«Φρίκαραν» οι αρχαιολόγοι
Το ανατριχιαστικό φαινόμενο έχει καταγραφεί πολλές φορές σε βίντεο και αποτέλεσε αντικείμενο για διάφορες μεταφυσικές εικασίες για μερικά χρόνια.
Αυτή την εβδομάδα, οι ιταλικές εφημερίδες αναφέρουν και πάλι ότι η Ροζαλία Λομπάρντο, το δίχρονο κορίτσι που πέθανε από πνευμονία το 1920, κούνησε τα βλέφαρά της αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας και σε μία στιγμή τα άνοιξε για να αποκαλύψει τα υπέροχα καλοδιατηρημένα μπλε μάτια της.
Μία από τις καλύτερα διατηρημένα μούμιες του κόσμου, η Ροζαλία είναι η πιο διάσημη μεταξύ των περίπου 8.000 χιλιάδων που βρίσκονται στις κατακόμβες κάτω από το μοναστήρι των Καπουτσίνων στο Παλέρμο της Σικελίας. Το παρατσούκλι «Ωραία Κοιμωμένη» της δόθηκε γιατί μοιάζει σαν να κοιμάται μέσα στο γυάλινο φέρετρο.
Οσο για τα μάτια της που έχουν τρομοκρατήσει τους ντόπιους και αρκετούς ειδικούς, ορισμένοι πιο ψύχραιμοι αρχαιολόγοι, όπως ο επιμελητής των κατακομβών Ντάριο Πιομπίνο Μασκάλο εξηγούν: «Είναι μια οφθαλμαπάτη που παράγεται από το φως που φιλτράρεται μέσω των πλευρικών παραθύρων και κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να αλλάξει. Τα μάτια της δεν είναι εντελώς κλειστά. Δεν ήταν ποτέ».
Η ανθρωπολόγος ανακάλυψε το πραγματικό μυστικό της Ροζαλία το 2009, όταν ανακάλυψε το μυστηριώδη τύπο που χρησιμοποιείται για την καταπληκτική διατήρησή της.
Ενώ οι περισσότερες από τις μούμιες που θάβονται στις κατακόμβες αφυδατώθηκαν από το ξηρό περιβάλλον, η Ροζαλία είχε μουμιοποιηθεί τεχνητά.
Για να την διατηρήσει στην αιωνιότητα, ο πατέρας της στράφηκε στον ταριχευτή Αλφρέντο Σαλάφια, φημισμένο ταριχευτή από τη Σικελία ο οποίος πέθανε το 1933. Ποτέ ο Σαλάφια δεν αποκάλυψε τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις μούμιες του.
Το 2009 ο Πιομπίνο Μασκάλι βρήκε ένα χειρόγραφο χειρόγραφο στο οποίο αναφέρονται τα συστατικά που χρησιμοποίησε ο Σαλάφια για την μουμιοποίηση της Ροζαλία: γλυκερίνη, φορμαλίνη κορεσμένη με θειικό ψευδάργυρο και χλώριο και ένα μέρος ενός διαλύματος αλκοόλης κορεσμένης με σαλικυλικό οξύ.
Το μείγμα λειτούργησε τέλεια. Η φορμόλης σκότωσε τα βακτήρια, η γλυκερίνη διατήρησε το σώμα της προστατεύοντάς την από την ξηρότητα, το σαλικυλικό οξύ σκότωσε τους μύκητες, ενώ τα άλατα ψευδαργύρου πέτρωσαν ουσιαστικά το σώμα της.
Ο Μασκάλι, ελπίζει ότι με την διευκρίνηση της διαδικασίας, θα σταματήσουν οι εικασίες και οι αστικοί μύθοι για τη «ζωντανή» μούμια που υποτίθεται ότι ανοιγοκλείνει τα μάτια της.
[Πηγή]
