Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Πώς η Ελλάδα και η Ρωσία νίκησαν την Ευρώπη με τρόπον χαριτόβρυτον

Ο Δούρειος Ίππος του Πούτιν
«Η ΕΕ πρέπει να μας χειροκροτήση! Τι το κακόν υπάρχει στην δημιουργίαν νέων θέσεων εργασίας στην Ελλάδαν;» εδήλωσεν ο Βλαντίμηρ Πούτιν στους επικεφαλής των ξένων πρακτορείων ειδήσεων στο Διεθνές Οικονομικόν Φόρουμ της Αγίας Πετρουπόλεως....

Εκτός αυτού, υπογράμμισεν ότι δεν βλέπει πραγματικήν στήριξιν της Ελλάδος εκ μέρους των Βρυξελλών.

«Εάν η ΕΕ θέλει να πληρώση η Ελλάδα το εξωτερικόν της χρέος, τότε θα πρέπει να την ενδιαφέρη και η άνοδο της οικονομίας της Ελλάδος».

Έτσι, ακριβώς, ο Πρόεδρος της Ρωσίας εξήγησε την εξωτερικήν πολιτικήν της χώρας του στον τομέαν του πετρελαίου και φυσικού αερίου, μετά την υπογραφήν υπομνήματος στο Φόρουμ των Υπουργών Ενεργείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ελλάδος, για συνεργασίαν στην οικοδόμησιν και εκμετάλλευσιν αγωγού φυσικού αερίου στο έδαφος, ομιλίας γενομένης, μίας χώρας-μέλους της ΕΕ.

Βεβαίως, το υπόμνημα δεν υποχρεώνει ιδιαιτέ-ρως κανέναν, όμως υπεγράφη και ο «οδικός χάρτης» για την πραγματοποίησιν αυτού του προγράμματος. Και αυτό είναι πολύ σοβαρότερον.

Απλώς, ο Πρόεδρος Βλαντίμηρ Πούτιν ήτο πολύ λακωνικός. Γι’ αυτό τα λόγια του πρέπει να εξηγηθούν πιο λεπτομερώς.

Έτσι, λοιπόν, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας, ευρέθη αίφνης στο Οικονομικόν Φόρουμ, που οργανώθη σε χώραν, η οποία ευρίσκετο κάτω από εξαιρετικώς βαρείς κυρώσεις τόσον της ΕΕ, όσον και των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, ακόμα και της Νορβηγίας.

Πάντως, η παρουσία άλλων Πρωθυπουργών Ευρωπαϊκών χωρών, δεν έγινε αισθητή στην Αγίαν Πετρούπολιν.

Πάντως, ο Αρχηγός του αριστερού ελληνικού Κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε ιδιαιτέραν επιλογήν, επειδή την 22αν Ιουνίου, η Σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έπρεπε να αποφασίση αν θα έθετε την Ελλάδαν υπό χρεωκοπίαν, λόγω εξωτερικού χρέους περίπου 300 δις ευρώ και έξοδόν της από την Ευρωζώνην, κατόπιν δε, εκτός ΕΕ είτε θα έπρεπε να οδηγηθή σε

κάποιαν συμβιβαστικήν λύσιν μέχρι την 30ην Ιουνίου, όταν η Ελλάδα θα έπρεπε να καταβάλη στο ΔΝΤ το τακτόν ποσόν του 1,5 δις ευρώ, που δεν διέθετε.

Τα τελευταία πέντε χρόνια οι διεθνείς πιστωτές και κατά πρώτον λόγον από το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, επαναχρηματοδότησαν το χρέος της Ελλάδος με την επιβολήν σκληρών μέτρων στον προϋπολογισμόν της οικονομίας.

Το αποτέλεσμα δεν προκαλεί εντύπωσιν: το χρέος μεγάλωσε το δε ΑΕΠ εμειώθη κατά 25%. Ο Πρόεδρος Πούτιν όμως, προτείνει στον Αλέξην Τσίπραν μίαν χαριτόβρυτον (στην ουσίαν αντιευρωπαϊκήν) έξοδον από τον λάκκον του χρέους: την κατασκευήν στο έδαφος της Ελλάδος αγωγού φυσικού αερίου και ενός διανομέα, καυσίμου το οποίον θα παρέχεται μέσω «τουρκικού ρεύματος».

Το κόστος του προγράμματος ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσόν των 2 δις δολλαρίων ΗΠΑ, ίσως και περισσότερον. Αν και υποτίθεται ότι ο νέος αγωγός κατασκευάζεται από κοινόν οργανισμόν και οι πλευρές χρηματοδοτούν την κατασκευήν εξ ημισείας, κρυφίως, ολόκληρον την χρηματοδότησιν του έργου την αναλαμβάνουν οι Κρατικές Τράπεζες της Ρωσίας.

Τοιουτοτρόπως, συντόμως, η Ελλάδα δύναται να λάβη ρωσικές πιστώσεις στο ποσόν αντί των 2 δις, 5 δις. Εκτός αυτού, εις απάντησιν αυτού του βήματος η κυβέρνηση της Ελλάδος μπορεί να επιτρέψη στις ρωσικές κρατικές εταιρείες να έχουν πρόσβασιν στις ιδιωτικοποιήσεις των θαλασσίων και σιδηροδρομικών υποδομών της.

Βεβαίως ο προϋπολογισμός της Ελλάδος δεν μπορεί να λάβη μεγάλην χρηματικήν υποστήριξιν, επειδή ποιος θα ρισκάρει σοβαρές επενδύσεις σε μίαν χώραν, η οποία απειλείται με χρεωκοπίαν;

Αλλά, σ’ αυτό έγκειται ο Δούρειος Ίππος του Πούτιν: μία από τις κυριότερες απαιτήσεις των διεθνών πιστωτών της Ελλάδος είναι η πώλησις σε μεγάλη κλίμακα της κρατικής περιουσίας, η οποία ισούται περίπου με το 50% του ΑΕΠ.

Ο σκοπός του Προέδρου της Ρωσίας είναι ολοφάνερος: Εμείς στηρίζουμε την Ελλάδαν όχι μόνον με χρήματα, αλλά και για την πραγματοποίησιν των χρεωστικών σας απαιτήσεων, ενώ εσείς μετά από όλα αυτά πετάτε την χώραν στον λάκκον των χρεών. Λοιπόν, εναντίον ποίου πρέπει να ληφθούν οικονομικές κυρώσεις;

Βεβαίως, τίθεται το ερώτημα: πώς είναι δυνατόν να ευοδωθή στο σύνολό της αυτό το πρόγραμμα της Αγίας Πετρουπόλεως, όταν οι Βρυξέλλες υπονόμευσαν επιτυχώς το «Νότιο ρεύμα» της Gazprom, εξαρθρώνοντας τα χέρια της Βουλγαρίας; Όμως η Βουλγαρία ήδη απετάθη στους Τούρκους για την διακλάδωσιν του «Τουρκικού ρεύματος στο έδαφός της.

Κώστας Μαυρόπουλος
Δημοσιογράφος-συγγραφέας

[Πηγή]