Τα… μουμιοποιημένα αυτά τεχνουργήματα-τέρατα αποτελούσαν κάποτε ένα δημοφιλές τρόπο… ψυγαγωγίας σε καρναβάλια, θιάσους και αποκριάτικα δρώμενα από τον 16ο μέχρι και τον 19ο αιώνα.
Σε έναν βουδιστικό ναό στην πόλη της Καναζάβα φιλοξενείται το μουμιοποιημένο κεφάλι ενός… τριπρόσωπου δαίμονα. Ο μύθος λέει ότι η μούμια βρέθηκε από κάτοικο ιερέα σε μια αίθουσα αποθήκευσης του ναού στις αρχές του 18ου αιώνα.
Ωστόσο, το μυστήριο βαθαίνει όταν προσπαθούμε να καταλάβουμε από πού το κεφάλι του δαίμονα προήλθε, ή ακόμα γιατί κατέληξε στην αποθήκη. Κανείς δεν ξέρει! Το κεφάλι εκτίθεται στο κοινό κάθε χρόνο κατά την εαρινή ισημερία.
Μια άλλη μυστηριώδεις μούμια δαίμονα βρίσκεται στο ναό Daijōin σε πόλη των ΗΠΑ.
Η μούμια λέγεται ότι κάποτε ήταν κειμήλιο από οικογένεια ευγενών. Αλλά μετά από πολλές άτυχες στιγμές που χτύπησαν την οικογένεια, «ενοχοποιήθηκε» η μούμια και η οικογένεια αναγκάστηκε να απαλλαγεί από αυτή.
Η μούμια δαίμονας άλλαξε ιδιοκτήτες αρκετές φορές πριν καταλήξει στα χέρια ενός ιερέα του ναού Daijōin το 1925. Μετά από αυτό ο ιερέας έπεσε πολύ άρρωστος, και όλοι πλέον λέγανε τότε ότι η μούμια είναι καταραμένη.
Ο ενορίτης ανέκαμψε γρήγορα από την ασθένειά του, αφού η μούμια τοποθετήθηκε στο ναό. Παραμείνει εκεί από τότε. Σήμερα ο δαίμονας μούμια του ναού Daijōin είναι ένα ιερό αντικείμενο μεγάλου σεβασμού.
Μια πολύ μικρότερη μούμια – λέγεται ότι είναι ενός δαίμονα μωρού – ήταν κάποτε στην κατοχή στο Ναό Rakanji στη Yabakei. Δυστυχώς, καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1943.
Στην Ιαπωνία – κυρίως τον 18ο και 19ο αιώνα – οι γοργόνες μούμιες ήταν κάτι κοινό σε διάφορα καρναβάλια και περιφερόμενους θιάσους και ονομάζονται misemono.
Με τον καιρό, η πρακτική της μουμιοποίησης της γοργόνας εξελιχθεί σε μια μορφή τέχνης. Οι τεχνικές είχαν τελειοποιηθεί για να ενώνουν κεφάλια πιθήκων πάνω σε σώματα ψαριών!
Η μούμια που απεικονίζεται παρακάτω είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας γοργόνας από καρναβάλι. Φαίνεται να αποτελείται από ψάρια και μέρη άλλου ζώου που συγκρατούνται μεταξύ τους με σπάγκο και χαρτί.
Μούμια γοργόνας στο Εθνικό Μουσείο Εθνολογίας στο Leiden
Το πλάσμα μεταφέρθηκε από τον Jan Cock Blomhoff ενώ υπηρετούσε ως διευθυντής του μουσείου Dejima, στην ολλανδική εμπορική αποικία στο λιμάνι του Ναγκασάκι, από το 1817 έως το 1824. Βρίσκεται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Εθνολογίας στο Leiden.
Μια άλλη μούμια γοργόνας βρίσκεται σε ένα μουσείο στο Τόκιο.
Όπως και με τις γοργόνες, τα Kappas ένα είδος ποτάμιων δαιμόνων φαίνεται να έχουν δημιουργηθεί από καλλιτέχνες της περιόδου Edo τον 18 αιώνα, χρησιμοποιώντας τμήματα ζώων (όπως πιθήκους, αλεπούδες, κουκουβάγιες και άλλα) σε σαλάχια.
Kappa μούμια στο Εθνικό Μουσείο Εθνολογίας, Leiden (Ολλανδία)
Αυτό το μουμιοποιημένο kappa που βρίσκεται τώρα στο ολλανδικό μουσείο Leiden, φαίνεται να αποτελείται από διάφορα μέρη ζώων. Πιστεύεται ότι έχει δημιουργηθεί για Αποκριάτικο σκοπό κατά την περίοδο Έντο.
Μια άλλη μουμιοποιημένη δαιμονική οντότητα βρίσκεται στο Ναό Zuiryūji στην Οσάκα.
Το 70-εκατοστών μήκους ανθρωποειδές χρονολογείται γύρω στα 1682.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο δαιμονικό kappa μπορεί να δει κανείς σε ένα φαινομενικά απίθανο μέρος. Στο ζυθοποιείο στην πόλη Imari του νομού Saga.
Σύμφωνα με ένα ενημερωτικό φυλλάδιο της εταιρείας, το μουμιοποιημένο κάπα ανακαλύφθηκε μέσα σε ένα ξύλινο κουτί που ξυλουργοί βρήκαν κρυμμένο στην οροφή κατά την αντικατάσταση της στέγης, πάνω από 50 χρόνια πριν.
Το «πλάσμα» έπειτα από έρευνα, ήταν ένα την κατοχή ενός προγόνου του ιδιοκτήτου της ζυθοποιίας και φτάσει εκεί αφού είχε περάσει από γενιά σε γενιά, με τους ιδιοκτήτες της εταιρείας να έχουν κατασκευάσει ένα μικρό βωμό όπου αναπαύεται πλέον το kappa ως ποτάμιος θεός.
[Πηγή]
