Πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια, όμως, οι κάτοικοι του σημερινού Σουδάν ίσως το χρησιμοποιούσαν ως καθαριστικό δοντιών.
Η εξέταση σκελετών από το νεκροταφείο «Αλ Χίντεϊ 2» του Σουδάν, το οποίο άρχισε να χρησιμοποιείται πριν από 8.700 χρόνια, δείχνει ότι το κύπερο το στρογγυλό (Cuperus rotundus) χρησιμοποιούνταν ως τροφή ή ως φάρμακο, αναφέρει διεθνής ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση PLoS ONE.
Τα δόντια των σκελετών ήταν άκρως υγιή -πιο υγιή από τα δόντια των σημερινών Ευρωπαίων- κάτι που πιθανότατα οφείλεται στις αντιβακτηριακές ιδιότητες του χόρτου.Όπως σημειώνει το περιοδικό National Geographic, οι άνθρωποι είχαν γενικά καλή στοματική υγεία όσο ζούσαν ως κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες, αφού το κρέας στο οποίο βασιζόταν η διατροφή τους δεν ευνοεί τα στοματικά βακτήρια όπως οι υδατάνθρακες.
Η εποχή της τερηδόνας ξεκίνησε ουσιαστικά με την εμφάνιση της γεωργίας και τη στροφή στις αμυλούχες τροφές.
Οι άνθρωποι που ζούσαν στην περιοχή του Αλ Χίντεϊ 2 διατήρησαν υγιή τα δόντια τους ακόμα και μετά την άφιξη της γεωργικής τεχνολογίας: λιγότερο από 1% των δοντιών που εξέτασαν οι ερευνητές είχαν σημεία τερηδόνας.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι το εκχύλισμα του C. rotundus εμποδίζει την ανάπτυξη των βακτηρίων που εμπλέκονται στην εμφάνιση τερηδόνας. Είναι λοιπόν πιθανό, αν και όχι αποδεδειγμένο, ότι το χόρτο προστάτευε τις προϊστορικές μασέλες.
Οι κόνδυλοι του ζιζάνιου έχουν όμως πικρή γεύση, η οποία δεν φεύγει πλήρως με το μαγείρεμα. Ίσως λοιπόν οι αρχαίοι Σουδανοί δεν το χρησιμοποιούσαν ως τροφή αλλά ως φάρμακο. Όπως σχολιάζει η Κάρεν Χάρντι του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, επικεφαλής της μελέτης, «τα φάρμακα πάντα έχουν απαίσια γεύση, οπότε θα ταίριαζε».
[Πηγή]
