Το θέμα είναι απλό. Εφόσον το επιχείρημα για το «άνοιγμα» (sic) του γάμου, ώστε να μην αφορά πλέον «αποκλειστικά» έναν άνδρα και γυναίκα, (όπως γινόταν για χιλιάδες χρόνια στην ανθρώπινη ιστορία) και την περαιτέρω νομιμοποίηση του «γάμου»....
των ομοφυλόφιλων, είναι: «αγάπη» + συναίνεση + «ισότητα» = «γάμος».
Είναι επόμενο δε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες μορφές «συναινετικής αγάπης» που θα αγωνίζονται κι αυτές να μπουν στο πάνελ της «ισότητας»: Πολυγαμία, Polyamory («γάμος» μεταξύ ομάδων ασχέτως φύλου), Παιδεραστία, Αιμομιξία, Κτηνοβασία και πάει λέγοντας.
Στο ΚΟ έχουν παρουσιαστεί πολλά άρθρα, όπου η λογική της νομιμοποίησης τέτοιων σχέσεων είναι πανομοιότυπη με εκείνη των ακτιβιστών υπέρ του «γάμου» των ομοφυλόφιλων, του οποίου, τα τελευταία χρόνια η νομιμοποίηση ενώπιον του νόμου και η ομαλοποίηση ενώπιον της κοινής γνώμης είναι δεδομένη.
Σε καιρούς δε οικοδόμησης μίας «νέας ηθικής» (sic) μέσω της σχετικοποίησης των πάντων και κατόπιν του ξεθεμελιώματος των πάντων, αυτή η κοινή γνώμη είναι εντελώς χειραγωγήσιμη και εφόσον ‘τσίμπησε’ τα περί «αγάπης» των ομοφυλόφιλων ζευγαριών και τα περί «ισότητας», δεν θα χρειαστεί πολύς κόπος να τσιμπήσει και για τα επόμενα σχήματα. (δες π.χ. εδώ)
Ένα πρόσφατο άρθρο υπέρ της ομαλοποίησης της αιμομιξίας στην ιστοσελίδα Think, με αρθρογράφο κάποιον Tauriq Moosa, δίνει μια εικόνα της "λογικής" θα χρησιμοποιηθεί.
«Στη Βρετανία πρόσφατα, μια νεαρή κοπέλα πιάστηκε να έχει σεξουαλικές σχέσεις με τον αδελφό της. Και τα δύο αδέλφια κατηγόρησαν το ένα το άλλο, επικαλούμενα το αλκοόλ και την απελπισία ως κίνητρα.
Αυτό δεν είναι ανησυχητικό. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι “το ζευγάρι καταδικάστηκε για τη διάπραξη αιμομιξίας δυνάμει του άρθρου 1 (1) του Νόμου του 1995 του Ποινικού Δικαίου της Σκωτίας”. Ο αδελφός είναι 21 ετών, ενώ η αδελφή του είναι 18. Τώρα, σύμφωνα με το νόμο, θα πρέπει να καταδικαστούν.
Ωστόσο, οι νόμοι δεν είναι τέλειοι. Αυτό που πρέπει να έχει σημασία για μας, πρώτον, είναι αν έκαναν κάτι λάθος.
Συχνά, όταν οι άνθρωποι ακούνε για αιμομιξία, υποθέτουν ότι υπάρχει βιασμός ή παιδεραστία. Αλλά εδώ είναι σαφές ότι ούτε ο βιασμός, ούτε η παιδεραστία είναι το πρόβλημα στην πρόσφατη περίπτωση, δεδομένου ότι και τα δύο αδέλφια είναι ενήλικες και συναίνεσαν - με τον ίδιο τρόπο που κάθε άλλο ζευγάρι μεθυσμένων σιωπηρώς συναινεί, δεδομένου ότι κανένας από τους δύο δεν αναγκάστηκε σε αυτό.
Ας υποθέσουμε ότι δεν ήταν αδελφός και αδελφή. Είναι η σεξουαλική πράξη λάθος; Με δεδομένη τη σιωπηρή συγκατάθεση και την ηλικία τους, δεν είναι σαφές ότι αυτό θα ήταν κάτι διαφορετικό από ό, τι άλλες σεξουαλικές συνευρέσεις, όπου, μετά την πράξη, ο ένας ή και οι δύο (ή και οι τρείς) λυπούνται για την πράξη. Ωστόσο, κανένας δεν αισθάνεται ότι βιάστηκε υπό την έννοια του βιασμού. Έτσι, δεν είναι αυτό το θέμα.
Προσέξτε, ωστόσο, ότι ακόμη και αν κάποιος από τους δύο δεν βιάζονταν - είτε επειδή θα ήταν πάρα πολύ μικρός/ είτε επειδή βιάστηκε - τότε θα ήταν η παραβίαση από τον βιασμό ή την παιδεραστία που θα το έκανε λάθος, και όχι το γεγονός ότι έχουμε αδελφό και αδελφή .
Έτσι, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που κάνει λάθος την πράξη είναι μόνο το γεγονός ότι είναι η αιμομιξία - δηλαδή, το γεγονός ότι είναι αδελφός και αδελφή. Αλλά γιατί αυτό να το κάνει λάθος;»
ΚΟ: Στην Γερμανία πάντως, η αιμομιξία έχει νομιμοποηθεί αφού θεωρείται πλέον "δικαίωμα".
[Πηγή]
των ομοφυλόφιλων, είναι: «αγάπη» + συναίνεση + «ισότητα» = «γάμος».
Είναι επόμενο δε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες μορφές «συναινετικής αγάπης» που θα αγωνίζονται κι αυτές να μπουν στο πάνελ της «ισότητας»: Πολυγαμία, Polyamory («γάμος» μεταξύ ομάδων ασχέτως φύλου), Παιδεραστία, Αιμομιξία, Κτηνοβασία και πάει λέγοντας.
Στο ΚΟ έχουν παρουσιαστεί πολλά άρθρα, όπου η λογική της νομιμοποίησης τέτοιων σχέσεων είναι πανομοιότυπη με εκείνη των ακτιβιστών υπέρ του «γάμου» των ομοφυλόφιλων, του οποίου, τα τελευταία χρόνια η νομιμοποίηση ενώπιον του νόμου και η ομαλοποίηση ενώπιον της κοινής γνώμης είναι δεδομένη.
Σε καιρούς δε οικοδόμησης μίας «νέας ηθικής» (sic) μέσω της σχετικοποίησης των πάντων και κατόπιν του ξεθεμελιώματος των πάντων, αυτή η κοινή γνώμη είναι εντελώς χειραγωγήσιμη και εφόσον ‘τσίμπησε’ τα περί «αγάπης» των ομοφυλόφιλων ζευγαριών και τα περί «ισότητας», δεν θα χρειαστεί πολύς κόπος να τσιμπήσει και για τα επόμενα σχήματα. (δες π.χ. εδώ)
Ένα πρόσφατο άρθρο υπέρ της ομαλοποίησης της αιμομιξίας στην ιστοσελίδα Think, με αρθρογράφο κάποιον Tauriq Moosa, δίνει μια εικόνα της "λογικής" θα χρησιμοποιηθεί.
«Στη Βρετανία πρόσφατα, μια νεαρή κοπέλα πιάστηκε να έχει σεξουαλικές σχέσεις με τον αδελφό της. Και τα δύο αδέλφια κατηγόρησαν το ένα το άλλο, επικαλούμενα το αλκοόλ και την απελπισία ως κίνητρα.
Αυτό δεν είναι ανησυχητικό. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι “το ζευγάρι καταδικάστηκε για τη διάπραξη αιμομιξίας δυνάμει του άρθρου 1 (1) του Νόμου του 1995 του Ποινικού Δικαίου της Σκωτίας”. Ο αδελφός είναι 21 ετών, ενώ η αδελφή του είναι 18. Τώρα, σύμφωνα με το νόμο, θα πρέπει να καταδικαστούν.
Ωστόσο, οι νόμοι δεν είναι τέλειοι. Αυτό που πρέπει να έχει σημασία για μας, πρώτον, είναι αν έκαναν κάτι λάθος.
Συχνά, όταν οι άνθρωποι ακούνε για αιμομιξία, υποθέτουν ότι υπάρχει βιασμός ή παιδεραστία. Αλλά εδώ είναι σαφές ότι ούτε ο βιασμός, ούτε η παιδεραστία είναι το πρόβλημα στην πρόσφατη περίπτωση, δεδομένου ότι και τα δύο αδέλφια είναι ενήλικες και συναίνεσαν - με τον ίδιο τρόπο που κάθε άλλο ζευγάρι μεθυσμένων σιωπηρώς συναινεί, δεδομένου ότι κανένας από τους δύο δεν αναγκάστηκε σε αυτό.
Ας υποθέσουμε ότι δεν ήταν αδελφός και αδελφή. Είναι η σεξουαλική πράξη λάθος; Με δεδομένη τη σιωπηρή συγκατάθεση και την ηλικία τους, δεν είναι σαφές ότι αυτό θα ήταν κάτι διαφορετικό από ό, τι άλλες σεξουαλικές συνευρέσεις, όπου, μετά την πράξη, ο ένας ή και οι δύο (ή και οι τρείς) λυπούνται για την πράξη. Ωστόσο, κανένας δεν αισθάνεται ότι βιάστηκε υπό την έννοια του βιασμού. Έτσι, δεν είναι αυτό το θέμα.
Προσέξτε, ωστόσο, ότι ακόμη και αν κάποιος από τους δύο δεν βιάζονταν - είτε επειδή θα ήταν πάρα πολύ μικρός/ είτε επειδή βιάστηκε - τότε θα ήταν η παραβίαση από τον βιασμό ή την παιδεραστία που θα το έκανε λάθος, και όχι το γεγονός ότι έχουμε αδελφό και αδελφή .
Έτσι, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που κάνει λάθος την πράξη είναι μόνο το γεγονός ότι είναι η αιμομιξία - δηλαδή, το γεγονός ότι είναι αδελφός και αδελφή. Αλλά γιατί αυτό να το κάνει λάθος;»
ΚΟ: Στην Γερμανία πάντως, η αιμομιξία έχει νομιμοποηθεί αφού θεωρείται πλέον "δικαίωμα".
[Πηγή]