Κι έτσι στο διάβα του χρόνου δεν ήταν λίγοι αυτή που την εξάσκησαν, καθώς βρήκαν ακατανίκητη την έλξη για το υπερφυσικό, τις κατάρες και ό,τι συνοδεύει συνήθως τα σκοτεινά πεπραγμένα της μαγείας.
Μιλάμε για ιδιότητες και δυνάμεις πρωτόγνωρες στην ανθρωπότητα, αν και για τους παρακάτω περιλαμβάνονταν προφανώς στην καθημερινή τους ρουτίνα…
Ο μάγος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Έντουαρντ Κέλι
Το όνομα του Τζον Ντι, του διαβόητου βρετανού αποκρυφιστή του 16ου αιώνα είναι ίσως γνωστότερο, αν και ο Κέλι ήταν ο προσωπικός του μάγος και ο σουπερστάρ τελικά του διδύμου. Ο Κέλι είχε έναν καθρέφτη από οψιδιανό, στον οποίο λάμβανε υποτίθεται μηνύματα από αγγέλους και πνεύματα, τα οποία εξομολογούνταν κατόπιν στον Ντι.
Από κει αντλούσε ο μεγάλος μύστης όλες τις υπερφυσικές γνώσεις του που τον είχαν μετατρέψει σε αστέρα, από την Ενόχιαν, την προαιώνια γλώσσα του Θεού και των αγγέλων δηλαδή, μέχρι και όλα τα καλά θαμμένα μυστικά της γέννησης του κόσμου.
Ο Κέλι ήταν μια περίεργη προσωπικότητα που κανείς δεν ήξερε από πού κρατούσε. Φαίνεται ότι και το όνομά του ακόμα ήταν ψεύτικο, την ίδια ώρα που κάποιες πηγές τον ήθελαν πτυχιούχο της Οξφόρδης. Όσο για τα κομμένα αυτιά του, αυτό ήταν αποτέλεσμα της τιμωρίας του για πλαστογραφία!
Η σύζυγος του Ντι τον σιχαινόταν και μάλλον είχε καλό λόγο, καθώς οι άγγελοι ενημέρωσαν μια μέρα τον Κέλι μέσω του καθρέφτη του ότι έπρεπε να μοιράζεται με τον Ντι τα πάντα, ακόμα και τη σύντροφό του! Το σύμφωνο τιμής μεταξύ τους πρέπει όντως να ευοδώθηκε, καθώς οι σχέσεις τους διαλύθηκαν αμέσως μετά.
Όταν τράβηξαν δρόμους χωριστούς, ο μεγάλος βρετανός μάγος ανέλαβε τη δαιμονική προστασία του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β’ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, συντάσσοντας ταυτοχρόνως σωρεία αλχημιστικών πονημάτων.
Μέχρι και στη φυλακή βρέθηκε για τη μαγεία του, αν και από την ανάποδη: όταν δεν κατάφερε να κάνει τα υπεσχημένα στον αυτοκράτορα, εκείνος τον έριξε στα μπουντρούμια…
Ο μάγος που ήθελε τον βασιλιά νεκρό, Ρότζερ Μπολινμπρόουκ
Ο αβάς του 15ου αιώνα καταπιανόταν με τη μαγεία και κατηγορήθηκε κάποια στιγμή ότι συμμετείχε σε μια συνωμοσία που έψαχνε να δολοφονήσει τον βασιλιά με τη βοήθεια της μαύρης μαγείας! Ταυτοχρόνως, ήταν άσος στην αστρονομία και την αστρολογία και χρησιμοποιούσε τα ουράνια σημάδια για τις προφητείες του.
Ο βασιλιάς Ερρίκος ΣΤ’ ήταν άκληρος και άμα πέθαινε, ο προστάτης του μάγου και αρχιδούκας θα έπαιρνε τη θέση του, γι’ αυτό και τον ρωτούσε καθημερινά αν και πότε θα γινόταν μονάρχης της Αγγλίας.
Τότε ήταν που βγήκε στο φως η περίεργη υπόθεση με τη βασιλική δολοφονία και τα βασανιστήρια στον Μπολινμπρόουκ απέδωσαν καρπούς, καθώς παραδέχτηκε ότι ήταν πράγματι μέλος της φονικής πλεκτάνης που ήθελε να ξεκάνει τον ηγεμόνα με τη βοήθεια της μαύρης μαγείας και ενός κέρινου βασιλικού ομοιώματος.
Ο μάγος κατονόμασε τη δούκισσα ως συνεργό, η οποία είχε σπεύσει να το σκάσει βέβαια για να αποφύγει τις διώξεις του εκκλησιαστικού δικαστηρίου, και έμεινε μόνος του να υποστεί τις συνέπειες, καθώς τον καταδίκασαν σε ισόβια κάθειρξη στην απομόνωση.
Όχι ότι αυτό κάλμαρε τις ανησυχίες και τον φόβο του κλήρου για τις δυνάμεις του και σύντομα η ποινή άλλαξε σε θανατική καταδίκη: ο μάγος κρεμάστηκε, πνίγηκε και κόπηκε κατόπιν στα τέσσερα, την ίδια ώρα που μια γυναίκα που συνδεόταν μαζί του κάηκε στην πυρά ως μάγισσα…
Ο Ιωάννης του Νότιγχαμ
Ήταν το 1324 όταν οι πολίτες του Κόβεντρι της Αγγλίας υπέφεραν πολύ κάτω από τον τυραννικό ζυγό του τοπικού ηγούμενου και των δύο ευνούχων του βασιλιά Εδουάρδου Β’. Για να απαλλαγούν από τα διαβολικά καμώματά τους, οι κάτοικοι προσέλαβαν τον τοπικό μάγο για να εξοντώσει τον ιερωμένο, τους συνεργούς του αλλά και τον βασιλιά που υπηρετούσαν.
Σύμφωνα με την ιστορία, ο μάγος Ιωάννης του Νότιγχαμ και ο βοηθός του Ρόμπερτ Μάρσαλ έφεραν κεριά και καμβάδες σε ένα ερειπωμένο σπίτι, όπου και έφτιαξαν ομοιώματα και απεικονίσεις των τριών στόχων. Αλλά και ενός ακόμα, κάποιου Ρίτσαρντ Λόου, απλώς και μόνο για να ελέγξουν ότι δουλεύει το ξόρκι.
Αφού έκαναν τα μαγικά τους για αρκετές μέρες, βύθισαν στο τέλος μια μολυβένια πρόκα στο μέτωπο του ομοιώματος του Λόου και αμέσως ο άντρας βρέθηκε να ουρλιάζει από τον πόνο και να μη θυμάται τίποτα. Παρέμεινε στην κατάσταση αυτή μέχρι να αφαιρέσει ο μάγος το καρφί από το κεφάλι, και όταν το βύθισε στην καρδιά του ομοιώματος, ο Λόου πέθανε.
Η υπόθεση έφτασε μάλιστα μέχρι το τοπικό δικαστήριο, καθώς ξέσπασε καυγάς στο δίδυμο των μάγων και το πράγμα κυκλοφόρησε ευρέως. Ο Ιωάννης σύρθηκε σε δίκη λοιπόν με κατηγορίες για μαγεία, αν και το δικαστήριο βρήκε την ιστορία του Μάρσαλ εξόχως εξωφρενική και χωρίς ιδιαίτερες δόσεις αξιοπιστίας και τους έστειλε όλους στο σπίτι τους.
Ο Ιωάννης του Νότιγχαμ παραμένει πάντως, παρά το πάθημα, ένας από τους γνωστότερους ευρωπαίους μάγους της εποχής…
Ο Άγιος Κυπριανός
Ο πλούσιος, ευγενικής καταγωγής και φιλόσοφος από πεποίθηση Καρχηδόνιος εξασκούσε τη μαγική τέχνη στην Αντιόχεια. Η καλή οικονομική κατάσταση της οικογένειας τού είχε επιτρέψει να ταξιδέψει σε πολλές χώρες και να διδαχθεί αποκρυφιστικές πρακτικές, φτάνοντας να γίνει κάποια στιγμή ένας από τους πιο ονομαστούς μάγους της εποχής του.
Ο παγανιστής μάγος επιδιδόταν σε μαύρη μαγεία και επίκληση του Σατανά, ο οποίος έσπευδε συνήθως να τον βοηθήσει στο σκοτεινό του έργο. Όχι όμως και στην περίπτωση της χριστιανής Ιούστας, που την έβαλε στο στόχαστρο ειδωλολάτρης ευγενής, αν και εκείνη αρνιόταν σθεναρά τον έρωτά του, καθώς είχε αφιερωθεί στον Θεό.
Ο αριστοκράτης κατέφυγε στον Κυπριανό για να του παραδώσει αμαχητί την παρθένο, τα σατανικά ξόρκια του όμως δεν έπιαναν πάνω της. Η χριστιανή κόρη νίκησε έτσι τον ίδιο τον Εωσφόρο, κάτι που έκανε τον Κυπριανό να θυμώσει με το υπέρτατο κακό και να παραδεχτεί τη χρεοκοπία της μαγείας, καίγοντας τα βιβλία του και μεταστρεφόμενος τώρα στον Χριστιανισμό!
Ο Κυπριανός ζήτησε να βαφτιστεί, έγινε ιερέας, ανήλθε τις ιερατικές βαθμίδες και στο τέλος εξελέγη επίσκοπος Καρχηδόνας. Στο πλευρό του είχε πάντα την Ιούστα, την οποία χειροτόνησε διακόνισσα μετονομάζοντάς τη σε Ιουστίνη, και οι δυο τους αφιέρωσαν τη ζωή τους στη διάδοση του χριστιανισμού, αν και βρήκαν μαρτυρικό τέλος χάνοντας τα κεφάλια τους. Πλέον είναι ο κατεξοχήν καθολικός άγιος κατά της μαγείας…
Ο θρύλος της Ιαπωνίας, Άμπε νο Σεϊμέι
Εδώ μιλάμε ούτε λίγο ούτε πολύ για τον Μέρλιν της Ιαπωνίας, μόνο που αντίθετα με τον ευρωπαίο μάγο, ο Σεϊμέι ήταν πραγματικός και η ιστορική του ύπαρξη δεν αμφισβητείται από κανέναν. Ως κρατικός υπάλληλος ειδικός στη μαγεία και τη μαντεία, ο Σεϊμέι υπηρέτησε έξι διαφορετικούς αυτοκράτορες ως δάσκαλος του γινγκ-γιανγκ.
Ως βασιλικός μάγος, ο Σεϊμέι επέβλεπε θέματα που άπτονταν της μαντικής τέχνης και προστάτευε τον μονάρχη από τα κακόβουλα πνεύματα, αν και οι υπερφυσικές δυνάμεις του τον έκαναν από νωρίς αντικείμενο λατρείας, μύθων και παραμυθιών.
Κατά τον θρύλο, ο Σεϊμέι κληρονόμησε τα μαγικά του χαρίσματα από τη μητέρα του, μια λευκή αλεπού! Στη φαρέτρα του περιλαμβανόταν και η «εσωτερική όραση», η ικανότητα να βλέπει δηλαδή τα δαιμόνια και τα στοιχειά, και ο ίδιος έγινε γνωστός για τις μαγικές μονομαχίες του με σατανικά πλάσματα και ανθρώπους που είχαν καταληφθεί από δαίμονες.
Ο Σεϊμέι δεν έχανε ποτέ καθώς το ρεπερτόριο με τα ξόρκια του ήταν ευρύτατο και πανίσχυρο, αν και ηττήθηκε τελικά από έτερο μάγο και έχασε τη ζωή του. Κατά άλλη εκδοχή πάντως, μετά τη μοιραία μάχη ο κινέζος δάσκαλος του Σεϊμέι κατέφτασε στο χωριό του και ανέστησε τον μαθητή του, επιτρέποντας έτσι στον αναγεννημένο Σεϊμέι να νικήσει τον κακό μάγο…
[Πηγή]
