Eκπαίδευσε Γερμανούς καμικάζι.
Με πρωτοβουλία της δημιουργήθηκε το σμήνος SS Selbstopferkommando Leonidas, όμοιο με τους καμικάζι της Ιαπωνικής αεροπορίας. Μέχρι και τις τελευταίες ώρες της εισβολής των συμμάχων στο Βερολίνο, βρισκόταν στο πλευρό του Χίτλερ θέλοντας να πεθάνει μαζί του.
Σπούδασε ιατρική, αλλά έγινε πιλότος
Το όνειρο του οφθαλμίατρου πατέρα της Χάνα Ράιτς ήταν η κόρη του να ακολουθήσει το επάγγελμά του. Η νεαρή κοπέλα δεν είχε αντίρρηση αρκεί να μπορούσε να συνδυάσει την ιατρική με την αεροπορία που ήταν η μεγάλη της αγάπη.
Στο μυαλό της είχε φτιάξει το μοντέλο του ιπτάμενου γιατρού και ιεραπόστολου, που θα πετούσε σε περιοχές της Βορείου Αφρικής για να προσφέρει τις υπηρεσίες της. Κατά τη διάρκεια των ιατρικών σπουδών της στο Βερολίνο, γράφτηκε σε αεροπορική σχολή. Ξεχώρισε αμέσως.
Ενθουσιασμένος με τις επιδόσεις της ο κατασκευαστής ανεμοπτέρων και υδροπλάνων Βολφ Χιρτ της προσέφερε μια θέση πιλότου, την οποία η Ράιτς δέχθηκε με χαρά εγκαταλείποντας την ιατρική.
Η αξεπέραστη δοκιμάστρια αεροσκαφών
Μέχρι το 1938 είχε καταπλήξει τους πάντες. Ήταν η πρώτη γυναίκα που διέσχισε τις Άλπεις με ανεμόπτερο και η Πολεμική Αεροπορία την εμπιστευόταν στις δοκιμές των μαχητικών Στούκας.
Η κορυφαία πιλότος έσπαγε κάθε ρεκόρ πετώντας για πέντε ώρες ή ανυψώνοντας τα αεροσκάφη σε όρια που δεν είχε φθάσει κανείς. Έκανε νυχτερινές πτήσεις και δοκίμασε τα πρώτα Μέσερσμιτ και τα μεγάλα βομβαρδιστικά.
Η Ράιτς ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που πέταξε με ελικόπτερο και από τους ελάχιστους πιλότους στον κόσμο που έκανε πτήση με το τεχνολογικά εξελιγμένο ελικόπτερο Focke – Achgelis.
Ήταν φανατική υποστηρίκτρια του Χίτλερ και δεν είχε κανένα πρόβλημα να βοηθήσει στη γερμανική προπαγάνδα.
Η Ράιτς έκανε συχνά εμψυχωτικές ομιλίες στην Χιτλερική Νεολαία, και πετούσε πάνω από το Ανατολικό Μέτωπο για να δώσει κουράγιο στους Γερμανούς στρατιώτες.
Το ανώτατο παράσημο
Το 1940 ήταν αυτή που σχεδίασε τις πτήσεις των ανεμοπτέρων, με τα οποία οι άνδρες του Γερμανικού Μηχανικού μεταφέρθηκαν πάνω από το βελγικό οχυρό Έμπεν Εμαέλ και αχρήστευσαν τα όργανα παρατήρησης και βολής των πυροβόλων του.
Η σμηναγός της Λουφτβάφε έλαβε το Σιδηρούν Σταυρό Α΄ τάξεως από τον Χίτλερ τον Μάρτιο του 1941.
Ήταν μία από τις δύο γυναίκες που τιμήθηκαν με αυτό το παράσημο κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έφτιαξε σμήνος Γερμανών «καμικάζι»
Κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον Χίτλερ στην εξοχική του κατοικία στις Βαυαρικές Άλπεις, η Χάνα Ράιτς παρουσίασε το όραμά της.
Τη δημιουργία του σμήνους SS Selbstopferkommando Leonidas, με πιλότους καμικάζι που θα έριχναν το αεροπλάνο πάνω στον εχθρό όπως η Ιαπωνική Αεροπορία.
Παρά το γεγονός ότι αρχικά ο Χίτλερ αρνήθηκε, πήρε τελικά την άδεια να κάνει δοκιμές. Περίπου 70 αποφασισμένοι πιλότοι εκπαιδεύτηκαν κάνοντας την Ράιτς να υποστηρίζει με θέρμη, ότι θα μπορούσε να διακόψει την απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία.
Ο βομβαρδισμός όμως του εργοστασίου που κατασκευαζόταν τα μαχητικά που είχε αναπτύξει η Ράιτς, έβαλε τέλος στα σχέδια της.
Η Ράιτς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ιπτάμενη βόμβας V–1. Οι μη επανδρωμένες πτήσεις είχαν παρουσιάσει σοβαρά προβλήματα σταθερότητας.
Στις επανδρωμένες παραλλαγές του βλήματος, πέντε πιλότοι σκοτώθηκαν και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν.
Η πιλότος κατάφερε να εντοπίσει τα προβλήματα και όπως λέει στην αυτοβιογραφία της πέταξε με αυτό 10 φορές.
Ο άνδρας της ζωής της και η τελευταία αποστολή
Κατά τη διάρκεια του Πολέμου η Ράιτς γνώρισε τον πτέραρχο και πιλότο της Λουφτβάφε Ρόμπερτ Ρίττερ φον Γκράιμ, ο οποίος έγινε ο σύντροφος της ζωής της.
Όταν τον Απρίλιο του 1945 ο Χίτλερ απέπεμψε τον Γκέρινγκ από την Λουφτβάφε ως προδότη, κάλεσε τον φον Γκράιμ στο πολιορκούμενο Βερολίνο για να του αναθέσει την αρχηγία της Πολεμικής Αεροπορίας.
Την παράτολμη αποστολή μεταφοράς του εκτέλεσε η ίδια η Ράιτς, που κατάφερε να προσγειώσει το αεροπλάνο στο Βερολίνο υπό τα καταιγιστικά αντιαεροπορικά πυρά των συμμάχων.
Ο Γκράιμ τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι, αλλά με τη βοήθεια της συντρόφου του, κατάφεραν να φτάσουν ως τον Χίτλερ, όπου του ανέθεσε να ανασυντάξει την Λουτβάφε.
Η Ράιτς ζήτησε να μείνει στο καταφύγιο και να πεθάνει μαζί με τον Χίτλερ που της έδωσε εντολή να φύγει με τον Γκράιμ.
Η γυναίκα του Γκέμπελς της έδωσε ένα γράμμα, για το γιο που είχε αποκτήσει από τον πρώτο γάμο της και το ζευγάρι έφυγε αμέσως.
Με νέο εκπαιδευτικό αεροπλάνο, η Ράιτς κατάφερε να απογειωθεί από ένα κατεστραμμένο οδόστρωμα και ενώ δεχόταν βροχή πυρών.
Ένα μήνα μετά την αυτοκτονία του Χίτλερ και τη λήξη του πολέμου, ο Γκράιμ και η Ράιτς παραδόθηκαν στους συμμάχους.
Ο τελευταίος ανώτατος αξιωματικός του Γ’ Ράιχ, αυτοκτόνησε παίρνοντας την κάψουλα με το δηλητήριο, το οποίο του είχε δώσει ο αρχηγός του.
Η Ράιτς παρέμεινε για 18 μήνες κρατούμενη των Αμερικανών, χωρίς όμως να της απαγγελθούν κατηγορίες.
Μετά από ανακρίσεις την έκριναν ως υστερική και σχιζοφρενή, αλλά της πρότειναν να πάει στις ΗΠΑ για να συμμετάσχει σε ερευνητικό πρόγραμμα.
Προτίμησε να παραμείνει στη Φρανκφούρτη και έδινε διαλέξεις λέγοντας ότι απλώς έκανε το καθήκον της.
Το 1959 πήγε στην Ινδία και το 1962 στην Γκάνα για να βοηθήσει τις χώρες να φτιάξουν τις πολεμικές τους αεροπορίες.
Από το 1976 έως το 1979 κατέρριψε δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ πτήσης με ανεμόπτερο στις ΗΠΑ, και επέστρεψε στη Φρανκφούρτη όπου πέθανε από καρδιακή προσβολή.
Μέχρι και το τέλος της ζωής της έκανε την ανήξερη για τις μαζικές δολοφονίες και τον αφανισμό εκατομμυρίων ανθρώπων και προσπάθησε να αποκαταστήσει την εικόνα της, με την αυτοβιογραφία της.
Έλεγε ότι έκανε το καθήκον της και δήλωνε αμετανόητη εθνικοσοσιαλίστρια. Μονίμως αναρωτιόταν για ποιο λόγο δεν μπορούσε να φορά το Σιδηρούν Σταυρό με τα διαμάντια, που της είχε δώσει ο αγαπημένος της Φύρερ.
[Πηγή]
