.

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Γιατί οι Ρωμαίοι ήθελαν μια θεά να είναι πολύ ηλικιωμένη;


Ο Άρης αγαπούσε την Αθηνά, αλλά η θεά, καθώς ήταν αγνή, απέκρουε τις προτάσεις του. Γι' αυτόν το λόγο ο Άρης σκέφτηκε να εμπιστευτεί στη γριά Άννα τον παραδοσιακό ρόλο της γκουβερνάντας....

Η Άννα, γνωρίζοντας ότι ήταν αδύνατο να εκπληρώσει την αποστολή της, γιατί η Αθηνά ήταν αδιάφθορη, ξεγέλασε το θεό με απατηλά λόγια, του έδωσε ελπίδες και τελικά πήγε η ίδια στη θέση της Αθηνάς σε μια νυχτερινή συνάντηση με το θεό.

Όταν ο εραστής μπήκε στο νυφικό δωμάτιο, η Άννα σήκωσε τον πέπλο που έκρυβε το πρόσωπο της και ο Άρης αναγνώρισε τη γριά γυναίκα που τον κορόιδεψε με λόγια αδιάντροπα!.. Διαβάστε το κείμενο!..

ΛΕΝΕ πως η Anna Perenna ήταν μια πολύ ηλικιωμένη ρωμαϊκή θεά, που την τιμούσαν σε ένα ιερό δάσος πολύ κοντά στα βόρεια της Ρώμης, πάνω στη Φλαμινία οδό. Την παράσταιναν με τα χαρακτηριστικά γριάς γυναίκας.

Κατά την αποχώρηση των Πληβείων στο Ιερό Όρος, επειδή τα εφόδια δεν επαρκούσαν, η Άννα Περέννα ετοίμαζε, λένε, γλυκά, που ερχόταν κάθε μέρα και τα πουλούσε στο λαό, ώστε έτσι να αποφευχθεί η πείνα. Για το λόγο αυτόν, όταν οι πολιτικές ταραχές ησύχασαν και οι Πληβείοι επέστρεψαν στη Ρώμη, της απέδωσαν θεϊκές τιμές.

Άλλη παράδοση, που αναπτύχθηκε ταυτόχρονα με τη μυθιστορία του Αινεία, παρουσίαζε την Άννα αυτή ως αδελφή της βασίλισσας Διδώς. Μετά την αυτοκτονία της Διδώς, οι ιθαγενείς με επικεφαλής τον Ιάρβα κυρίευσαν το βασίλειο της Καρχηδόνας και η Άννα αναγκάστηκε να φύγει.

Στην αρχή βρήκε άσυλο κοντά στο βασιλιά της Μελίτης*, ενός νησιού στην αφρικανική παραλία. Αλλά ο Πυγμαλίωνας, ο βασιλιάς της Συρίας, είχε έρθει να ζητήσει από το βασιλιά της Μελίτης να του παραδώσει τη φυγάδα.

Η Άννα εγκατέλειψε το νησί, αλλά πάνω στο καράβι την έπιασε τρικυμία και την έριξε στις ακτές του Λατίου. Εκείνο τον καιρό στην πόλη των Λαυρεντίνων βασίλευε ο Αινείας και εκεί ακριβώς προσάραξε η νεαρή γυναίκα.

Ο Αινείας έκανε περίπατο στην ακροθαλασσιά μαζί με το φίλο του Αχάτη. Αυτός αναγνώρισε την Άννα. Ο Αινείας την υποδέχτηκε με δάκρυα στα μάτια, θρήνησε το θλιβερό τέλος της Διδώς και εγκατέστησε την Άννα στο παλάτι του.

Αλλά το γεγονός αυτό δεν άρεσε καθόλου στη σύζυγο του Αινεία Λαβινία, που δεν είδε με καλό μάτι να εμφανίζεται αυτή η γυναίκα ως μάρτυρας για το παρελθόν του συζύγου της. Ένα όνειρο προειδοποίησε την Άννα να φοβάται τις παγίδες της Λαβινίας και γι' αυτό, μέσα στη νύχτα, η Άννα έφυγε από το παλάτι.

Καθώς περιπλανιόταν, συνάντησε το θεό του γειτονικού ποταμού Νουμίκιου, που την έσυρε στη κοίτη του. Στο μεταξύ οι άνθρωποι του Αινεία αναζητούσαν τη φυγάδα. Ακολούθησαν τα ίχνη της ως την όχθη του ποταμού.

Εκεί τα βήματα σταματούσαν. Και καθώς δεν ήξεραν πού να πάνε, μια μορφή βγήκε από το νερό και τους αποκάλυψε πως η εξόριστη Άννα είχε γίνει Νύμφη των υδάτων, της οποίας το νέο όνομα, Περέννα, σήμαινε την αιωνιότητα.

Ύστερα από αυτό χαρούμενοι οι υπηρέτες του Αινεία σκόρπισαν στους αγρούς και πέρασαν τη μέρα με γιορτές και με φαγοπότι, έθιμο που συνεχίστηκε με τον ετήσιο εορτασμό της γιορτής της Άννας Περέννας.

Οι μύθοι, όμως, δεν σταματάνε. Λένε πως όταν η Άννα γέρασε, ο Άρης (Mars) τη διάλεξε ως μεσολαβήτριά του ανάμεσα στον ίδιο και την Αθηνά (Minerva).

Ο Άρης αγαπούσε την Αθηνά, αλλά η θεά, καθώς ήταν αγνή, απέκρουε τις προτάσεις του. Γι' αυτόν το λόγο ο Άρης σκέφτηκε να εμπιστευτεί στη γριά Άννα τον παραδοσιακό ρόλο της γκουβερνάντας.

Η Άννα, γνωρίζοντας ότι ήταν αδύνατο να εκπληρώσει την αποστολή της, γιατί η Αθηνά ήταν αδιάφθορη, ξεγέλασε το θεό με απατηλά λόγια, του έδωσε ελπίδες και τελικά πήγε η ίδια στη θέση της Αθηνάς σε μια νυχτερινή συνάντηση με το θεό!

Όταν ο εραστής μπήκε στο νυφικό δωμάτιο, η Άννα σήκωσε τον πέπλο που έκρυβε το πρόσωπο της και ο Άρης αναγνώρισε τη γριά γυναίκα που τον κορόιδεψε με λόγια αδιάντροπα.

Στο γεγονός αυτό, λένε, βρίσκουν την εξήγηση τους τα τολμηρά τραγούδια που τραγουδούσαν στη γιορτή της Άννας οι Ρωμαίοι!...

==========

* Λένε πως είναι η αρχαία Μελίτη, που αναφέρει και η Αγία Γραφή, από ένα ταξίδι του Αποστόλου Παύλου, είναι η σημερινή Μάλτα.

Έρευνες όμως του γνωστού Πρωτοπρεσβύτερου π. Γεωργίου Μεταλληνών, με πρωτοβουλία του οποίου έγιναν αρκετά συνέδρια, οι επιστήμονες συγκλίνουν στο γεγονός ότι η αρχαία Μελίτη είναι η σημερινή Κέρκυρα!..

Από την ιστοσελίδα του κ. Άγγελου Σακκέτου

Το είδαμε εδώ