Μαζί με τα κοτέτσια (τα… ορνιθοφυλάκια), οι λαχανόκηποι ήταν οι πιο δημοφιλείς στόχοι των μικροκλεφτών της εποχής (κλεφτοκοτάδων).
Έτσι η φράση «πιάνω κάποιον στα πράσα (πρασιά)», τουλάχιστον στην αρχική-γενική της εννοιολογία, σήμαινε «είναι κλέφτης».
Δείτε και το ειρωνικό καθαρευουσιάνικο «συνελήφθη κλέπτων… οπώρας». Αυτό προέκυψε εξ αντανακλάσεως.
Και να πως: Οι… χαβιαρόβιοι της υψηλής κοινωνίας δεν θα μπορούσαν ποτέ να εκφρασθούν….
… χυδαϊστί (λαϊκά): πιάστηκε…. πράσα κλπ. Ά πα πα! Τέτοιες… λέξεις…!
Ωστόσο η παραστατικότητα της λαϊκής έκφρασης «πιάστηκε στα πράσα» τους γοήτευε.
Έτσι επινόησαν και υιοθέτησαν την δική τους ντιντίδικη ισόρροπη έκφραση:
(Ο λάτρης της λαϊκής γλώσσας, Εθνικός μας Ποιητής, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
θα την έλεγε… βρυκολακίστικη)
«συνελήφθη κλέπτων… οπώρας» (κατά το γνωστό παράλληλο, ή μάλλον κατά το γνωστό ενδεικτικό μιας ολόκληρης Τ Α Ξ Ι Κ Η Σ νοoτροπίας: Δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι. Τί ψωμί, τί παντεσπάνι).
2) Άλλη φράση:
''ρίχ” του στ΄ αυτιά" / «Σας ρίξαμε στ” αυτιά».
Σκληρή έκφραση.
(σας ταπεινώσαμε ΕΤΣΙ, σαν…. σκυλιά).
Ομηρικής… κατασκευής και προελεύσως και αυτή η έκφραση.
Το ιστορικό ( ΙΛΙΑΔΑ Φ 490….):
Η Ήρα δέρνει γελώντας (μειδιόωσα) την θεά του… κυνηγιού(!!!) Αρτέμιδα, χτυπώντας μάλιστα με μια…. δική της σαΐτα (οϊστόν) στ” αυτιά (παρ” ούατα), ενώ την… αποκαλεί «κύον» ή «κυνάμυια» (σκύλα ή σκυλόμυγα)
(Της συμπεριφέρεται με τρόπο απαράδεκτο, όπως το ίδιο απαράδεκτα θα συμπεριφερόταν ανάλογα σε ένα σκυλί).
Η Αρτέμιδα, αυτή η αγέρωχη… σαϊτορίχτρα, βέβαια ντρέπεται ιδιαίτερα (εντροπαλιζομένην), που εξευτελίζεται μ” αυτόν τον τρόπο. (με τα ίδια της όπλα).
Υ.Γ Συνέβαιναν αυτά τότε μεταξύ θεών.
Λίγο πριν η Αθηνά τσάκισε με πέτρα το σβέρκο του ΆΡΗ και έριξε ένα… ντιρέκτ (δεξιτερή χειρί) στην ερωμένη του ΑΦΡΟΔΙΤΗ. (δες και «παιδιαρίσματα θεών» στο chrisblog.gr)
Χρυσόστομος Τσιρίδης
[Πηγή]