Το φωτοστέφανο εμφανίστηκε το 2002 όταν το άστρο -ένας μεσήλικος κόκκινος γίγαντας- πέρασε μια φάση παροξυσμού και έγινε για λίγο το λαμπρότερο αστέρι του Γαλαξία.
Οι υπεύθυνοι του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρακολούθησαν το φως της έκλαμψης όπως εξαπλώθηκε στο διάστημα και φώτισε τα σύννεφα σκόνης γύρω από το άστρο σε ένα φαινόμενο που ονομάζεται «ηχώ του φωτός».
Το βίντεο που ακολουθεί συμπυκνώνει δύο χρόνια παρατηρήσεων με το Hubble, όσος χρόνος δηλαδή απαιτήθηκε, ώστε το φως της έκλαμψης να φτάσει στα πιο απομακρυσμένα σύννεφα σκόνης, ταξιδεύοντας με ταχύτητα 300.000 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο.
Συγκριτικά, το φως του Ήλιου χρειάζεται περίπου πέντε ώρες να φτάσει μέχρι τον Πλούτωνα τον πιο μακρινό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.
Όσον αφορά στις αιτίες της έκλαμψης μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Συνήθως τέτοιου είδους δραστηριότητα χαρακτηρίζει τους καινοφανείς αστέρες ή νόβα.
Οι καινοφανείς αστέρες είναι κατ’ ουσίαν κατακλυσμικές πυρηνικές εκρήξεις που προκαλούνται όταν ένας λευκός νάνος, απορροφά υδρογόνο από ένα συνοδό άστρο με αποτέλεσμα να υπόκειται σε πυρηνική σύντηξη με ανεξέλεγκτο τρόπο.
Παραμένει άγνωστο αν το V838 του Μονόκερου είναι στην πραγματικότητα δύο άστρα που μετατράπηκαν σε καινοφανείς.
Σύμφωνα με το econews.gr, το πιθανότερο όμως είναι ότι το ξέσπασμα που παρακολούθησε το Hubble «αντιστοιχεί σε ένα μεταβατικό στάδιο στην εξέλιξη του άστρου το οποίο σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δούμε».
[Πηγή]
