Διανύουμε την χειρότερη περίοδο της Ελληνικής Ιστορίας και ο Ελληνικός Λαός παραπαίει συλλογισμένος: "Είναι ζωή αυτή; Πώς μας κατάντησαν έτσι!" Αντί να βλέπει το φεγγάρι… βλέπει μόνο το δάχτυλο....
Αντί να ανοίξει τους ορίζοντές του σ' αναζήτηση διαφυγής… κλαίει την μοίρα του. Αντί να αναζητά την λύση για την δυστυχία του… συνεχίζει να εναποθέτει την σωτηρία του στα χέρια των δυναστών του! Ο παραλογισμός της διανοητικής λειτουργίας του σ' όλο το μεγαλείο του.
Ακροβατεί σέρνοντας το σαρκίο του στα κουρεμένα μονοπάτια της ΥΠΑΡΞΗΣ του. Ανυπαρξία επιθυμίας για ΖΩΗ, απαλλαγή από ζωτικές ανάγκες, αδιαφορία για το μέλλον του, για την πατρίδα του, για την φυλή του.
Απέραντο σκοτάδι τυλίγει το ΕΙΝΑΙ του. Τον έχει κυριεύσει ο τρόμος κάτω απ' την απειλή του ΦΟΒΟΥ! Ο φόβος είναι ένα τυραννικό συναίσθημα για τον άνθρωπο, που γεννιέται από πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο. Είναι ο έμφυτος μηχανισμός άμυνας, που αναπτύσσεται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Όταν ο άνθρωπος έχει σαφή και πλήρη ΓΝΩΣΗ των αιτιών που τον προκαλούν, είναι λογικός φόβος κι αντιμετωπίζεται σωστά με επίμονη προσπάθεια, μέχρι να εκλείψουν τα αίτια που τον προκαλούν. Όταν όμως ο φόβος προκαλείται από αιτίες μη πραγματικές, από προλήψεις ή δεισιδαιμονίες, είναι ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ.
Τότε είναι που χρειάζεται πολύ μεγάλη θέληση κι αγώνας για να αντιμετωπιστεί και να αποχωρήσει απ' το ΕΙΝΑΙ του ανθρώπου. Κι αυτή είναι η μεγάλη ΜΑΧΗ, που πρέπει να δώσει ο άνθρωπος με τον εαυτό του κι ο λαός με τον διεθνικιστικό εχθρό του, τούτη την ιστορική στιγμή της Ελλάδας, που απειλείται με ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ!
Μια γνωστή μορφή του παράλογου φόβου αποτελεί και η ΦΟΒΙΑ, που πηγάζει από την ΑΜΑΘΕΙΑ. Φοβία είναι η μεγάλη ανησυχία που προκαλείται από δυσάρεστα γεγονότα που συσσωρεύονται στο υποσυνείδητο με άρνηση. Η ανάμνηση αυτών των γεγονότων δημιουργεί ψυχολογικό πρόβλημα στον άνθρωπο και δεν μπορεί να το καταστείλει, παρόλο που γνωρίζει ότι δεν δικαιολογείται.
Φοβία δημιουργείται αν κάποιος αισθάνεται ΤΡΟΜΟ ή ΙΛΙΓΓΟ, αν υποχρεωθεί να διασχίσει μια έρημη σκοτεινή πλατεία ή αν βρίσκεται σε κλειστό χώρο (κλειστοφοβία) ή αν είναι με πολύ κόσμο (αγοραφοβία) ή όταν αρνείται να ταξιδέψει με αεροπλάνο, ή αν πρέπει να εμφανιστεί και να μιλήσει μπροστά σε κοινό σε δημόσιο χώρο.
Ο μεγάλος φόβος για κάτι ακαθόριστο αγνοεί την ΛΟΓΙΚΗ κι ο πιο δυνατός και συγχρόνως ο πιο αναπόφευκτος είναι ο επώδυνος φόβος του ΘΑΝΑΤΟΥ. Αυτόν δεν μπορεί να τον ξεπεράσει ο λάτρης των απολαύσεων της ΖΩΗΣ κι αυτό που εκφράζεται μέσα απ' τον φόβο του, είναι το ενδεχόμενο του αφανισμού της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.
Είναι γνωστό όμως πως το μόνο σίγουρο στην ζωή είναι ο θάνατος και μια απ' τις σοβαρότερες αιτίες για εκδήλωση του φόβου. Με τον φόβο εκδηλώνεται η απειλή εξαφάνισης της ύπαρξης και η αντικατάσταση του απ' το Μηδέν, που κρύβει ο θάνατος. Πόσο μάλλον όταν με απειλή ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ τρομοκρατείται ολόκληρο το ελληνικό ΕΘΝΟΣ!
O ΛΟΓΙΚΟΣ φόβος είναι στοιχείο φυσιολογικό και χρήσιμο στην ζωή του ατόμου, γιατί το προφυλάσσει από ανώφελους κινδύνους. Ο παράλογος ή ΝΕΥΡΩΤΙΚΟΣ φόβος ακινητοποιεί τις πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις του και τον καθηλώνει στην αδράνεια. Παραλύει την διάθεση για δημιουργία και γίνεται εμπόδιο για κάθε μορφή δράσης.
Ο μόνος τρόπος για να τον υπερνικήσει είναι, ο ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ και η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ. Μόνο αν αποκτήσει συναίσθηση των κινδύνων, θα αρχίσει να σκέφτεται και να λειτουργεί χωρίς να πανικοβάλλεται από τυχόν αρνητικές συνέπειες των πράξεών του. Άλλωστε και η αποτυχία ή το λάθος είναι στοιχεία της ζωής και συμβαδίζουν με την επιτυχία και το σωστό.
Επιβάλλεται ο άδικα δοκιμασμένος σήμερα ελληνικός λαός, να σταθεί πάνω απ' τον φόβο και να αντιμετωπίσει την ΚΑΤΟΧΗ της πατρίδας του με ΤΟΛΜΗ και ΘΑΡΡΟΣ όπως αρμόζει στην δοξασμένη ΙΣΤΟΡΙΑ του. Αν δεν αδιαφορήσει για τις απειλές παράδοσής του άνευ όρων στις κατοχικές δυνάμεις… όχι μόνο δεν θα επανακτήσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του, αλλά θα χάσει κι όσα μέχρι τώρα θεωρούσε δεδομένα.
Γιατί επιτρέποντας στον φόβο που δεν έχει όρια, να κατέχει τα συναισθήματά του, θα κυριαρχήσει και στο ΕΙΝΑΙ του, προκαλώντας να συμβεί, αυτό ακριβώς που φοβάται. Σίγουρα ο φόβος ενός κακού, οδηγεί σε ένα άλλο χειρότερο κι έτσι φώλιασε στην ψυχή της πλειοψηφίας των πολιτών.
Αυτών των αδιάφορων που δεν εννοούν να σπάσουν την οθόνη τους, που τους χειραγωγεί και τους κρατάει σε ΑΓΝΟΙΑ για τα πραγματικά σχέδια των ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΩΝ. Ο φόβος κατέλαβε τον ουρανό της ελληνικής επικράτειας και διέλυσε κάθε σκέψη για ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΗ.
Οι Έλληνες φοβούνται να σκεφτούν σαν γνήσιοι απόγονοι Φιλοσόφων, φοβούνται να εκδηλωθούν έστω και στους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, φοβούνται να πάρουν σωστές αποφάσεις, φοβούνται πως αν αντιδράσουν θα χάσουν κι αυτά τα λιγοστά αποφάγια, που τους πετάνε οι δυνάστες τους, φοβούνται ακόμα και να ομολογήσουν την αγάπη τους για την πατρίδα τους.
Φοβούνται μην τους κολλήσουν την ετικέτα του ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ, φοβούνται να δώσουν ΑΞΙΑ στην ψήφο τους και ξαναψηφίζουν τους εκτελεστές τους… φοβούνται τα πάντα και τους πάντες και μπήκαν στο καβούκι τους περιμένοντας το ΜΟΙΡΑΙΟ, ακόμα κι αν απειλεί την ζωή τους και την διάλυση του ΕΘΝΟΥΣ τους.
Ευτυχώς όμως που δεν είναι όλοι οι πολίτες αυτής της έρημης χώρας ευθυνόφοβοι κι αδιάφοροι και ανθέλληνες. Ευτυχώς που υπάρχουν πολλοί ακόμα σκεφτόμενοι Έλληνες με λεβεντιά στην ψυχή και στο μυαλό, πιστοί στις πατριωτικές τους υποχρεώσεις και στα Ιδανικά του Έθνους. Ευτυχώς που αυξάνεται τάχιστα ο αριθμός των αφυπνισμένων Ελλήνων, που νοιώθουν πανέτοιμοι, να υποστηρίξουν την πατρίδα τους με όλες τους τις δυνάμεις.
Ευτυχώς που μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία, παίρνοντας δύναμη απ' το ιστορικό τους παρελθόν και μεταλλάσσοντάς την σε θετική ενέργεια, την μεταδίδουν και σε όσους ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ. Ευτυχώς που αυτοί οι αγωνιστές δεν είναι ούτε ψεκασμένοι, ούτε πυροβολημένοι, ούτε λιποτάκτες, ούτε φοβικοί…
Μαίρη Καρά
[Πηγή]
Αντί να ανοίξει τους ορίζοντές του σ' αναζήτηση διαφυγής… κλαίει την μοίρα του. Αντί να αναζητά την λύση για την δυστυχία του… συνεχίζει να εναποθέτει την σωτηρία του στα χέρια των δυναστών του! Ο παραλογισμός της διανοητικής λειτουργίας του σ' όλο το μεγαλείο του.
Ακροβατεί σέρνοντας το σαρκίο του στα κουρεμένα μονοπάτια της ΥΠΑΡΞΗΣ του. Ανυπαρξία επιθυμίας για ΖΩΗ, απαλλαγή από ζωτικές ανάγκες, αδιαφορία για το μέλλον του, για την πατρίδα του, για την φυλή του.
Απέραντο σκοτάδι τυλίγει το ΕΙΝΑΙ του. Τον έχει κυριεύσει ο τρόμος κάτω απ' την απειλή του ΦΟΒΟΥ! Ο φόβος είναι ένα τυραννικό συναίσθημα για τον άνθρωπο, που γεννιέται από πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο. Είναι ο έμφυτος μηχανισμός άμυνας, που αναπτύσσεται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Όταν ο άνθρωπος έχει σαφή και πλήρη ΓΝΩΣΗ των αιτιών που τον προκαλούν, είναι λογικός φόβος κι αντιμετωπίζεται σωστά με επίμονη προσπάθεια, μέχρι να εκλείψουν τα αίτια που τον προκαλούν. Όταν όμως ο φόβος προκαλείται από αιτίες μη πραγματικές, από προλήψεις ή δεισιδαιμονίες, είναι ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ.
Τότε είναι που χρειάζεται πολύ μεγάλη θέληση κι αγώνας για να αντιμετωπιστεί και να αποχωρήσει απ' το ΕΙΝΑΙ του ανθρώπου. Κι αυτή είναι η μεγάλη ΜΑΧΗ, που πρέπει να δώσει ο άνθρωπος με τον εαυτό του κι ο λαός με τον διεθνικιστικό εχθρό του, τούτη την ιστορική στιγμή της Ελλάδας, που απειλείται με ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ!
Μια γνωστή μορφή του παράλογου φόβου αποτελεί και η ΦΟΒΙΑ, που πηγάζει από την ΑΜΑΘΕΙΑ. Φοβία είναι η μεγάλη ανησυχία που προκαλείται από δυσάρεστα γεγονότα που συσσωρεύονται στο υποσυνείδητο με άρνηση. Η ανάμνηση αυτών των γεγονότων δημιουργεί ψυχολογικό πρόβλημα στον άνθρωπο και δεν μπορεί να το καταστείλει, παρόλο που γνωρίζει ότι δεν δικαιολογείται.
Φοβία δημιουργείται αν κάποιος αισθάνεται ΤΡΟΜΟ ή ΙΛΙΓΓΟ, αν υποχρεωθεί να διασχίσει μια έρημη σκοτεινή πλατεία ή αν βρίσκεται σε κλειστό χώρο (κλειστοφοβία) ή αν είναι με πολύ κόσμο (αγοραφοβία) ή όταν αρνείται να ταξιδέψει με αεροπλάνο, ή αν πρέπει να εμφανιστεί και να μιλήσει μπροστά σε κοινό σε δημόσιο χώρο.
Ο μεγάλος φόβος για κάτι ακαθόριστο αγνοεί την ΛΟΓΙΚΗ κι ο πιο δυνατός και συγχρόνως ο πιο αναπόφευκτος είναι ο επώδυνος φόβος του ΘΑΝΑΤΟΥ. Αυτόν δεν μπορεί να τον ξεπεράσει ο λάτρης των απολαύσεων της ΖΩΗΣ κι αυτό που εκφράζεται μέσα απ' τον φόβο του, είναι το ενδεχόμενο του αφανισμού της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.
Είναι γνωστό όμως πως το μόνο σίγουρο στην ζωή είναι ο θάνατος και μια απ' τις σοβαρότερες αιτίες για εκδήλωση του φόβου. Με τον φόβο εκδηλώνεται η απειλή εξαφάνισης της ύπαρξης και η αντικατάσταση του απ' το Μηδέν, που κρύβει ο θάνατος. Πόσο μάλλον όταν με απειλή ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ τρομοκρατείται ολόκληρο το ελληνικό ΕΘΝΟΣ!
O ΛΟΓΙΚΟΣ φόβος είναι στοιχείο φυσιολογικό και χρήσιμο στην ζωή του ατόμου, γιατί το προφυλάσσει από ανώφελους κινδύνους. Ο παράλογος ή ΝΕΥΡΩΤΙΚΟΣ φόβος ακινητοποιεί τις πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις του και τον καθηλώνει στην αδράνεια. Παραλύει την διάθεση για δημιουργία και γίνεται εμπόδιο για κάθε μορφή δράσης.
Ο μόνος τρόπος για να τον υπερνικήσει είναι, ο ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ και η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ. Μόνο αν αποκτήσει συναίσθηση των κινδύνων, θα αρχίσει να σκέφτεται και να λειτουργεί χωρίς να πανικοβάλλεται από τυχόν αρνητικές συνέπειες των πράξεών του. Άλλωστε και η αποτυχία ή το λάθος είναι στοιχεία της ζωής και συμβαδίζουν με την επιτυχία και το σωστό.
Επιβάλλεται ο άδικα δοκιμασμένος σήμερα ελληνικός λαός, να σταθεί πάνω απ' τον φόβο και να αντιμετωπίσει την ΚΑΤΟΧΗ της πατρίδας του με ΤΟΛΜΗ και ΘΑΡΡΟΣ όπως αρμόζει στην δοξασμένη ΙΣΤΟΡΙΑ του. Αν δεν αδιαφορήσει για τις απειλές παράδοσής του άνευ όρων στις κατοχικές δυνάμεις… όχι μόνο δεν θα επανακτήσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του, αλλά θα χάσει κι όσα μέχρι τώρα θεωρούσε δεδομένα.
Γιατί επιτρέποντας στον φόβο που δεν έχει όρια, να κατέχει τα συναισθήματά του, θα κυριαρχήσει και στο ΕΙΝΑΙ του, προκαλώντας να συμβεί, αυτό ακριβώς που φοβάται. Σίγουρα ο φόβος ενός κακού, οδηγεί σε ένα άλλο χειρότερο κι έτσι φώλιασε στην ψυχή της πλειοψηφίας των πολιτών.
Αυτών των αδιάφορων που δεν εννοούν να σπάσουν την οθόνη τους, που τους χειραγωγεί και τους κρατάει σε ΑΓΝΟΙΑ για τα πραγματικά σχέδια των ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΩΝ. Ο φόβος κατέλαβε τον ουρανό της ελληνικής επικράτειας και διέλυσε κάθε σκέψη για ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΗ.
Οι Έλληνες φοβούνται να σκεφτούν σαν γνήσιοι απόγονοι Φιλοσόφων, φοβούνται να εκδηλωθούν έστω και στους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, φοβούνται να πάρουν σωστές αποφάσεις, φοβούνται πως αν αντιδράσουν θα χάσουν κι αυτά τα λιγοστά αποφάγια, που τους πετάνε οι δυνάστες τους, φοβούνται ακόμα και να ομολογήσουν την αγάπη τους για την πατρίδα τους.
Φοβούνται μην τους κολλήσουν την ετικέτα του ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ, φοβούνται να δώσουν ΑΞΙΑ στην ψήφο τους και ξαναψηφίζουν τους εκτελεστές τους… φοβούνται τα πάντα και τους πάντες και μπήκαν στο καβούκι τους περιμένοντας το ΜΟΙΡΑΙΟ, ακόμα κι αν απειλεί την ζωή τους και την διάλυση του ΕΘΝΟΥΣ τους.
Ευτυχώς όμως που δεν είναι όλοι οι πολίτες αυτής της έρημης χώρας ευθυνόφοβοι κι αδιάφοροι και ανθέλληνες. Ευτυχώς που υπάρχουν πολλοί ακόμα σκεφτόμενοι Έλληνες με λεβεντιά στην ψυχή και στο μυαλό, πιστοί στις πατριωτικές τους υποχρεώσεις και στα Ιδανικά του Έθνους. Ευτυχώς που αυξάνεται τάχιστα ο αριθμός των αφυπνισμένων Ελλήνων, που νοιώθουν πανέτοιμοι, να υποστηρίξουν την πατρίδα τους με όλες τους τις δυνάμεις.
Ευτυχώς που μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία, παίρνοντας δύναμη απ' το ιστορικό τους παρελθόν και μεταλλάσσοντάς την σε θετική ενέργεια, την μεταδίδουν και σε όσους ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ. Ευτυχώς που αυτοί οι αγωνιστές δεν είναι ούτε ψεκασμένοι, ούτε πυροβολημένοι, ούτε λιποτάκτες, ούτε φοβικοί…
ΕΥΤΥΧΩΣ που αναπνέουν τον αέρα της Ελευθερίας και τον διαδίδουν:
.
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!
Μαίρη Καρά
[Πηγή]