Africa Eco Race
Για την Αναστασία Νιφόντοβα, ο ρόλος της πρωτοπόρου δεν είναι κάτι το καινούργιο.
Η πρώτη Ρωσίδα μετέχουσα στο ράλι Africa Eco Race (διεξάγεται από το 2009 στην κλασσική διαδρομή του θρυλικού αγώνα «Παρίσι-Ντακάρ»), στην πατρίδα της δεν καταρρίπτει για πρώτη φορά το μύθο ότι δήθεν το άθλημα της μοτοσικλέτας δεν είναι γυναικεία υπόθεση.
Η Αναστασία Νιφόντοβα είναι μια αληθινά πολυσύνθετη αθλήτρια. Είναι η μοναδική κοπέλα στη Ρωσία που έχει πλασαριστεί στην τριάδα των καλύτερων αναβατών της χώρας στα πέντε είδη αγώνων μοτοσυκλέτας: Μotocross, enduro, rally, supermoto, road racing.
Σε όλους αυτούς τους αγώνες, συμμετείχε ως ίσος προς ίσο με τους άντρες. Φέτος τα κατάφερε σε έναν από τους σκληρότερους, πολυήμερους αγώνες ανωμάλου δρόμου, στο Africa Eco Race.
Το να διασχίσει έξι χιλιάδες χιλιόμετρα στο αφρικανικό ανώμαλο έδαφος ήταν, όπως εκμυστηρεύτηκε η ίδια, ένα από τα όνειρά της.
Η 35χρονη έχει ως στόχο να διαδώσει το σπορ της μοτοσυκλέτας στη χώρα της. Από το 2009 ετοιμάζει και παρουσιάζει σε καλωδιακό τηλεοπτικό σταθμό εκπομπή για το σπορ της μοτοσυκλέτας.
Born in the USA
Η ζωή της Αναστασία παρουσιάζει ενδιαφέρον: Γεννήθηκε στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον. Ωστόσο, γι’ αυτήν μια και μόνο πατρίδα υπάρχει. Η ιστορική της, Ρωσία.
«Ο πατέρας μου είχε εργαστεί στην κατασκευή της πρεσβείας της ΕΣΣΔ στις ΗΠΑ», διηγείται η αθλήτρια. «Όταν βρισκόταν σε αυτό το ταξίδι εργασίας, γεννήθηκα κι εγώ. Ύστερα από πέντε χρόνια επιστρέψαμε στη Ρωσία, επομένως, στην Αμερική δεν έμεινα και πολύ.
Και βέβαια δεν συνδέω τον εαυτό μου μ’ αυτή, μόνο στο διαβατήριο υπάρχει η σημείωση ότι γεννήθηκα εκεί. Οι γονείς μου είναι μηχανικοί, ποτέ δεν είχαν καμία σχέση με τον αθλητισμό.
Ουσιαστικά δεν βρέθηκα ποτέ μέσα στο πολιτισμικό περιβάλλον της Αμερικής, καθώς όλα όσα αισθανόμουν κοντινά βρίσκονταν στο σπίτι μαζί με τους γονείς μου. Είναι γεγονός, ότι είχα ένα βίντεο και έβλεπα πολλές ταινίες στα αγγλικά».
Παιδικό όνειρο
Κόλλησε το «μικρόβιο» της μοτοσικλέτας από την παιδική ηλικία. Όπως εξομολογείται, με τη μοτοσικλέτα συνδέεται μια από τις εντονότερες αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας.
«Συνέβη αυτό στις ΗΠΑ -αναφέρει- όταν είδα μια μοτοσικλέτα στο πάρκινγκ ενός καταστήματος και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βλέμμα μου απ’ αυτή. Οι γονείς μου έφτασαν στο σημείο ν’ αφήνουν μαζί μου το μεγαλύτερο αδερφό μου για να με προσέχει, καθώς δεν ήθελα να φύγω από εκεί αν δεν έφευγε πρώτα η μοτοσικλέτα».
Το λόγο παίρνει η μητέρα της, Γκαλίνα Νιφόντοβα: «Όταν η Νάστια ήταν 16, της αγοράσαμε μοτοσικλέτα. Εγώ ήμουν αντίθετη, αλλά όλοι άντρες της οικογένειας ήταν θετικοί. Θυμάμαι που πήγαμε κάποια μη εργάσιμη μέρα να την πάρουμε, αλλά δεν ήθελαν να μας την πουλήσουν.
Ο διευθυντής του καταστήματος έλεγε ότι η μηχανή είχε μεταφερθεί από κάποια έκθεση, και συνέχιζε κι εκεί να αποτελεί απλά ένα έκθεμα. Όταν όμως έμαθε ότι η μοτοσικλέτα προοριζόταν για δώρο γενεθλίων, και μάλιστα της κόρης, τότε συνθηκολόγησε».
Ως αθλήτρια πάντως, η Αναστασία βρέθηκε στην επιφάνεια αρκετά αργά. Μέχρι τα 24 της σπούδαζε, αποφοιτώντας από τα Πανεπιστήμια Γλωσσολογίας και Θεάτρου.
Πολλές δυνάμεις και χρόνο απορροφούσε η φροντίδα στην κόρη της, που γεννήθηκε το 2003. Όμως, το 2005, το πάθος για το άθλημα της μοτοσικλέτας επισκίασε τα πάντα.
Η πορεία προς το Ντακάρ
«Παρακολουθούμε τους αγώνες οικογενειακώς από την τηλεόραση», λέει η μητέρα Γκαλίνα. «Ο πιο μικρός οπαδός, είναι ο γιός της, μόλις δυόμισι ετών. Ενώ η κόρη της, Μάσα, είναι 11.
Αυτή έχει αρχίσει ήδη να μαθαίνει με δάσκαλο, ενώ υπάρχει βίντεο από το εξοχικό με τη Νάστια να της μαθαίνει τα πρώτα βήματα στο χειρισμό της μοτοσικλέτας».
Η μητέρα δεν κρύβει την ανησυχία της: «Φοβάμαι πολύ, επειδή οποιοσδήποτε αγώνας μοτοσικλέτας είναι πολύ επικίνδυνος, και η Νάστια είναι μικροκαμωμένη, αδύνατη, με δυο λόγια ανησυχούμε όλοι γι’ αυτήν. Κάθε χρόνο, όταν τη συνοδεύω στον αγώνα, της λέω: Νάστιενκα, να πηγαίνεις σιγά, μη βιάζεσαι».
Η Αναστασία έχει μεγάλα σχέδια. Σκοπεύει να μετάσχει στο Νοτιοαμερικανικό Ντακάρ, να περάσει όλα τα στάδια του παγκοσμίου πρωταθλήματος και να κατακτήσει τον τίτλο, τον οποίο έχασε πέρυσι για ένα μόλις βαθμό.
Επίσης, η ίδια σημειώνει πως το γεγονός και μόνο της συμμετοχής της στο ράλι-μαραθώνιο Africa Eco Race 2015 κάποτε δεν ήταν κάτι παραπάνω από ένα «παραμύθι» για πολλούς αθλητές, ενώ σήμερα, παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στη Ρωσία, όλο και περισσότεροι αθλητές θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στα ετάπ του παγκοσμίου πρωταθλήματος.
[Πηγή]