Αρχαία Μολυκρεία: Ανακάλυψαν και δεύτερο ναό
Εδώ και οκτώ χρόνια, η ανασκαφική ομάδα υπό τον Νίκο Καλτσά, επίτιμο διευθυντή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, και την Αλίκη Μουστάκα, καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ανασκάπτει χώρο στον οποίο εντοπίζονται ναοί, βωμοί, στοές αλλά και ένα αρχαίο στάδιο.
Ο μεγάλος και ο μικρός ναός στην «καρδιά» του αρχαίου Μολυκρείου στην Αιτωλία.
Αρχιτέκτονας είναι ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Μανώλης Κορρές. Τον χώρο είχε επισκεφθεί το 1915 ο Κωνσταντίνος Ρωμαίος και τον ανέσκαψε δέκα χρόνια μετά ο Α. Ορλάνδος, που εντόπισε ναό με ασυνήθιστο προσανατολισμό από Βορρά προς Νότο, και διαστάσεις 14,37 Χ 31,45 μ.
Ο Ορλάνδος πρότεινε μια χρονολόγηση του μνημείου γύρω στο 400 π.Χ. Το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν στην ανασκαφή μέλη από την ανωδομή του κτιρίου οδήγησε στη διατύπωση της άποψης ότι ο ναός δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ο δρ Καλτσάς θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα των ανασκαφών της ομάδας του τη Δευτέρα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο πλαίσιο των διαλέξεων που πραγματοποιούν οι Φίλοι του ΕΑΜ.
Όπως θα πει, η δική τους έρευνα, που άρχισε το 2006, επικεντρώθηκε αρχικά σε μικρό κτίριο πάνω στο άνδηρο στο νότιο τμήμα του ιερού το οποίο δεν ερεύνησε ο Ορλάνδος. «Πολύ σύντομα διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για έναν δεύτερο ναό, τον οποίο ονομάσαμε συμβατικά Ναό Α» θα πει ο ανασκαφέας. Έχει κανονικό προσανατολισμό Α-Δ και είναι πολύ μικρότερος από τον ήδη γνωστό μεγάλο ναό με διαστάσεις του κυρίως ναού μαζί με τον σηκό και τον πρόναο 10,25 Χ 5 μ. Τον κυρίως ναό περιβάλλει μια ορθογώνια κατασκευή διαστάσεων 16 Χ 11 μ. ίσως είδος κλειστής στοάς, που αποτελούσε το πτερό του ναού. Από τον θησαυρό νομισμάτων που εντοπίστηκε στο βάθρο του αγάλματος («Αθηναϊκά, Αιτωλικά, Φωκικά, ένα Οπουντίων Λοκρών, καθώς και τρία ασημένια τετράδραχμα Μεγάλου Αλεξάνδρου, μεταθανάτιες κοπές»), η ανίδρυσή του χρονολογείται πριν από τις αρχές του 3ου αι. π.Χ.
Ανατολικά του ναού εντοπίστηκε ο βωμός, μήκους 11 μ. Στη μεγάλη έκταση ανάμεσα στους δυο ναούς και λίγο ανατολικότερα αποκαλύφτηκε ένα ορθογώνιο κτίριο μήκους 14,35 και πλάτους 9,20 μ. χτισμένο και αυτό με λίθους από ντόπιο ψαμμόλιθο και με το ίδιο σχεδόν σύστημα με αυτό του ναού Α. Χωρίζεται σε έξι δωμάτια, με χώρο υποδοχής, αποθηκευτικούς χώρους, εργαστήριο και πάγκους.
Ένα δωμάτιο χρησίμευε ως λουτρό. Δίπλα ακριβώς, προς έκπληξή τους, «βρεθήκαμε έκπληκτοι μπροστά σε ένα στάδιο με λίθινες κερκίδες μήκους 32 μ. Την αφετηρία του σταδίου σχηματίζει μια σειρά από λίθινες πλάκες πάνω στις οποίες διακρίνεται καθαρά η βαλβίδα, μονή στην περίπτωσή μας με μια αύλακα που πιθανότατα μας παραπέμπει στον 5ο αιώνα π.Χ. Το μήκος του σταδίου είναι 184 μέτρα και 60 εκατοστά, όσο δηλαδή ένα αττικό στάδιο.
Τα κινητά ευρήματα χρονολογούνται ως την ελληνιστική περίοδο, που φαίνεται να ήταν και η περίοδος ακμής του ιερού.
Αγγελική Κώττη,
ethnos.gr
Το είδαμε εδώ
