Ιδρύθηκε το πιθανότερο κατά τον 9ο αι. και έκτοτε ακολουθεί και συμμετέχει στην ιστορική διαδρομή του νησιού.
Το 1346 το νησί παραχωρείτε με συνθήκη στους Γενουάτες. Ένα χρόνο αργότερα περνά στην κυριαρχία της Mahona, της εμπορικοναυτιλιακής εταιρίας των Γενοβέζων, τα μέλη της οποίας ανήκουν κυρίως στην οικογένεια των Ιουστινιάνι Το 1566 η Χίος καταλαμβάνετε από τους Οθωμανούς, στην κυριότητα των οποίων παραμένει, με κάποια διακοπή ενετικής κατοχής, ως την απελευθέρωση του 1912.
Το Παλατάκι Ιουστινιάνι χτισμένο το 15ο αι., τριώροφο, με έντονα κεκλιμένη βάση είναι το μοναδικό κτήριο διοικητικού χαρακτήρα που σώζεται στο κάστρο. Σε άμεση γειτνίαση βρίσκεται η Σκοτεινή φυλακή. Εδώ, το 1822 φυλακίστηκαν από τους Τούρκους, 74 προύχοντες του νησιού, που αργότερα απαγχονίστηκαν για παραδειγματισμό στην κεντρική πλατεία του νησιού.
Στην κεντρική πλατεία του Φρουρίου θα συναντήσουμε το Οθωμανικό Νεκροταφείο στο οποίο είναι θαμμένος ο Τούρκος Ναύαρχος Καρά Αλής ο οποίος κατέστρεψε την Χίο το 1822 και ως αντίποινα ο Κανάρης ανήμερα Οθωμανικής θρησκευτικής εορτής πυρπόλισε την τουρκική Ναυαρχίδα.
Ακριβώς απέναντι βρίσκεται και ο Πολυχώρος Απόλλων. Πολύ κοντά βρίσκεται το Μπαϊρακλή Τζαμί, ένα από τα τρία μουσουλμανικά τεμένη της πόλης της Χίου. Ο Ορθόδοξος Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι η μεγαλύτερη εκκλησία του κάστρου. Ο πρώτος ναός ιδρύθηκε στη βυζαντινή εποχή.
Μετατράπηκε αργότερα σε καθολικό, έπειτα σε μουσουλμανικό τέμενος, για να μετασκευαστεί μετά το σεισμό του 1881 στην εκκλησία που υπάρχει σήμερα. Στην αυλή του Αγίου Γεωργίου σώζεται ο Μεντρεσές, το οθωμανικό ιεροδιδασκαλείο και η σαρκοφάγος, που αποτέλεσε την κρήνη για την καθαριότητα των πιστών του Ισλάμ.
[Πηγή]
