίων, εφόσον οι πάντες κάπου θα περνούσαν. Όλα εύκολα. Χωρίς καθόλου κόπο όλοι έκαναν το καθήκον τους. Ταυτόχρονα μάς προετοίμαζαν και για την είσοδο στο Ευρώ. Είχαν ανάγκη να βελτιώσουν την εικόνα της χώρας, έστω και αν την μουντζούρωναν. Με την αλλαγή στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό έκρυβαν ανεργία και αύξαναν την κατανάλωση.
Αυτοί, οι οποίοι θα έπρεπε να ονομάζονται άνεργοι, ως δια μαγείας ονομάζονταν φοιτητές και οι γονείς άνοιγαν πορτοφόλια, τα οποία επί χρόνια είχαν κλειστά. Ανέβαινε το ΑΕΠ και ως εκ τούτου ανέβαιναν τα δανειοληπτικά όρια της χώρας. Δημιουργούσαν νέου τύπου άνεργους, οι οποίοι δεν ήθελαν να εργάζονται, αλλά να διοριστούν στο δημόσιο, για να ξεκουραστούν. Δημιούργησαν ομήρους της εξουσίας, ώστε να μην τους έχουν μπροστά τους ως εμπόδιο, όταν θα διέλυαν τη χώρα.
Γι’ αυτόν τον λόγο άλλαξαν τον σχεδιασμό της ανώτατης παιδείας. Οι Σημίτηδες, οι Παπανδρέου, οι Γιαννίτσηδες και τα άλλα τα παιδιά της “Δεξιάς, της Αριστεράς και της προόδου”. Αυτοί, οι οποίοι έκαναν σημαία τους το δικαίωμα στην ανώτατη παιδεία. Αυτό το δικαίωμα κι αν είναι κοινωνικό έγκλημα. Γιατί; Γιατί η ανώτατη παιδεία έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο στην κοινωνική λειτουργία. Απαιτείται να αφορά τους ελάχιστους τους καλύτερους, για να εξυπηρετήσει την κοινωνία.
Η ανώτατη παιδεία είναι σαν τον Πρωταθλητισμό. Δικαίωμα των πάντων στον Πρωταθλητισμό δεν υπάρχει. Δικαίωμα έχουν όλοι οι άνθρωποι μόνον στον αθλητισμό. Δικαίωμα στην παιδεία έχουν όλοι. Δικαίωμα στην Ανώτατη Εκπαίδευση δεν έχουν όλοι. Δεν είναι δυνατόν να έχουν όλοι. Είναι λάθος να έχουν όλοι. Ακόμα κι αν όλοι μας είχαμε τις δυνατότητες να γίνουμε γιατροί, θα έπρεπε και πάλι η Πολιτεία να επέμβει αποτρεπτικά, ώστε να γίνουν μόνο οι καλύτεροι. Οι ελάχιστοι.
Όσους χρειάζεται η κοινωνία για να έχει σύστημα υγείας, γιατί διαφορετικά δεν λειτουργεί η κοινωνία. Διαφορετικά είναι σαν να επιτρέπουμε στην Πολιτεία να νομοθετήσει και μέσα από μια διαδικασία να γινόμαστε όλοι Πρωταθλητές και να περιμένουμε να μας διορίσει το κράτος Λοχαγούς συνάδελφους του Πύρου Δήμα. Αυτό συνέβη στην παιδεία. Γέμισαν τον κόσμο ψευδοστίβους, για να παράγουν πρωταθλητές σε αθλήματα άνευ αξίας και σημασίας.
Γέμισαν τον τόπο ψευδοπρωταθλητές, οι οποίοι περιμένουν έξω από τα γραφεία της εξουσίας για έναν διορισμό-έπαθλο. Γι’ αυτόν τον λόγο εφεύραν τις μοριοδοτήσεις, οι οποίες δήθεν εξασφάλιζαν την αξιοκρατία στο δημόσιο. Πατέντα της Νέας Τάξης ήταν όλα αυτά, για να παρασύρει τον κόσμο στη λογική της. Τα μόρια ήταν το καρότο και από πίσω θα έβαζαν ολόκληρη την κοινωνία να τρέχει σαν γαϊδούρι. Υπήρχε εξ’ αρχής σχέδιο να δουλευτούν όλοι αυτοί.
Υπήρχε σχέδιο, για να μπουν οι γονείς στη διαδικασία να αγοράσουν μόρια, περιφέροντας τα παιδιά τους ανά την επικράτεια. Τα πάντα ήταν προσχεδιασμένα από μια εγκληματική συμμορία, η οποία εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Νέας Τάξης. Μια συμμορία, η οποία δεν έκανε swaps μόνον με τα χρήματα, αλλά και με τις ανθρώπινες ψυχές. Υποσχόταν μελλοντικές αποδόσεις, ενώ γνώριζε εξ’ αρχής ότι αυτό θα ήταν πρακτικά αδύνατον να συμβεί.
Έστησαν μια πυραμίδα, η οποία απλά δεν είχε σχέση με κεφάλαια, αλλά με ανθρώπινα κεφάλια. Οι πρώτοι θα ψευτοβολεύονταν, για να παρασύρουν τους επόμενους, οι οποίοι δεν θα είχαν ούτε τη θεωρητική πιθανότητα να βολευτούν. Αυτοί δημιούργησαν τις σημερινές στρατιές των αγράμματων μορφωμένων. Των μορφωμένων με τα άπειρα πτυχία, των οποίων τη χρησιμότητα δεν γνωρίζει κανένας. Των μορφωμένων, που, μετά από τις μακροχρόνιες και πολυδάπανες σπουδές τους, γυρνάνε στα σπίτια τους, με μόνη νέα γνώση τη δισκοβολία του σερβιτόρου.
Δυνάμει άνεργοι, άσχετοι με τα πάντα, που καταλήγουν να κάνουν ντελίβερι πίτσας. Επιστήμονες, που, επειδή έχουν επιστημονική άποψη, δεν αντιδρούν στα Μνημόνια, γιατί υποθέτουν ότι μπορεί να δημιουργήσουν συνθήκες να απορροφηθούν επιστήμονες. Αυτοί δημιούργησαν το πρόβλημα, το οποίο σήμερα προσπαθούν κάποιοι άλλοι να λύσουν με το σχέδιο-Αθηνά. Ας ψάξει να βρει κάποιος ποιες σχολές είναι αυτές, οι οποίες διαμαρτύρονται για την αλλαγή που επιχειρεί το Υπουργείο Παιδείας.
Αυτές είναι σπουδές του gay-σχεδιασμού. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το λέει η στατιστική επιστήμη. Τώρα, που η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί πλέον ταμπού και οι ομοφυλόφιλοι το δηλώνουν ανοικτά, ας ψάξει κάποιος να δει στατιστικά πού περιφέρονται όλοι αυτοί στην ανώτατη εκπαίδευση. Πού υπάρχουν δηλαδή οι περισσότεροι gay καθηγητές; Στα Πολυτεχνεία, στα Χημεία, στις Ιατρικές Σχολές όπου οι φοιτητές ματώνουν; Εκεί όπου αδιαφορούν για την καλή ζωή, ξεχνούν να φάνε, να κοιμηθούν, να πλυθούν, να ξυριστούν;
Κανέναν δεν ενδιαφέρουν όλοι αυτοί. Τους ομοφυλόφιλους τους ενδιαφέρουν αυτοί, οι οποίοι έχουν ελεύθερο χρόνο. Πολύ ελεύθερο χρόνο. Αυτοί, οι οποίοι ανακαλύπτουν τον κόσμο. Αυτοί, οι οποίοι τραβάνε έναν μπάφο και βλέπουν τον Σωκράτη σαν ερασιτέχνη φιλόσοφο. Αυτοί, οι οποίοι τραβάνε μια γραμμή κόκα και βλέπουν τον Καίσαρα σαν αφελή στρατηγό. Οι ψυχολόγοι, οι κυβερνητικοί, οι αγαπημένοι της Γιάννας Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, που χρηματοδοτεί την ανθρώπινη απογείωση.
Αυτοί, οι οποίοι μέσα στα πανεπιστήμια των συμπατριωτών και ομόθρησκων του Δαρβίνου νομίζουν ότι αποτελούν το απώτατο όριο της ανθρώπινης εξέλιξης. Τα υπέρτατα όντα, που πολλές φορές νομίζουν ότι είναι και λίγο ερμαφρόδιτα. Εκεί βρίσκονται οι προοδευτικοί gay καθηγητές. Εκεί, όπου το αντικείμενο της επιστήμης και η αφέλεια των φοιτητών τούς επιτρέπει να κάνουν παιχνίδια.
Εκεί, όπου ο μέντορας θα προσπαθήσει να οδηγήσει τον μαθητή στα απόκρυφα και στα μυστήρια. Απόκρυφα και μυστήρια, τα οποία συνήθως καταλήγουν σε κάποια κρεβατοκάμαρα. Ψυχολόγοι επιστήμονες από ανάγκη, για καλό ψάρεμα. Λάτρεις της τέχνης, οι οποίοι αναζητούν τη μορφή μέσα στα νιάτα. Αφού ψάξει κάποιος τις σχολές όπου διαπρέπουν οι ομοφυλόφιλοι καθηγητές, ας ψάξει και πού υπάρχουν και οι πιο πολλοί Bi φοιτητές. Αυτοί, οι οποίοι ανακαλύπτουν τους εαυτούς τους με τη βοήθεια των προχωρημένων καθηγητών τους.
Αυτοί, οι οποίοι κάνουν πειραματισμούς. Αυτοί, οι οποίοι τους πειραματισμούς θα τους πουλήσουν για μια καλή συστατική επιστολή και για έναν προνομιούχο διορισμό. Εκεί όπου όλα έχουν την τιμή τους, γιατί αυτοί, οι οποίοι καθορίζουν τις τιμές, είναι γενναιόδωροι. Ομοφυλόφιλοι και χουβαρντάδες. Οι επόμενοι να μαθαίνουν από την επιτυχία των προηγούμενων, για να ξέρουν τι να κάνουν. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους μερακλήδες της Παντείου. Της σχολής τού καταλληλότερου Σημίτη.
Εκεί οι συνάδερφοί του αγόραζαν με δημόσια χρήματα τους ψαγμένους. Χιλιόμετρα μοκετών, κατακόκκινες Φερράρι και πορσελάνινα γιακούζι χρέωναν στον λαό οι επιστήμονες, για να δελεάσουν τους λαθρομετανάστες τής επιστήμης. Η Πάντειος. Η γνωστή Πάντειος. Η μεγάλη των gay σχολή, η οποία πρόσφερε στην Ελλάδα προδότες, ανθέλληνες, αδερφές, παρατηρητές και χιλιάδες ανέργους, οι οποίοι είχαν την αφέλεια να νομίσουν ότι εκεί σπουδάζουν άνθρωποι για να γίνουν επιστήμονες.
Λάθος. Η Πάντειος είναι αυτό, που λέει το καταστατικό της. Διδάσκει νομική, αλλά δεν φτιάχνει νομικούς. Διδάσκει επιστήμη, αλλά δεν φτιάχνει επιστήμονες. Εκεί δεν σπουδάζουν. Εκεί κάνουν άλλα πράγματα αυτοί, οι οποίοι θέλουν να προχωρήσουν στη ζωή τους. Εκεί ανοίγουν παρτίδες με το δημόσιο και τις επιδοτούμενες ΜΚΟ. Παντού τα ίδια έγιναν με αυτού του τύπου τις σχολές. Μιλάμε για πρωτοφανή αθλιότητα στα παγκόσμια χρονικά της ανώτατης εκπαίδευσης.
Τα αμερικανικά πανεπιστήμια αυτήν τη στιγμή είναι από τις ισχυρότερες βιομηχανίες παραγωγής πορνοταινιών και βέβαια από τις μεγαλύτερες αγορές ναρκωτικών στον κόσμο. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Γιατί; Γιατί, αν οι σοβαρές σπουδές αντιπροσωπεύουν ένα 20% των φοιτητών τους, το υπόλοιπο 80% είναι Γιωργάκηδες, Αντωνάκηδες και το κακό συναπάντημα. Άχρηστοι άνθρωποι, οι οποίοι απλά πλήρωσαν, για να παριστάνουν τους φοιτητές. Άνθρωποι, οι οποίοι περιφέρονται, παριστάνοντας τους φοιτητές και προσπαθώντας ν’ ανακαλύψουν τους εαυτούς τους.
Όλη μέρα φούντα και πειραματισμούς.
Παναγιώτης Τραϊανός
Το α Μέρος
Το β Μέρος
Το γ Μέρος
[Πηγή]
Το είδαμε εδώ