υγείας και καθημερινότητας του προϊστορικού ανθρώπου.
Ο εγκεφαλικές ιστός ανακαλύφθηκε στο Seyitomer Hoyuk, έναν οικισμό της εποχής του χαλκού κοντά στην σημερινή πόλη Κιουτάχεια στη βορειοδυτική Τουρκία. Κατά την αρχαιότητα ήταν η ελληνική πόλη Κοτύαιον, ή Κοτυάειον, πατρίδα του Αισώπου.
Πιθανολογείται πως ένας σεισμός ισοπέδωσε τον οικισμό και έθαψε τους κατοίκους, ενώ στη συνέχεια ξέσπασε φωτιά στα χαλάσματα. Συνήθως, οι εγκέφαλοι αποσυντίθενται γρήγορα εξαιτίας των ενζύμων που περιέχουν εκτός αν οι συνθήκες ευνοούν την διατήρηση τους όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Οι φλόγες εξουδετέρωσαν το οξυγόνο και κατά κάποιο τρόπο » έβρασαν» τον εγκέφαλο στα δικά του υγρά μέσα στο κρανίο. Η έλλειψη υγρασίας και οξυγόνου είχε ως αποτέλεσμα να διατηρηθούν κομμάτια ιστών άθικτα.
Στη διατήρηση ακόμα και του σχήματος του εγκεφάλου βοήθησε και η σύνθεση του εδάφους, που είχε υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο και μαγνήσιο δημιουργώντας ένα προστατευτικό φιλμ γύρω από τον εγκέφαλο αποτρέποντας την αποσύνθεση.
4.000 ετών βρέθηκε «βρασμένος» μέσα στο κρανίο (εποχή του Χαλκού)
Ο συγκεκριμένος εγκέφαλος του οικισμού στην Τουρκία είναι από τους αρχαιότερους και τους πιο καλοδιατηρημένους μέχρι σήμερα. Η μελέτη αυτού του ιστού δίνει στους επιστήμονες τη δυνατότητα να συνθέσουν το παζλ γύρω από τη ζωή και τις τελευταίες ώρες του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά μπορεί επίσης να αποκαλύψει τυχόν ασθένειες και παθολογικές καταστάσεις όπως όγκους ή αιμορραγίες.
«Αν θέλουμε να μάθουμε για την εξέλιξη και την ιστορία της νευροπαθολογίας χρειαζόμαστε τέτοια ευρήματα», επισημαίνουν οι επιστήμονες.
[Πηγή]
Το είδαμε εδώ