...Πριν ικανοποιήσουν την Αυτοκράτειρα της Ρωσίας.
Ίσως η φήμη βγήκε επειδή πέθανε από κολπική αιμορραγία. Φυσικά, ο λαϊκός μύθος δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η Αυτοκράτειρα μπορεί να ήταν ιδιαίτερα ενεργή στα σεξουαλικά της, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, αλλά το ενδιαφέρον της αφορούσε αποκλειστικά τους άνδρες.
Ο ανίκανος σύζυγος, Πέτρος Γ' της Ρωσίας
Η μελλοντική βασίλισσα της Ρωσίας, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Γερμανίας. Μέσω έξυπνων χειρισμών του πατέρα της, το 1745, η 16χρονη Αικατερίνη κατάφερε να παντρευτεί τον διάδοχο του ρωσικού θρόνου, Πέτρο Γ’. Η Αικατερίνη κατέγραψε τις σκέψεις της για τον μνηστήρα της στο ημερολόγιό της: “Θα ήμουν διατεθειμένη να αγαπήσω το άντρα μου, αν μπορούσε να δείξει έστω και λίγη τρυφερότητα. Αλλα αν επιτρέψω στον εαυτό μου να τον ερωτευτεί, θα γίνω η πιο δυστυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Αυτός ο άντρας με αγνοεί και ασχολείται μόνο με τα παιχνίδια του”.
Πέτρος Γ’
Ο πρίγκηπας αδυνατούσε να εκτελέσει τα συζυγικά του καθήκοντα, λόγω προβλημάτων υγείας και μετά από οχτώ χρόνια γάμου, η Αικατερίνη ήταν ακόμα άτεκνη. Για να αποκτήσει τον πολυπόθητο διάδοχο, η Αικατερίνη χρειάστηκε να βρει εραστή, τον Σερτζ Σαλτούκοβ. Πατέρας του γιου της, Παύλου, μπορεί να ήταν πράγματι ο Πέτρος, γιατί μέχρι τότε είχε καταφέρει να ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν. Όμως, οι περισσότεροι ιστορικοί επιμένουν ότι κανένα απ” τα τέσσερα παιδιά της δεν ήταν βιολογικοί απόγονοι του συζύγου της.
Η Μεγάλη Αικατερίνη
Γκριγκόρι Όρλοφ και η συνωμοσία εναντίον του Αυτοκράτορα
Το 1761 ο Πέτρος στέφθηκε Αυτοκράτορας της Ρωσίας και αμέσως έστειλε την γυναίκα του σε άτυπη εξορία στο εξοχικό ανάκτορο του Πίτερχοφ. Ο νέος Αυτοκράτορας έψαχνε δικαιολογία να χωρίσει την Αικατερίνη, γιατί ένιωθε ότι η δημοτικότητά της απειλούσε την κυριαρχία του. Η Αικατερίνη δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Οργάνωσε πραξικόπημα εναντίον του Αυτοκράτορα σε συνεργασία με τον εραστή της, Γκριγκόρι Ορλόφ, έναν στρατιωτικό που έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους φύλακες της βασιλικής οικογένειας.
Γκριγκόρι Ορλόφ.
Τα ξημερώματα της 28ης Ιουνίου του 1762, ο Ορλόφ ενημέρωσε την Αικατερίνη ότι είχε έρθει η ώρα να “πέσει η αυλαία”.
Ο στρατός και οι φύλακες του παλατιού, παρακινημένοι από τον Ορλόφ, τάχθηκαν με το μέρος της και η επιτυχία του πραξικοπήματος ήταν σίγουρη. Ο Πέτρος δεν προέβαλε καμία αντίσταση, όταν τον συνέλαβαν. Την ίδια μέρα, η Αικατερίνη αναγνωρίστηκε επισήμως ως η μοναδική Αυτοκράτειρα της Ρωσίας.Η σχέσης με τον Ορλόφ έληξε το 1773, δεκατρία χρόνια αφότου ξεκίνησε.
Γκριγκόρι Ποτέμκιν
Ο Γκρέγκορι Ποτέμκιν ήταν ο μεγάλος έρωτας της Αικατερίνης. Ήταν εξαιρετικά μεγαλόσωμος, ακαλλιέργητος και θρασύτατος. Κυκλοφορούσε ημίγυμνος στο παλάτι, μασουλώντας καρότα και διέκοπτε σημαντικά συμβούλια της Αικατερίνης. Αλληλογραφούσαν καθημερινά και τα γράμματα της Αυτοκράτειρας φανέρωναν τον τρελό έρωτα που ένιωθε για τον εραστή της: “Δεν υπάρχει σημείο του κορμιού μου που δεν αναζητά απεγνωσμένα το άγγιγμά σου”. Κλείδωσα τον έρωτά στην καρδιά μου και πνίγομαι. Νιώθω ότι θα εκραγώ!” Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η Αικατερίνη και ο Ποτέμκιν παντρεύτηκαν κρυφά το 1777, γιατί στα γράμματά της άρχισε να τον αποκαλεί σύζυγό της. Φυσικά, ο γάμος τους δεν επισημοποιήθηκε ποτέ, αλλά ο Ποτέμκιν έμεινε στο πλευρό της μέχρι το τέλος της ζωή του και εξελίχθηκε στον σημαντικότερο και πιο πιστό σύμβουλό της. Μάλιστα προμήθευε την Αικατερίνη με όμορφους και πολλά υποσχόμενους νεαρούς, για να ικανοποιούν τις σεξουαλικές και συναισθηματικές τις ανάγκες.
Γκριγκόρι Ποτέμκιν
Φημολογείται ότι πριν φτάσουν στην Αυτοκράτειρα, οι νεαροί περνούσαν από “οντισιόν”. Η βασική κυρία των τιμών κοιμόταν με τους επίδοξους εραστές για να εξετάσει την σεξουαλική τους δεινότητα και τους έκανε ιδιαίτερα μαθήματα για τις προτιμήσεις της Αικατερίνης. Η θέση του “αγαπημένου” της Αυτοκράτειρας ήταν περιζήτητη, γιατί η Αικατερίνη ήταν φοβερά γενναιόδωρη με τους εραστές της. Μερικοί απέκτησαν δικά τους παλάτια, άλλοι τίτλους ευγενείας και όλοι συγκέντρωσαν σημαντικά πλούτη!.
Αλεξάντερ Λάνσκοϊ
Το 1779, η Αικατερίνη ήταν 50 χρονών και επέλεξε για σύντροφό της τον 21χρονο Αλεξάντερ Λάνσκοϊ. Τον γνώρισε μέσω του Ποτέμκιν, όπως και όλους τους άλλους εραστές της. Τα αισθήματα της αυτοκράτειρας προς τον Λανσκοϊ ήταν σχεδόν μητρικά. Τον “έπλασε” όπως εκείνη φανταζόταν τον ιδανικό άντρα. Του έμαθε να ντύνεται, να μιλά, να διαβάζει, να εκτιμά την τέχνη, τη μουσική και τη λογοτεχνία. Όλα έδειχναν ότι ο Λάνσκοϊ ήταν πραγματικά ερωτευμένος με τη μεσήλικη αυτοκράτειρα, γιατί δεν δεχόταν κανένα απ” τα δώρα που του προσέφερε. Ήταν ο πρώτος άντρας μετά τον Ποτέμκιν, που κράτησε κοντά της η Αικατερίνη για περισσότερο από ένα χρόνο. Πέρασαν τρία χρόνια και η Αυτοκράτειρα έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Όμως το 1782, ο Λάνσκοϊ αρρώστησε βαριά και πέθανε, αφήνοντας πίσω μία καταρρακωμένη Αικατερίνη. Τον θρήνησε για οχτώ μήνες και τότε, ο Ποτέμκιν εμφανίστηκε ξανά με τον επόμενο “αγαπημένο”.
Αλεξάντερ Λάνσκοϊ
Έως τον θάνατό της το 1796, η Αικατερίνη δεν έμεινε ποτέ χωρίς αντρική συντροφιά. Έγραφε σε γράμμα της: “Είναι η κατάρα που με κυνηγά. Η καρδιά μου δεν αντέχει να μείνει ούτε μία ώρα χωρίς έρωτα”.
[Πηγή]
