Αλλά είναι θέμα σεβασμού του διεθνούς δικαίου.
“Κύριοι συνάδελφοι,
Θα μου επιτρέψετε να τοποθετηθώ συνολικά για το ψήφισμα γιατί δεν μου δόθηκε η δυνατότητα κατά τη προηγούμενη συζήτηση λόγω της αλλαγής στο πρόγραμμα.
Κύριε Ivo Vajgl το ψήφισμα που προτείνετε διαπιστώνει μια σαφή οπισθοδρόμηση στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας σε καίριους τομείς, (όπως του κράτους δικαίου, της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών, της ελευθερίας έκφρασης και της ελευθερίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης κ.ο.κ) με αποτέλεσμα να μην πληρούνται τα κριτήρια της Κοπεγχάγης.
Παρά το γεγονός όμως ότι η ΠΓΔΜ έχει οπισθοδρομήσει τους μήνες αυτούς σε όλους τους τομείς προτεραιότητας όσον αφορά στα πολιτικά κριτήρια, στις σχέσεις καλής γειτονίας και στο ονοματολογικό, τόσο για εσάς όσο και για την Επιτροπή, όλα αυτά τα αρνητικά που έχουν χειροτερεύσει κατά τον τελευταίο χρόνο, αθροιζόμενα συνιστούν πρόοδο της χώρας και γι αυτό προτείνετε την έναρξη των διαπραγματεύσεων.
Θέτω ευθέως το ερώτημα. Ποιον εξυπηρετεί αυτός ο θεσμικός ακροβατισμός? Ποια σκοπιμότητα υπηρετεί η πλήρης περιφρόνηση της αρχής της αιρεσιμότητας που συνιστά βασική αρχή της Ε.Ε. για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις?
Επισημαίνω: η επιβράβευση της κακής απόδοσης μίας υποψήφιας χώρας αποτελεί ευθεία υπονόμευση των θεσμών των αρχών της Ε.Ε., αλλά κυρίως υπονομεύει την δυνατότητα προόδου και εξέλιξης αυτής της χώρας.
Θέτω τα ερωτήματα αυτά, γιατί επειδή ακριβώς δεν υπάρχει απάντηση προχωράτε σε λογικά/νοητικά άλματα που επιμένουν να συνδέσουν την αρνητική απόδοση της ΠΓΔΜ, σε μια σειρά από καίριους τομείς, με τη συνεχιζόμενη καθυστέρηση της έναρξης των διαπραγματεύσεων. Λογικά άλματα που αποτυπώνονται εμμέσως και στη συμβιβαστική τροπολογία 2 όπου γίνεται έκκληση προς το Συμβούλιο να ορίσει ημερομηνία για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, προκειμένου να μην χαθεί το momentum, ώστε να ενισχυθούν οι κεκτημένες μεταρρυθμίσεις και η διαδικασία εκδημοκρατισμού.
Πολιτικές εκπτώσεων στις βασικές αξίες και αρχές της Ε.Ε., πολιτικές δύο μέτρων και σταθμών, ανάλογα με τα στρατηγικά συμφέροντα ορισμένων χωρών και συμφερόντων που δεν έχουν καμία σχέση, ούτε με το δημοκρατικό ιδεώδες, ούτε με τις δημοκρατικές αρχές είναι αυτές που υπονομεύουν την αξιοπιστία της πολιτικής της ΕΕ για τη διεύρυνση.
Κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω για μια ακόμη φορά ώστε να γίνει κατανοητό απ’όλους: το ονοματολογικό δεν αποτελεί γενικά και αφηρημένα ένα διμερές ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Π.Γ.Δ.Μ όπως θέλουν ορισμένοι εδώ μέσα να παρουσιάζουν – και όπως αποτυπώνεται για παράδειγμα στις συμβιβαστικές τροπολογίες 2 και 4-, αλλά ένα διεθνές ανοιχτό ζήτημα που ο μόνος δρόμος για την επίλυση του είναι η συνέχιση διαπραγματεύσεων που πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Πράξεις και δηλώσεις που επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις καλής γειτονίας, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών επίλυσης του ονοματολογικού και οι οποίες βρίσκονται σε έξαρση, το μόνο που καταφέρνουν είναι να υπονομεύουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και την περιφερειακή συνεργασία τα όποια είναι και τα βασικά προαπαιτούμενα της ενταξιακής διαδικασίας .
Η επιβράβευση τέτοιων πρακτικών από την Ε.Ε. υποδαυλίζει και την εθνικιστική φρενίτιδα που επικρατεί στη χώρα αλλά και συντηρεί την δυσμενή κατάσταση της χώρας που περιγράφει το ψήφισμα. Επιτρέπει στην πολιτική ελίτ της ΠΓΔΜ, να επενδύει στην «επινόηση της παράδοσης», να αντιστρατεύεται τις θεμελιώδεις αρχές της διεθνούς έννομης τάξης και να αγνοεί την έλλειψη προόδου στις σχέσεις καλής γειτονίας.”
[Πηγή]
